Εάν το ΔΝΤ όμως δεν καταφέρει να πετύχει τον βασικό του στρατηγικό στόχο που είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσω της πίεσης που θα ασκήσει για AQRs στις ελληνικές τράπεζες… τότε είναι μονόδρομος η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.
Το τελευταίο του χαρτί για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους θα παίξει το ΔΝΤ στο Eurogroup στις 6 Νοεμβρίου 2017.
Με βάση καλά ενημερωμένη πηγή «εάν το ΔΝΤ δεν καταφέρει να αποσπάσει μια συμφωνία αναδιάρθρωσης για το ελληνικό χρέος έως τις 6 Νοεμβρίου θα δρομολογήσει την αποχώρηση του από το ελληνικό πρόγραμμα.
Να σημειωθεί ότι τυπικά το ΔΝΤ θα παραμείνει έως τον Αύγουστο του 2018 λόγω της Συμφωνίας Επί της Αρχής.
Εάν το ΔΝΤ όμως δεν καταφέρει να πετύχει τον βασικό του στρατηγικό στόχο που είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσω της πίεσης που θα ασκήσει για AQRs στις ελληνικές τράπεζες… τότε είναι μονόδρομος η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.
Τα AQRs είναι το μέσο πίεσης και όχι ο στόχος, ο στόχος είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους»
Το τελευταίο χαρτί είναι συνδεδεμένο και συνυφασμένο με το AQR των ελληνικών τραπεζών.
Το bankingnews έχει αναλύσει διεξοδικά τι σημαίνει AQR και επιχειρήσει να εκτιμήσει τι θα συμβεί στα κεφάλαια των τραπεζών εάν διεξαχθούν AQRs.
Οι ελληνικές τράπεζες μόνο με τα stress tests δεν θα έχουν πρόβλημα.
Με AQRs θα απαιτηθούν 6-7 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια νέες αυξήσεις κεφαλαίου.
Γιατί;
1)Γιατί το πρόβλημα των NPEs παραμένει 106 δισεκ. και μαζί με τις bad bank στα 115 δισεκ.
2)Γιατί υπολογίζεται ότι 5-6 δισεκ. δάνεια που χαρακτηρίζονται εξυπηρετούμενα είναι στην πραγματικότητα μη εξυπηρετούμενα και εάν αποφασιστεί σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος θα προκύψουν νέες προβλέψεις.
3)Γιατί μόνο από τα IFRs 9 θα προκύψουν νέες προβλέψεις 3,5 δισεκ. που ωστόσο θα υπάρχει 5ετής δυνατότητα απόσβεσης.
4)Γιατί σε σύνολο καθαρών κεφαλαίων 28,6 δισεκ. τα 19,8 δισεκ. είναι αναβαλλόμενη φορολογία DTA δηλαδή λογιστικά κεφάλαια.
5)Η απόφαση ανταλλαγής των προνομιούχων μετοχών με ομολογιακά tier 2 είναι λύση έσχατης ανάγκης.
Eurobank και Attica bank κερδίζουν χρόνο αλλά ο χρόνος είναι ακριβός καθώς πρέπει να καταβάλλουν σε τόκους 66 με 67 εκατ ευρώ ετησίως τόκους ανεξαρτήτως εάν έχουν κέρδη ή ζημίες.
6)Από τα stress tests τα κεφάλαια των τραπεζών θα επηρεαστούν στο σκέλος του κεφαλαιακού αποθέματος που στις ελληνικές τράπεζες διαμορφώνεται στα 7 με 7,8 δισεκ. ευρώ.
Το ΔΝΤ γνωρίζει ότι εάν θέλει να πετύχει τον βασικό του στόχο που είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τότε θα πρέπει να πιέσει στην 3η αξιολόγηση με τα AQRs.
Η διεξαγωγή ελέγχου της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού όμως μόνο για τις ελληνικές τράπεζες είναι μείζον θέμα.
Οι ελληνικές τράπεζες θα στοχοποιηθούν ως προβληματικές με τα AQRs και θα πρέπει να υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη αιτιολογία.
Το ΔΝΤ έχει αναφέρει ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν 10 δισεκ. και τα οποία ίσως να μην επαρκούν.
Το bankingnews έχει παρουσιάσει δύο τρόπους για να αποφευχθούν τα AQRs
1)Τέλη Σεπτεμβρίου του 2017 οι ελληνικές τράπεζες θα παραδώσουν στον SSM τις ετήσιες εκθέσεις τους για την πορεία των NPLs και NPEs.
Στις εκθέσεις αυτές οι ελληνικές τράπεζες που θα παρουσιάσουν τους στόχους για το 2018 θα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες ριζικής αναθεώρησης των στόχων προς τα πάνω.
Αντί το 2018 να μειωθούν τα NPEs 10 δισεκ. να μειωθούν 13 ή 14 δισεκ. ή και περισσότερο.
Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να αντεπιτεθούν στο ζήτημα του AQR.
Για να πειστούν ο SSM και η ΕΚΤ ότι έχουν απέναντι τους αξιόπιστους συνομιλητές δηλαδή τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών να παρουσιάσουν επιθετικά αναθεωρημένους στόχους.
Μόνο έτσι θα κερδίσουν την εύνοια και την ορθολογική μεταχείριση από τα θεσμικά εποπτικά τους όργανα
Η λύση αυτή ενέχει ρίσκο το 2018 να τεθούν ακραία υψηλοί στόχοι που να μην είναι υλοποιήσιμοι.
Ωστόσο μεταξύ του AQR και της πολύ υψηλής στοχοθεσίας καλύτερα η υψηλή στοχοθεσία.
2)Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίξει τις τράπεζες γιατί εάν διεξαχθούν AQRs είναι 100% βέβαιο ότι το τραπεζικό πρόβλημα θα γίνει μείζον πολιτικό.
Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να επικαλεστεί ότι διεξαγωγή AQR στις ελληνικές τράπεζες μόνο θα σημαίνει για τις αγορές ότι είναι και επίσημα οι πιο προβληματικές, οπότε πάλι θα χαθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο ελληνικό banking.
Προφανώς το επιχείρημα αυτό δεν θα συγκινήσει το ΔΝΤ.
Όμως η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση και
-Να κλείσει έγκαιρα την 3η αξιολόγηση έγκαιρα και θετικά
-Να ανοίξει το ζήτημα της ECCL γραμμής αλλά να προσδιορίσει πως την θέλει αυτή την πιστωτική γραμμή.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη μια απλή γραμμή για να σηκώνει λεφτά αλλά ένα μηχανισμό ώστε η Ελλάδα να αντλεί κεφάλαια από τις αγορές ομολόγων έχοντας ένα σύστημα εγγύησης των εκδόσεων.
Η Ελλάδα θέλει μηχανισμό εγγύησης εκδόσεων και όχι απλά μια πιστωτική γραμμή για να παίρνει δόσεις μετά τον Αύγουστο του 2018.
Όμως και η ΕΚΤ και ο SSM θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν την στάση τους ως προς το ζήτημα των AQRs.
Θα πρέπει να αποσαφηνίσουν κατά τρόπο σαφή εάν διεξαχθούν ή όχι AQRs καθώς μέχρι τώρα έχουν αναφερθεί γενικώς και αορίστως.
Ποιο είναι το παράδοξο;
Το παράδοξο από όλα αυτά είναι ότι την μάχη για το ελληνικό χρέος την δίνει το ΔΝΤ και χρησιμοποιεί ένα πρόβλημα που είναι – ακόμη – οι τράπεζες για να ασκήσει πίεση στην Γερμανία και στον ESM.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε αμήχανη θέση.
Από την μια την βολεύει το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους αλλά από την άλλη δεν μπορεί να υποστηρίξει AQR γιατί θα είναι η ταφόπλακα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Από την άλλη πλευρά εάν το ΔΝΤ αποτύχει στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους – το AQR είναι μέσο πίεσης και όχι ο σκοπός – τότε είναι βέβαιο ότι θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα.
www.bankingnews.gr
Με βάση καλά ενημερωμένη πηγή «εάν το ΔΝΤ δεν καταφέρει να αποσπάσει μια συμφωνία αναδιάρθρωσης για το ελληνικό χρέος έως τις 6 Νοεμβρίου θα δρομολογήσει την αποχώρηση του από το ελληνικό πρόγραμμα.
Να σημειωθεί ότι τυπικά το ΔΝΤ θα παραμείνει έως τον Αύγουστο του 2018 λόγω της Συμφωνίας Επί της Αρχής.
Εάν το ΔΝΤ όμως δεν καταφέρει να πετύχει τον βασικό του στρατηγικό στόχο που είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέσω της πίεσης που θα ασκήσει για AQRs στις ελληνικές τράπεζες… τότε είναι μονόδρομος η αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα.
Τα AQRs είναι το μέσο πίεσης και όχι ο στόχος, ο στόχος είναι η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους»
Το τελευταίο χαρτί είναι συνδεδεμένο και συνυφασμένο με το AQR των ελληνικών τραπεζών.
Το bankingnews έχει αναλύσει διεξοδικά τι σημαίνει AQR και επιχειρήσει να εκτιμήσει τι θα συμβεί στα κεφάλαια των τραπεζών εάν διεξαχθούν AQRs.
Οι ελληνικές τράπεζες μόνο με τα stress tests δεν θα έχουν πρόβλημα.
Με AQRs θα απαιτηθούν 6-7 δισεκ. ευρώ νέα κεφάλαια νέες αυξήσεις κεφαλαίου.
Γιατί;
1)Γιατί το πρόβλημα των NPEs παραμένει 106 δισεκ. και μαζί με τις bad bank στα 115 δισεκ.
2)Γιατί υπολογίζεται ότι 5-6 δισεκ. δάνεια που χαρακτηρίζονται εξυπηρετούμενα είναι στην πραγματικότητα μη εξυπηρετούμενα και εάν αποφασιστεί σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος θα προκύψουν νέες προβλέψεις.
3)Γιατί μόνο από τα IFRs 9 θα προκύψουν νέες προβλέψεις 3,5 δισεκ. που ωστόσο θα υπάρχει 5ετής δυνατότητα απόσβεσης.
4)Γιατί σε σύνολο καθαρών κεφαλαίων 28,6 δισεκ. τα 19,8 δισεκ. είναι αναβαλλόμενη φορολογία DTA δηλαδή λογιστικά κεφάλαια.
5)Η απόφαση ανταλλαγής των προνομιούχων μετοχών με ομολογιακά tier 2 είναι λύση έσχατης ανάγκης.
Eurobank και Attica bank κερδίζουν χρόνο αλλά ο χρόνος είναι ακριβός καθώς πρέπει να καταβάλλουν σε τόκους 66 με 67 εκατ ευρώ ετησίως τόκους ανεξαρτήτως εάν έχουν κέρδη ή ζημίες.
6)Από τα stress tests τα κεφάλαια των τραπεζών θα επηρεαστούν στο σκέλος του κεφαλαιακού αποθέματος που στις ελληνικές τράπεζες διαμορφώνεται στα 7 με 7,8 δισεκ. ευρώ.
Το ΔΝΤ γνωρίζει ότι εάν θέλει να πετύχει τον βασικό του στόχο που είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους τότε θα πρέπει να πιέσει στην 3η αξιολόγηση με τα AQRs.
Η διεξαγωγή ελέγχου της ποιότητας των στοιχείων ενεργητικού όμως μόνο για τις ελληνικές τράπεζες είναι μείζον θέμα.
Οι ελληνικές τράπεζες θα στοχοποιηθούν ως προβληματικές με τα AQRs και θα πρέπει να υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη αιτιολογία.
Το ΔΝΤ έχει αναφέρει ότι οι τράπεζες θα χρειαστούν 10 δισεκ. και τα οποία ίσως να μην επαρκούν.
Το bankingnews έχει παρουσιάσει δύο τρόπους για να αποφευχθούν τα AQRs
1)Τέλη Σεπτεμβρίου του 2017 οι ελληνικές τράπεζες θα παραδώσουν στον SSM τις ετήσιες εκθέσεις τους για την πορεία των NPLs και NPEs.
Στις εκθέσεις αυτές οι ελληνικές τράπεζες που θα παρουσιάσουν τους στόχους για το 2018 θα πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες ριζικής αναθεώρησης των στόχων προς τα πάνω.
Αντί το 2018 να μειωθούν τα NPEs 10 δισεκ. να μειωθούν 13 ή 14 δισεκ. ή και περισσότερο.
Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να αντεπιτεθούν στο ζήτημα του AQR.
Για να πειστούν ο SSM και η ΕΚΤ ότι έχουν απέναντι τους αξιόπιστους συνομιλητές δηλαδή τις ελληνικές τράπεζες, θα πρέπει οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών να παρουσιάσουν επιθετικά αναθεωρημένους στόχους.
Μόνο έτσι θα κερδίσουν την εύνοια και την ορθολογική μεταχείριση από τα θεσμικά εποπτικά τους όργανα
Η λύση αυτή ενέχει ρίσκο το 2018 να τεθούν ακραία υψηλοί στόχοι που να μην είναι υλοποιήσιμοι.
Ωστόσο μεταξύ του AQR και της πολύ υψηλής στοχοθεσίας καλύτερα η υψηλή στοχοθεσία.
2)Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίξει τις τράπεζες γιατί εάν διεξαχθούν AQRs είναι 100% βέβαιο ότι το τραπεζικό πρόβλημα θα γίνει μείζον πολιτικό.
Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να επικαλεστεί ότι διεξαγωγή AQR στις ελληνικές τράπεζες μόνο θα σημαίνει για τις αγορές ότι είναι και επίσημα οι πιο προβληματικές, οπότε πάλι θα χαθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών στο ελληνικό banking.
Προφανώς το επιχείρημα αυτό δεν θα συγκινήσει το ΔΝΤ.
Όμως η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση και
-Να κλείσει έγκαιρα την 3η αξιολόγηση έγκαιρα και θετικά
-Να ανοίξει το ζήτημα της ECCL γραμμής αλλά να προσδιορίσει πως την θέλει αυτή την πιστωτική γραμμή.
Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη μια απλή γραμμή για να σηκώνει λεφτά αλλά ένα μηχανισμό ώστε η Ελλάδα να αντλεί κεφάλαια από τις αγορές ομολόγων έχοντας ένα σύστημα εγγύησης των εκδόσεων.
Η Ελλάδα θέλει μηχανισμό εγγύησης εκδόσεων και όχι απλά μια πιστωτική γραμμή για να παίρνει δόσεις μετά τον Αύγουστο του 2018.
Όμως και η ΕΚΤ και ο SSM θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν την στάση τους ως προς το ζήτημα των AQRs.
Θα πρέπει να αποσαφηνίσουν κατά τρόπο σαφή εάν διεξαχθούν ή όχι AQRs καθώς μέχρι τώρα έχουν αναφερθεί γενικώς και αορίστως.
Ποιο είναι το παράδοξο;
Το παράδοξο από όλα αυτά είναι ότι την μάχη για το ελληνικό χρέος την δίνει το ΔΝΤ και χρησιμοποιεί ένα πρόβλημα που είναι – ακόμη – οι τράπεζες για να ασκήσει πίεση στην Γερμανία και στον ESM.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε αμήχανη θέση.
Από την μια την βολεύει το ζήτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους αλλά από την άλλη δεν μπορεί να υποστηρίξει AQR γιατί θα είναι η ταφόπλακα για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.
Από την άλλη πλευρά εάν το ΔΝΤ αποτύχει στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους – το AQR είναι μέσο πίεσης και όχι ο σκοπός – τότε είναι βέβαιο ότι θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών