Η ΕΕ προωθεί σχέδιο απαγόρευσης των τσιγάρων φίλτρου και των ηλεκτρονικών τσιγάρων στο πλαίσιο της COP11 του ΠΟΥ, αλλά πίσω από την «υγειονομική» αφήγηση κρύβεται μια προσπάθεια συγκέντρωσης ρυθμιστικής και φορολογικής εξουσίας στις Βρυξέλλες, σε βάρος των κρατών μελών
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζει ένα από τα πιο ριζοσπαστικά μέτρα στην πρόσφατη ιστορία της: την απαγόρευση των τσιγάρων φίλτρου και των ηλεκτρονικών τσιγάρων.
Το σχέδιο αποτελεί μέρος της θέσης της ΕΕ για την επερχόμενη Διάσκεψη Ελέγχου Καπνού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (COP11), που προγραμματίζεται για τις 17–22 Νοεμβρίου στη Γενεύη.
Ωστόσο, πέρα από την υγειονομική ή περιβαλλοντική αφήγηση, το σχέδιο αποτελεί μια νέα προσπάθεια των Βρυξελλών να συγκεντρώσουν φορολογικές και ρυθμιστικές εξουσίες σε βάρος των κρατών μελών.
Καμία νομιμοποίηση
Η πρόταση, συνταγμένη υπό την εποπτεία της Επιτροπής von der Leyen, δεν προκύπτει από εσωτερική δημοκρατική συζήτηση αλλά από την επιθυμία ευθυγράμμισης με το Πλαίσιο Σύμβασης για τον Έλεγχο Καπνού της ΠΟΥ (FCTC).
Συγκεκριμένα, το έγγραφο της ΕΕ, ημερομηνίας 7 Οκτωβρίου 2025, προτρέπει τις ευρωπαϊκές χώρες να «περιορίσουν ή απαγορεύσουν την πώληση ηλεκτρονικών συστημάτων νικοτίνης, θερμαινόμενου καπνού και νικοτινούχων σακουλών», αντιμετωπίζοντάς τα ως απειλή ισοδύναμη με τον παραδοσιακό καπνό.
Αυτό που φαίνεται τεχνικό, στην πραγματικότητα μεταφέρει την ρυθμιστική κυριαρχία της Ευρώπης σε έναν διεθνή οργανισμό χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση.
Οι Βρυξέλλες όχι μόνο προτίθενται να υπογράψουν δεσμεύσεις εκ μέρους των κρατών μελών, αλλά και να τις ενσωματώσουν αυτόματα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία μέσω της επικείμενης αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Προϊόντα Καπνού.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι αποφάσεις που λαμβάνονται στα γραφεία της Γενεύης θα μπορούσαν να γίνουν δεσμευτικές απαγορεύσεις σε Μαδρίτη, Ρώμη ή Βαρσοβία - χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση ή αξιολόγηση των εθνικών επιπτώσεων.
Είσπραξη φόρων
Η αιτιολόγηση για την υγεία λειτουργεί ως προκάλυμμα. Το Συμβούλιο της ΕΕ υποστηρίζει ότι τα φίλτρα είναι «ένα από τα πιο ρυπογόνα απορρίμματα στον πλανήτη» και η κατάργησή τους θα βοηθήσει στην επίτευξη των κλιματικών στόχων.
Ωστόσο, αυτή η αφήγηση — μίγμα δημόσιας υγείας και θεσμικού περιβαλλοντισμού — χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιβολή οικονομικής και φορολογικής εξουσίας.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναπτύσσει δύο βασικά εργαλεία: την Οδηγία για τους Φόρους Καπνού (TED) και τον Φόρο Καπνού σε Ακατέργαστο Καπνό (TEDOR), τα οποία θα επιτρέψουν στις Βρυξέλλες να συλλέγουν έως και 15% των εθνικών εσόδων από φόρους καπνού απευθείας και να αυξάνουν τους φόρους έως και 900% σε ορισμένα προϊόντα.
Εάν εφαρμοστούν, θα είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ θα αποκτήσει παραδοσιακή φορολογική εξουσία των κρατών μελών!
Η λεγόμενη «αντικαπνιστική εκστρατεία» μετατρέπεται σε μέσο επανακεντροποίησης της εξουσίας και χρηματοδότησης της γραφειοκρατίας της ΕΕ υπό το πρόσχημα της δημόσιας υγείας.
Πίσω από αυτήν την επίθεση βρίσκεται ένα δίκτυο ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενων από την ΕΕ, που λειτουργούν ως ενισχυτές των πολιτικών της ΠΟΥ.
Ομάδες όπως το Smoke-Free Partnership, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Καρκίνου και η Ευρωπαϊκή Αναπνευστική Εταιρεία απασχολούν περισσότερους από 30 καταγεγραμμένους λομπίστες στις Βρυξέλλες και ξοδεύουν πάνω από 2 εκατ. ευρώ ετησίως πιέζοντας τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να «ακολουθήσουν τις συστάσεις της ΠΟΥ».
Ο μηχανισμός είναι γνωστός: η ΕΕ χρηματοδοτεί τις οργανώσεις, αυτές με τη σειρά τους απαιτούν την ευθυγράμμιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με την ΠΟΥ, και η Επιτροπή παρουσιάζει τις απαιτήσεις τους ως «συναίνεση της κοινωνίας των πολιτών».
Ένας κλειστός κύκλος επιρροής, όπου οι πολίτες πληρώνουν για να χάσουν την κυριαρχία τους!
Η ίδια φόρμουλα έχει χρησιμοποιηθεί για δεκαετίες για την αιτιολόγηση πολιτικών σε θέματα κλιματικής αλλαγής, μαζικής μετανάστευσης, ιδεολογίας φύλου και άλλων υπερεθνικών ατζεντών.
Πλήρης υποκρισία
Αν εφαρμοστεί, ο νέος κανονισμός θα πλήξει πάνω από 80.000 Ευρωπαίους παραγωγούς καπνού, κυρίως στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πολωνία, καθώς και δεκάδες χιλιάδες μικρά καταστήματα και καπνοπωλεία, ενώ θα ενισχύσει τρίτες χώρες όπως το Μαρόκο ή η Κίνα.
Ωστόσο, η ζημία δεν θα είναι μόνο οικονομική. Το μοντέλο λήψης αποφάσεων που διαμορφώνεται — βασισμένο σε δεσμευτικές διεθνείς δεσμεύσεις που υιοθετούνται χωρίς εθνικές ψήφους — διαβρώνει την αρχή της επικουρικότητας στην οποία βασίστηκε η Ένωση.
Παραδόξως, οι χώρες με τα καλύτερα αποτελέσματα στη μείωση του καπνίσματος, όπως η Σουηδία, που μείωσε το ποσοστό της στο 5% χάρη σε ρυθμιζόμενες εναλλακτικές όπως το snus και οι νικοτινούχες σακούλες, θα τιμωρηθούν επειδή υιοθέτησαν αποτελεσματικές εθνικές πολιτικές εκτός του δόγματος του ΠΟΥ.
Κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας
Ενώ η Ursula von der Leyen υπόσχεται «λιγότερους κανονισμούς και περισσότερη οικονομική ελευθερία» στο εσωτερικό, η Επιτροπή της υπογράφει στη Γενεύη ένα απαγορευτικό μανιφέστο συνταγμένο από ανεκλεγμένους γραφειοκράτες.
Στις Βρυξέλλες μιλούν για «απλοποίηση ρυθμίσεων», ενώ σε διεθνή φόρα διαπραγματεύονται νέες στρώσεις παγκόσμιας γραφειοκρατίας, από τον καπνό έως την ψηφιακή υγεία και τη διακυβέρνηση του κλίματος.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα κράτη πρέπει να προστατεύουν τη δημόσια υγεία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει παραίτηση από την κυριαρχία — ούτε αποδοχή ότι ένα δίκτυο ΜΚΟ και διεθνών τεχνοκρατών πρέπει να υπαγορεύει τι μπορούν να παράγουν, να πωλούν ή να φορολογούν οι ευρωπαϊκές χώρες.
Η πραγματική προστασία της υγείας — και της ελευθερίας — απαιτεί την ανάκτηση της δυνατότητας ανεξάρτητης νομοθέτησης, τη διασφάλιση διαφάνειας στη χρηματοδότηση ΜΚΟ και την υποβολή κάθε νέου κανονισμού σε κοινοβουλευτική συζήτηση και ψήφο.
www.bankingnews.gr
Το σχέδιο αποτελεί μέρος της θέσης της ΕΕ για την επερχόμενη Διάσκεψη Ελέγχου Καπνού του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (COP11), που προγραμματίζεται για τις 17–22 Νοεμβρίου στη Γενεύη.
Ωστόσο, πέρα από την υγειονομική ή περιβαλλοντική αφήγηση, το σχέδιο αποτελεί μια νέα προσπάθεια των Βρυξελλών να συγκεντρώσουν φορολογικές και ρυθμιστικές εξουσίες σε βάρος των κρατών μελών.
Καμία νομιμοποίηση
Η πρόταση, συνταγμένη υπό την εποπτεία της Επιτροπής von der Leyen, δεν προκύπτει από εσωτερική δημοκρατική συζήτηση αλλά από την επιθυμία ευθυγράμμισης με το Πλαίσιο Σύμβασης για τον Έλεγχο Καπνού της ΠΟΥ (FCTC).
Συγκεκριμένα, το έγγραφο της ΕΕ, ημερομηνίας 7 Οκτωβρίου 2025, προτρέπει τις ευρωπαϊκές χώρες να «περιορίσουν ή απαγορεύσουν την πώληση ηλεκτρονικών συστημάτων νικοτίνης, θερμαινόμενου καπνού και νικοτινούχων σακουλών», αντιμετωπίζοντάς τα ως απειλή ισοδύναμη με τον παραδοσιακό καπνό.
Αυτό που φαίνεται τεχνικό, στην πραγματικότητα μεταφέρει την ρυθμιστική κυριαρχία της Ευρώπης σε έναν διεθνή οργανισμό χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση.
Οι Βρυξέλλες όχι μόνο προτίθενται να υπογράψουν δεσμεύσεις εκ μέρους των κρατών μελών, αλλά και να τις ενσωματώσουν αυτόματα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία μέσω της επικείμενης αναθεώρησης της Οδηγίας για τα Προϊόντα Καπνού.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι αποφάσεις που λαμβάνονται στα γραφεία της Γενεύης θα μπορούσαν να γίνουν δεσμευτικές απαγορεύσεις σε Μαδρίτη, Ρώμη ή Βαρσοβία - χωρίς κοινοβουλευτική συζήτηση ή αξιολόγηση των εθνικών επιπτώσεων.
Είσπραξη φόρων
Η αιτιολόγηση για την υγεία λειτουργεί ως προκάλυμμα. Το Συμβούλιο της ΕΕ υποστηρίζει ότι τα φίλτρα είναι «ένα από τα πιο ρυπογόνα απορρίμματα στον πλανήτη» και η κατάργησή τους θα βοηθήσει στην επίτευξη των κλιματικών στόχων.
Ωστόσο, αυτή η αφήγηση — μίγμα δημόσιας υγείας και θεσμικού περιβαλλοντισμού — χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιβολή οικονομικής και φορολογικής εξουσίας.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναπτύσσει δύο βασικά εργαλεία: την Οδηγία για τους Φόρους Καπνού (TED) και τον Φόρο Καπνού σε Ακατέργαστο Καπνό (TEDOR), τα οποία θα επιτρέψουν στις Βρυξέλλες να συλλέγουν έως και 15% των εθνικών εσόδων από φόρους καπνού απευθείας και να αυξάνουν τους φόρους έως και 900% σε ορισμένα προϊόντα.
Εάν εφαρμοστούν, θα είναι η πρώτη φορά που η ΕΕ θα αποκτήσει παραδοσιακή φορολογική εξουσία των κρατών μελών!
Η λεγόμενη «αντικαπνιστική εκστρατεία» μετατρέπεται σε μέσο επανακεντροποίησης της εξουσίας και χρηματοδότησης της γραφειοκρατίας της ΕΕ υπό το πρόσχημα της δημόσιας υγείας.
Πίσω από αυτήν την επίθεση βρίσκεται ένα δίκτυο ΜΚΟ, χρηματοδοτούμενων από την ΕΕ, που λειτουργούν ως ενισχυτές των πολιτικών της ΠΟΥ.
Ομάδες όπως το Smoke-Free Partnership, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Καρκίνου και η Ευρωπαϊκή Αναπνευστική Εταιρεία απασχολούν περισσότερους από 30 καταγεγραμμένους λομπίστες στις Βρυξέλλες και ξοδεύουν πάνω από 2 εκατ. ευρώ ετησίως πιέζοντας τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να «ακολουθήσουν τις συστάσεις της ΠΟΥ».
Ο μηχανισμός είναι γνωστός: η ΕΕ χρηματοδοτεί τις οργανώσεις, αυτές με τη σειρά τους απαιτούν την ευθυγράμμιση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με την ΠΟΥ, και η Επιτροπή παρουσιάζει τις απαιτήσεις τους ως «συναίνεση της κοινωνίας των πολιτών».
Ένας κλειστός κύκλος επιρροής, όπου οι πολίτες πληρώνουν για να χάσουν την κυριαρχία τους!
Η ίδια φόρμουλα έχει χρησιμοποιηθεί για δεκαετίες για την αιτιολόγηση πολιτικών σε θέματα κλιματικής αλλαγής, μαζικής μετανάστευσης, ιδεολογίας φύλου και άλλων υπερεθνικών ατζεντών.
Πλήρης υποκρισία
Αν εφαρμοστεί, ο νέος κανονισμός θα πλήξει πάνω από 80.000 Ευρωπαίους παραγωγούς καπνού, κυρίως στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πολωνία, καθώς και δεκάδες χιλιάδες μικρά καταστήματα και καπνοπωλεία, ενώ θα ενισχύσει τρίτες χώρες όπως το Μαρόκο ή η Κίνα.
Ωστόσο, η ζημία δεν θα είναι μόνο οικονομική. Το μοντέλο λήψης αποφάσεων που διαμορφώνεται — βασισμένο σε δεσμευτικές διεθνείς δεσμεύσεις που υιοθετούνται χωρίς εθνικές ψήφους — διαβρώνει την αρχή της επικουρικότητας στην οποία βασίστηκε η Ένωση.
Παραδόξως, οι χώρες με τα καλύτερα αποτελέσματα στη μείωση του καπνίσματος, όπως η Σουηδία, που μείωσε το ποσοστό της στο 5% χάρη σε ρυθμιζόμενες εναλλακτικές όπως το snus και οι νικοτινούχες σακούλες, θα τιμωρηθούν επειδή υιοθέτησαν αποτελεσματικές εθνικές πολιτικές εκτός του δόγματος του ΠΟΥ.
Κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας
Ενώ η Ursula von der Leyen υπόσχεται «λιγότερους κανονισμούς και περισσότερη οικονομική ελευθερία» στο εσωτερικό, η Επιτροπή της υπογράφει στη Γενεύη ένα απαγορευτικό μανιφέστο συνταγμένο από ανεκλεγμένους γραφειοκράτες.
Στις Βρυξέλλες μιλούν για «απλοποίηση ρυθμίσεων», ενώ σε διεθνή φόρα διαπραγματεύονται νέες στρώσεις παγκόσμιας γραφειοκρατίας, από τον καπνό έως την ψηφιακή υγεία και τη διακυβέρνηση του κλίματος.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα κράτη πρέπει να προστατεύουν τη δημόσια υγεία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει παραίτηση από την κυριαρχία — ούτε αποδοχή ότι ένα δίκτυο ΜΚΟ και διεθνών τεχνοκρατών πρέπει να υπαγορεύει τι μπορούν να παράγουν, να πωλούν ή να φορολογούν οι ευρωπαϊκές χώρες.
Η πραγματική προστασία της υγείας — και της ελευθερίας — απαιτεί την ανάκτηση της δυνατότητας ανεξάρτητης νομοθέτησης, τη διασφάλιση διαφάνειας στη χρηματοδότηση ΜΚΟ και την υποβολή κάθε νέου κανονισμού σε κοινοβουλευτική συζήτηση και ψήφο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών