Το σόου του Merz απέναντι στην οικονομική κατάρρευση
Η κατάρρευση της γερμανικής οικονομίας γίνεται πλέον ορατή ακόμη και στην αγορά εργασίας.
Ωστόσο, αντί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να προωθήσει μια πραγματική πολιτική στροφής με μέτρα απορρύθμισης και ουσιαστική ανακούφιση, περιορίζεται σε κενές ρητορικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Στο Βερολίνο, η επικοινωνιακή διαχείριση παρουσιάζεται ως οικονομική πολιτική, με προπαγανδιστικά αποσπάσματα να προβάλλονται ως αποδείξεις «επιτευγμάτων».
Η εβδομάδα του PR για τον Merz
Για τον Καγκελάριο Friedrich Merz, η εβδομάδα κύλησε με διαρκή δημόσια παρουσία: ομιλίες, συνεντεύξεις Τύπου, παρεμβάσεις στην Ημέρα της Γερμανικής Ενότητας και την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στη Villa Borsig.
Με έντονη ρητορική τοποθετήθηκε ακόμη και για τις νέες επιθέσεις με drones, ζητώντας άμεσα αυστηρότερα μέτρα στα σύνορα.
Μα δεν ήταν το ίδιο το CDU που, επί Angela Merkel, είχε υιοθετήσει το δόγμα ότι ο έλεγχος των συνόρων είναι αδύνατος;
Ρητορική παντού – Ουσία πουθενά
Ο Merz επιχείρησε ακόμη και συναισθηματικές γέφυρες με το κοινό στην τελετή της Ενότητας στο Saarbrücken.
Μίλησε για κοινωνική συνοχή, αισιοδοξία και «νέα αρχή», επικαλούμενος το θάρρος που χρειάζεται απέναντι στις προκλήσεις της ψηφιοποίησης, της γεωπολιτικής αλλαγής και των αυταρχικών καθεστώτων.
Όμως οι εκκλήσεις του θύμιζαν περισσότερο κενά συνθήματα ανύψωσης ηθικού, μεταθέτοντας την ευθύνη της κρίσης στους απλούς πολίτες.
Οικονομία σε ελεύθερη πτώση
Η οικονομική κατάσταση είναι τόσο ζοφερή, που ακόμη και η «φούσκα» ειδήσεων του Βερολίνου δεν καταφέρνει να καλύψει τα καθημερινά σοκ.
Οι βιομήχανοι διαμαρτύρονται για το κόστος ενέργειας, ενώ εταιρείες όπως η Bosch ανακοινώνουν περικοπές 22.000 θέσεων και η Mercedes εγκαταλείπει σχέδια για ηλεκτρικά οχήματα.
Ολόκληρες εφοδιαστικές αλυσίδες εξαφανίζονται, χωρίς ουσιαστική πολιτική αντίδραση.
Κι όμως, κανείς δεν τολμά να αγγίξει την καρδιά του προβλήματος: την «πράσινη ατζέντα» που υπηρετείται σχεδόν από όλους στο Βερολίνο, πλην AfD.
Γελοίες «μεταρρυθμίσεις»
Ο Merz παρουσιάζει ως απάντηση στη βιομηχανική και κοινωνική κρίση λίγες τηλεοπτικές εμφανίσεις, μερικά «Made for Germany» καφεδάκια και την εξαγγελία ενός «φθινοπώρου μεταρρυθμίσεων».
Στην πράξη, το κυβερνητικό έργο είναι μηδενικό: υποσχέσεις για μελλοντικές μικρές φοροελαφρύνσεις, γελοίες μπροστά σε έναν προϋπολογισμό άνω των 520 δισ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, το κράτος καταναλώνει αδιάκοπα πόρους, με τη γραφειοκρατία να κοστίζει σύμφωνα με το ifo Institute περίπου 146 δισ. ευρώ τον χρόνο—πάνω από το 3% του ΑΕΠ.
Παλιές πολιτικές ιστορίες – νέες ψευδαισθήσεις
Ο Merz και ο υπουργός Οικονομικών Lars Klingbeil επαναλαμβάνουν τα ίδια παλιά αφηγήματα για μείωση γραφειοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα δημιουργούνται χιλιάδες νέες δημόσιες θέσεις για να διαχειριστούν τις τεράστιες επιδοτήσεις σε «πράσινα» και στρατιωτικά προγράμματα.
Η ουσία είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει: ο CO₂ φόρος αυξάνεται, οι τιμές εκτοξεύονται, οι δήμοι ανεβάζουν τη φορολογία επιχειρήσεων, οι θέσεις στον ιδιωτικό τομέα χάνονται, ενώ ο δημόσιος τομέας διογκώνεται.
Από το 2018 έχουν χαθεί 1,3 εκατ. θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δημιουργήθηκαν πάνω από 420.000 νέες στο Δημόσιο.
Πολιτική προσομοίωση
Η κυβέρνηση επιδίδεται σε πολιτικό θέατρο.
Αποφεύγει τα δύσκολα ζητήματα, όπως η κρίση στη μετανάστευση, και επιλέγει τη διαρκή αναβολή και τις επικοινωνιακές κινήσεις.
Ο Merz εμφανίζεται παντού, αλλά παράγει «πολύ θόρυβο για το τίποτα».
Το παιχνίδι είναι γνωστό: πολιτική καθυστέρησης, σε αγαστή συνεργασία με τις Βρυξέλλες.
Ρητορική περί «μεταρρυθμίσεων», κοινωνικός έλεγχος μέσω ενέργειας και οικονομίας, και φίμωση της διαφωνίας μέσω ευρωπαϊκών νόμων λογοκρισίας.
Το πραγματικό διακύβευμα
Η εβδομάδα που πέρασε έδειξε ξανά ότι το πολιτικο-μιντιακό πλέγμα κερδίζει χρόνο, προετοιμάζοντας άλλες «μεταρρυθμίσεις»: ψηφιακό ευρώ, ψηφιακή ταυτότητα και οικονομική κινητοποίηση υπό το πρόσχημα της ρωσικής απειλής.
Αν αυτό είναι το υποσχόμενο «φθινόπωρο μεταρρυθμίσεων», τότε η Γερμανία καλείται να δέσει τις ζώνες της για μια σκληρή προσγείωση.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, αντί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση να προωθήσει μια πραγματική πολιτική στροφής με μέτρα απορρύθμισης και ουσιαστική ανακούφιση, περιορίζεται σε κενές ρητορικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις.
Στο Βερολίνο, η επικοινωνιακή διαχείριση παρουσιάζεται ως οικονομική πολιτική, με προπαγανδιστικά αποσπάσματα να προβάλλονται ως αποδείξεις «επιτευγμάτων».
Η εβδομάδα του PR για τον Merz
Για τον Καγκελάριο Friedrich Merz, η εβδομάδα κύλησε με διαρκή δημόσια παρουσία: ομιλίες, συνεντεύξεις Τύπου, παρεμβάσεις στην Ημέρα της Γερμανικής Ενότητας και την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στη Villa Borsig.
Με έντονη ρητορική τοποθετήθηκε ακόμη και για τις νέες επιθέσεις με drones, ζητώντας άμεσα αυστηρότερα μέτρα στα σύνορα.
Μα δεν ήταν το ίδιο το CDU που, επί Angela Merkel, είχε υιοθετήσει το δόγμα ότι ο έλεγχος των συνόρων είναι αδύνατος;
Ρητορική παντού – Ουσία πουθενά
Ο Merz επιχείρησε ακόμη και συναισθηματικές γέφυρες με το κοινό στην τελετή της Ενότητας στο Saarbrücken.
Μίλησε για κοινωνική συνοχή, αισιοδοξία και «νέα αρχή», επικαλούμενος το θάρρος που χρειάζεται απέναντι στις προκλήσεις της ψηφιοποίησης, της γεωπολιτικής αλλαγής και των αυταρχικών καθεστώτων.
Όμως οι εκκλήσεις του θύμιζαν περισσότερο κενά συνθήματα ανύψωσης ηθικού, μεταθέτοντας την ευθύνη της κρίσης στους απλούς πολίτες.
Οικονομία σε ελεύθερη πτώση
Η οικονομική κατάσταση είναι τόσο ζοφερή, που ακόμη και η «φούσκα» ειδήσεων του Βερολίνου δεν καταφέρνει να καλύψει τα καθημερινά σοκ.
Οι βιομήχανοι διαμαρτύρονται για το κόστος ενέργειας, ενώ εταιρείες όπως η Bosch ανακοινώνουν περικοπές 22.000 θέσεων και η Mercedes εγκαταλείπει σχέδια για ηλεκτρικά οχήματα.
Ολόκληρες εφοδιαστικές αλυσίδες εξαφανίζονται, χωρίς ουσιαστική πολιτική αντίδραση.
Κι όμως, κανείς δεν τολμά να αγγίξει την καρδιά του προβλήματος: την «πράσινη ατζέντα» που υπηρετείται σχεδόν από όλους στο Βερολίνο, πλην AfD.
Γελοίες «μεταρρυθμίσεις»
Ο Merz παρουσιάζει ως απάντηση στη βιομηχανική και κοινωνική κρίση λίγες τηλεοπτικές εμφανίσεις, μερικά «Made for Germany» καφεδάκια και την εξαγγελία ενός «φθινοπώρου μεταρρυθμίσεων».
Στην πράξη, το κυβερνητικό έργο είναι μηδενικό: υποσχέσεις για μελλοντικές μικρές φοροελαφρύνσεις, γελοίες μπροστά σε έναν προϋπολογισμό άνω των 520 δισ. ευρώ.
Την ίδια ώρα, το κράτος καταναλώνει αδιάκοπα πόρους, με τη γραφειοκρατία να κοστίζει σύμφωνα με το ifo Institute περίπου 146 δισ. ευρώ τον χρόνο—πάνω από το 3% του ΑΕΠ.
Παλιές πολιτικές ιστορίες – νέες ψευδαισθήσεις
Ο Merz και ο υπουργός Οικονομικών Lars Klingbeil επαναλαμβάνουν τα ίδια παλιά αφηγήματα για μείωση γραφειοκρατίας, ενώ στην πραγματικότητα δημιουργούνται χιλιάδες νέες δημόσιες θέσεις για να διαχειριστούν τις τεράστιες επιδοτήσεις σε «πράσινα» και στρατιωτικά προγράμματα.
Η ουσία είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει: ο CO₂ φόρος αυξάνεται, οι τιμές εκτοξεύονται, οι δήμοι ανεβάζουν τη φορολογία επιχειρήσεων, οι θέσεις στον ιδιωτικό τομέα χάνονται, ενώ ο δημόσιος τομέας διογκώνεται.
Από το 2018 έχουν χαθεί 1,3 εκατ. θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ενώ δημιουργήθηκαν πάνω από 420.000 νέες στο Δημόσιο.
Πολιτική προσομοίωση
Η κυβέρνηση επιδίδεται σε πολιτικό θέατρο.
Αποφεύγει τα δύσκολα ζητήματα, όπως η κρίση στη μετανάστευση, και επιλέγει τη διαρκή αναβολή και τις επικοινωνιακές κινήσεις.
Ο Merz εμφανίζεται παντού, αλλά παράγει «πολύ θόρυβο για το τίποτα».
Το παιχνίδι είναι γνωστό: πολιτική καθυστέρησης, σε αγαστή συνεργασία με τις Βρυξέλλες.
Ρητορική περί «μεταρρυθμίσεων», κοινωνικός έλεγχος μέσω ενέργειας και οικονομίας, και φίμωση της διαφωνίας μέσω ευρωπαϊκών νόμων λογοκρισίας.
Το πραγματικό διακύβευμα
Η εβδομάδα που πέρασε έδειξε ξανά ότι το πολιτικο-μιντιακό πλέγμα κερδίζει χρόνο, προετοιμάζοντας άλλες «μεταρρυθμίσεις»: ψηφιακό ευρώ, ψηφιακή ταυτότητα και οικονομική κινητοποίηση υπό το πρόσχημα της ρωσικής απειλής.
Αν αυτό είναι το υποσχόμενο «φθινόπωρο μεταρρυθμίσεων», τότε η Γερμανία καλείται να δέσει τις ζώνες της για μια σκληρή προσγείωση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών