Ρωσία και Ουκρανία προετοιμάζονται για μακρόχρονη σύγκρουση καθώς ο βασικός στόχος των διαπραγματευτικών τους κινήσεων δεν είναι η επίτευξη εκεχειρίας, αλλά πώς θα επηρεάσουν την Ουάσινγκτον
Το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης έχουν ουσιαστικά φτάσει σε αδιέξοδο, έχει οδηγήσει σε κλιμάκωση της κατάστασης και των στρατιωτικών συγκρούσεων..
Οι μάχες διεξάγονται στην περιοχή του Sumy και στα σύνορα με το Dnipropetrovsk.
Το Κίεβο πραγματοποιεί επιθέσεις σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια.
Σιδηροδρομικές γραμμές σε ρωσικές παραμεθόριες περιοχές δέχονται δολιοφθορές.
Η Ρωσία έχει εντείνει τις πυραυλικές επιθέσεις της στην Ουκρανία, ενώ στη Μόσχα αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτά δεν είναι τα τελικά αντίποινα και ότι θα ακολουθήσουν και άλλα βήματα... πολύ χειρότερα για τους Ουκρανούς.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι ελπίδες για επιτυχία των διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη (αν συνεχιστούν καν) λιγοστεύουν, ειδικά αφού οι δύο πλευρές παρουσίασαν εντελώς αντικρουόμενους όρους για τον τερματισμό του πολέμου.
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις;
Τα τρία σενάρια
Αφού η Ουκρανία, υπό την πίεση των ΗΠΑ, συμφώνησε σε εκεχειρία, υπήρχαν τρία πιθανά σενάρια για τον τερματισμό των εχθροπραξιών:
- Η Ρωσία να συμφωνήσει σε άνευ όρων εκεχειρία.
- Η Ουκρανία, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να δεχτούν τους ρωσικούς όρους.
- Η Ουκρανία να αρνηθεί να εκπληρώσει τους ρωσικούς όρους, αλλά οι ΗΠΑ να το πράξουν εκ μέρους τους, κάτι που η Ρωσία να θεωρήσει επαρκές για την εκεχειρία στη γραμμή του μετώπου.
Από αυτά τα σενάρια, μόνο το τρίτο φαινόταν σχετικά ρεαλιστικό.
Αυτό το σενάριο υπήρχε στο λεγόμενο «σχέδιο Trump» που είχε δημοσιευθεί τον Απρίλιο από τα ΜΜΕ.
Τι απέγινε το σχέδιο Trump
Σύμφωνα με τις διαρροές, οι ΗΠΑ ήταν έτοιμες να αναγνωρίσουν την Κριμαία ως ρωσική de jure, τις υπόλοιπες κατεχόμενες περιοχές de facto, και να άρουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Ωστόσο, το περιεχόμενο του «σχεδίου Trump» δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως.
Γνωρίζουμε όμως ότι ΗΠΑ, Ευρώπη και Ουκρανία επεξεργάστηκαν κοινά ένα σχέδιο 22 σημείων, το οποίο επρόκειτο να μεταφέρει στη Μόσχα ο Steve Witkoff.
Όμως, ο Vladimir Putin αρνήθηκε να το παραλάβει.
Το περιεχόμενο αυτών των σημείων παραμένει άγνωστο.
Δεν είναι σαφές αν περιλάμβαναν άρση κυρώσεων ή αναγνώριση της Κριμαίας, κάτι που το Κίεβο απορρίπτει κατηγορηματικά.
Μια πιθανή εξήγηση
Αν το έγγραφο δεν περιείχε τέτοιες παραχωρήσεις και αντίθετα περιείχε όρους απαράδεκτους για το Κρεμλίνο (π.χ. παρουσία ξένων ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία ή μεταβίβαση του ελέγχου του πυρηνικού σταθμού Ζaporizhia), αυτό θα εξηγούσε την απόρριψή του από τη ρωσική πλευρά.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα ενδεχόμενο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων ίσως υπάρξει αν οι ΗΠΑ επιστρέψουν στις αρχικές τους θέσεις για την Κριμαία και την άρση των κυρώσεων.
Ίσως ακόμα και αν συμφωνήσουν να σταματήσουν την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, κάτι που ούτως ή άλλως πλησιάζει λόγω εξάντλησης των πακέτων βοήθειας επί Biden.
Οι πιθανότητες αυξάνονται εάν η ΕΕ συμφωνήσει στην άρση των κυρώσεων ή αν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο αποφασιστεί ο τερματισμός της επέκτασης της Συμμαχίας στον μετασοβιετικό χώρο, αν και κάτι τέτοιο απαιτεί ομοφωνία, που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Μη εφικτοί οι ρωσικοί όροι εκτός και αν…
Όλα αυτά είναι θεωρητικά πιθανά αν ο Trump πιέσει ασφυκτικά τους Ευρωπαίους, αν και η αντίσταση αναμένεται έντονη.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο ίδιος ο Trump είναι έτοιμος να ασκήσει τέτοια πίεση.
Ακόμα όμως και αν γίνουν όλες αυτές οι παραχωρήσεις, ίσως να μην αρκούν για τη Μόσχα, η οποία συνεχίζει να επιμένει στην εφαρμογή των όρων που έθεσε στο ρωσικό υπόμνημα.
Προς το παρόν, αυτό είναι μη ρεαλιστικό.
Εκτός αν υπάρξει κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας ή εσωτερική αστάθεια στην Ουκρανία.
Ο πόλεμος συνεχίζεται
Η ουκρανική ηγεσία δεν θεωρεί την κατάσταση της απελπιστική – ούτε στρατιωτικά, ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά (αν και αυτό είναι συζητήσιμο).
Θεωρητικά, ο Ζelensky θα μπορούσε να δεχτεί ρωσικούς όρους μόνο υπό ασφυκτική πίεση ΗΠΑ και ΕΕ, με απειλές πλήρους διακοπής βοήθειας.
Όμως, με δεδομένες τις διαιρέσεις στη Δύση, κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο.
Απίθανη είναι και η ρωσική αποδοχή άνευ όρων εκεχειρίας χωρίς αντάλλαγμα.
Η Μόσχα δείχνει έτοιμη να συνεχίσει τον πόλεμο, ελπίζοντας σε αλλαγή του ρου στο μέτωπο ή σε πολιτική κρίση στις ΗΠΑ και τη Δύση, που θα αποδυναμώσει τη στήριξη στην Ουκρανία και θα ενισχύσει τη ρωσική διαπραγματευτική θέση.
Πίεση από Δύση
Οι νέες κυρώσεις δύσκολα θα φέρουν άμεσα αποτελέσματα.
Άλλες μέθοδοι πίεσης η Δύση δεν διαθέτει – εκτός από άμεση στρατιωτική εμπλοκή ή ναυτικό αποκλεισμό, κάτι που το ΝΑΤΟ αποφεύγει λόγω κινδύνου πυρηνικής κλιμάκωσης.
Η στάση τόσο του Κιέβου όσο και της Μόσχας μπορεί να αλλάξει σε περίπτωση σοβαρής επιδείνωσης στο μέτωπο ή εσωτερικής αστάθειας.
Προς το παρόν, δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά – αν και δεν αποκλείεται στο μέλλον.
Οριστικό αδιέξοδο
Συνεπώς, αν το σενάριο για εκεχειρία μέσω παραχωρήσεων από ΗΠΑ και ΕΕ αποτύχει, τότε οι διαπραγματεύσεις οδηγούνται οριστικά σε αδιέξοδο.
Η εξέλιξη του πολέμου και η εσωτερική κατάσταση σε Ουκρανία, Ρωσία και Δύση θα καθορίσουν τι θα ακολουθήσει.
Προς το παρόν, φαίνεται ότι και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για μακρόχρονη σύγκρουση.
Ο βασικός στόχος των διαπραγματευτικών τους κινήσεων δεν είναι η επίτευξη εκεχειρίας, αλλά πώς θα επηρεάσουν την Ουάσινγκτον: το Κίεβο επιδιώκει συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας, η Μόσχα προσπαθεί να την εμποδίσει και να ενισχύσει τον διάλογο με τον Trump.
www.bankingnews.gr
Οι μάχες διεξάγονται στην περιοχή του Sumy και στα σύνορα με το Dnipropetrovsk.
Το Κίεβο πραγματοποιεί επιθέσεις σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια.
Σιδηροδρομικές γραμμές σε ρωσικές παραμεθόριες περιοχές δέχονται δολιοφθορές.
Η Ρωσία έχει εντείνει τις πυραυλικές επιθέσεις της στην Ουκρανία, ενώ στη Μόσχα αφήνουν να εννοηθεί ότι αυτά δεν είναι τα τελικά αντίποινα και ότι θα ακολουθήσουν και άλλα βήματα... πολύ χειρότερα για τους Ουκρανούς.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι ελπίδες για επιτυχία των διαπραγματεύσεων στην Κωνσταντινούπολη (αν συνεχιστούν καν) λιγοστεύουν, ειδικά αφού οι δύο πλευρές παρουσίασαν εντελώς αντικρουόμενους όρους για τον τερματισμό του πολέμου.
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι του αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις;
Τα τρία σενάρια
Αφού η Ουκρανία, υπό την πίεση των ΗΠΑ, συμφώνησε σε εκεχειρία, υπήρχαν τρία πιθανά σενάρια για τον τερματισμό των εχθροπραξιών:
- Η Ρωσία να συμφωνήσει σε άνευ όρων εκεχειρία.
- Η Ουκρανία, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να δεχτούν τους ρωσικούς όρους.
- Η Ουκρανία να αρνηθεί να εκπληρώσει τους ρωσικούς όρους, αλλά οι ΗΠΑ να το πράξουν εκ μέρους τους, κάτι που η Ρωσία να θεωρήσει επαρκές για την εκεχειρία στη γραμμή του μετώπου.
Από αυτά τα σενάρια, μόνο το τρίτο φαινόταν σχετικά ρεαλιστικό.
Αυτό το σενάριο υπήρχε στο λεγόμενο «σχέδιο Trump» που είχε δημοσιευθεί τον Απρίλιο από τα ΜΜΕ.
Τι απέγινε το σχέδιο Trump
Σύμφωνα με τις διαρροές, οι ΗΠΑ ήταν έτοιμες να αναγνωρίσουν την Κριμαία ως ρωσική de jure, τις υπόλοιπες κατεχόμενες περιοχές de facto, και να άρουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Ωστόσο, το περιεχόμενο του «σχεδίου Trump» δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως.
Γνωρίζουμε όμως ότι ΗΠΑ, Ευρώπη και Ουκρανία επεξεργάστηκαν κοινά ένα σχέδιο 22 σημείων, το οποίο επρόκειτο να μεταφέρει στη Μόσχα ο Steve Witkoff.
Όμως, ο Vladimir Putin αρνήθηκε να το παραλάβει.
Το περιεχόμενο αυτών των σημείων παραμένει άγνωστο.
Δεν είναι σαφές αν περιλάμβαναν άρση κυρώσεων ή αναγνώριση της Κριμαίας, κάτι που το Κίεβο απορρίπτει κατηγορηματικά.
Μια πιθανή εξήγηση
Αν το έγγραφο δεν περιείχε τέτοιες παραχωρήσεις και αντίθετα περιείχε όρους απαράδεκτους για το Κρεμλίνο (π.χ. παρουσία ξένων ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία ή μεταβίβαση του ελέγχου του πυρηνικού σταθμού Ζaporizhia), αυτό θα εξηγούσε την απόρριψή του από τη ρωσική πλευρά.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένα ενδεχόμενο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων ίσως υπάρξει αν οι ΗΠΑ επιστρέψουν στις αρχικές τους θέσεις για την Κριμαία και την άρση των κυρώσεων.
Ίσως ακόμα και αν συμφωνήσουν να σταματήσουν την αποστολή όπλων στην Ουκρανία, κάτι που ούτως ή άλλως πλησιάζει λόγω εξάντλησης των πακέτων βοήθειας επί Biden.
Οι πιθανότητες αυξάνονται εάν η ΕΕ συμφωνήσει στην άρση των κυρώσεων ή αν στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο αποφασιστεί ο τερματισμός της επέκτασης της Συμμαχίας στον μετασοβιετικό χώρο, αν και κάτι τέτοιο απαιτεί ομοφωνία, που είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Μη εφικτοί οι ρωσικοί όροι εκτός και αν…
Όλα αυτά είναι θεωρητικά πιθανά αν ο Trump πιέσει ασφυκτικά τους Ευρωπαίους, αν και η αντίσταση αναμένεται έντονη.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν ο ίδιος ο Trump είναι έτοιμος να ασκήσει τέτοια πίεση.
Ακόμα όμως και αν γίνουν όλες αυτές οι παραχωρήσεις, ίσως να μην αρκούν για τη Μόσχα, η οποία συνεχίζει να επιμένει στην εφαρμογή των όρων που έθεσε στο ρωσικό υπόμνημα.
Προς το παρόν, αυτό είναι μη ρεαλιστικό.
Εκτός αν υπάρξει κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας ή εσωτερική αστάθεια στην Ουκρανία.
Ο πόλεμος συνεχίζεται
Η ουκρανική ηγεσία δεν θεωρεί την κατάσταση της απελπιστική – ούτε στρατιωτικά, ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά (αν και αυτό είναι συζητήσιμο).
Θεωρητικά, ο Ζelensky θα μπορούσε να δεχτεί ρωσικούς όρους μόνο υπό ασφυκτική πίεση ΗΠΑ και ΕΕ, με απειλές πλήρους διακοπής βοήθειας.
Όμως, με δεδομένες τις διαιρέσεις στη Δύση, κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο.
Απίθανη είναι και η ρωσική αποδοχή άνευ όρων εκεχειρίας χωρίς αντάλλαγμα.
Η Μόσχα δείχνει έτοιμη να συνεχίσει τον πόλεμο, ελπίζοντας σε αλλαγή του ρου στο μέτωπο ή σε πολιτική κρίση στις ΗΠΑ και τη Δύση, που θα αποδυναμώσει τη στήριξη στην Ουκρανία και θα ενισχύσει τη ρωσική διαπραγματευτική θέση.
Πίεση από Δύση
Οι νέες κυρώσεις δύσκολα θα φέρουν άμεσα αποτελέσματα.
Άλλες μέθοδοι πίεσης η Δύση δεν διαθέτει – εκτός από άμεση στρατιωτική εμπλοκή ή ναυτικό αποκλεισμό, κάτι που το ΝΑΤΟ αποφεύγει λόγω κινδύνου πυρηνικής κλιμάκωσης.
Η στάση τόσο του Κιέβου όσο και της Μόσχας μπορεί να αλλάξει σε περίπτωση σοβαρής επιδείνωσης στο μέτωπο ή εσωτερικής αστάθειας.
Προς το παρόν, δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά – αν και δεν αποκλείεται στο μέλλον.
Οριστικό αδιέξοδο
Συνεπώς, αν το σενάριο για εκεχειρία μέσω παραχωρήσεων από ΗΠΑ και ΕΕ αποτύχει, τότε οι διαπραγματεύσεις οδηγούνται οριστικά σε αδιέξοδο.
Η εξέλιξη του πολέμου και η εσωτερική κατάσταση σε Ουκρανία, Ρωσία και Δύση θα καθορίσουν τι θα ακολουθήσει.
Προς το παρόν, φαίνεται ότι και οι δύο πλευρές προετοιμάζονται για μακρόχρονη σύγκρουση.
Ο βασικός στόχος των διαπραγματευτικών τους κινήσεων δεν είναι η επίτευξη εκεχειρίας, αλλά πώς θα επηρεάσουν την Ουάσινγκτον: το Κίεβο επιδιώκει συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας, η Μόσχα προσπαθεί να την εμποδίσει και να ενισχύσει τον διάλογο με τον Trump.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών