Η ελληνική οικονομική κακοδιαχείριση έφερε την κρίση το 2010, αλλά οι πιστωτές έχουν την ευθύνη για το χάος που συμβαίνει τώρα
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται σύμφωνα με τους Financial Times η Ελλάδα ενώ «η μοίρα της βρίσκεται στα χέρια του Α. Τσίπρα».
Σύμφωνα με τον γνωστό αρθρογράφο Wolfgang Münchau «ο Έλληνας πρωθυπουργός θα αποφασίσει σύντομα αν θέλει ή όχι μια συμφωνία με τους πιστωτές, που θα επιτρέψει στην Αθήνα να εξυπηρετήσει το χρέος της».
Όπως υποστηρίζει «αν πει «όχι», η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Σε εκείνο το σημείο, η χώρα είναι πολύ πιθανό να πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη».
Η σύντομη απάντηση είναι η εξής: Αν η συμφωνία είναι λογική, θα πρέπει να την αποδεχθεί.
Το ερώτημα ωστόσο είναι ως που μπορεί να φτάσει ο έλληνας πρωθυπουργός για να βάλει ένα τέλος σε αυτή την αβεβαιότητα καθώς ο κίνδυνος ενός Grexit είναι εμφανώς ορατός.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο βασική του προτεραιότητα είναι να μηδενίσει την πιθανότητα εξόδου της χώρας από το ευρώ εάν βέβαια θέλει να πετύχει συμφωνία με τους δανειστές.
Οπότε, ποια είναι τα οικονομικά κριτήρια βάση των οποίων θα καταφέρει να αξιολογήσει την κάθε προσφορά που θα του γίνει;
Το πλέον σημαντικό μέρος της συμφωνίας έχει να κάνει με την δημοσιονομική προσαρμογή που απαιτούν οι πιστωτές από την ελληνική κυβέρνηση. Ένα επιπλέον ζήτημα είναι το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος - τα χρήματα δηλαδή που διαθέτει μια χώρα για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος 2,5% θα ήταν εφικτό για τους έλληνες οι οποίοι ωστόσο επιμένουν στο 1,5%.
Η εφημερίδα αναφέρεται και σε εμπιστευτικό έγγραφο που διέρρευσε στον τύπο, σύμφωνα με το οποίο στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων οι δανειστές είχαν ζητήσει 3,5% και 4,5% το 2016.
Όμως, δεν υπάρχουν αντικειμενικά σωστοί ή λάθος αριθμοί.
Η εμπειρία ωστόσο, δείχνει ότι τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πολιτικά μη βιώσιμα.
«Άλλωστε, γράφει ο Münchau, ακριβώς αυτή η μη βιώσιμη λύση της προηγούμενης συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα, τους ευρωπαίους πιστωτές της και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήταν που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία».
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος παραθέτει μερικές από τις αλήθειες της ελληνικής οικονομική κατάρρευσης.
«Η ελληνική οικονομική κακοδιαχείριση έφερε την κρίση το 2010, αλλά οι πιστωτές έχουν την ευθύνη για το χάος που συμβαίνει τώρα, επιμένοντας σε ένα πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής που δεν είναι βιώσιμο. Δεν έχουν λάβει υπόψη τους το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία».
Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ της χώρας παράγεται και καταναλώνται εγχώρια.
Αν πιέσεις μια τέτοια οικονομία σε συνθήκες ακραίας λιτότητας κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, θα παραμείνει εγκλωβισμένη.
Το κλειδί για την ελληνική οικονομική ανάκαμψη πρέπει να είναι το τέλος στη λιτότητα.
Αυτός είναι ο λόγος που το Grexit δεν αποτελεί απαραίτητα μια λύση, δεδομένου ότι μπορεί να φέρει ακόμα περισσότερο δημοσιονομική προσαρμογή. Η Ελλάδα θα αποκοπεί από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Και ο Münchau, καταλήγει λέγοντας ότι «αυτό που πρέπει να γίνει τώρα έπρεπε να είχε γίνει από το 2010-2012 πριν δηλαδή από την υπογραφή του πρώτου και δεύτερου μνημονίου. Τότε έπρεπε να είχαν επιτρέψει στην Αθήνα να χρεοκοπήσει».
Αυτό το καλοκαίρι, η Ελλάδα θα καταφέρει να γλιτώσει την χρεοκοπία χάρη στον τουρισμό της, όμως τα πράγματα θα δυσκολέψουν και πάλι από το Σεπτέμβριο.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τον γνωστό αρθρογράφο Wolfgang Münchau «ο Έλληνας πρωθυπουργός θα αποφασίσει σύντομα αν θέλει ή όχι μια συμφωνία με τους πιστωτές, που θα επιτρέψει στην Αθήνα να εξυπηρετήσει το χρέος της».
Όπως υποστηρίζει «αν πει «όχι», η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει. Σε εκείνο το σημείο, η χώρα είναι πολύ πιθανό να πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη».
Η σύντομη απάντηση είναι η εξής: Αν η συμφωνία είναι λογική, θα πρέπει να την αποδεχθεί.
Το ερώτημα ωστόσο είναι ως που μπορεί να φτάσει ο έλληνας πρωθυπουργός για να βάλει ένα τέλος σε αυτή την αβεβαιότητα καθώς ο κίνδυνος ενός Grexit είναι εμφανώς ορατός.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο βασική του προτεραιότητα είναι να μηδενίσει την πιθανότητα εξόδου της χώρας από το ευρώ εάν βέβαια θέλει να πετύχει συμφωνία με τους δανειστές.
Οπότε, ποια είναι τα οικονομικά κριτήρια βάση των οποίων θα καταφέρει να αξιολογήσει την κάθε προσφορά που θα του γίνει;
Το πλέον σημαντικό μέρος της συμφωνίας έχει να κάνει με την δημοσιονομική προσαρμογή που απαιτούν οι πιστωτές από την ελληνική κυβέρνηση. Ένα επιπλέον ζήτημα είναι το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος - τα χρήματα δηλαδή που διαθέτει μια χώρα για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος 2,5% θα ήταν εφικτό για τους έλληνες οι οποίοι ωστόσο επιμένουν στο 1,5%.
Η εφημερίδα αναφέρεται και σε εμπιστευτικό έγγραφο που διέρρευσε στον τύπο, σύμφωνα με το οποίο στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων οι δανειστές είχαν ζητήσει 3,5% και 4,5% το 2016.
Όμως, δεν υπάρχουν αντικειμενικά σωστοί ή λάθος αριθμοί.
Η εμπειρία ωστόσο, δείχνει ότι τα μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα είναι πολιτικά μη βιώσιμα.
«Άλλωστε, γράφει ο Münchau, ακριβώς αυτή η μη βιώσιμη λύση της προηγούμενης συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα, τους ευρωπαίους πιστωτές της και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήταν που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία».
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος παραθέτει μερικές από τις αλήθειες της ελληνικής οικονομική κατάρρευσης.
«Η ελληνική οικονομική κακοδιαχείριση έφερε την κρίση το 2010, αλλά οι πιστωτές έχουν την ευθύνη για το χάος που συμβαίνει τώρα, επιμένοντας σε ένα πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής που δεν είναι βιώσιμο. Δεν έχουν λάβει υπόψη τους το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία».
Αυτό σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ της χώρας παράγεται και καταναλώνται εγχώρια.
Αν πιέσεις μια τέτοια οικονομία σε συνθήκες ακραίας λιτότητας κατά τη διάρκεια μιας ύφεσης, θα παραμείνει εγκλωβισμένη.
Το κλειδί για την ελληνική οικονομική ανάκαμψη πρέπει να είναι το τέλος στη λιτότητα.
Αυτός είναι ο λόγος που το Grexit δεν αποτελεί απαραίτητα μια λύση, δεδομένου ότι μπορεί να φέρει ακόμα περισσότερο δημοσιονομική προσαρμογή. Η Ελλάδα θα αποκοπεί από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου.
Και ο Münchau, καταλήγει λέγοντας ότι «αυτό που πρέπει να γίνει τώρα έπρεπε να είχε γίνει από το 2010-2012 πριν δηλαδή από την υπογραφή του πρώτου και δεύτερου μνημονίου. Τότε έπρεπε να είχαν επιτρέψει στην Αθήνα να χρεοκοπήσει».
Αυτό το καλοκαίρι, η Ελλάδα θα καταφέρει να γλιτώσει την χρεοκοπία χάρη στον τουρισμό της, όμως τα πράγματα θα δυσκολέψουν και πάλι από το Σεπτέμβριο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών