Μια παγκόσμια λαϊκή αντίσταση, από τους αγρότες της Ολλανδίας και τους οδηγούς φορτηγών του Καναδά μέχρι την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, αμφισβητεί τις πολιτικές της παγκόσμιας ελίτ
Σε όλο τον κόσμο συντελείται μια τεκτονική αλλαγή - ένα κύμα λαϊκής διαμαρτυρίας που, παρά το μέγεθος και τη σημασία του, καλύπτεται με ψίθυρους από τα κύρια μέσα ενημέρωσης.
Αυτό που ξεκίνησε με τους αγρότες της Ολλανδίας το 2019 και τους οδηγούς φορτηγών του Καναδά το 2022 έχει πλέον εξελιχθεί σε μια ευρύτερη εξέγερση της εργατικής τάξης που συνεχίζει να αναδιαμορφώνει το πολιτικό τοπίο του 2025.
Στην Ολλανδία, δεκάδες χιλιάδες αγρότες διαδήλωσαν ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που απειλούσαν τη βιομηχανία τους.
Στον Καναδά, οι οδηγοί φορτηγών είδαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς παγωμένους και τη συλλογή χρημάτων περιορισμένη, ενώ η αντίστασή τους ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα αντιμετωπίστηκε όχι με διάλογο, αλλά με οικονομική τιμωρία.
Στη Σρι Λάνκα, η κυβέρνηση ανατράπηκε όταν ουτοπικά σχέδια για οργανική μεταμόρφωση συγκρούστηκαν με την σκληρή πραγματικότητα και την οργή του κοινού.
Παγκόσμια εξέγερση
Αυτά δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά συμπτώματα μιας ευρύτερης εξέγερσης κατά των φιλοδοξιών της παγκόσμιας ελίτ, που προωθεί περιβαλλοντικά και οικονομικά προγράμματα εις βάρος των απλών ανθρώπων.
Καθώς πλησιάζουμε στους τελευταίους μήνες του 2025, το φαινόμενο εντείνεται. Οι αντι-μεταναστευτικές διαδηλώσεις έχουν γίνει καθημερινότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία, αποκαλύπτοντας βαθιές ρωγμές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Παρατηρούμε έναν νέο τύπο ταξικής σύγκρουσης, όχι μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, αλλά ανάμεσα σε μια διοικητική ελίτ και τις μεσαίες και εργατικές τάξεις.
Σήμερα, τέσσερις ομάδες τροφοδοτούν αυτή τη δυναμική: ακτιβιστές με αποκλειστικά καταστροφικά οράματα και υπερεκπροσώπηση στα μέσα ενημέρωσης, την πολιτική και την ακαδημία· πολιτικοί πρόθυμοι να επιδείξουν ηθική για κοινωνική αποδοχή, ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης· εταιρείες που ακολουθούν μόδες για κέρδος, ανεξαρτήτως ειλικρινούς πεποίθησης· και τέλος, η σιωπηλή πλειοψηφία — όσοι πληρώνουν φόρους και θέλουν ειρηνική ζωή, αλλά βλέπουν τον κόσμο τους να περιορίζεται από εντολές από τα πάνω.
Η Δημοκρατία μαραζώνει
Στη Γερμανία, η μονομερής εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας έγινε για ιδεολογικούς λόγους και όχι πρακτικούς.
Οι πολίτες, διαβεβαιωμένοι ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα καλύψουν το κενό, αντιμετωπίζουν τώρα αυξανόμενες τιμές και μειωμένη αξιοπιστία.
Παρά την πρόοδο στις ανανεώσιμες πηγές, η Νότια και Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν λογαριασμούς ενέργειας 40-70% υψηλότερους από τα προ-κρίσης επίπεδα.
Παρόμοια φαινόμενα εμφανίζονται στη γεωργική πολιτική σε όλη την Ευρώπη, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε να αποσύρει διάφορες απαιτήσεις του Πράσινου Συμφώνου λόγω των συνεχών διαδηλώσεων των αγροτών.
Σε κάθε περίπτωση, οι δημοκρατικές κοινωνίες κυβερνώνται όχι από την πλειοψηφία, αλλά από μια μικρή συμμαχία ορατών και ενεργών ομάδων συμφερόντων.
Άνοδος της Δεξιάς
Το 2025, τα λαϊκιστικά κόμματα βρίσκονται στην κορυφή των δημοσκοπήσεων σε Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έγινε το πιο δημοφιλές κόμμα με 26% στήριξη. Στην Ολλανδία, ο Geert Wilders προκάλεσε κυβερνητική κατάρρευση και πρόωρες εκλογές λόγω μεταναστευτικής πολιτικής.
Η Πολωνία γύρισε προς τη συντηρητική δεξιά, ενώ λαϊκιστικά κινήματα σημείωσαν σημαντικά κέρδη σε Πορτογαλία, Αυστρία και Τσεχία.
Οι υποτιθέμενα προοδευτικές κινήσεις στη Δύση απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις εργατικές τάξεις που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν προσιτή ενέργεια, ασφάλεια τροφίμων, καλές σχολές, ελεγχόμενη μετανάστευση και διατήρηση της εθνικής τους ταυτότητας, όχι την ατελείωτη πράσινη επανάσταση που προωθούν ακαδημαϊκοί και κρατικά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επιστροφή του Προέδρου Trump το 2024 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, όχι επειδή έγιναν πιο συντηρητικοί.
Έρευνες δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο έχουν γίνει περισσότερο προοδευτικοί σε πολλά θέματα, αλλά συνεχίζουν να εγκαταλείπουν το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ο Trump κέρδισε αυτούς τους ψηφοφόρους μιλώντας στον οικονομικό τους πόνο, ενώ οι αντίπαλοί του αγνοούσαν την πραγματικότητα.
Οι συνέπειες φαίνονται στα εκλογικά αποτελέσματα αλλά και στην υποχώρηση των προτεραιοτήτων της ελίτ. Μετά την επανεκλογή του Trump, εταιρείες όπως οι Amazon, Meta, Google και IBM μείωσαν δραστικά τα προγράμματα για ποικιλομορφία, ισότητα και ένταξη.
Παράλληλα, τα κορυφαία πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν αντίδραση για ειδικές εισαγωγές και υποτιθέμενη διάκριση κατά των παιδιών ψηφοφόρων του Trump.
Η λαϊκή αντίσταση είναι ενεργή
Στο κέντρο αυτού του σιωπηλού πολέμου βρίσκεται ο έλεγχος της πληροφορίας. Η αντιμετώπιση των οδηγών φορτηγών του Καναδά, η κατηγοριοποίηση των αγροτών της Ολλανδίας ως ριζοσπαστών και η προβολή μόνο των πιο ακραίων φωνών στις διαμαρτυρίες περιθωριοποιούν νόμιμα δημοκρατικά αιτήματα.
Η αντίδραση κατά των πράσινων πολιτικών που σαρώνει την Ευρώπη δείχνει ότι οι πολιτικές της ελίτ, όταν επιβάλλονται χωρίς σεβασμό στις ανάγκες των πολιτών, παράγουν αναπόφευκτα πολιτική αντίσταση.
Ο συνδυασμός οικονομικών και πολιτιστικών δυσαρεσκειών δημιουργεί ισχυρή κοινωνική αντίδραση, ιδιαίτερα σε περιοχές που πλήττονται από τη βιομηχανία αυτοκινήτου ή περιορισμούς στην κατανάλωση ενέργειας.
Οι εξουσιαστές πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές που αντανακλούν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Οι δημοσκοπήσεις του 2025 δείχνουν μια δημοκρατική πλειοψηφία που απαιτεί να ακουστεί. Αν δεν υπάρξει αλλαγή, το χάσμα μεταξύ της ελίτ και της εργατικής τάξης θα μεγαλώσει, τροφοδοτώντας αναταραχές και υπονομεύοντας τη δημοκρατία.
Ο πόλεμος δεν είναι πλέον σιωπηλός· η πλειοψηφία πρέπει να βρει τη φωνή της - και το 2025, από Άμστερνταμ έως Δουβλίνο, από Βερολίνο έως Ουάσινγκτον, αυτή η φωνή δυναμώνει κάθε εβδομάδα.
www.bankingnews.gr
Αυτό που ξεκίνησε με τους αγρότες της Ολλανδίας το 2019 και τους οδηγούς φορτηγών του Καναδά το 2022 έχει πλέον εξελιχθεί σε μια ευρύτερη εξέγερση της εργατικής τάξης που συνεχίζει να αναδιαμορφώνει το πολιτικό τοπίο του 2025.
Στην Ολλανδία, δεκάδες χιλιάδες αγρότες διαδήλωσαν ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που απειλούσαν τη βιομηχανία τους.
Στον Καναδά, οι οδηγοί φορτηγών είδαν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς παγωμένους και τη συλλογή χρημάτων περιορισμένη, ενώ η αντίστασή τους ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα αντιμετωπίστηκε όχι με διάλογο, αλλά με οικονομική τιμωρία.
Στη Σρι Λάνκα, η κυβέρνηση ανατράπηκε όταν ουτοπικά σχέδια για οργανική μεταμόρφωση συγκρούστηκαν με την σκληρή πραγματικότητα και την οργή του κοινού.
Παγκόσμια εξέγερση
Αυτά δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά συμπτώματα μιας ευρύτερης εξέγερσης κατά των φιλοδοξιών της παγκόσμιας ελίτ, που προωθεί περιβαλλοντικά και οικονομικά προγράμματα εις βάρος των απλών ανθρώπων.
Καθώς πλησιάζουμε στους τελευταίους μήνες του 2025, το φαινόμενο εντείνεται. Οι αντι-μεταναστευτικές διαδηλώσεις έχουν γίνει καθημερινότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ολλανδία, την Ιρλανδία και τη Γερμανία, αποκαλύπτοντας βαθιές ρωγμές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Παρατηρούμε έναν νέο τύπο ταξικής σύγκρουσης, όχι μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, αλλά ανάμεσα σε μια διοικητική ελίτ και τις μεσαίες και εργατικές τάξεις.
Σήμερα, τέσσερις ομάδες τροφοδοτούν αυτή τη δυναμική: ακτιβιστές με αποκλειστικά καταστροφικά οράματα και υπερεκπροσώπηση στα μέσα ενημέρωσης, την πολιτική και την ακαδημία· πολιτικοί πρόθυμοι να επιδείξουν ηθική για κοινωνική αποδοχή, ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης· εταιρείες που ακολουθούν μόδες για κέρδος, ανεξαρτήτως ειλικρινούς πεποίθησης· και τέλος, η σιωπηλή πλειοψηφία — όσοι πληρώνουν φόρους και θέλουν ειρηνική ζωή, αλλά βλέπουν τον κόσμο τους να περιορίζεται από εντολές από τα πάνω.
Η Δημοκρατία μαραζώνει
Στη Γερμανία, η μονομερής εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας έγινε για ιδεολογικούς λόγους και όχι πρακτικούς.
Οι πολίτες, διαβεβαιωμένοι ότι η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα καλύψουν το κενό, αντιμετωπίζουν τώρα αυξανόμενες τιμές και μειωμένη αξιοπιστία.
Παρά την πρόοδο στις ανανεώσιμες πηγές, η Νότια και Ανατολική Ευρώπη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν λογαριασμούς ενέργειας 40-70% υψηλότερους από τα προ-κρίσης επίπεδα.
Παρόμοια φαινόμενα εμφανίζονται στη γεωργική πολιτική σε όλη την Ευρώπη, όπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε να αποσύρει διάφορες απαιτήσεις του Πράσινου Συμφώνου λόγω των συνεχών διαδηλώσεων των αγροτών.
Σε κάθε περίπτωση, οι δημοκρατικές κοινωνίες κυβερνώνται όχι από την πλειοψηφία, αλλά από μια μικρή συμμαχία ορατών και ενεργών ομάδων συμφερόντων.
Άνοδος της Δεξιάς
Το 2025, τα λαϊκιστικά κόμματα βρίσκονται στην κορυφή των δημοσκοπήσεων σε Αυστρία, Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία.
Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έγινε το πιο δημοφιλές κόμμα με 26% στήριξη. Στην Ολλανδία, ο Geert Wilders προκάλεσε κυβερνητική κατάρρευση και πρόωρες εκλογές λόγω μεταναστευτικής πολιτικής.
Η Πολωνία γύρισε προς τη συντηρητική δεξιά, ενώ λαϊκιστικά κινήματα σημείωσαν σημαντικά κέρδη σε Πορτογαλία, Αυστρία και Τσεχία.
Οι υποτιθέμενα προοδευτικές κινήσεις στη Δύση απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις εργατικές τάξεις που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν προσιτή ενέργεια, ασφάλεια τροφίμων, καλές σχολές, ελεγχόμενη μετανάστευση και διατήρηση της εθνικής τους ταυτότητας, όχι την ατελείωτη πράσινη επανάσταση που προωθούν ακαδημαϊκοί και κρατικά χρηματοδοτούμενοι ακτιβιστές.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επιστροφή του Προέδρου Trump το 2024 οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ψηφοφόρους της εργατικής τάξης, όχι επειδή έγιναν πιο συντηρητικοί.
Έρευνες δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο έχουν γίνει περισσότερο προοδευτικοί σε πολλά θέματα, αλλά συνεχίζουν να εγκαταλείπουν το Δημοκρατικό Κόμμα.
Ο Trump κέρδισε αυτούς τους ψηφοφόρους μιλώντας στον οικονομικό τους πόνο, ενώ οι αντίπαλοί του αγνοούσαν την πραγματικότητα.
Οι συνέπειες φαίνονται στα εκλογικά αποτελέσματα αλλά και στην υποχώρηση των προτεραιοτήτων της ελίτ. Μετά την επανεκλογή του Trump, εταιρείες όπως οι Amazon, Meta, Google και IBM μείωσαν δραστικά τα προγράμματα για ποικιλομορφία, ισότητα και ένταξη.
Παράλληλα, τα κορυφαία πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν αντίδραση για ειδικές εισαγωγές και υποτιθέμενη διάκριση κατά των παιδιών ψηφοφόρων του Trump.
Η λαϊκή αντίσταση είναι ενεργή
Στο κέντρο αυτού του σιωπηλού πολέμου βρίσκεται ο έλεγχος της πληροφορίας. Η αντιμετώπιση των οδηγών φορτηγών του Καναδά, η κατηγοριοποίηση των αγροτών της Ολλανδίας ως ριζοσπαστών και η προβολή μόνο των πιο ακραίων φωνών στις διαμαρτυρίες περιθωριοποιούν νόμιμα δημοκρατικά αιτήματα.
Η αντίδραση κατά των πράσινων πολιτικών που σαρώνει την Ευρώπη δείχνει ότι οι πολιτικές της ελίτ, όταν επιβάλλονται χωρίς σεβασμό στις ανάγκες των πολιτών, παράγουν αναπόφευκτα πολιτική αντίσταση.
Ο συνδυασμός οικονομικών και πολιτιστικών δυσαρεσκειών δημιουργεί ισχυρή κοινωνική αντίδραση, ιδιαίτερα σε περιοχές που πλήττονται από τη βιομηχανία αυτοκινήτου ή περιορισμούς στην κατανάλωση ενέργειας.
Οι εξουσιαστές πρέπει να εφαρμόσουν πολιτικές που αντανακλούν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Οι δημοσκοπήσεις του 2025 δείχνουν μια δημοκρατική πλειοψηφία που απαιτεί να ακουστεί. Αν δεν υπάρξει αλλαγή, το χάσμα μεταξύ της ελίτ και της εργατικής τάξης θα μεγαλώσει, τροφοδοτώντας αναταραχές και υπονομεύοντας τη δημοκρατία.
Ο πόλεμος δεν είναι πλέον σιωπηλός· η πλειοψηφία πρέπει να βρει τη φωνή της - και το 2025, από Άμστερνταμ έως Δουβλίνο, από Βερολίνο έως Ουάσινγκτον, αυτή η φωνή δυναμώνει κάθε εβδομάδα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών