Οι παράπλευρες συνέπειες από το σφυροκόπημα των B-2 στη Μέση Ανατολή - Η Κίνα μπήκε σε επιφυλακή από την προσπάθεια των ΗΠΑ να γονατίσουν το Ιράν, αλλά η Ινδία έμεινε στρατηγικά, παγερά αδιάφορη
Οι πρόσφατες επιθέσεις των στρατηγικών βομβαρδιστικών B-2 Spirit των Ηνωμένων Πολιτειών σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις έχουν προκαλέσει διεθνή αναταραχή και έντονο προβληματισμό μεταξύ αναλυτών και στρατιωτικών σχεδιαστών, σε όλο τον κόσμο αλλά και αντιφατικές αντιδράσεις: ενώ στην Κίνα χτύπησαν καμπανάκια συναγερμού, στην Ινδία επικρατεί σχεδόν απόλυτη αδιαφορία.
Ενώ, Κινέζοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες υπογραμμίζουν την «αναντικατάστατη» σημασία των στρατηγικών βομβαρδιστικών στον σύγχρονο πόλεμο, οι Ινδοί σχεδόν δεν ασχολούνται καν.
Γιατί συμβαίνει αυτόq
Mια εξήγηση δίνει το Eurasian Times.
Η Επιχείρηση Midnight Hammer: Η ώρα των B-2
Όταν το Ισραήλ απέτυχε να καταστρέψει αποφασιστικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της «Σύγκρουσης των 12 Ημερών», στράφηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες για βοήθεια.
Αν και αρχικά διστακτική, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) ξεκίνησε τελικά την Επιχείρηση Midnight Hammer στις 21 Ιουνίου (ώρα ΗΠΑ) – ή 22 Ιουνίου για το Ιράν – αναπτύσσοντας το θρυλικό stealth βομβαρδιστικό B-2 Spirit.
Περίπου επτά B-2 απογειώθηκαν από τη βάση Whiteman στο Μιζούρι, διασχίζοντας τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, εισερχόμενα στον εναέριο χώρο του Ιράν από τη δύση ή νοτιοδυτικά.
Η αποστολή διήρκεσε σχεδόν 36 ώρες – η μεγαλύτερη επιχείρηση του B-2 από το 2001.
Κατά τη διάρκεια της αποστολής, τα B-2 έριξαν τις υπερβαρέως τύπου διατρητικές βόμβες GBU-57 MOP (Massive Ordnance Penetrator) σε επιλεγμένους ιρανικούς στόχους χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.
Όλα τα αεροσκάφη επέστρεψαν στη βάση ανεμπόδιστα.
Η Κίνα εντυπωσιάστηκε, η Ινδία όχι
Η αποστολή των B-2 επανέφερε στο προσκήνιο τη σημασία των στρατηγικών βομβαρδιστικών, με Κινέζους εμπειρογνώμονες να τονίζουν ότι παρά την πρόοδο της Κίνας σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και μαχητικά 6ης γενιάς, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά παραμένουν αναντικατάστατα.
Ο Song Zhongping, πρώην εκπαιδευτής του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, τόνισε:
«Ένα ειδικό στρατηγικό βομβαρδιστικό είναι αναντικατάστατο, ακόμη και στην εποχή της τεχνολογίας μακρινής εμβέλειας.
Είναι θεμέλιο τόσο για συμβατικές όσο και για πυρηνικές επιθέσεις».
Ανέφερε επίσης ότι μόνο εάν ένα μαχητικό 6ης γενιάς διαθέτει εμβέλεια μεγαλύτερη από τα στρατηγικά βομβαρδιστικά, θα μπορούσε να καλύψει αυτόν τον ρόλο.
Το B-2 έχει εμβέλεια άνω των 10.000 χλμ, ικανό για διηπειρωτικά πλήγματα.
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η κινεζική «υστέρηση»
ΗΠΑ και Ρωσία διαθέτουν μεγάλες δυνάμεις στρατηγικών βομβαρδιστικών:
ΗΠΑ: B-1, B-2, B-52
Ρωσία: Tu-95, Tu-160
Αποτελούν βασικό μέρος της πυρηνικής τριάδας και έχουν παγκόσμια ακτίνα δράσης, ξεπερνώντας ακόμα και τα αεροπλανοφόρα σε προβολή ισχύος.
Οι ΗΠΑ ήδη αντικαθιστούν τα B-2 με το νέο B-21 Raider, stealth βομβαρδιστικό 6ης γενιάς.
Η Κίνα μπήκε στο «κλαμπ» των βομβαρδιστικών μόλις τη δεκαετία του 1960 με το H-6, ρωσικής προέλευσης (Tu-16).
Η εξέλιξή του έφερε τα H-6K, H-6N και H-6J:
H-6K: πλήγματα μεγάλης εμβέλειας και πυρηνική αποστολή
H-6N: ικανότητα ανεφοδιασμού και εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων
H-6J: ναυτικές αποστολές μεγάλης εμβέλειας
Παρά τις αναβαθμίσεις, τα κινεζικά H-6 υστερούν σε εμβέλεια και ισχύ έναντι των B-2/B-52/Tu-160.
Το H-20 – Η κινεζική απάντηση στο B-2/B-21
Η Κίνα αναπτύσσει το H-20, ένα stealth στρατηγικό βομβαρδιστικό νέας γενιάς που αναμένεται να έχει εμβέλεια άνω των 10.000 χλμ και δυνατότητα πλήγματος σε παγκόσμιο επίπεδο (με εναέριο ανεφοδιασμό).
Το H-20 αναμένεται να διαθέτει τόσο πυρηνικά όσο και συμβατικά όπλα και να φέρει χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας.
Ο Song δήλωσε ότι:
«Το H-20 βασίζεται σε πιο πρόσφατες τεχνολογίες stealth και αεροναυπηγικής σε σχέση με το B-2 ή το νέο B-21, το οποίο είναι ουσιαστικά ένα "συρρικνωμένο" B-2».
Η Ινδία παραμένει... αδιάφορη και επιφυλακτική
Αν και στο παρελθόν η Ινδία χρησιμοποιούσε βομβαρδιστικά για αναγνωριστικές και επιθετικές αποστολές (π.χ. στον Σινο-Ινδικό πόλεμο 1962), σήμερα προτιμά πιο ευέλικτα μαχητικά για αποστολές αναγνώρισης ή βομβαρδιστικές.
Το 2022, ο τότε αρχηγός της Ινδικής Αεροπορίας Arup Raha είχε δηλώσει πως εξετάστηκε η αγορά του ρωσικού Tu-160, ωστόσο δεν προχώρησε.
Ο Αρχιπτέραρχος PK Barbora είχε αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η Ινδία δεν έχει παγκόσμιες φιλοδοξίες – οι τακτικές μας δυνατότητες με ευέλικτα μαχητικά πολλαπλών ρόλων και εναέριο ανεφοδιασμό αρκούν».
Ο Αρχιπτέραρχος Anil Khosla πρόσθεσε πως τα στρατηγικά βομβαρδιστικά είναι εξαιρετικά ακριβά και απαιτούν νέες υποδομές, δόγματα, εκπαίδευση και βάσεις:
«Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, προτιμάμε ενίσχυση με περισσότερα μαχητικά πολλαπλών ρόλων και το πρόγραμμα AMCA (Advanced Medium Combat Aircraft)».
Το σφυροκόπημα του Ιράν με B-2, παρότι αναδεικνύει τη στρατηγική υπεροχή των ΗΠΑ, λειτούργησε σαν «καμπανάκι» στην Κίνα, που επιταχύνει την ανάπτυξη του H-20.
Αντίθετα, η Ινδία δείχνει στρατηγική νηφαλιότητα, προτιμώντας ισορροπημένο εξοπλισμό και ευελιξία αντί για υπερφιλόδοξες επενδύσεις.
www.bankingnews.gr
Ενώ, Κινέζοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες υπογραμμίζουν την «αναντικατάστατη» σημασία των στρατηγικών βομβαρδιστικών στον σύγχρονο πόλεμο, οι Ινδοί σχεδόν δεν ασχολούνται καν.
Γιατί συμβαίνει αυτόq
Mια εξήγηση δίνει το Eurasian Times.
Η Επιχείρηση Midnight Hammer: Η ώρα των B-2
Όταν το Ισραήλ απέτυχε να καταστρέψει αποφασιστικά το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα κατά τη διάρκεια της «Σύγκρουσης των 12 Ημερών», στράφηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες για βοήθεια.
Αν και αρχικά διστακτική, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) ξεκίνησε τελικά την Επιχείρηση Midnight Hammer στις 21 Ιουνίου (ώρα ΗΠΑ) – ή 22 Ιουνίου για το Ιράν – αναπτύσσοντας το θρυλικό stealth βομβαρδιστικό B-2 Spirit.
Περίπου επτά B-2 απογειώθηκαν από τη βάση Whiteman στο Μιζούρι, διασχίζοντας τον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο, εισερχόμενα στον εναέριο χώρο του Ιράν από τη δύση ή νοτιοδυτικά.
Η αποστολή διήρκεσε σχεδόν 36 ώρες – η μεγαλύτερη επιχείρηση του B-2 από το 2001.
Κατά τη διάρκεια της αποστολής, τα B-2 έριξαν τις υπερβαρέως τύπου διατρητικές βόμβες GBU-57 MOP (Massive Ordnance Penetrator) σε επιλεγμένους ιρανικούς στόχους χωρίς να συναντήσουν αντίσταση.
Όλα τα αεροσκάφη επέστρεψαν στη βάση ανεμπόδιστα.
Η Κίνα εντυπωσιάστηκε, η Ινδία όχι
Η αποστολή των B-2 επανέφερε στο προσκήνιο τη σημασία των στρατηγικών βομβαρδιστικών, με Κινέζους εμπειρογνώμονες να τονίζουν ότι παρά την πρόοδο της Κίνας σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και μαχητικά 6ης γενιάς, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά παραμένουν αναντικατάστατα.
Ο Song Zhongping, πρώην εκπαιδευτής του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, τόνισε:
«Ένα ειδικό στρατηγικό βομβαρδιστικό είναι αναντικατάστατο, ακόμη και στην εποχή της τεχνολογίας μακρινής εμβέλειας.
Είναι θεμέλιο τόσο για συμβατικές όσο και για πυρηνικές επιθέσεις».
Ανέφερε επίσης ότι μόνο εάν ένα μαχητικό 6ης γενιάς διαθέτει εμβέλεια μεγαλύτερη από τα στρατηγικά βομβαρδιστικά, θα μπορούσε να καλύψει αυτόν τον ρόλο.
Το B-2 έχει εμβέλεια άνω των 10.000 χλμ, ικανό για διηπειρωτικά πλήγματα.
Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η κινεζική «υστέρηση»
ΗΠΑ και Ρωσία διαθέτουν μεγάλες δυνάμεις στρατηγικών βομβαρδιστικών:
ΗΠΑ: B-1, B-2, B-52
Ρωσία: Tu-95, Tu-160
Αποτελούν βασικό μέρος της πυρηνικής τριάδας και έχουν παγκόσμια ακτίνα δράσης, ξεπερνώντας ακόμα και τα αεροπλανοφόρα σε προβολή ισχύος.
Οι ΗΠΑ ήδη αντικαθιστούν τα B-2 με το νέο B-21 Raider, stealth βομβαρδιστικό 6ης γενιάς.
Η Κίνα μπήκε στο «κλαμπ» των βομβαρδιστικών μόλις τη δεκαετία του 1960 με το H-6, ρωσικής προέλευσης (Tu-16).
Η εξέλιξή του έφερε τα H-6K, H-6N και H-6J:
H-6K: πλήγματα μεγάλης εμβέλειας και πυρηνική αποστολή
H-6N: ικανότητα ανεφοδιασμού και εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων
H-6J: ναυτικές αποστολές μεγάλης εμβέλειας
Παρά τις αναβαθμίσεις, τα κινεζικά H-6 υστερούν σε εμβέλεια και ισχύ έναντι των B-2/B-52/Tu-160.
Το H-20 – Η κινεζική απάντηση στο B-2/B-21
Η Κίνα αναπτύσσει το H-20, ένα stealth στρατηγικό βομβαρδιστικό νέας γενιάς που αναμένεται να έχει εμβέλεια άνω των 10.000 χλμ και δυνατότητα πλήγματος σε παγκόσμιο επίπεδο (με εναέριο ανεφοδιασμό).
Το H-20 αναμένεται να διαθέτει τόσο πυρηνικά όσο και συμβατικά όπλα και να φέρει χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας.
Ο Song δήλωσε ότι:
«Το H-20 βασίζεται σε πιο πρόσφατες τεχνολογίες stealth και αεροναυπηγικής σε σχέση με το B-2 ή το νέο B-21, το οποίο είναι ουσιαστικά ένα "συρρικνωμένο" B-2».
Η Ινδία παραμένει... αδιάφορη και επιφυλακτική
Αν και στο παρελθόν η Ινδία χρησιμοποιούσε βομβαρδιστικά για αναγνωριστικές και επιθετικές αποστολές (π.χ. στον Σινο-Ινδικό πόλεμο 1962), σήμερα προτιμά πιο ευέλικτα μαχητικά για αποστολές αναγνώρισης ή βομβαρδιστικές.
Το 2022, ο τότε αρχηγός της Ινδικής Αεροπορίας Arup Raha είχε δηλώσει πως εξετάστηκε η αγορά του ρωσικού Tu-160, ωστόσο δεν προχώρησε.
Ο Αρχιπτέραρχος PK Barbora είχε αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Η Ινδία δεν έχει παγκόσμιες φιλοδοξίες – οι τακτικές μας δυνατότητες με ευέλικτα μαχητικά πολλαπλών ρόλων και εναέριο ανεφοδιασμό αρκούν».
Ο Αρχιπτέραρχος Anil Khosla πρόσθεσε πως τα στρατηγικά βομβαρδιστικά είναι εξαιρετικά ακριβά και απαιτούν νέες υποδομές, δόγματα, εκπαίδευση και βάσεις:
«Με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, προτιμάμε ενίσχυση με περισσότερα μαχητικά πολλαπλών ρόλων και το πρόγραμμα AMCA (Advanced Medium Combat Aircraft)».
Το σφυροκόπημα του Ιράν με B-2, παρότι αναδεικνύει τη στρατηγική υπεροχή των ΗΠΑ, λειτούργησε σαν «καμπανάκι» στην Κίνα, που επιταχύνει την ανάπτυξη του H-20.
Αντίθετα, η Ινδία δείχνει στρατηγική νηφαλιότητα, προτιμώντας ισορροπημένο εξοπλισμό και ευελιξία αντί για υπερφιλόδοξες επενδύσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών