Τεχνολογία αιχμής χρησιμοποιεί η Τουρκία το ισχυρό της οπλικό χαρτί, τα drones
Σχετικά Άρθρα
O «Πόλεμος των Κόσμων»... στο Αιγαίο – Ένα κείμενο αφύπνισης για την τεχνολογία του χθες της Ελλάδος
Είναι αδιαμφισβήτητη η υπεροχή της Τουρκίας στην ανάπτυξη του νέου όπλου του 21ου αιώνα, των drones.
Κι αν ρωτήσει κανείς πώς έγινε αυτό η απάντηση είναι μάλλον απλή.
Η Αμερική και οι άλλες δυτικές χώρες που πρωτοστατούσαν στον τομέα των drones, τη δεκαετία του 1990 αποφάσισαν να μην επιτρέψουν τη διάδοσή της.
Η Τουρκία ζήτησε πολλές φορές να την αποκτήσει επισήμως, αλλά αντιμετώπισε μια σταθερή άρνηση.
Μπήκε με τον κλασικό τρόπο στην αγορά, αγοράζοντας το 1996 τα πρώτα drones από την Αμερική.
Drones εναντίον ΡΚΚ
Εκείνα τα πρώτα ιπτάμενα αντικείμενα ήταν κατασκευασμένα μόνο για παρατήρηση.
Ο τουρκικός στρατός τα χρησιμοποίησε για να μάθει τις κινήσεις των ανταρτών του PKK.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Βλέπανε τις κινήσεις των ανταρτών σε πραγματικό χρόνο, αλλά χρειάζονταν 20 λεπτά για να επεξεργαστούν τις πληροφορίες και να τις μεταβιβάσουν στις στρατιωτικές δυνάμεις που ήταν εκεί.
Σε 20 λεπτά είχαν χαθεί σχεδόν όλες οι ευκαιρίες να χτυπηθούν οι αντάρτες.
Η Τουρκία είχε όμως ένα τεράστιο όφελος.
Είχε από νωρίς κατανοήσει το τεράστιο δυναμικό αυτής της νέας τεχνολογίας.
Στράφηκε στο Ισραήλ
Το 2006 στράφηκε στο Ισραήλ. Παρήγγειλε 10 Heron, άοπλα.
Το Ισραήλ τα παρέδωσε σε πέντε χρόνια.
Εν τω μεταξύ οι διπλωματικές τους σχέσεις είχαν καταστραφεί το 2010.
Η Άγκυρα κατηγόρησε την ισραηλινή κυβέρνηση ότι της παρέδωσε επίτηδες ελαττωματικά drones, τα οποία τα έστειλε πίσω για επισκευές, που κράτησαν χρόνια.
Ισραηλινοί πιλότοι άρχισαν να χειρίζονται τα Heron της Τουρκίας, αλλά η Άγκυρα υποψιάστηκε ότι αυτοί έστελναν κρυφά πληροφορίες που συγκέντρωναν από τα drones στο Ισραήλ.
Ούτε αυτή η περίπτωση ανταποκρινόταν σε αυτό που ήθελε η Τουρκία.
Αυτό που ήθελε δεν ήταν μόνο ένα αόρατο μάτι, αλλά και ένα όπλο που θα αντιδρά αμέσως στις πληροφορίες που θα λαμβάνει το μάτι.
Το δικό της drone
Τότε για πρώτη φορά αποκάλυψε ότι θα κατασκευάσει δικό της drone.
Οι μεγάλες δυτικές χώρες μπορεί να μην ήθελαν τη διάδοση του όπλου, αλλά είχε πλέον φτάσει η νέα εποχή, η εποχή της διάδοσης. Η σταθερή άρνηση της Ουάσιγκτον να πουλήσει οπλισμένα drones στην Τουρκία, ήταν που έβαλε την τουρκική ηγεσία στη διαδικασία να φτιάξει η χώρα της δικά της μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως τα ήθελε, προσαρμοσμένα στις ανάγκες της. Η απόφαση ελήφθη το 2016 και ήταν αυτή που άνοιξε την τεράστια πόρτα για να μπει στην συγκεκριμένη βιομηχανία η οικογένεια Μπαραϊκτάρ.
Μια βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια, οι Μπαιρακτάρ είχαν μια εταιρία που ξεκινησε να φτιάχνει ανταλλακτικά αυτοκινήτων στη δεκαετία του 80, στο πλαίσιο του σχεδίου να αποκτήσει η Τουρκία δική της αυτοκινητοβιομηχανία.
Η εταιρία με τα ανταλλακτικά στράφηκε σταδιακά, ως τη δεκαετία του 2000 στην κατασκευή μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
H οικογένεια Μπαϊρακτάρ
Το 2005, ο Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ έπεισε μερικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους να παρακολουθήσουν την επίδειξη του drone που είχε φτιάξει.
Τους εξήγησε ότι ο ίδιος και πολλοί Τούρκοι φίλοι του σπούδαζαν ή δούλευαν στην Αμερική για στρατιωτικές βιομηχανίες που έφτιαχναν τέτοια αεροσκάφη και μάλιστα οπλισμένα.
«Αν η Τουρκία υποστηρίξει τα σχέδιά μου σε πέντε χρόνια θα είναι στην κορυφή της τεχνολογίας αυτής και δε χρειάζεται να κρεμόμαστε από τους Ισραηλινούς», είπε.
Τους έπεισε, αλλά ο δρόμος δεν ήταν εύκολος.
H επιχείρηση των γονιών του κέρδισε ένα διαγωνισμό για 19 τέτοια μικρά drones και το 2007, ο Σελτσούκ εγκατέλειψε τις ανώτατες σπουδές του στο ΜΙΤ και γύρισε στην οικογενειακή επιχείρηση για να προωθήσει την τεχνολογία των drones. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να αλλάξουν πολλά πράγματα, όπως οι διεθνείς σχέσεις και οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή, καθώς και οι προκαταλήψεις.
Το στρατιωτικό κατεστημένο ήταν ακόμα τότε ισχυρότατο και έβλεπε με καχυποψία την θρησκευτική προσήλωση της οικογένειας Μπαϊρακτάρ.
Της αρνήθηκε λοιπόν την άδεια να προχωρήσει σε δοκιμές με πραγματικά πυρά. Οι Μπαϊρακτάρ χρειάστηκε να «λαδώσουν» χαμηλόβαθμα στελέχη του στρατού, για να τα πείσουν να τους αφήσουν να ενσωματώσουν την τεχνολογία στις επιχειρήσεις που έκαναν, ώστε και οι αποστολές να διευκολυνθούν και η εταιρία να έχει ουσιαστικό feedback, τόσο για το πώς συμπεριφέρεται το drone στο επιχειρησιακό πεδίο, όσο και τι είδους ανάγκες έχουν οι μονάδες στο θέατρο μάχης, τις οποίες θα πρέπει και θα μπορεί να καλύψει το αεροσκάφος, εφαρμόζοντας την κατάλληλη τεχνολογία.
Το 2015 απέδωσαν όλες οι προσπάθειες.
Η εταιρία παρουσίασε (demonstration) (https://www.yenisafak.com/video-galeri/haber/yerli-iha-hedefini-boyle-imha-etti-2092640) το μοντέλο ΤΒ2, που άφησε τους στρατιωτικούς με ανοιχτό το στόμα.
Από ύψος 4 χιλιομέτρων, το drone χτύπησε στόχο (hit a target) οκτώ χιλιόμετρα μακρυά, με έναν τουρκικής κατασκευής πύραυλο.
Την ίδια χρονιά ο Σελτσούκ παντρεύτηκε την μικρή κόρη του προέδρου Ερντογάν, οπότε δε χρειάστηκε να ξαναλαδώσει.
Ο ίδιος είχε από καιρό γίνει ο αγαπημένος επιστήμονας των Τούρκων και γνωστός celebrity, με την εθνικιστική του ρητορική. Με το γάμο, η εταιρία του έγινε ο αγαπημένος κατασκευαστής drones της χώρας.
Η επιτυχία στο Ιντλίμπ
Ξεκίνησε έτσι μια τεράστια και πολύ επιτυχημένη, εκ του αποτελέσματος, πορεία. Η εταιρία έγινε ο όμιλος που εφοδίασε τον τουρκικό στρατό με δεκάδες πανίσχυρα και πανέξυπνα drones, το όπλο που τον 21ο αιώνα έχει αλλάξει ριζικά τα θέατρα μάχης. Το ΤΒ2 ανταποκρίθηκε με τεράστια επιτυχία στις αποστολές στο Ιντλίμπ.
Ο Τούρκος υπουργός άμυνας Χουλουζί Ακάρ δήλωσε ότι σε μία μόνο νύχτα τα τουρκικά drones κατέστρεψαν περισσότερους από 200 στόχους, πέντε ελικόπτερα, 23 τανκς, 23 στοιχεία πυροβολικού, ρωσικές αντιαεροπορικές συστοιχίες Buk και Pantsir, ενώ σκότωσαν 309 Σύρους στρατιώτες.
Πώς έγινε αυτό;
Οι αναλύσεις έδειξαν ότι Ρώσοι και Σύροι αιφνιδιάστηκαν από τους χειρισμούς των Τούρκων πιλότων.
Δεν περίμεναν ότι η Τουρκία μπορούσε να χρησιμοποιήσει drones στη λογική μεγάλου σμήνους, το οποίο διοικεί/χειρίζεται ένας μόνον πιλότος, σε τουρκικό έδαφος, κάτι που επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικού λογισμικού.
Επίσης δεν περίμεναν ότι τα τουρκικά drones χρησιμοποιούσαν λογισμικό ηλεκτρονικού πολέμου, που σημαίνει ότι κατόρθωσαν να «τυφλώσουν» την αντιαεροπορική άμυνα Ρώσων και Σύρων, ενώ υπέκλεπταν ταυτοχρόνως και τις επικοινωνίες τους.
Μα κι εκείνοι συνεννοούνταν με Smartphones στον πόλεμο!
Έτσι οι Τούρκοι μάθαιναν τις συντεταγμένες τους και τους χτυπούσαν. Φυσικά μετά την πρώτη επιδρομή οι Ρώσοι ανέπτυξαν τεχνολογίες αντιμέτρων και κατέρριψαν μερικά τουρκικά drones.
Αλλά αυτά είναι πιο φτηνά από τις συστοιχίες Pantsir.
Δεν έχουν σημασία οι αριθμοί, αλλά οι δυνατότητες.
Πέραν του Ιντλίμπ, τα τουρκικά drones επέδειξαν σχεδόν άψογη συνεργασία με τη βάση διοίκησης και με τις αναπτυγμένες μονάδες στο θέατρο μάχης, σε ότι αφορά την χρήση πληροφοριών. Και εκπλήρωσαν το τουρκικό όνειρο.
Να καταστρέφουν ένα στόχο, αμέσως όταν τον εντοπίσουν και όχι 20 λεπτά μετά.
Τεχνολογία αιχμής
Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία έχει κατακτήσει μία από τις λίγες θέσεις στον κόσμο, σε αυτή την τεχνολογία αιχμής.
Η αλήθεια είναι ότι το πέτυχε επειδή ο κόσμος πέρασε από τη μη διάδοση της τεχνολογίας των drones, στην εποχή της διάδοσης. Συγκεκριμένες εταιρίες από τη Βρετανία, τον Καναδά και την Αυστρία (χώρες του ΝΑΤΟ)της παρείχαν τεχνολογία για τον κινητήρα των αεροσκαφών και άλλες ευαίσθητες ηλεκτρονικές διατάξεις.
Έτσι άλλαξε το ειδικό βάρος της Τουρκίας, αφού ο στρατός της έστειλε πολλαπλά μηνύματα, όχι μόνο στους Ρώσους (κάποιοι λένε ότι οι Ρώσοι άργησαν επίτηδες να αντιδράσουν για να δουν μέχρι που φτάνουν οι δυνατότητες μιας νατοϊκής χώρας) αλλά και στους συμμάχους της. Και ακόμα πιο σημαντικό είναι το μήνυμα που έστειλε στις περιφερειακές δυνάμεις, με τις οποίες η Άγκυρα ανταγωνίζεται για να εδραιωθεί σε ηγεμονική περιφερειακή δύναμη, στα Βαλκάνια, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, την Εγγύς και τη Μέση Ανατολή.
Και το μήνυμα είναι ότι η Τουρκία έχει κάνει τεράστια άλματα στον νέο αυτόν τομέα του πολέμου, έχοντας, παρά τα θρυλούμενα οικονομικά της προβλήματα οικοδομήσει μεθοδικά μια αμυντική βιομηχανία, που κάνει εξαγωγές.
Η ανάπτυξη αυτής της βιομηχανίας είναι στον πυρήνα της σκέψης του προέδρου Ερντογάν και της ελίτ του κόμματός του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών