Μέσα από τις συνεχείς αλλαγές κυβερνήσεων και τον ανασχηματισμό των κομμάτων στο κοινοβούλιο, διαμορφώνεται η πολιτική κουλτούρα της χώρας, η οποία μέχρι στιγμής προτιμά την άμεση δημοκρατία των δρόμων
Η ιστορία του Νεπάλ των τελευταίων δεκαετιών είναι μια ιστορία βγαλμένη από λογοτεχνικό βιβλίο: βασιλιάδες, ίντριγκες, δολοφονίες, ταραχές και εξεγέρσεις.
Αυτή η μικρή χώρα των Ιμαλαϊων εμφανίστηκε στην επικαιρότητα την εβδομάδα που πέρασε, επειδή οι νέοι της άνθρωποι της Γενιάς Ζ έκαψαν κυριολεκτικά τα πάντα.
Ο λόγος; Ο αποκλεισμός της πρόσβασης σε 26 κοινωνικά δίκτυα από την κομμουνιστική κυβέρνηση.
Φυσικά, το Νεπάλ δεν ήταν πάντα τόσο ανεπτυγμένο: για παράδειγμα το 1972, μετά τον θάνατο του βασιλιά Mahendra, ο βασιλιάς Birendra συμβουλεύτηκε τους αστρολόγους της αυλής του, οι οποίοι τον συμβούλεψαν να αναβάλει τη στέψη για τρία χρόνια.
Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως η ιστορία του Νεπάλ είναι ιδαίτερη: βασιλιάδες με ομοιοκαταληκτικά ονόματα και αστρολόγοι της αυλής υπάρχουν στον ίδιο πλανήτη και στην ίδια ιστορική εποχή με τις πρώτες διαστημικές αποστολές και διηπειρωτικές πτήσεις με υπερηχητικά αεροσκάφη.
Θα μπορούσαν οι Mahendra και Birendra να προβλέψουν ότι η χώρα τους θα βίωνε πραξικόπημα λόγω του αποκλεισμού των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Η ανεξαρτησία από τη Βρετανία
Ο Mahendra ήταν γιος του Tribuvan, του βασιλιά του Νεπάλ, ο οποίος οδήγησε τη χώρα σε δύο παγκόσμιους πολέμους και πέτυχε την ανεξαρτησία της από το βρετανικό στέμμα.
Ο Tribuvan δεν ήθελε να συμμετάσχει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1914 ήταν οκτώ ετών. Η χώρα κυβερνιόταν από την οικογένεια πρωθυπουργών Rana, όπου οι άνθρωποι ανέθετε εξουσίες ο ένας στον άλλον και ο βασιλιάς κρατούνταν για μοναρχική βιτρίνα.
Ο στρατός υποτασσόταν μόνο στον βασιλιά και έτσι, για να δώσει ο μικρός Tribuvan εντολή στους στρατηγούς, ο πρωθυπουργός έπρεπε να πάρει όμηρο τη μητέρα του αυτοκράτορα - έβαλαν ένα όπλο στο κεφάλι της γυναίκας και ανάγκασαν τον μονάρχη να στείλει στρατό για να υποστηρίξει τη Μεγάλη Βρετανία.
Οι πρωθυπουργοί του Νεπάλ αντιπροσώπευαν μια πιο δημοκρατική κυβέρνηση, σε σχέση με την απολυταρχική μοναρχία, αλλά και πιο εξαρτημένη από εξωτερικές δυνάμεις, δηλαδή από τη Μεγάλη Βρετανία.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Tribuvan έθεσε τέλος σε αυτό - κήρυξε την ανεξαρτησία του κράτους και έγινε ο μοναδικός κυβερνήτης του.
Έμεινε στην ιστορία ως βασιλιάς οικοδόμος, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του οποίου χτίστηκαν ένα αεροδρόμιο και ένας αυτοκινητόδρομος που συνέδεε το Κατμαντού και το Birkudz, μια πόλη στα σύνορα με την Ινδία.
H εγκαθίδρυση της δημοκρατίας
Ο γιος του Tribuvan ο Mahendra, αρχικά φαινόταν προοδευτικός ηγεμόνας, υιοθέτησε ένα σύνταγμα και διεξήγαγε δημοκρατικές βουλευτικές εκλογές το 1959.
Αλλά ήδη από το 1960, ο βασιλιάς συνειδητοποίησε ότι το να παίζει με τη δημοκρατία δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον, κατάργησε τις εκλογές μαζί με τα πολιτικά κόμματα, φυλάκισε τον πρωθυπουργό Bisuesvara Koirala και ενέκρινε ένα νέο σύνταγμα, το οποίο ουσιαστικά αξίωνε την απόλυτη εξουσία του μονάρχη.
Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Mahendra που το Νεπάλ έγινε μέλος του ΟΗΕ και γενικά ανοίχτηκε στον κόσμο, κυρίως χάρη στον ορεινό τουρισμό - άνθρωποι από όλο τον κόσμο ταξιδεύουν στο Νεπάλ κατά χιλιάδες για να ανέβουν στις κορυφές των Ιμαλαΐων.
Ο Birendra διαδέχθηκε τον πατέρα του ως βασιλιάς το 1972 και αρχικά κυβέρνησε τη χώρα μόνος του. Αλλά ο Birendra σπούδασε στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου - στο Ήτον, στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, στο Χάρβαρντ - και ως εκ τούτου έλκυσε τη δημοκρατία, και το 1990 εγκαθίδρυσε τον κοινοβουλευτισμό στο Νεπάλ.
Ίντριγκες και δολοφονίες
Ωστόσο, ο κόσμος θυμάται τον Birendra όχι για τις δημοκρατικές του φιλοδοξίες, αλλά για τον τραγικό θάνατό του στα χέρια του ίδιου του γιου του, του Dipendra.
Το βράδυ της 1ης Ιουνίου 2001, η βασιλική οικογένεια συγκεντρώθηκε στο παλάτι για δείπνο. Ο πρίγκιπας Dipendra είχε πιει πολύ και επανέλαβε την ιδέα του γάμου, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η οικογένειά του δεν θα ενέκρινε την επιλογή του.
Ο Dipendra είχε ιστορικό κατανάλωσης αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένης μιας εμπλοκής του για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ το 1999, αλλά δεν υπάκουσε στις εντολές των αστυνομικών και, απειλώντας τους με όπλο, τους έβαλε με το ζόρι στο αυτοκίνητό του και τους οδήγησε στο δάσος.
Εκεί, ωστόσο, τους άφησε ελεύθερους χωρίς να τους προκαλέσει καμία βλάβη.
Δεν φέρθηκε τόσο ανθρώπινα με τα μέλη της οικογένειάς του. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο μεθυσμένος Dipendra έβγαλε ένα τουφέκι και πυροβόλησε τη μητέρα και τον πατέρα του, δύο αδέρφια, τέσσερις αδερφές, τους συζύγους τους και τον αρχηγό της φρουράς. Δέκα άτομα συνολικά.
Στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε, αλλά όχι ολοκληρωτικά, περνώντας τρεις ημέρες σε κώμα, κατά τη διάρκεια των οποίων θεωρούνταν επίσημα βασιλιάς του Νεπάλ.
Ο επόμενος βασιλιάς ήταν ο αδελφός του Birendra, ο Gianendra. Ο λαός δεν συμπαθούσε τον Gianendra και τον υποψιαζόταν ότι δολοφόνησε τη βασιλική οικογένεια. Ξέσπασαν ταραχές στο Κατμαντού.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Gianendra ανέλαβε να διερευνήσει ποιος ήταν ένοχος για τον πυροβολισμό του βασιλιά, της συζύγου του και των παιδιών του. Ποιος άλλος; Ήταν ο νέος βασιλιάς που θα διαδεχόταν τον θρόνο. Ο Gianendra διεξήγαγε έρευνα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είχε σκοτώσει κανέναν, αλλά ότι ο αποθανών Dipendra τους είχε σκοτώσει.
Το τέλος της Μοναρχίας
Ο Gianendra ήταν προορισμένος να γίνει ο τελευταίος βασιλιάς του Νεπάλ.
Η βασιλεία του σημαδεύτηκε από πολιτική αστάθεια, μεταβάσεις από τη δημοκρατία στην απολυταρχία και αντίστροφα, τρομοκρατικές επιθέσεις και μαζικές αναταραχές.
Ο Gianendra θεωρούνταν ότι ακολουθούσε τις πολιτικές του ακολουθώντας οδηγίες από την Ινδία, ενώ οι φιλοκινέζοι μαοϊκοί κέρδιζαν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στο Νεπάλ. Το Νεπάλ ήταν ανέκαθεν μια ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο ασιατικών γιγάντων.
Η δύσκολη πολιτική κατάσταση δημιούργησε έναν εφιάλτη για τον βασιλιά. Οι μαοϊκοί απέκλεισαν δρόμους και ανατίναξαν γέφυρες: το 2005, 38 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε ένα λεωφορείο που διέσχιζε μια γέφυρα όταν εξερράγη.
Μια μέρα, ο Gianendra έφτασε σε έναν βουδιστικό ναό για να γιορτάσει τον Sivaratri, και το αυτοκίνητό του δέχτηκε επίθεση με πέτρες. Αυτό ήταν το τέλος της μοναρχίας στο Νεπάλ και η αρχή της δημοκρατίας.
Οι κομμουνιστές στην εξουσία
Οι τρεις κύριες πολιτικές δυνάμεις στο Νεπάλ έχουν πλέον το ίδιο όνομα - το Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ. Η μία είναι Μαρξιστική-Λενινιστική, η δεύτερη είναι η Ενωμένη Σοσιαλιστική και η τρίτη είναι η Μαοϊκή.
Και έτσι οι αριστεροί κομμουνιστές, σε συμμαχία με τους ακροαριστερούς κομμουνιστές, προσπαθούν να φέρουν τάξη σε μια χώρα που για εκατοντάδες χρόνια ήταν μια μοναρχία υπό ξένη επιρροή.
Τώρα η κυβέρνηση του Νεπάλ έχει φτάσει στο στάδιο της αποκατάστασης της τάξης όπου απαγορεύει τα κοινωνικά δίκτυα. Στις 7 Σεπτεμβρίου, απαγόρευσαν ταυτόχρονα 26 κοινωνικά δίκτυα, υπηρεσίες και messengers.
Και εδώ είναι σημαντικό ότι το Νεπάλ είναι μια μικρή χώρα, αλλά σχεδόν 30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν εκεί. Για κάποιο λόγο, δεν τους άρεσε αυτή η ρύθμιση της πρόσβασης στην πληροφορία.
Οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά, αλλά, όπως συμβαίνει συχνά, έβαλαν φωτιά σε κυβερνητικά κτίρια, πέταξαν πέτρες στην αστυνομία, ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί και, το πιο σημαντικό, ανέκτησαν την πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα.
Πιθανώς, αυτή τη φορά οι αναταραχές στο Νεπάλ θα τελειώσουν γρήγορα, η κατάσταση φαίνεται πως εξομαλύνεται.
Αλλά, προφανώς, μέσα από τις συνεχείς αλλαγές κυβερνήσεων και τον ανασχηματισμό των κομμάτων στο κοινοβούλιο, διαμορφώνεται η πολιτική κουλτούρα της χώρας, η οποία μέχρι στιγμής προτιμά την άμεση δημοκρατία των δρόμων.
www.bankingnews.gr
Αυτή η μικρή χώρα των Ιμαλαϊων εμφανίστηκε στην επικαιρότητα την εβδομάδα που πέρασε, επειδή οι νέοι της άνθρωποι της Γενιάς Ζ έκαψαν κυριολεκτικά τα πάντα.
Ο λόγος; Ο αποκλεισμός της πρόσβασης σε 26 κοινωνικά δίκτυα από την κομμουνιστική κυβέρνηση.
Φυσικά, το Νεπάλ δεν ήταν πάντα τόσο ανεπτυγμένο: για παράδειγμα το 1972, μετά τον θάνατο του βασιλιά Mahendra, ο βασιλιάς Birendra συμβουλεύτηκε τους αστρολόγους της αυλής του, οι οποίοι τον συμβούλεψαν να αναβάλει τη στέψη για τρία χρόνια.
Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως η ιστορία του Νεπάλ είναι ιδαίτερη: βασιλιάδες με ομοιοκαταληκτικά ονόματα και αστρολόγοι της αυλής υπάρχουν στον ίδιο πλανήτη και στην ίδια ιστορική εποχή με τις πρώτες διαστημικές αποστολές και διηπειρωτικές πτήσεις με υπερηχητικά αεροσκάφη.
Θα μπορούσαν οι Mahendra και Birendra να προβλέψουν ότι η χώρα τους θα βίωνε πραξικόπημα λόγω του αποκλεισμού των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Η ανεξαρτησία από τη Βρετανία
Ο Mahendra ήταν γιος του Tribuvan, του βασιλιά του Νεπάλ, ο οποίος οδήγησε τη χώρα σε δύο παγκόσμιους πολέμους και πέτυχε την ανεξαρτησία της από το βρετανικό στέμμα.
Ο Tribuvan δεν ήθελε να συμμετάσχει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και το 1914 ήταν οκτώ ετών. Η χώρα κυβερνιόταν από την οικογένεια πρωθυπουργών Rana, όπου οι άνθρωποι ανέθετε εξουσίες ο ένας στον άλλον και ο βασιλιάς κρατούνταν για μοναρχική βιτρίνα.
Ο στρατός υποτασσόταν μόνο στον βασιλιά και έτσι, για να δώσει ο μικρός Tribuvan εντολή στους στρατηγούς, ο πρωθυπουργός έπρεπε να πάρει όμηρο τη μητέρα του αυτοκράτορα - έβαλαν ένα όπλο στο κεφάλι της γυναίκας και ανάγκασαν τον μονάρχη να στείλει στρατό για να υποστηρίξει τη Μεγάλη Βρετανία.
Οι πρωθυπουργοί του Νεπάλ αντιπροσώπευαν μια πιο δημοκρατική κυβέρνηση, σε σχέση με την απολυταρχική μοναρχία, αλλά και πιο εξαρτημένη από εξωτερικές δυνάμεις, δηλαδή από τη Μεγάλη Βρετανία.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Tribuvan έθεσε τέλος σε αυτό - κήρυξε την ανεξαρτησία του κράτους και έγινε ο μοναδικός κυβερνήτης του.
Έμεινε στην ιστορία ως βασιλιάς οικοδόμος, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του οποίου χτίστηκαν ένα αεροδρόμιο και ένας αυτοκινητόδρομος που συνέδεε το Κατμαντού και το Birkudz, μια πόλη στα σύνορα με την Ινδία.
H εγκαθίδρυση της δημοκρατίας
Ο γιος του Tribuvan ο Mahendra, αρχικά φαινόταν προοδευτικός ηγεμόνας, υιοθέτησε ένα σύνταγμα και διεξήγαγε δημοκρατικές βουλευτικές εκλογές το 1959.
Αλλά ήδη από το 1960, ο βασιλιάς συνειδητοποίησε ότι το να παίζει με τη δημοκρατία δεν ήταν τόσο ενδιαφέρον, κατάργησε τις εκλογές μαζί με τα πολιτικά κόμματα, φυλάκισε τον πρωθυπουργό Bisuesvara Koirala και ενέκρινε ένα νέο σύνταγμα, το οποίο ουσιαστικά αξίωνε την απόλυτη εξουσία του μονάρχη.
Ήταν κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Mahendra που το Νεπάλ έγινε μέλος του ΟΗΕ και γενικά ανοίχτηκε στον κόσμο, κυρίως χάρη στον ορεινό τουρισμό - άνθρωποι από όλο τον κόσμο ταξιδεύουν στο Νεπάλ κατά χιλιάδες για να ανέβουν στις κορυφές των Ιμαλαΐων.
Ο Birendra διαδέχθηκε τον πατέρα του ως βασιλιάς το 1972 και αρχικά κυβέρνησε τη χώρα μόνος του. Αλλά ο Birendra σπούδασε στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου - στο Ήτον, στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, στο Χάρβαρντ - και ως εκ τούτου έλκυσε τη δημοκρατία, και το 1990 εγκαθίδρυσε τον κοινοβουλευτισμό στο Νεπάλ.
Ίντριγκες και δολοφονίες
Ωστόσο, ο κόσμος θυμάται τον Birendra όχι για τις δημοκρατικές του φιλοδοξίες, αλλά για τον τραγικό θάνατό του στα χέρια του ίδιου του γιου του, του Dipendra.
Το βράδυ της 1ης Ιουνίου 2001, η βασιλική οικογένεια συγκεντρώθηκε στο παλάτι για δείπνο. Ο πρίγκιπας Dipendra είχε πιει πολύ και επανέλαβε την ιδέα του γάμου, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η οικογένειά του δεν θα ενέκρινε την επιλογή του.
Ο Dipendra είχε ιστορικό κατανάλωσης αλκοόλ, συμπεριλαμβανομένης μιας εμπλοκής του για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ το 1999, αλλά δεν υπάκουσε στις εντολές των αστυνομικών και, απειλώντας τους με όπλο, τους έβαλε με το ζόρι στο αυτοκίνητό του και τους οδήγησε στο δάσος.
Εκεί, ωστόσο, τους άφησε ελεύθερους χωρίς να τους προκαλέσει καμία βλάβη.
Δεν φέρθηκε τόσο ανθρώπινα με τα μέλη της οικογένειάς του. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο μεθυσμένος Dipendra έβγαλε ένα τουφέκι και πυροβόλησε τη μητέρα και τον πατέρα του, δύο αδέρφια, τέσσερις αδερφές, τους συζύγους τους και τον αρχηγό της φρουράς. Δέκα άτομα συνολικά.
Στη συνέχεια αυτοπυροβολήθηκε, αλλά όχι ολοκληρωτικά, περνώντας τρεις ημέρες σε κώμα, κατά τη διάρκεια των οποίων θεωρούνταν επίσημα βασιλιάς του Νεπάλ.
Ο επόμενος βασιλιάς ήταν ο αδελφός του Birendra, ο Gianendra. Ο λαός δεν συμπαθούσε τον Gianendra και τον υποψιαζόταν ότι δολοφόνησε τη βασιλική οικογένεια. Ξέσπασαν ταραχές στο Κατμαντού.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Gianendra ανέλαβε να διερευνήσει ποιος ήταν ένοχος για τον πυροβολισμό του βασιλιά, της συζύγου του και των παιδιών του. Ποιος άλλος; Ήταν ο νέος βασιλιάς που θα διαδεχόταν τον θρόνο. Ο Gianendra διεξήγαγε έρευνα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είχε σκοτώσει κανέναν, αλλά ότι ο αποθανών Dipendra τους είχε σκοτώσει.
Το τέλος της Μοναρχίας
Ο Gianendra ήταν προορισμένος να γίνει ο τελευταίος βασιλιάς του Νεπάλ.
Η βασιλεία του σημαδεύτηκε από πολιτική αστάθεια, μεταβάσεις από τη δημοκρατία στην απολυταρχία και αντίστροφα, τρομοκρατικές επιθέσεις και μαζικές αναταραχές.
Ο Gianendra θεωρούνταν ότι ακολουθούσε τις πολιτικές του ακολουθώντας οδηγίες από την Ινδία, ενώ οι φιλοκινέζοι μαοϊκοί κέρδιζαν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στο Νεπάλ. Το Νεπάλ ήταν ανέκαθεν μια ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο ασιατικών γιγάντων.
Η δύσκολη πολιτική κατάσταση δημιούργησε έναν εφιάλτη για τον βασιλιά. Οι μαοϊκοί απέκλεισαν δρόμους και ανατίναξαν γέφυρες: το 2005, 38 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε ένα λεωφορείο που διέσχιζε μια γέφυρα όταν εξερράγη.
Μια μέρα, ο Gianendra έφτασε σε έναν βουδιστικό ναό για να γιορτάσει τον Sivaratri, και το αυτοκίνητό του δέχτηκε επίθεση με πέτρες. Αυτό ήταν το τέλος της μοναρχίας στο Νεπάλ και η αρχή της δημοκρατίας.
Οι κομμουνιστές στην εξουσία
Οι τρεις κύριες πολιτικές δυνάμεις στο Νεπάλ έχουν πλέον το ίδιο όνομα - το Κομμουνιστικό Κόμμα του Νεπάλ. Η μία είναι Μαρξιστική-Λενινιστική, η δεύτερη είναι η Ενωμένη Σοσιαλιστική και η τρίτη είναι η Μαοϊκή.
Και έτσι οι αριστεροί κομμουνιστές, σε συμμαχία με τους ακροαριστερούς κομμουνιστές, προσπαθούν να φέρουν τάξη σε μια χώρα που για εκατοντάδες χρόνια ήταν μια μοναρχία υπό ξένη επιρροή.
Τώρα η κυβέρνηση του Νεπάλ έχει φτάσει στο στάδιο της αποκατάστασης της τάξης όπου απαγορεύει τα κοινωνικά δίκτυα. Στις 7 Σεπτεμβρίου, απαγόρευσαν ταυτόχρονα 26 κοινωνικά δίκτυα, υπηρεσίες και messengers.
Και εδώ είναι σημαντικό ότι το Νεπάλ είναι μια μικρή χώρα, αλλά σχεδόν 30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν εκεί. Για κάποιο λόγο, δεν τους άρεσε αυτή η ρύθμιση της πρόσβασης στην πληροφορία.
Οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά, αλλά, όπως συμβαίνει συχνά, έβαλαν φωτιά σε κυβερνητικά κτίρια, πέταξαν πέτρες στην αστυνομία, ανάγκασαν την κυβέρνηση να παραιτηθεί και, το πιο σημαντικό, ανέκτησαν την πρόσβαση στα κοινωνικά δίκτυα.
Πιθανώς, αυτή τη φορά οι αναταραχές στο Νεπάλ θα τελειώσουν γρήγορα, η κατάσταση φαίνεται πως εξομαλύνεται.
Αλλά, προφανώς, μέσα από τις συνεχείς αλλαγές κυβερνήσεων και τον ανασχηματισμό των κομμάτων στο κοινοβούλιο, διαμορφώνεται η πολιτική κουλτούρα της χώρας, η οποία μέχρι στιγμής προτιμά την άμεση δημοκρατία των δρόμων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών