Ήδη οι επικεφαλής των αμυντικών βιομηχανιών βρίσκονται σε αναζήτηση άλλων εταίρων, πλην των Γάλλων
Μπορεί η Γαλλία να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής για τα δημοσιονομικά της προβλήματα, αλλά και η στρατηγική της θέση δεν φαίνεται να διάγει τα καλύτερα της χρόνια.
Τουναντίον μάλιστα, με τη Γαλλία να δείχνει πιο μόνη από ποτέ.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της αποτυχίας θα πρέπει να γνωρίζει ορισμένες πτυχές της αμυντικής της βιομηχανίας.
Η Γαλλία έχει ενημερώσει τη Γερμανία ότι επιθυμεί να αναλάβει το 80% της εργασίας στο κοινό πρόγραμμα FCAS (Future Combat Air System) που πραγματοποιείται με τη συμμετοχή Γαλλίας, Γερμανίας και Ισπανίας, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για το μέλλον του προγράμματος ανάπτυξης του μαχητικού αεροσκάφους έκτης γενιάς.
Το κοινό αυτό εγχείρημα για το NGF (Next Generation Fighter) ήδη υστερεί σημαντικά σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα καταφέρει να τηρήσει την προθεσμία του 2045.
Το πρόγραμμα, με εκτιμώμενη αξία άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (116,85 δισεκατομμύρια δολάρια), αντιμετωπίζει επίσης σοβαρές διαφωνίες σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, καθώς και μεταξύ των εθνικών τους βιομηχανιών.
Οι ανησυχίες της Dassault Aviation
Καθώς οι καθυστερήσεις αυξάνονται, η γαλλική Dassault Aviation έχει ζητήσει να αναλάβει το 80% της εργασίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής αμυντικής πλατφόρμας Hartpunkt.
Η Dassault πιστεύει ότι διαθέτει την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και την ικανότητα να σχεδιάσει το FCAS.
Παράλληλα, το Reuters επικαλείται τον Γερμανό βουλευτή Christoph Schmid από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), ο οποίος δήλωσε ότι αν η Γαλλία επιμείνει σε αυτό το αίτημα, τότε το πρόγραμμα θα αποτελέσει την τελευταία «ταφή» για το εγχείρημα.
Οι αναφορές για την απαίτηση της Dassault για το 80% της εργασίας έρχονται ενόψει των κρίσιμων προσφορών για τη Φάση 2 του προγράμματος, που περιλαμβάνει την κατασκευή και πτήση ενός αεροσκάφους επίδειξης.
Όπως αναμενόταν, τα γαλλικά μέσα υποστηρίζουν και συμπαραστέκονται στις απαιτήσεις της Dassault.
Η γαλλική αμυντική πλατφόρμα Meta Defense υποστηρίζει ότι, ενώ η Ισπανία και η Γερμανία μπορεί να αντέξουν τυχόν καθυστερήσεις αναμένοντας το Typhoon ή ακόμη και το F-35, η Γαλλία δεν έχει περιθώρια, καθώς τα μαχητικά Rafale της είναι προγραμματισμένα να αποσυρθούν μεταξύ 2040 και 2045.
Οραματιζόμενη την αποτυχία του FCAS, η έκθεση τονίζει ότι το 2025 αποτελεί καθοριστική καμπή.
«Ή οι τρεις εταίροι θα καταφέρουν να αναδιοργανώσουν ριζικά τη βιομηχανική οργάνωση του προγράμματος, ώστε να διασφαλίσουν την προθεσμία που απαιτεί η Γαλλία, ή το πρόγραμμα SCAF (FCAS) θα καταρρεύσει, θύμα των αντιφάσεων που το συνοδεύουν από την αρχή του», αναφέρει το άρθρο.
Πρώτα το πλαίσιο…
Παρόμοια, η γαλλική ιστοσελίδα OpexNews υπενθυμίζει την επιτυχία του ευρωπαϊκού προγράμματος νEUROn, όπου υπήρχε ένα «σαφές πλαίσιο» κατανομής των καθηκόντων σύμφωνα με την εξειδίκευση κάθε εταίρου.
Ωστόσο, στο FCAS, η OpexNews προειδοποιεί ότι δεν υπάρχει «σαφής ηγέτης» και «σταθερό χρονοδιάγραμμα».
Ανεξαρτήτως της υποστήριξης που παρέχει η γαλλική κυβέρνηση και τα γαλλικά μέσα, η βιομηχανική αντιπαλότητα είναι στο επίκεντρο της σύγκρουσης.
Η Dassault, με την απαιτούμενη τεχνογνωσία και δεκαετίες εμπειρίας στο σχεδιασμό μαχητικών αεροσκαφών, επιθυμεί να διατηρήσει τον έλεγχο του προγράμματος, αποφεύγοντας συνεργασίες με τη γερμανική και ισπανική αμυντική βιομηχανία.
Ωστόσο, τέτοια στάση είναι αναμενόμενη από τη Dassault.
Στην πραγματικότητα, οι ευρωπαϊκοί εταίροι της Γαλλίας έπρεπε να το είχαν προβλέψει, καθώς η Γαλλία έχει ιστορία στην αποχώρηση από κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών, απαιτώντας πάντα τον μεγαλύτερο μερίδιο της εργασίας.
Η Γαλλία έχει αποδειχθεί αναξιόπιστος εταίρος στα κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών.
Η Γαλλία είχε μια επιτυχημένη συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο στην ανάπτυξη των μαχητικών αεροσκαφών SEPECAT Jaguar και του Concorde, αλλά από τότε η συνεργασία της με άλλες χώρες υπήρξε προβληματική.
Στο παρελθόν, η Γαλλία έχει αποχωρήσει όχι από ένα αλλά από δύο ευρωπαϊκά κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών: το Panavia Tornado και το Eurofighter Typhoon.
Τυχαία, οι λόγοι που έδωσε η Γαλλία για τις αποχωρήσεις αυτές θυμίζουν πολύ τις δικαιολογίες που προβάλλει η Γαλλία το 2025.
Panavia Tornado και Γαλλία
Το 1965, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία αποφάσισαν να συνεργαστούν στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου μαχητικού αεροσκάφους με μεταβλητή γεωμετρία φτερών.
Το αεροσκάφος αρχικά ονομαζόταν Anglo-French Variable Geometry (AFVG).
Ωστόσο, τον Ιούλιο του 1967, η Γαλλία αποχώρησε, αναγκάζοντας τη Μεγάλη Βρετανία να αναζητήσει νέους διεθνείς εταίρους.
Το 1969, δημιουργήθηκε η Panavia Aircraft GmbH από τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία.
Η Γαλλία αποφάσισε να ακολουθήσει το Dassault Mirage G, ένα πειραματικό αεροσκάφος με κινητήρα Pratt & Whitney/Snecma TF 306.
Eurofighter Typhoon και Γαλλία
Το 1980, η Ευρώπη ακολούθησε το Tornado με το Eurofighter, μια συνεργασία μεταξύ Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.
Η Γαλλία προσκλήθηκε να συμμετάσχει, αλλά απαιτούσε να έχει κυρίαρχο ρόλο, ζητώντας το 46% της κατανομής της εργασίας.
Αντίθετα, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία είχαν άλλες προτεραιότητες, με αποτέλεσμα η Γαλλία να αποχωρήσει το 1985 λόγω διαφωνιών για τις απαιτήσεις σχεδίασης και τα στρατηγικά θέματα.
Η Γαλλία στράφηκε στην ανάπτυξη του Rafale, ένα αμιγώς γαλλικό αεροσκάφος που αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένο στην εξαγωγή του.
Αν η Γαλλία δεν είχε αποχωρήσει από το Eurofighter Typhoon, δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τις εξαγωγικές δυνατότητες που προσέφεραν τα Rafale.
Αν και οι συνεργασίες υπήρξαν στο παρελθόν, φαίνεται ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να ακολουθήσει την ίδια πορεία και με το FCAS, εγκαταλείποντας τη συνεργασία και προχωρώντας σε εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Τουναντίον μάλιστα, με τη Γαλλία να δείχνει πιο μόνη από ποτέ.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της αποτυχίας θα πρέπει να γνωρίζει ορισμένες πτυχές της αμυντικής της βιομηχανίας.
Η Γαλλία έχει ενημερώσει τη Γερμανία ότι επιθυμεί να αναλάβει το 80% της εργασίας στο κοινό πρόγραμμα FCAS (Future Combat Air System) που πραγματοποιείται με τη συμμετοχή Γαλλίας, Γερμανίας και Ισπανίας, γεγονός που προκαλεί ανησυχία για το μέλλον του προγράμματος ανάπτυξης του μαχητικού αεροσκάφους έκτης γενιάς.
Το κοινό αυτό εγχείρημα για το NGF (Next Generation Fighter) ήδη υστερεί σημαντικά σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα καταφέρει να τηρήσει την προθεσμία του 2045.
Το πρόγραμμα, με εκτιμώμενη αξία άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (116,85 δισεκατομμύρια δολάρια), αντιμετωπίζει επίσης σοβαρές διαφωνίες σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, καθώς και μεταξύ των εθνικών τους βιομηχανιών.
Οι ανησυχίες της Dassault Aviation
Καθώς οι καθυστερήσεις αυξάνονται, η γαλλική Dassault Aviation έχει ζητήσει να αναλάβει το 80% της εργασίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής αμυντικής πλατφόρμας Hartpunkt.
Η Dassault πιστεύει ότι διαθέτει την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη και την ικανότητα να σχεδιάσει το FCAS.
Παράλληλα, το Reuters επικαλείται τον Γερμανό βουλευτή Christoph Schmid από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD), ο οποίος δήλωσε ότι αν η Γαλλία επιμείνει σε αυτό το αίτημα, τότε το πρόγραμμα θα αποτελέσει την τελευταία «ταφή» για το εγχείρημα.
Οι αναφορές για την απαίτηση της Dassault για το 80% της εργασίας έρχονται ενόψει των κρίσιμων προσφορών για τη Φάση 2 του προγράμματος, που περιλαμβάνει την κατασκευή και πτήση ενός αεροσκάφους επίδειξης.
Όπως αναμενόταν, τα γαλλικά μέσα υποστηρίζουν και συμπαραστέκονται στις απαιτήσεις της Dassault.
Η γαλλική αμυντική πλατφόρμα Meta Defense υποστηρίζει ότι, ενώ η Ισπανία και η Γερμανία μπορεί να αντέξουν τυχόν καθυστερήσεις αναμένοντας το Typhoon ή ακόμη και το F-35, η Γαλλία δεν έχει περιθώρια, καθώς τα μαχητικά Rafale της είναι προγραμματισμένα να αποσυρθούν μεταξύ 2040 και 2045.
Οραματιζόμενη την αποτυχία του FCAS, η έκθεση τονίζει ότι το 2025 αποτελεί καθοριστική καμπή.
«Ή οι τρεις εταίροι θα καταφέρουν να αναδιοργανώσουν ριζικά τη βιομηχανική οργάνωση του προγράμματος, ώστε να διασφαλίσουν την προθεσμία που απαιτεί η Γαλλία, ή το πρόγραμμα SCAF (FCAS) θα καταρρεύσει, θύμα των αντιφάσεων που το συνοδεύουν από την αρχή του», αναφέρει το άρθρο.
Πρώτα το πλαίσιο…
Παρόμοια, η γαλλική ιστοσελίδα OpexNews υπενθυμίζει την επιτυχία του ευρωπαϊκού προγράμματος νEUROn, όπου υπήρχε ένα «σαφές πλαίσιο» κατανομής των καθηκόντων σύμφωνα με την εξειδίκευση κάθε εταίρου.
Ωστόσο, στο FCAS, η OpexNews προειδοποιεί ότι δεν υπάρχει «σαφής ηγέτης» και «σταθερό χρονοδιάγραμμα».
Ανεξαρτήτως της υποστήριξης που παρέχει η γαλλική κυβέρνηση και τα γαλλικά μέσα, η βιομηχανική αντιπαλότητα είναι στο επίκεντρο της σύγκρουσης.
Η Dassault, με την απαιτούμενη τεχνογνωσία και δεκαετίες εμπειρίας στο σχεδιασμό μαχητικών αεροσκαφών, επιθυμεί να διατηρήσει τον έλεγχο του προγράμματος, αποφεύγοντας συνεργασίες με τη γερμανική και ισπανική αμυντική βιομηχανία.
Ωστόσο, τέτοια στάση είναι αναμενόμενη από τη Dassault.
Στην πραγματικότητα, οι ευρωπαϊκοί εταίροι της Γαλλίας έπρεπε να το είχαν προβλέψει, καθώς η Γαλλία έχει ιστορία στην αποχώρηση από κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών, απαιτώντας πάντα τον μεγαλύτερο μερίδιο της εργασίας.
Η Γαλλία έχει αποδειχθεί αναξιόπιστος εταίρος στα κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών.
Η Γαλλία είχε μια επιτυχημένη συνεργασία με το Ηνωμένο Βασίλειο στην ανάπτυξη των μαχητικών αεροσκαφών SEPECAT Jaguar και του Concorde, αλλά από τότε η συνεργασία της με άλλες χώρες υπήρξε προβληματική.
Στο παρελθόν, η Γαλλία έχει αποχωρήσει όχι από ένα αλλά από δύο ευρωπαϊκά κοινά προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών: το Panavia Tornado και το Eurofighter Typhoon.
Τυχαία, οι λόγοι που έδωσε η Γαλλία για τις αποχωρήσεις αυτές θυμίζουν πολύ τις δικαιολογίες που προβάλλει η Γαλλία το 2025.
Panavia Tornado και Γαλλία
Το 1965, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία αποφάσισαν να συνεργαστούν στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου μαχητικού αεροσκάφους με μεταβλητή γεωμετρία φτερών.
Το αεροσκάφος αρχικά ονομαζόταν Anglo-French Variable Geometry (AFVG).
Ωστόσο, τον Ιούλιο του 1967, η Γαλλία αποχώρησε, αναγκάζοντας τη Μεγάλη Βρετανία να αναζητήσει νέους διεθνείς εταίρους.
Το 1969, δημιουργήθηκε η Panavia Aircraft GmbH από τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία.
Η Γαλλία αποφάσισε να ακολουθήσει το Dassault Mirage G, ένα πειραματικό αεροσκάφος με κινητήρα Pratt & Whitney/Snecma TF 306.
Eurofighter Typhoon και Γαλλία
Το 1980, η Ευρώπη ακολούθησε το Tornado με το Eurofighter, μια συνεργασία μεταξύ Βρετανίας, Γερμανίας, Ιταλίας και Ισπανίας.
Η Γαλλία προσκλήθηκε να συμμετάσχει, αλλά απαιτούσε να έχει κυρίαρχο ρόλο, ζητώντας το 46% της κατανομής της εργασίας.
Αντίθετα, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία είχαν άλλες προτεραιότητες, με αποτέλεσμα η Γαλλία να αποχωρήσει το 1985 λόγω διαφωνιών για τις απαιτήσεις σχεδίασης και τα στρατηγικά θέματα.
Η Γαλλία στράφηκε στην ανάπτυξη του Rafale, ένα αμιγώς γαλλικό αεροσκάφος που αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένο στην εξαγωγή του.
Αν η Γαλλία δεν είχε αποχωρήσει από το Eurofighter Typhoon, δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τις εξαγωγικές δυνατότητες που προσέφεραν τα Rafale.
Αν και οι συνεργασίες υπήρξαν στο παρελθόν, φαίνεται ότι η Γαλλία είναι έτοιμη να ακολουθήσει την ίδια πορεία και με το FCAS, εγκαταλείποντας τη συνεργασία και προχωρώντας σε εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών