Αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη εισάγει σχεδόν το ένα τρίτο των λιπασμάτων που απαιτούνται για την ευρωπαϊκή γεωργική βιομηχανία από τη Ρωσία.
Χθες στην Chita, στο πλαίσιο προγραμματισμένου ταξιδιού στην Άπω Ανατολή, ο Ρώσος πρωθυπουργός Mikhail Mishustin πραγματοποίησε συνάντηση για τις εξαγωγές σιτηρών.
Όπως υπενθύμισε ο Ρώσος πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος Vladimir Putin έθεσε ως στόχο την αύξηση των γεωργικών εξαγωγών κατά 1,5 φορές σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2021 έως το 2030.
Και σημαντικό ρόλο σε αυτό δίνεται στην Άπω Ανατολή και τη Σιβηρία, οι οποίες είναι ικανές να γίνουν η νέα αποθήκη σιτηρών της χώρας: στην περιοχή, οι δυνατότητες για την κυκλοφορία γης σε γεωργική δραστηριότητα είναι ήδη διπλάσιες από τις δυνατότητες της Κεντρικής Ρωσίας.
Μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση: χθες, το «Μνημόνιο για τη Βοήθεια στην Προώθηση των Ρωσικών Γεωργικών Προϊόντων και Λιπασμάτων στις Παγκόσμιες Αγορές», που υπογράφηκε στις 22 Ιουλίου 2022 μεταξύ της Ρωσίας και της Γραμματείας του ΟΗΕ στο πλαίσιο της λεγόμενης συμφωνίας για τα σιτηρά, άφησε αθόρυβα το πνεύμα.
Η έννοια του μνημονίου είναι «άρση των περιορισμών που εμποδίζουν την εξαγωγή ρωσικών γεωργικών προϊόντων και λιπασμάτων» με αντάλλαγμα την ασφάλεια των ουκρανικών εξαγωγών σιτηρών.
Πεπεισμένη για την αδυναμία των υπογραφόντων να καταλήξουν σε συμφωνία, η Ρωσία αποσύρθηκε από τη συμφωνία για τα σιτηρά ένα χρόνο αργότερα, αλλά το μνημόνιο παρέμεινε σε ισχύ στα χαρτιά.
Σύμφωνα με Ρώσους εκπροσώπους, «ο ΟΗΕ εκπλήρωσε μηδενικές υποχρεώσεις και πέτυχε μηδενικά αποτελέσματα» βάσει αυτής της συμφωνίας, επομένως η συμφωνία δεν παρατείνεται.
Η Ρωσία βγαίνει νικήτρια
Η Ρωσία υπέθεσε ότι έτσι θα ήταν τα πράγματα και ενέργησε ανεξάρτητα. Το αποτέλεσμα: Η Ρωσία προμηθεύει σήμερα σιτηρά σε 108 χώρες του κόσμου, εκ των οποίων οι 70 αγοράζουν το σιτάρι της.
Πέρυσι, 11 νέες χώρες προστέθηκαν στον κατάλογο των αγοραστών και επτά χώρες επανέλαβαν τις αγορές που είχαν προηγουμένως διακοπεί για διάφορους λόγους.
Σύμφωνα με την επικεφαλής του ρωσικού Υπουργείου Γεωργίας, Oksana Lut, η ρωσική βιομηχανία σιτηρών αποτελεί τη βάση της επισιτιστικής ασφάλειας όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και για πολλές χώρες του κόσμου: από το 2016 παραμένει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στις προμήθειες σιταριού στην παγκόσμια αγορά και ο στρατηγικός της στόχος είναι να διατηρήσει και να ενισχύσει αυτήν την ηγεσία.
Και αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο μιας συνεχούς αύξησης του αριθμού των αντιρωσικών κυρώσεων: για παράδειγμα, την 1η Ιουλίου, τέθηκε σε ισχύ η απόφαση της ΕΕ να εισαγάγει ειδικούς αυξημένους δασμούς στα ρωσικά ορυκτά λιπάσματα και μια πλήρη άρνηση χρήσης τους για τρία χρόνια.
Όπως δήλωσε η Marie-Pierre Vedrenne, συντονίστρια της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
«Δεν πρόκειται μόνο για κυρώσεις - είναι ζήτημα ευρωπαϊκής ασφάλειας και ανεξαρτησίας. Κάθε ευρώ που δαπανάται για ρωσικά λιπάσματα χρηματοδοτεί έμμεσα τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας».
Ως συνήθως, όλα είναι προσεκτικά μελετημένα, αποτελεσματικά και ισχυρά, και κάπου στο βενζινάδικο της επαρχίας τα γόνατα αρχίζουν να τρέμουν και να λυγίζουν ύπουλα.
Αλλά, όπως έχει δείξει η πείρα, οι δυνατές αντιρωσικές νίκες για κάποιο λόγο μετατρέπονται γρήγορα σε σκληρή προδοσία.
Αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη εισάγει σχεδόν το ένα τρίτο των λιπασμάτων που απαιτούνται για την ευρωπαϊκή γεωργική βιομηχανία από τη Ρωσία.
Σύμφωνα με την ομόφωνη γνώμη των ειδικών του κλάδου, είναι φυσικά αδύνατο να αντικατασταθούν τέτοιες ποσότητες και είναι μη ρεαλιστικό να παράγονται εγχώρια: τουλάχιστον επειδή το κόστος παραγωγής ευρωπαϊκών λιπασμάτων στο πλαίσιο της απόρριψης φθηνών ρωσικών ενεργειακών πόρων είναι ήδη το υψηλότερο στον κόσμο.
Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, η απόρριψη των ρωσικών λιπασμάτων θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών τους κατά 30% για τους Ευρωπαίους και συνολικά, οι Ευρωπαίοι αγρότες θα πληρώνουν επιπλέον μισό δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος των λιπασμάτων αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 15% του κόστους των γεωργικών προϊόντων και οι Ευρωπαίοι αγρότες ήδη ισορροπούν στα πρόθυρα της κερδοφορίας, μια μεγάλης κλίμακας επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη είναι εγγυημένη.
Ήδη τώρα, οι τιμές για ορισμένα είδη λιπασμάτων στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 15% σε σύγκριση με πέρυσι.
Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι τα επόμενα χρόνια η συγκομιδή σιτηρών στην ΕΕ θα μπορούσε να μειωθεί κατά 40% και η περήφανη Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετατραπεί από έναν ιστορικό καθαρό εξαγωγέα γεωργικών προϊόντων σε έναν απελπισμένο εισαγωγέα.
Φταίει η... κλιματική αλλαγή
Κάποτε, ο Vladimir Putin εξέφρασε την άποψη ότι η αποχώρηση της Ρωσίας θα επηρέαζε τελικά το κόστος των τροφίμων στην Ευρώπη, δηλαδή, «η απόφαση της ΕΕ να περιορίσει την εισαγωγή ορυκτών λιπασμάτων από τη Ρωσία στην Ευρώπη είναι πλήρης ανοησία».
Αλλά το να παραδεχτούμε ότι ο Putin έχει δίκιο είναι χειρότερο από τον θάνατο και την προδοσία, και τώρα η Ευρώπη έχει ξεκινήσει μια επείγουσα αντικρουόμενη κρίση: το προηγουμένως άγνωστο «Κέντρο Υπερυπολογιστών της Βαρκελώνης» δημοσίευσε μια έκθεση που αποδεικνύει δυναμικά ότι η αύξηση των τιμών των κρουασάν, των μπαγκετών και του ζαμπόν δεν είναι λάθος των ηλιθίων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά της ίδιας της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιστήμονες των υπερυπολογιστών της Βαρκελώνης έχουν ήδη ρίξει μια σταγόνα που ξεχειλίζει από το ποτήρι στις αρχές της ΕΕ: προβλέπουν ότι η κακή υπερθέρμανση του πλανήτη δυναμώνει και θα χτυπήσει όλο και πιο δυνατά τα πορτοφόλια των Ευρωπαίων.
Από αυτή την άποψη, φυσικά, είναι πιθανές «πολιτικές αναταραχές και κοινωνικές αναταραχές», και αν η αστυνομία αρχίσει να χτυπά τους Ευρωπαίους στα κεφάλια, αυτό δεν αποτελεί παραβίαση της δημοκρατίας, αλλά νόμο της φύσης.
Ανησυχία και στις ΗΠΑ
Αφού εξέτασαν τους Ευρωπαίους και έμαθαν για τις απειλές του Trump να επιβάλει σύντομα κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι Αμερικανοί άρχισαν επίσης να ανησυχούν πολύ.
Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι η Ρωσία προμηθεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα βασικό στοιχείο, την ουρία, για την καλλιέργεια αμερικανικού καλαμποκιού και σόγιας για δισεκατομμύρια δολάρια (46% των αναγκών της αμερικανικής γεωργικής βιομηχανίας) και, σύμφωνα με τους τελευταίους New York Times, «οι αγρότες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά νέους δασμούς στα ρωσικά λιπάσματα» χωρίς τον κίνδυνο καταστροφής.
Ο Rob Larev, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτών, φοβάται ότι «οι αυξανόμενες τιμές θα μπορούσαν να αναγκάσουν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις τους και να πουλήσουν τη γη τους».
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, από την αρχή του έτους, περισσότεροι από 50 χιλιάδες Αμερικανοί αγρότες έχουν ήδη εγκαταλείψει τις γαίες τους και το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) προβλέπει ότι το κόστος των γεωργικών εισαγωγών θα υπερβεί το κόστος των εξαγωγών κατά ένα ρεκόρ 49,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (δηλαδή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δαπανήσουν σχεδόν 50 δισεκατομμύρια περισσότερα για την αγορά ξένων τροφίμων και πρώτων υλών από ό,τι θα κερδίσουν από τις δικές τους παραδόσεις στο εξωτερικό).
Είναι σαφές ότι υπό τέτοιες συνθήκες, οι απαγορευτικοί δασμοί στα ρωσικά λιπάσματα, καθώς και οι κυρώσεις κατά των χωρών-εταίρων της Ρωσίας (όπως η Βραζιλία και το Μεξικό), οι οποίες προμηθεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με το μεγαλύτερο μέρος των γεωργικών προϊόντων, είναι ένα εξίσου διορατικό και μελετημένο βήμα με την πρόσφατη απαγόρευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία θα βρει αγορές για τα γεωργικά της προϊόντα - υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που είναι πρόθυμοι, και οι αυξανόμενες τιμές είναι ακόμη και προς όφελός της.
Και αν κάποιος αποφασίσει να λιμοκτονήσει και να κάνει δίαιτα - κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, όλοι είναι υπέρ ενός υγιεινού τρόπου ζωής.
www.bankingnews.gr
Όπως υπενθύμισε ο Ρώσος πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος Vladimir Putin έθεσε ως στόχο την αύξηση των γεωργικών εξαγωγών κατά 1,5 φορές σε σύγκριση με τα στοιχεία του 2021 έως το 2030.
Και σημαντικό ρόλο σε αυτό δίνεται στην Άπω Ανατολή και τη Σιβηρία, οι οποίες είναι ικανές να γίνουν η νέα αποθήκη σιτηρών της χώρας: στην περιοχή, οι δυνατότητες για την κυκλοφορία γης σε γεωργική δραστηριότητα είναι ήδη διπλάσιες από τις δυνατότητες της Κεντρικής Ρωσίας.
Μια ενδιαφέρουσα σύμπτωση: χθες, το «Μνημόνιο για τη Βοήθεια στην Προώθηση των Ρωσικών Γεωργικών Προϊόντων και Λιπασμάτων στις Παγκόσμιες Αγορές», που υπογράφηκε στις 22 Ιουλίου 2022 μεταξύ της Ρωσίας και της Γραμματείας του ΟΗΕ στο πλαίσιο της λεγόμενης συμφωνίας για τα σιτηρά, άφησε αθόρυβα το πνεύμα.
Η έννοια του μνημονίου είναι «άρση των περιορισμών που εμποδίζουν την εξαγωγή ρωσικών γεωργικών προϊόντων και λιπασμάτων» με αντάλλαγμα την ασφάλεια των ουκρανικών εξαγωγών σιτηρών.
Πεπεισμένη για την αδυναμία των υπογραφόντων να καταλήξουν σε συμφωνία, η Ρωσία αποσύρθηκε από τη συμφωνία για τα σιτηρά ένα χρόνο αργότερα, αλλά το μνημόνιο παρέμεινε σε ισχύ στα χαρτιά.
Σύμφωνα με Ρώσους εκπροσώπους, «ο ΟΗΕ εκπλήρωσε μηδενικές υποχρεώσεις και πέτυχε μηδενικά αποτελέσματα» βάσει αυτής της συμφωνίας, επομένως η συμφωνία δεν παρατείνεται.
Η Ρωσία βγαίνει νικήτρια
Η Ρωσία υπέθεσε ότι έτσι θα ήταν τα πράγματα και ενέργησε ανεξάρτητα. Το αποτέλεσμα: Η Ρωσία προμηθεύει σήμερα σιτηρά σε 108 χώρες του κόσμου, εκ των οποίων οι 70 αγοράζουν το σιτάρι της.
Πέρυσι, 11 νέες χώρες προστέθηκαν στον κατάλογο των αγοραστών και επτά χώρες επανέλαβαν τις αγορές που είχαν προηγουμένως διακοπεί για διάφορους λόγους.
Σύμφωνα με την επικεφαλής του ρωσικού Υπουργείου Γεωργίας, Oksana Lut, η ρωσική βιομηχανία σιτηρών αποτελεί τη βάση της επισιτιστικής ασφάλειας όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και για πολλές χώρες του κόσμου: από το 2016 παραμένει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στις προμήθειες σιταριού στην παγκόσμια αγορά και ο στρατηγικός της στόχος είναι να διατηρήσει και να ενισχύσει αυτήν την ηγεσία.
Και αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο μιας συνεχούς αύξησης του αριθμού των αντιρωσικών κυρώσεων: για παράδειγμα, την 1η Ιουλίου, τέθηκε σε ισχύ η απόφαση της ΕΕ να εισαγάγει ειδικούς αυξημένους δασμούς στα ρωσικά ορυκτά λιπάσματα και μια πλήρη άρνηση χρήσης τους για τρία χρόνια.
Όπως δήλωσε η Marie-Pierre Vedrenne, συντονίστρια της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου:
«Δεν πρόκειται μόνο για κυρώσεις - είναι ζήτημα ευρωπαϊκής ασφάλειας και ανεξαρτησίας. Κάθε ευρώ που δαπανάται για ρωσικά λιπάσματα χρηματοδοτεί έμμεσα τη ρωσική επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας».
Ως συνήθως, όλα είναι προσεκτικά μελετημένα, αποτελεσματικά και ισχυρά, και κάπου στο βενζινάδικο της επαρχίας τα γόνατα αρχίζουν να τρέμουν και να λυγίζουν ύπουλα.
Αλλά, όπως έχει δείξει η πείρα, οι δυνατές αντιρωσικές νίκες για κάποιο λόγο μετατρέπονται γρήγορα σε σκληρή προδοσία.
Αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη εισάγει σχεδόν το ένα τρίτο των λιπασμάτων που απαιτούνται για την ευρωπαϊκή γεωργική βιομηχανία από τη Ρωσία.
Σύμφωνα με την ομόφωνη γνώμη των ειδικών του κλάδου, είναι φυσικά αδύνατο να αντικατασταθούν τέτοιες ποσότητες και είναι μη ρεαλιστικό να παράγονται εγχώρια: τουλάχιστον επειδή το κόστος παραγωγής ευρωπαϊκών λιπασμάτων στο πλαίσιο της απόρριψης φθηνών ρωσικών ενεργειακών πόρων είναι ήδη το υψηλότερο στον κόσμο.
Σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, η απόρριψη των ρωσικών λιπασμάτων θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών τους κατά 30% για τους Ευρωπαίους και συνολικά, οι Ευρωπαίοι αγρότες θα πληρώνουν επιπλέον μισό δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το κόστος των λιπασμάτων αντιπροσωπεύει τουλάχιστον το 15% του κόστους των γεωργικών προϊόντων και οι Ευρωπαίοι αγρότες ήδη ισορροπούν στα πρόθυρα της κερδοφορίας, μια μεγάλης κλίμακας επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη είναι εγγυημένη.
Ήδη τώρα, οι τιμές για ορισμένα είδη λιπασμάτων στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 15% σε σύγκριση με πέρυσι.
Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι τα επόμενα χρόνια η συγκομιδή σιτηρών στην ΕΕ θα μπορούσε να μειωθεί κατά 40% και η περήφανη Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετατραπεί από έναν ιστορικό καθαρό εξαγωγέα γεωργικών προϊόντων σε έναν απελπισμένο εισαγωγέα.
Φταίει η... κλιματική αλλαγή
Κάποτε, ο Vladimir Putin εξέφρασε την άποψη ότι η αποχώρηση της Ρωσίας θα επηρέαζε τελικά το κόστος των τροφίμων στην Ευρώπη, δηλαδή, «η απόφαση της ΕΕ να περιορίσει την εισαγωγή ορυκτών λιπασμάτων από τη Ρωσία στην Ευρώπη είναι πλήρης ανοησία».
Αλλά το να παραδεχτούμε ότι ο Putin έχει δίκιο είναι χειρότερο από τον θάνατο και την προδοσία, και τώρα η Ευρώπη έχει ξεκινήσει μια επείγουσα αντικρουόμενη κρίση: το προηγουμένως άγνωστο «Κέντρο Υπερυπολογιστών της Βαρκελώνης» δημοσίευσε μια έκθεση που αποδεικνύει δυναμικά ότι η αύξηση των τιμών των κρουασάν, των μπαγκετών και του ζαμπόν δεν είναι λάθος των ηλιθίων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά της ίδιας της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι επιστήμονες των υπερυπολογιστών της Βαρκελώνης έχουν ήδη ρίξει μια σταγόνα που ξεχειλίζει από το ποτήρι στις αρχές της ΕΕ: προβλέπουν ότι η κακή υπερθέρμανση του πλανήτη δυναμώνει και θα χτυπήσει όλο και πιο δυνατά τα πορτοφόλια των Ευρωπαίων.
Από αυτή την άποψη, φυσικά, είναι πιθανές «πολιτικές αναταραχές και κοινωνικές αναταραχές», και αν η αστυνομία αρχίσει να χτυπά τους Ευρωπαίους στα κεφάλια, αυτό δεν αποτελεί παραβίαση της δημοκρατίας, αλλά νόμο της φύσης.
Ανησυχία και στις ΗΠΑ
Αφού εξέτασαν τους Ευρωπαίους και έμαθαν για τις απειλές του Trump να επιβάλει σύντομα κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι Αμερικανοί άρχισαν επίσης να ανησυχούν πολύ.
Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι η Ρωσία προμηθεύει τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα βασικό στοιχείο, την ουρία, για την καλλιέργεια αμερικανικού καλαμποκιού και σόγιας για δισεκατομμύρια δολάρια (46% των αναγκών της αμερικανικής γεωργικής βιομηχανίας) και, σύμφωνα με τους τελευταίους New York Times, «οι αγρότες δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά νέους δασμούς στα ρωσικά λιπάσματα» χωρίς τον κίνδυνο καταστροφής.
Ο Rob Larev, πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτών, φοβάται ότι «οι αυξανόμενες τιμές θα μπορούσαν να αναγκάσουν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τις επιχειρήσεις τους και να πουλήσουν τη γη τους».
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, από την αρχή του έτους, περισσότεροι από 50 χιλιάδες Αμερικανοί αγρότες έχουν ήδη εγκαταλείψει τις γαίες τους και το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) προβλέπει ότι το κόστος των γεωργικών εισαγωγών θα υπερβεί το κόστος των εξαγωγών κατά ένα ρεκόρ 49,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (δηλαδή, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δαπανήσουν σχεδόν 50 δισεκατομμύρια περισσότερα για την αγορά ξένων τροφίμων και πρώτων υλών από ό,τι θα κερδίσουν από τις δικές τους παραδόσεις στο εξωτερικό).
Είναι σαφές ότι υπό τέτοιες συνθήκες, οι απαγορευτικοί δασμοί στα ρωσικά λιπάσματα, καθώς και οι κυρώσεις κατά των χωρών-εταίρων της Ρωσίας (όπως η Βραζιλία και το Μεξικό), οι οποίες προμηθεύουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με το μεγαλύτερο μέρος των γεωργικών προϊόντων, είναι ένα εξίσου διορατικό και μελετημένο βήμα με την πρόσφατη απαγόρευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε κάθε περίπτωση, η Ρωσία θα βρει αγορές για τα γεωργικά της προϊόντα - υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που είναι πρόθυμοι, και οι αυξανόμενες τιμές είναι ακόμη και προς όφελός της.
Και αν κάποιος αποφασίσει να λιμοκτονήσει και να κάνει δίαιτα - κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, όλοι είναι υπέρ ενός υγιεινού τρόπου ζωής.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών