Η Πράσινη Συμφωνία, που παρουσίασε η Ursula von der Leyen το 2019 ως κεντρικό πρόταγμα της προεδρίας της, βάλλεται πανταχόθεν τους τελευταίους μήνες
Ένα φαινομενικά «τεχνικό» θέμα προκάλεσε θεσμικό σεισμό στις Βρυξέλλες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ξαφνικά την εγκατάλειψη της Οδηγίας για τους «Πράσινους Ισχυρισμούς» (Green Claims Directive) – ενός νόμου που θα υποχρέωνε τις επιχειρήσεις να τεκμηριώνουν με αποδείξεις τους περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς τους.
Πίσω από την κίνηση αυτή κρύβεται η συστηματική πίεση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP), που τους τελευταίους μήνες ηγείται μιας αθόρυβης αλλά σταθερής αντεπίθεσης κατά της Πράσινης Ατζέντας.
Δύο ημέρες πριν την ανακοίνωση της Επιτροπής, το ΕΛΚ είχε αποστείλει επιστολή ζητώντας την απόσυρση του σχεδίου νόμου.
Η ακαριαία υπαναχώρηση της Κομισιόν ερμηνεύτηκε ως υποταγή στο πολιτικό βάρος της Δεξιάς, προκαλώντας έκρηξη οργής στους Σοσιαλιστές & Δημοκράτες (S&D), τους Φιλελεύθερους του Renew και τους Πράσινους.
«Βρισκόμαστε στο χείλος θεσμικής κρίσης», δήλωσε χαρακτηριστικά η Valérie Hayer, πρόεδρος της ομάδας Renew Europe.
Η κατάρρευση της Πράσινης Συμφωνίας κομμάτι-κομμάτι
Η Πράσινη Συμφωνία, που παρουσίασε η Ursula von der Leyen το 2019 ως κεντρικό πρόταγμα της προεδρίας της, βάλλεται πανταχόθεν τους τελευταίους μήνες: από την υποχώρηση της γεωργικής νομοθεσίας υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, μέχρι την κατάργηση περιορισμών στα φυτοφάρμακα και τη χαλάρωση των κανόνων για τις εκπομπές οχημάτων.
Η αποχώρηση από την Οδηγία για το Greenwashing έρχεται να προστεθεί σε ένα ευρύτερο κύμα αποδυνάμωσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, με πρωτοβουλίες που φέρουν τη σφραγίδα του ΕΛΚ, των κρατών-μελών και – κατά περίπτωση – της ίδιας της Κομισιόν.
Η κατάργηση κανόνων για τα χημικά, η μεταφορά «πράσινων» κονδυλίων για αμυντικές δαπάνες, ακόμα και η απαγόρευση του όρου «Πράσινη Συμφωνία» σε έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, συνθέτουν μια σαφή πολιτική στροφή.
Η νέα πλειοψηφία του ΕΛΚ μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, σε συνδυασμό με τη δυνατότητά του να επιλέγει συνεργασία είτε με το κέντρο είτε με τη δεξιά πτέρυγα, καθιστά το ΕΛΚ ρυθμιστή της πολιτικής ισορροπίας και ταυτόχρονα, πρωταγωνιστή της σταδιακής αποδόμησης της οικολογικής φιλοδοξίας της ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ξαφνικά την εγκατάλειψη της Οδηγίας για τους «Πράσινους Ισχυρισμούς» (Green Claims Directive) – ενός νόμου που θα υποχρέωνε τις επιχειρήσεις να τεκμηριώνουν με αποδείξεις τους περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς τους.
Πίσω από την κίνηση αυτή κρύβεται η συστηματική πίεση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (EPP), που τους τελευταίους μήνες ηγείται μιας αθόρυβης αλλά σταθερής αντεπίθεσης κατά της Πράσινης Ατζέντας.
Δύο ημέρες πριν την ανακοίνωση της Επιτροπής, το ΕΛΚ είχε αποστείλει επιστολή ζητώντας την απόσυρση του σχεδίου νόμου.
Η ακαριαία υπαναχώρηση της Κομισιόν ερμηνεύτηκε ως υποταγή στο πολιτικό βάρος της Δεξιάς, προκαλώντας έκρηξη οργής στους Σοσιαλιστές & Δημοκράτες (S&D), τους Φιλελεύθερους του Renew και τους Πράσινους.
«Βρισκόμαστε στο χείλος θεσμικής κρίσης», δήλωσε χαρακτηριστικά η Valérie Hayer, πρόεδρος της ομάδας Renew Europe.
Η κατάρρευση της Πράσινης Συμφωνίας κομμάτι-κομμάτι
Η Πράσινη Συμφωνία, που παρουσίασε η Ursula von der Leyen το 2019 ως κεντρικό πρόταγμα της προεδρίας της, βάλλεται πανταχόθεν τους τελευταίους μήνες: από την υποχώρηση της γεωργικής νομοθεσίας υπό την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων, μέχρι την κατάργηση περιορισμών στα φυτοφάρμακα και τη χαλάρωση των κανόνων για τις εκπομπές οχημάτων.
Η αποχώρηση από την Οδηγία για το Greenwashing έρχεται να προστεθεί σε ένα ευρύτερο κύμα αποδυνάμωσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, με πρωτοβουλίες που φέρουν τη σφραγίδα του ΕΛΚ, των κρατών-μελών και – κατά περίπτωση – της ίδιας της Κομισιόν.
Η κατάργηση κανόνων για τα χημικά, η μεταφορά «πράσινων» κονδυλίων για αμυντικές δαπάνες, ακόμα και η απαγόρευση του όρου «Πράσινη Συμφωνία» σε έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, συνθέτουν μια σαφή πολιτική στροφή.
Η νέα πλειοψηφία του ΕΛΚ μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου, σε συνδυασμό με τη δυνατότητά του να επιλέγει συνεργασία είτε με το κέντρο είτε με τη δεξιά πτέρυγα, καθιστά το ΕΛΚ ρυθμιστή της πολιτικής ισορροπίας και ταυτόχρονα, πρωταγωνιστή της σταδιακής αποδόμησης της οικολογικής φιλοδοξίας της ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών