Η Γάζα θα χωριστεί ουσιαστικά σε δύο μέρη - το ένα όπου το Ισραήλ θα συνεχίσει να κατέχει, ενώ το άλλο θα κατέχεται από δυνάμεις από διάφορες ισλαμικές χώρες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ
Ο Donald Trump έχει κάνει ένα διάλειμμα από το να αγγίζει το «Νότιο Δόρυ» -το σχέδιο επιχειρήσεων κατά της Βενεζουέλας- και σκέφτεται πλέον την επόμενη κίνηση στο ουκρανικό μέτωπο για να υποδεχτεί έναν «εξαιρετικά σεβαστό, μακροχρόνιο καλό φίλο».
Ας μην πειράζει που ο παλιός του φίλος έχει τα μισά του χρόνια, αλλά είναι απίστευτα πλουσιότερος.
Ο καλεσμένος υποσχέθηκε να επενδύσει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στην αμερικανική οικονομία, ένα ποσό που μέχρι στιγμής είχε υποσχεθεί μόνο στον Elon Musk.
Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Mohammed bin Salman δεν έχει πάει στον Λευκό Οίκο εδώ και επτά χρόνια — η τελευταία του επίσκεψη στην Αμερική ήταν πριν από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Khashoggi, για την οποία κατηγορήθηκε.
Αυτή τη φορά, έφερε μαζί του έναν αστέρα του ποδοσφαίρου (ο Ronaldo παίζει για μια σαουδαραβική ομάδα) και πήρε μαζί του συμβόλαια για F-35 και έναν πυρηνικό σταθμό, μαζί με το καθεστώς του κύριου συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών εκτός ΝΑΤΟ.
Αλλά το πιο σημαντικό, ο Trump διαβεβαίωσε τον ηγέτη της πλουσιότερης χώρας στον ισλαμικό κόσμο ότι ποτέ δεν ήταν πιο ασφαλής.
Αλλά δεν υπάρχει αρκετή ασφάλεια στη Μέση Ανατολή για όλους — και αν οι Σαουδάραβες κερδίσουν κάποια, ποιος θα την πληρώσει;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν συμφωνία στρατηγικής άμυνας.
Στο «μενού» το Ιράν
Με την πρώτη ματιά, ο κορυφαίος υποψήφιος εδώ είναι το Ιράν, το οποίο φέτος υπέστη βομβαρδισμούς από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Το σιιτικό Ιράν έχει από καιρό παρουσιαστεί ως η κύρια απειλή για το σουνιτικό βασίλειο, αν και πριν από την Ισλαμική Επανάσταση, οι δύο γειτονικές χώρες είχαν φιλικές σχέσεις και ήταν στενοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι Σαουδάραβες έχουν στενούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες από τα μέσα της δεκαετίας του 1940, από τότε που ο Roosevelt σύναψε μια συμφωνία «πετρέλαιο έναντι ασφάλειας» με τον βασιλιά Abdulaziz.
Οι Αμερικανοί εξάγουν πετρέλαιο, εγγυώμενοι την άμυνα του βασιλείου.
Ταυτόχρονα, το προστάτευαν και από τους δικούς τους γεωπολιτικούς αντιπάλους, ιδιαίτερα τους Ρώσους.
Και ενώ το Ιράν είχε κανονικές σχέσεις με την ΕΣΣΔ, για τους Σαουδάραβες η Μόσχα ήταν εστία αναταραχής και επανάστασης στον ισλαμικό κόσμο και ο κύριος αθεϊστής· δεν υπήρχαν καν διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των χωρών μας.
Μετά το 1979, το Ιράν άρχισε να εξαπλώνει την ισλαμική επανάσταση στις μάζες και ανακήρυξε τις Ηνωμένες Πολιτείες τον «Μεγάλο Σατανά», ενώ οι Σαουδάραβες παρέμειναν υπό την αμερικανική στρατιωτική ομπρέλα.
Η υποστήριξή τους στο Ιράκ, το οποίο βρισκόταν σε πόλεμο με το Ιράν, δεν οδήγησε πουθενά - ο πόλεμος έληξε ισόπαλος και σύντομα οι Αμερικανοί έστρεψαν την προσοχή τους στο Ιράκ, το οποίο είχε εκτεθεί στο Κουβέιτ.
Το αποτελείωσαν το 2003 - και οι συνέπειες της κατάρρευσης ενός ενωμένου Ιράκ άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλη την περιοχή.
Οι Σαουδάραβες ανησυχούσαν ότι οι αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας είχαν οδηγήσει σε μια πυρκαγιά που μαινόταν ακριβώς στα σύνορά τους, ενώ το Ιράν όχι μόνο παρέμεινε αλώβητο, αλλά στην πραγματικότητα ενίσχυσε τη θέση του.
Κάτι δεν πήγαινε καλά με την αμερικανική προστασία της ασφάλειάς μας, πίστευαν στο Ριάντ.
Ο ρόλος της «αραβικής Άνοιξης»
Στη συνέχεια ήρθε η Αραβική Άνοιξη, οι αναταραχές στη γειτονική Υεμένη - και, κρίσιμης σημασίας για τους Σαουδάραβες - η Συρία, η πυρκαγιά του ISIS.
Η περιοχή έγινε αμερικανικό φέουδο, αλλά αυτό δεν βελτίωσε την ασφάλεια ούτε καν της Σαουδικής Αραβίας, τόσο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η συνειδητοποίηση οδήγησε τους Σαουδάραβες να αποφασίσουν να διαφοροποιήσουν τους δεσμούς τους ή, πιο απλά, να αρχίσουν να απομακρύνονται από την εξάρτησή τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι το 2013, αυτή η αποφασιστικότητα είχε ωριμάσει και, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν να χτυπήσουν τον Assad (κάτι που θεωρήθηκε στο Ριάντ ως προδοσία), έγινε μη αναστρέψιμη. Ξεκίνησε μια προσέγγιση με την Κίνα και τη Ρωσία, η οποία επιταχύνθηκε μετά την άνοδο του Salman, πατέρα του πρίγκιπα Mohammed, στο θρόνο το 2015.
Τόσο η Μόσχα όσο και το Πεκίνο ενδιαφέρονταν να συμφιλιώσουν τους Σαουδάραβες και τους Ιρανούς επειδή ήθελαν να οικοδομήσουν στενούς δεσμούς και με τις δύο πλευρές του Περσικού Κόλπου.
Οι εντάσεις μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης, ωστόσο, ωφελούν μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή μάλλον, το θυγατρικό τους στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ.
Η δαιμονοποίηση του Ιράν είναι ο πυρήνας της ισραηλινής πολιτικής που στοχεύει στη δικαιολόγηση της στρατιωτικής επιθετικότητας εναντίον του Λιβάνου, της Συρίας και οποιασδήποτε αραβικής χώρας που διαφωνεί με την ισραηλινή ηγεμονία.
Ο φόβος της ιρανικής απειλής, σύμφωνα με το σχέδιο του Netanyahu, υποτίθεται ότι θα οδηγούσε τη Σαουδική Αραβία πιο κοντά στο Ισραήλ, και οι πιο απερίσκεπτοι στρατηγοί της Ουάσιγκτον μάλιστα κατέστρωσαν ένα σχέδιο για ένα «ΝΑΤΟ της Μέσης Ανατολής» με μια απροκάλυπτη αντιιρανική χροιά και συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Η ψευδής απειλή
Αλλά η ίδια η βάση αυτής της ιδέας - η «ιρανική απειλή» - ήταν ψευδής, και την άνοιξη του 2023, οι Σαουδάραβες κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία με τους Ιρανούς για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων.
Το κρίσιμο είναι ότι αυτό έγινε μέσω κινεζικής μεσολάβησης. Μόλις έξι μήνες αργότερα, η Hamas εξαπέλυσε επίθεση από τη Λωρίδα της Γάζας στο Ισραήλ.
Συχνά υποστηρίζεται ότι αυτό τροφοδοτήθηκε εν μέρει από την επιθυμία των Παλαιστινίων να διαταράξουν τη συμφωνία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας: υποτίθεται ότι ο πρίγκιπας Mohammed ήταν έτοιμος να επανενταχθεί στις Συμφωνίες του Αβραάμ και να συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.
Αλλά δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις τέτοιων σχεδίων από την πλευρά των Σαουδαράβων, και η αναγνώριση του Ισραήλ από αυτούς, δεδομένου του πλήρους αδιεξόδου στο παλαιστινιακό ζήτημα, φαίνεται αδύνατη.
Είναι ακόμη πιο αδύνατη τώρα, μετά τη γενοκτονία που διέπραξε το Ισραήλ στη Γάζα.
Το σχέδιο για τη Γάζα
Η Γάζα θα χωριστεί ουσιαστικά σε δύο μέρη - το ένα όπου το Ισραήλ θα συνεχίσει να κατέχει, ενώ το άλλο θα κατέχεται από δυνάμεις από διάφορες ισλαμικές χώρες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία θα παράσχει επίσης κεφάλαια για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας, αλλά τα σχέδια για την αναγνώριση του Ισραήλ από τη Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν να σταματήσουν.
Και όχι μόνο αυτό… οι Ηνωμένες Πολιτείες πράγματι αρχίζουν να αλλάζουν την πολιτική τους απέναντι στο Ισραήλ. Ο Trump θέλει να πείσει τον Πρίγκιπα Mohammed ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως έκαναν πριν από 80 χρόνια, θα γίνουν ο εγγυητής της ασφάλειας του βασιλείου - εξ ου και η σύμβαση για μαχητικά αεροσκάφη F-35 (προς το παρόν, μόνο το Ισραήλ τα έχει στην περιοχή) και η μεταφορά πολιτικής πυρηνικής τεχνολογίας.
Το τελευταίο είναι επίσης ένα βήμα προς την πιθανή απόκτηση πυρηνικών όπλων: δεδομένου ότι το Ισραήλ τα κατέχει εδώ και καιρό και το Ιράν μπορεί κάλλιστα να τα αποκτήσει (με τους βομβαρδισμούς του, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αναγκάσουν την Τεχεράνη να άρει την απαγόρευση παραγωγής βομβών), οι Σαουδάραβες δεν θα μείνουν στην άκρη.
Οι Σαουδάραβες δεν βασίζονται σε μια αμερικανική πυρηνική ασπίδα, οπότε τελικά θα κατασκευάσουν τη δική τους.
Προς το παρόν, έχουν συνάψει αμυντικό σύμφωνο με το πυρηνικά οπλισμένο Πακιστάν.
Αλλά σίγουρα θα δεχτούν όλες τις πιθανές εγγυήσεις και όπλα από τους Αμερικανούς.
Έτσι, ο Trump μετατρέπεται σε Roosevelt και ο Mohammed στον παππού του, Abdulaziz:
Στη Σαουδική Αραβία υπόσχονται όλα όσα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αντάλλαγμα για τεράστιες επενδύσεις (από έσοδα από το πετρέλαιο) στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ουάσιγκτον διόρισε για άλλη μια φορά τους Σαουδάραβες την «αγαπημένη της σύζυγο» στη Μέση Ανατολή. Εις βάρος του Ισραήλ;
Και τι γίνεται με το Ισραήλ; Το Ισραήλ δεν υπήρχε καν στον χάρτη πριν από 80 χρόνια, όταν υπογράφηκε η συμφωνία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας.
www.bankingnews.gr
Ας μην πειράζει που ο παλιός του φίλος έχει τα μισά του χρόνια, αλλά είναι απίστευτα πλουσιότερος.
Ο καλεσμένος υποσχέθηκε να επενδύσει ένα τρισεκατομμύριο δολάρια στην αμερικανική οικονομία, ένα ποσό που μέχρι στιγμής είχε υποσχεθεί μόνο στον Elon Musk.
Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας διάδοχος Mohammed bin Salman δεν έχει πάει στον Λευκό Οίκο εδώ και επτά χρόνια — η τελευταία του επίσκεψη στην Αμερική ήταν πριν από τη δολοφονία του δημοσιογράφου Khashoggi, για την οποία κατηγορήθηκε.
Αυτή τη φορά, έφερε μαζί του έναν αστέρα του ποδοσφαίρου (ο Ronaldo παίζει για μια σαουδαραβική ομάδα) και πήρε μαζί του συμβόλαια για F-35 και έναν πυρηνικό σταθμό, μαζί με το καθεστώς του κύριου συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών εκτός ΝΑΤΟ.
Αλλά το πιο σημαντικό, ο Trump διαβεβαίωσε τον ηγέτη της πλουσιότερης χώρας στον ισλαμικό κόσμο ότι ποτέ δεν ήταν πιο ασφαλής.
Αλλά δεν υπάρχει αρκετή ασφάλεια στη Μέση Ανατολή για όλους — και αν οι Σαουδάραβες κερδίσουν κάποια, ποιος θα την πληρώσει;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σαουδική Αραβία υπέγραψαν συμφωνία στρατηγικής άμυνας.
Στο «μενού» το Ιράν
Με την πρώτη ματιά, ο κορυφαίος υποψήφιος εδώ είναι το Ιράν, το οποίο φέτος υπέστη βομβαρδισμούς από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.
Το σιιτικό Ιράν έχει από καιρό παρουσιαστεί ως η κύρια απειλή για το σουνιτικό βασίλειο, αν και πριν από την Ισλαμική Επανάσταση, οι δύο γειτονικές χώρες είχαν φιλικές σχέσεις και ήταν στενοί σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι Σαουδάραβες έχουν στενούς δεσμούς με τις Ηνωμένες Πολιτείες από τα μέσα της δεκαετίας του 1940, από τότε που ο Roosevelt σύναψε μια συμφωνία «πετρέλαιο έναντι ασφάλειας» με τον βασιλιά Abdulaziz.
Οι Αμερικανοί εξάγουν πετρέλαιο, εγγυώμενοι την άμυνα του βασιλείου.
Ταυτόχρονα, το προστάτευαν και από τους δικούς τους γεωπολιτικούς αντιπάλους, ιδιαίτερα τους Ρώσους.
Και ενώ το Ιράν είχε κανονικές σχέσεις με την ΕΣΣΔ, για τους Σαουδάραβες η Μόσχα ήταν εστία αναταραχής και επανάστασης στον ισλαμικό κόσμο και ο κύριος αθεϊστής· δεν υπήρχαν καν διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των χωρών μας.
Μετά το 1979, το Ιράν άρχισε να εξαπλώνει την ισλαμική επανάσταση στις μάζες και ανακήρυξε τις Ηνωμένες Πολιτείες τον «Μεγάλο Σατανά», ενώ οι Σαουδάραβες παρέμειναν υπό την αμερικανική στρατιωτική ομπρέλα.
Η υποστήριξή τους στο Ιράκ, το οποίο βρισκόταν σε πόλεμο με το Ιράν, δεν οδήγησε πουθενά - ο πόλεμος έληξε ισόπαλος και σύντομα οι Αμερικανοί έστρεψαν την προσοχή τους στο Ιράκ, το οποίο είχε εκτεθεί στο Κουβέιτ.
Το αποτελείωσαν το 2003 - και οι συνέπειες της κατάρρευσης ενός ενωμένου Ιράκ άρχισαν να εξαπλώνονται σε όλη την περιοχή.
Οι Σαουδάραβες ανησυχούσαν ότι οι αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας είχαν οδηγήσει σε μια πυρκαγιά που μαινόταν ακριβώς στα σύνορά τους, ενώ το Ιράν όχι μόνο παρέμεινε αλώβητο, αλλά στην πραγματικότητα ενίσχυσε τη θέση του.
Κάτι δεν πήγαινε καλά με την αμερικανική προστασία της ασφάλειάς μας, πίστευαν στο Ριάντ.
Ο ρόλος της «αραβικής Άνοιξης»
Στη συνέχεια ήρθε η Αραβική Άνοιξη, οι αναταραχές στη γειτονική Υεμένη - και, κρίσιμης σημασίας για τους Σαουδάραβες - η Συρία, η πυρκαγιά του ISIS.
Η περιοχή έγινε αμερικανικό φέουδο, αλλά αυτό δεν βελτίωσε την ασφάλεια ούτε καν της Σαουδικής Αραβίας, τόσο κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η συνειδητοποίηση οδήγησε τους Σαουδάραβες να αποφασίσουν να διαφοροποιήσουν τους δεσμούς τους ή, πιο απλά, να αρχίσουν να απομακρύνονται από την εξάρτησή τους από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι το 2013, αυτή η αποφασιστικότητα είχε ωριμάσει και, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνήθηκαν να χτυπήσουν τον Assad (κάτι που θεωρήθηκε στο Ριάντ ως προδοσία), έγινε μη αναστρέψιμη. Ξεκίνησε μια προσέγγιση με την Κίνα και τη Ρωσία, η οποία επιταχύνθηκε μετά την άνοδο του Salman, πατέρα του πρίγκιπα Mohammed, στο θρόνο το 2015.
Τόσο η Μόσχα όσο και το Πεκίνο ενδιαφέρονταν να συμφιλιώσουν τους Σαουδάραβες και τους Ιρανούς επειδή ήθελαν να οικοδομήσουν στενούς δεσμούς και με τις δύο πλευρές του Περσικού Κόλπου.
Οι εντάσεις μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης, ωστόσο, ωφελούν μόνο τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή μάλλον, το θυγατρικό τους στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ.
Η δαιμονοποίηση του Ιράν είναι ο πυρήνας της ισραηλινής πολιτικής που στοχεύει στη δικαιολόγηση της στρατιωτικής επιθετικότητας εναντίον του Λιβάνου, της Συρίας και οποιασδήποτε αραβικής χώρας που διαφωνεί με την ισραηλινή ηγεμονία.
Ο φόβος της ιρανικής απειλής, σύμφωνα με το σχέδιο του Netanyahu, υποτίθεται ότι θα οδηγούσε τη Σαουδική Αραβία πιο κοντά στο Ισραήλ, και οι πιο απερίσκεπτοι στρατηγοί της Ουάσιγκτον μάλιστα κατέστρωσαν ένα σχέδιο για ένα «ΝΑΤΟ της Μέσης Ανατολής» με μια απροκάλυπτη αντιιρανική χροιά και συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας.
Η ψευδής απειλή
Αλλά η ίδια η βάση αυτής της ιδέας - η «ιρανική απειλή» - ήταν ψευδής, και την άνοιξη του 2023, οι Σαουδάραβες κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία με τους Ιρανούς για την αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων.
Το κρίσιμο είναι ότι αυτό έγινε μέσω κινεζικής μεσολάβησης. Μόλις έξι μήνες αργότερα, η Hamas εξαπέλυσε επίθεση από τη Λωρίδα της Γάζας στο Ισραήλ.
Συχνά υποστηρίζεται ότι αυτό τροφοδοτήθηκε εν μέρει από την επιθυμία των Παλαιστινίων να διαταράξουν τη συμφωνία Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας: υποτίθεται ότι ο πρίγκιπας Mohammed ήταν έτοιμος να επανενταχθεί στις Συμφωνίες του Αβραάμ και να συνάψει διπλωματικές σχέσεις με το εβραϊκό κράτος.
Αλλά δεν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις τέτοιων σχεδίων από την πλευρά των Σαουδαράβων, και η αναγνώριση του Ισραήλ από αυτούς, δεδομένου του πλήρους αδιεξόδου στο παλαιστινιακό ζήτημα, φαίνεται αδύνατη.
Είναι ακόμη πιο αδύνατη τώρα, μετά τη γενοκτονία που διέπραξε το Ισραήλ στη Γάζα.
Το σχέδιο για τη Γάζα
Η Γάζα θα χωριστεί ουσιαστικά σε δύο μέρη - το ένα όπου το Ισραήλ θα συνεχίσει να κατέχει, ενώ το άλλο θα κατέχεται από δυνάμεις από διάφορες ισλαμικές χώρες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Η Σαουδική Αραβία θα παράσχει επίσης κεφάλαια για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας, αλλά τα σχέδια για την αναγνώριση του Ισραήλ από τη Σαουδική Αραβία θα μπορούσαν να σταματήσουν.
Και όχι μόνο αυτό… οι Ηνωμένες Πολιτείες πράγματι αρχίζουν να αλλάζουν την πολιτική τους απέναντι στο Ισραήλ. Ο Trump θέλει να πείσει τον Πρίγκιπα Mohammed ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως έκαναν πριν από 80 χρόνια, θα γίνουν ο εγγυητής της ασφάλειας του βασιλείου - εξ ου και η σύμβαση για μαχητικά αεροσκάφη F-35 (προς το παρόν, μόνο το Ισραήλ τα έχει στην περιοχή) και η μεταφορά πολιτικής πυρηνικής τεχνολογίας.
Το τελευταίο είναι επίσης ένα βήμα προς την πιθανή απόκτηση πυρηνικών όπλων: δεδομένου ότι το Ισραήλ τα κατέχει εδώ και καιρό και το Ιράν μπορεί κάλλιστα να τα αποκτήσει (με τους βομβαρδισμούς του, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αναγκάσουν την Τεχεράνη να άρει την απαγόρευση παραγωγής βομβών), οι Σαουδάραβες δεν θα μείνουν στην άκρη.
Οι Σαουδάραβες δεν βασίζονται σε μια αμερικανική πυρηνική ασπίδα, οπότε τελικά θα κατασκευάσουν τη δική τους.
Προς το παρόν, έχουν συνάψει αμυντικό σύμφωνο με το πυρηνικά οπλισμένο Πακιστάν.
Αλλά σίγουρα θα δεχτούν όλες τις πιθανές εγγυήσεις και όπλα από τους Αμερικανούς.
Έτσι, ο Trump μετατρέπεται σε Roosevelt και ο Mohammed στον παππού του, Abdulaziz:
Στη Σαουδική Αραβία υπόσχονται όλα όσα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αντάλλαγμα για τεράστιες επενδύσεις (από έσοδα από το πετρέλαιο) στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ουάσιγκτον διόρισε για άλλη μια φορά τους Σαουδάραβες την «αγαπημένη της σύζυγο» στη Μέση Ανατολή. Εις βάρος του Ισραήλ;
Και τι γίνεται με το Ισραήλ; Το Ισραήλ δεν υπήρχε καν στον χάρτη πριν από 80 χρόνια, όταν υπογράφηκε η συμφωνία ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών