Το γεγονός ότι ένα Su-35 καταρρίφθηκε στην περιοχή του Kursk εγείρει εύλογα ερωτήματα για την πιθανότητα ένα F-16 να επιχειρήσει τόσο βαθιά μέσα σε ρωσικά ελεγχόμενα εδάφη...
Μετά τη δημοσίευση πλάνων που επιβεβαιώνουν την κατάρριψη ενός μαχητικού Su-35 των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου—γεγονός που η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία απέδωσε σε «επιτυχή επιχείρηση στην κατεύθυνση του Kursk»—πολλές δυτικές και ουκρανικές πηγές ισχυρίστηκαν ότι το αεροσκάφος καταρρίφθηκε από F-16.
Των ισχυρισμοί αυτών προηγήθηκαν η παράδοση των πρώτων F-16 στην Ουκρανική Αεροπορία τον Αύγουστο του 2024, με την απώλεια ενός μαχητικού μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, ενός δεύτερου στις 12 Απριλίου και ενός τρίτου στις 16 Μαΐου, κατά τη διάρκεια εμπλοκής με ρωσικούς στόχους—πιθανώς drones ή πυραύλους cruise.
Από την έναρξη των εχθροπραξιών πλήρους κλίμακας τον Φεβρουάριο του 2022, εκτιμάται ότι οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις έχουν χάσει οκτώ Su-35 λόγω ατυχημάτων, φίλιων πυρών ή επιθέσεων με αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Su35: Ένα «άχαστο» μαχητικό αεροσκάφος
Παρότι το Su-35 έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς σε αερομαχίες και έχει καταγράψει πολλαπλές καταρρίψεις ουκρανικών MiG-29 και Su-27, συχνά με εντυπωσιακά ποσοστά σε περιόδους έντασης, δεν έχει μέχρι στιγμής καταγράψει απώλειες σε αερομαχία.
Μέχρι πρόσφατα, ο ουκρανικός στόλος μαχητικών δεν είχε επιβεβαιωμένα πλήγματα κατά ρωσικών μαχητικών, με την άνιση τεχνολογική ισορροπία να οδηγεί την Ουκρανία στην τακτική χρήσης των μαχητικών της για εκτοξεύσεις πυραύλων cruise μεγάλου βεληνεκούς από ασφαλές έδαφος υπό ουκρανικό έλεγχο.
Αν και το F-16 μετρά σχεδόν μισό αιώνα παραγωγής, οι επιδόσεις των διαφόρων εκδόσεων που βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία διαφέρουν δραματικά.
Οι εκδόσεις που διαθέτει η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο, βρίσκονται στο ακριβώς αντίθετο άκρο από τις σύγχρονες Block 70/72 που παράγονται σήμερα· πρόκειται για μοντέλα των αρχών της δεκαετίας του 1980, τα οποία έχουν υποστεί περιορισμένου εύρους εκσυγχρονισμούς.
Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη βασίζονται σε παρωχημένα ραντάρ με μηχανική σάρωση και δεν διαθέτουν το σύστημα ζεύξης δεδομένων Link 16, κάτι που περιορίζει δραστικά τη δυνατότητά τους να επιχειρούν σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Αυτά τα γερασμένα F-16 είχαν ήδη κριθεί υποδεέστερα ακόμη και έναντι του σοβιετικού Su-27 της δεκαετίας του ’80 — και η τεχνολογική απόσταση από τα σύγχρονα Su-35 είναι πλέον χαώδης.
Αναλυτές εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για τη δυνατότητα του F16 να αναχαιτίσει ένα ρωσικό Sukhoi
Ουκρανικές πηγές και διεθνείς αναλυτές έχουν επανειλημμένως επισημάνει τα σοβαρά μειονεκτήματα των ουκρανικών μαχητικών έναντι προηγμένων ρωσικών τύπων, όπως το Su-35.
Την 3η Ιουνίου, ο εκπρόσωπος της Ουκρανικής Αεροπορίας Yuri Ignat δήλωσε σχετικά: «Δυστυχώς, σήμερα η Ρωσία διαθέτει αεροσκάφη που "βλέπουν" πιο μακριά και πυραύλους που πετούν πιο μακριά — ακόμη και σε σύγκριση με τα F-16. Διαθέτουν επίσης ισχυρή αεράμυνα, η οποία λειτουργεί σε συνδυασμό με την αεροπορία τους».
Ο ίδιος, ήδη από τον Μάρτιο, είχε δηλώσει με απογοήτευση: «Οι εκδόσεις που έχει η Ουκρανία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μάχη ένας προς έναν. Χρειαζόμαστε μια συνολική προσέγγιση απέναντι στο [ρωσικό] Su-35, που είναι σχετικά νέο μαχητικό… Περιλαμβάνει αντιαεροπορική άμυνα εδάφους, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και, ιδανικά, ένα ιπτάμενο ραντάρ. Επίσης κρίσιμα είναι τα ενσωματωμένα ραντάρ των αεροσκαφών μας και οι πύραυλοι αέρος-αέρος».
Η πυκνή αντιαεροπορική ομπρέλα της Ρωσίας και ο έλεγχος του εναέριου χώρου κοντά στις γραμμές του μετώπου έχουν ωθήσει την Ουκρανική Αεροπορία να επιχειρεί από περιοχές μακριά από την πρώτη γραμμή, με στόχο την εκτόξευση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Ωστόσο, ακόμη και με αυτή τη συνετή προσέγγιση, F-16 έχουν καταγραφεί ως απώλειες από μακράς ακτίνας ρωσικά πλήγματα.
Το γεγονός ότι ένα Su-35 καταρρίφθηκε στην περιοχή του Kursk εγείρει εύλογα ερωτήματα για την πιθανότητα ένα F-16 να επιχειρήσει τόσο βαθιά μέσα σε ρωσικά ελεγχόμενα εδάφη, προκειμένου να εμπλακεί με στόχο πολύ πίσω από το μέτωπο.
Αν και τέτοιου είδους αποστολές είναι θεωρητικά εντός των δυνατοτήτων μαχητικών stealth όπως το F-35, παραμένει ιδιαίτερα αμφίβολο κατά πόσο τα F-16, με τα περιορισμένα χαρακτηριστικά επιβιωσιμότητας που διαθέτουν, θα χρησιμοποιούνταν σε τόσο ριψοκίνδυνες αποστολές.
Μια τέτοια επιλογή θα συνιστούσε σαφή διαφορποίηση από την μέχρι τώρα, εμφανώς επιφυλακτική, επιχειρησιακή χρήση των μαχητικών αυτών.
Πεπερασμένη τεχνολογία στα ραντάρ και τη δυνατότητα λήψης δεδομένων
Ένας από τους σημαντικότερους περιορισμούς των F-16 που διαθέτει η Ουκρανία—και που αμφισβητεί ευθέως τη δυνατότητά τους να αποτελέσουν απειλή για τα Su-35—είναι η παρωχημένη τεχνολογία των ραντάρ τους.
Αυτά όχι μόνο περιορίζουν δραστικά την επιχειρησιακή επίγνωση του πιλότου, αλλά καθιστούν τα αεροσκάφη εξαιρετικά ευάλωτα σε παρεμβολές, ενώ το έντονο ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμά τους τα καθιστά εύκολα εντοπίσιμα από τις ρωσικές δυνάμεις.
Αρκετές δυτικές πηγές έχουν προτείνει το ενδεχόμενο η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία να παρακάμπτει το ζήτημα αυτό χρησιμοποιώντας εξωτερικά ραντάρ για την καθοδήγηση πυραύλων AIM-120 προς τους στόχους τους — επιτρέποντας έτσι στα F-16 να επιχειρούν χωρίς να ενεργοποιούν τα δικά τους ραντάρ.
Ωστόσο, η απουσία του συστήματος ζεύξης δεδομένων Link 16 στα ουκρανικά F-16 περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα λήψης δεδομένων στόχευσης από άλλα μέσα, όπως τα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot ή τα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου Saab 340.
Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι τα Saab 340 διαθέτουν σχετικά μικρό και πεπαλαιωμένο αισθητήρα για την κατηγορία τους, ενώ η εξαιρετικά αυξημένη ευαλωτότητά τους όταν επιχειρούν εντός 400 χιλιομέτρων από ρωσικές θέσεις καθιστά το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας κατάρριψης Su-35 στην περιοχή του Kursk με τη συμμετοχή τους ιδιαίτερα αμφίβολο.
Επιπλέον, το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που θα απαιτούσε μια τόσο σύνθετη αποστολή εγείρει επιπρόσθετα ερωτήματα, δεδομένου του περιορισμένου χρόνου και εμπειρίας που έχουν αποκτήσει τα ουκρανικά πληρώματα.
Η τακτική της αυτοπαγίδευσης
Το ενδεχόμενο να καταρρίφθηκε ένα Su-35 από F-16 που επιχειρούσαν χωρίς υποστήριξη φαντάζει εξαιρετικά απίθανο — ενδεχομένως ακόμη λιγότερο πιθανό και από τον ευρέως αμφισβητούμενο ισχυρισμό του 2019 ότι μαχητικά MiG-21 της Ινδικής Αεροπορίας κατέρριψαν F-16 της Πακιστανικής Αεροπορίας, σε ένα σενάριο όπου η διαφορά δυνατοτήτων μεταξύ των αντιπάλων ήταν σαφώς μικρότερη.
Παρ’ όλα αυτά, αναλυτές στο παρελθόν έχουν επισημάνει ότι ακόμη και σχεδόν παρωχημένα μαχητικά μπορούν να αντισταθμίσουν την τεχνολογική υστέρηση των αισθητήρων τους, εφόσον συνδυαστούν με σύγχρονους πυραύλους και υποστήριξη από αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης (AEW&C) — και ότι ακόμη και χωρίς Link 16, αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς.
Το γεγονός ότι έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί πως δυτικοί ανάδοχοι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία σύνθετων οπλικών συστημάτων για λογαριασμό της Ουκρανίας, ενισχύει επίσης την πιθανότητα τα ουκρανικά AEW&C να επανδρώνονται με τέτοιο προσωπικό — γεγονός που θα μπορούσε να αντισταθμίσει την περιορισμένη κατάρτιση και εμπειρία του ουκρανικού δυναμικού.
Αν αποδειχθεί ότι τα ουκρανικά F-16 πέτυχαν κατάρριψη με τη συνδρομή AEW&C, αυτό θα ενίσχυε περαιτέρω τη σημασία ακόμη και των «χαμηλών προδιαγραφών» αεροσκαφών τύπου Saab 340, και θα κατέτασσε τα δύο τέτοια αεροσκάφη που διαθέτει η Ουκρανία σε υψηλής προτεραιότητας στόχους για μελλοντικά ρωσικά πλήγματα.
Άλλωστε, από την αρχή της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης το 2022, και οι δύο πλευρές συστηματικά παρουσιάζουν καταρρίψεις και επιχειρησιακές επιτυχίες με τρόπο που προάγει το ηθικό και την εικόνα των ενόπλων δυνάμεών τους — καταφεύγοντας συχνά σε ευκόλως αμφισβητήσιμα αφηγήματα...
Το Φάντασμα του Κιέβου και άλλα όμορφα επικοινωνιακά αφηγήματα της Δύσης...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ισχυρισμός ρωσικών πηγών στα τέλη του 2022 ότι κατάρριψη ουκρανικού Su-27 σε πολύ μεγάλη απόσταση, την οποία πολλοί απέδιδαν σε επίγειο αντιαεροπορικό σύστημα, προήλθε στην πραγματικότητα από το νέο μαχητικό Su-57.
Η ιδιαίτερη αίγλη που συνοδεύει τις αερομαχίες και τις καταρρίψεις έχει οδηγήσει σε κατασκευασμένα αφηγήματα — με το πιο προβεβλημένο ίσως να είναι ο "Φάντασμα του Κιέβου", ο υποτιθέμενος πιλότος που κατέρριψε πολλαπλά σύγχρονα ρωσικά μαχητικά στις πρώτες ημέρες της εισβολής, μια ιστορία που τελικώς αναγνωρίστηκε από τις ίδιες τις ουκρανικές αρχές ως πλέρια πολεμική προπαγάνδα.
Αντίστοιχα, η απόδοση της κατάρριψης ενός Su-35 σε επιχειρησιακή δράση F-16 θα είχε τεράστια αξία για την Ουκρανία και τους Δυτικούς υποστηρικτές της στο πεδίο της δημοσιοποίησης και της πολιτικής ενίσχυσης της βοήθειας — ιδιαίτερα εν μέσω αυξανόμενης αμφισβήτησης για τις ικανότητες των γερασμένων F-16 που διαθέτει η Ουκρανία.
Παρότι δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως το ενδεχόμενο κατάρριψης από F-16, τα κίνητρα για την εσκεμμένη απόδοση μιας τέτοιας επιτυχίας σε αυτά παραμένουν ισχυρά — ενώ τα ιστορικά προηγούμενα τέτοιων αφηγημάτων είναι ήδη πλούσια...
www.bankingnews.gr
Των ισχυρισμοί αυτών προηγήθηκαν η παράδοση των πρώτων F-16 στην Ουκρανική Αεροπορία τον Αύγουστο του 2024, με την απώλεια ενός μαχητικού μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα, ενός δεύτερου στις 12 Απριλίου και ενός τρίτου στις 16 Μαΐου, κατά τη διάρκεια εμπλοκής με ρωσικούς στόχους—πιθανώς drones ή πυραύλους cruise.
Από την έναρξη των εχθροπραξιών πλήρους κλίμακας τον Φεβρουάριο του 2022, εκτιμάται ότι οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις έχουν χάσει οκτώ Su-35 λόγω ατυχημάτων, φίλιων πυρών ή επιθέσεων με αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Su35: Ένα «άχαστο» μαχητικό αεροσκάφος
Παρότι το Su-35 έχει χρησιμοποιηθεί εκτενώς σε αερομαχίες και έχει καταγράψει πολλαπλές καταρρίψεις ουκρανικών MiG-29 και Su-27, συχνά με εντυπωσιακά ποσοστά σε περιόδους έντασης, δεν έχει μέχρι στιγμής καταγράψει απώλειες σε αερομαχία.
Μέχρι πρόσφατα, ο ουκρανικός στόλος μαχητικών δεν είχε επιβεβαιωμένα πλήγματα κατά ρωσικών μαχητικών, με την άνιση τεχνολογική ισορροπία να οδηγεί την Ουκρανία στην τακτική χρήσης των μαχητικών της για εκτοξεύσεις πυραύλων cruise μεγάλου βεληνεκούς από ασφαλές έδαφος υπό ουκρανικό έλεγχο.
Αν και το F-16 μετρά σχεδόν μισό αιώνα παραγωγής, οι επιδόσεις των διαφόρων εκδόσεων που βρίσκονται σήμερα σε υπηρεσία διαφέρουν δραματικά.
Οι εκδόσεις που διαθέτει η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία, ωστόσο, βρίσκονται στο ακριβώς αντίθετο άκρο από τις σύγχρονες Block 70/72 που παράγονται σήμερα· πρόκειται για μοντέλα των αρχών της δεκαετίας του 1980, τα οποία έχουν υποστεί περιορισμένου εύρους εκσυγχρονισμούς.
Τα συγκεκριμένα αεροσκάφη βασίζονται σε παρωχημένα ραντάρ με μηχανική σάρωση και δεν διαθέτουν το σύστημα ζεύξης δεδομένων Link 16, κάτι που περιορίζει δραστικά τη δυνατότητά τους να επιχειρούν σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Αυτά τα γερασμένα F-16 είχαν ήδη κριθεί υποδεέστερα ακόμη και έναντι του σοβιετικού Su-27 της δεκαετίας του ’80 — και η τεχνολογική απόσταση από τα σύγχρονα Su-35 είναι πλέον χαώδης.
Αναλυτές εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για τη δυνατότητα του F16 να αναχαιτίσει ένα ρωσικό Sukhoi
Ουκρανικές πηγές και διεθνείς αναλυτές έχουν επανειλημμένως επισημάνει τα σοβαρά μειονεκτήματα των ουκρανικών μαχητικών έναντι προηγμένων ρωσικών τύπων, όπως το Su-35.
Την 3η Ιουνίου, ο εκπρόσωπος της Ουκρανικής Αεροπορίας Yuri Ignat δήλωσε σχετικά: «Δυστυχώς, σήμερα η Ρωσία διαθέτει αεροσκάφη που "βλέπουν" πιο μακριά και πυραύλους που πετούν πιο μακριά — ακόμη και σε σύγκριση με τα F-16. Διαθέτουν επίσης ισχυρή αεράμυνα, η οποία λειτουργεί σε συνδυασμό με την αεροπορία τους».
Ο ίδιος, ήδη από τον Μάρτιο, είχε δηλώσει με απογοήτευση: «Οι εκδόσεις που έχει η Ουκρανία δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε μάχη ένας προς έναν. Χρειαζόμαστε μια συνολική προσέγγιση απέναντι στο [ρωσικό] Su-35, που είναι σχετικά νέο μαχητικό… Περιλαμβάνει αντιαεροπορική άμυνα εδάφους, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και, ιδανικά, ένα ιπτάμενο ραντάρ. Επίσης κρίσιμα είναι τα ενσωματωμένα ραντάρ των αεροσκαφών μας και οι πύραυλοι αέρος-αέρος».
Η πυκνή αντιαεροπορική ομπρέλα της Ρωσίας και ο έλεγχος του εναέριου χώρου κοντά στις γραμμές του μετώπου έχουν ωθήσει την Ουκρανική Αεροπορία να επιχειρεί από περιοχές μακριά από την πρώτη γραμμή, με στόχο την εκτόξευση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Ωστόσο, ακόμη και με αυτή τη συνετή προσέγγιση, F-16 έχουν καταγραφεί ως απώλειες από μακράς ακτίνας ρωσικά πλήγματα.
Το γεγονός ότι ένα Su-35 καταρρίφθηκε στην περιοχή του Kursk εγείρει εύλογα ερωτήματα για την πιθανότητα ένα F-16 να επιχειρήσει τόσο βαθιά μέσα σε ρωσικά ελεγχόμενα εδάφη, προκειμένου να εμπλακεί με στόχο πολύ πίσω από το μέτωπο.
Αν και τέτοιου είδους αποστολές είναι θεωρητικά εντός των δυνατοτήτων μαχητικών stealth όπως το F-35, παραμένει ιδιαίτερα αμφίβολο κατά πόσο τα F-16, με τα περιορισμένα χαρακτηριστικά επιβιωσιμότητας που διαθέτουν, θα χρησιμοποιούνταν σε τόσο ριψοκίνδυνες αποστολές.
Μια τέτοια επιλογή θα συνιστούσε σαφή διαφορποίηση από την μέχρι τώρα, εμφανώς επιφυλακτική, επιχειρησιακή χρήση των μαχητικών αυτών.
Πεπερασμένη τεχνολογία στα ραντάρ και τη δυνατότητα λήψης δεδομένων
Ένας από τους σημαντικότερους περιορισμούς των F-16 που διαθέτει η Ουκρανία—και που αμφισβητεί ευθέως τη δυνατότητά τους να αποτελέσουν απειλή για τα Su-35—είναι η παρωχημένη τεχνολογία των ραντάρ τους.
Αυτά όχι μόνο περιορίζουν δραστικά την επιχειρησιακή επίγνωση του πιλότου, αλλά καθιστούν τα αεροσκάφη εξαιρετικά ευάλωτα σε παρεμβολές, ενώ το έντονο ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμά τους τα καθιστά εύκολα εντοπίσιμα από τις ρωσικές δυνάμεις.
Αρκετές δυτικές πηγές έχουν προτείνει το ενδεχόμενο η Ουκρανική Πολεμική Αεροπορία να παρακάμπτει το ζήτημα αυτό χρησιμοποιώντας εξωτερικά ραντάρ για την καθοδήγηση πυραύλων AIM-120 προς τους στόχους τους — επιτρέποντας έτσι στα F-16 να επιχειρούν χωρίς να ενεργοποιούν τα δικά τους ραντάρ.
Ωστόσο, η απουσία του συστήματος ζεύξης δεδομένων Link 16 στα ουκρανικά F-16 περιορίζει σημαντικά τη δυνατότητα λήψης δεδομένων στόχευσης από άλλα μέσα, όπως τα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot ή τα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου Saab 340.
Πρέπει να σημειωθεί, πάντως, ότι τα Saab 340 διαθέτουν σχετικά μικρό και πεπαλαιωμένο αισθητήρα για την κατηγορία τους, ενώ η εξαιρετικά αυξημένη ευαλωτότητά τους όταν επιχειρούν εντός 400 χιλιομέτρων από ρωσικές θέσεις καθιστά το ενδεχόμενο υποστήριξης μιας κατάρριψης Su-35 στην περιοχή του Kursk με τη συμμετοχή τους ιδιαίτερα αμφίβολο.
Επιπλέον, το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης που θα απαιτούσε μια τόσο σύνθετη αποστολή εγείρει επιπρόσθετα ερωτήματα, δεδομένου του περιορισμένου χρόνου και εμπειρίας που έχουν αποκτήσει τα ουκρανικά πληρώματα.
Η τακτική της αυτοπαγίδευσης
Το ενδεχόμενο να καταρρίφθηκε ένα Su-35 από F-16 που επιχειρούσαν χωρίς υποστήριξη φαντάζει εξαιρετικά απίθανο — ενδεχομένως ακόμη λιγότερο πιθανό και από τον ευρέως αμφισβητούμενο ισχυρισμό του 2019 ότι μαχητικά MiG-21 της Ινδικής Αεροπορίας κατέρριψαν F-16 της Πακιστανικής Αεροπορίας, σε ένα σενάριο όπου η διαφορά δυνατοτήτων μεταξύ των αντιπάλων ήταν σαφώς μικρότερη.
Παρ’ όλα αυτά, αναλυτές στο παρελθόν έχουν επισημάνει ότι ακόμη και σχεδόν παρωχημένα μαχητικά μπορούν να αντισταθμίσουν την τεχνολογική υστέρηση των αισθητήρων τους, εφόσον συνδυαστούν με σύγχρονους πυραύλους και υποστήριξη από αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης (AEW&C) — και ότι ακόμη και χωρίς Link 16, αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς.
Το γεγονός ότι έχει επανειλημμένα επιβεβαιωθεί πως δυτικοί ανάδοχοι διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη λειτουργία σύνθετων οπλικών συστημάτων για λογαριασμό της Ουκρανίας, ενισχύει επίσης την πιθανότητα τα ουκρανικά AEW&C να επανδρώνονται με τέτοιο προσωπικό — γεγονός που θα μπορούσε να αντισταθμίσει την περιορισμένη κατάρτιση και εμπειρία του ουκρανικού δυναμικού.
Αν αποδειχθεί ότι τα ουκρανικά F-16 πέτυχαν κατάρριψη με τη συνδρομή AEW&C, αυτό θα ενίσχυε περαιτέρω τη σημασία ακόμη και των «χαμηλών προδιαγραφών» αεροσκαφών τύπου Saab 340, και θα κατέτασσε τα δύο τέτοια αεροσκάφη που διαθέτει η Ουκρανία σε υψηλής προτεραιότητας στόχους για μελλοντικά ρωσικά πλήγματα.
Άλλωστε, από την αρχή της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης το 2022, και οι δύο πλευρές συστηματικά παρουσιάζουν καταρρίψεις και επιχειρησιακές επιτυχίες με τρόπο που προάγει το ηθικό και την εικόνα των ενόπλων δυνάμεών τους — καταφεύγοντας συχνά σε ευκόλως αμφισβητήσιμα αφηγήματα...
Το Φάντασμα του Κιέβου και άλλα όμορφα επικοινωνιακά αφηγήματα της Δύσης...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ισχυρισμός ρωσικών πηγών στα τέλη του 2022 ότι κατάρριψη ουκρανικού Su-27 σε πολύ μεγάλη απόσταση, την οποία πολλοί απέδιδαν σε επίγειο αντιαεροπορικό σύστημα, προήλθε στην πραγματικότητα από το νέο μαχητικό Su-57.
Η ιδιαίτερη αίγλη που συνοδεύει τις αερομαχίες και τις καταρρίψεις έχει οδηγήσει σε κατασκευασμένα αφηγήματα — με το πιο προβεβλημένο ίσως να είναι ο "Φάντασμα του Κιέβου", ο υποτιθέμενος πιλότος που κατέρριψε πολλαπλά σύγχρονα ρωσικά μαχητικά στις πρώτες ημέρες της εισβολής, μια ιστορία που τελικώς αναγνωρίστηκε από τις ίδιες τις ουκρανικές αρχές ως πλέρια πολεμική προπαγάνδα.
Αντίστοιχα, η απόδοση της κατάρριψης ενός Su-35 σε επιχειρησιακή δράση F-16 θα είχε τεράστια αξία για την Ουκρανία και τους Δυτικούς υποστηρικτές της στο πεδίο της δημοσιοποίησης και της πολιτικής ενίσχυσης της βοήθειας — ιδιαίτερα εν μέσω αυξανόμενης αμφισβήτησης για τις ικανότητες των γερασμένων F-16 που διαθέτει η Ουκρανία.
Παρότι δεν μπορεί να αποκλειστεί τελείως το ενδεχόμενο κατάρριψης από F-16, τα κίνητρα για την εσκεμμένη απόδοση μιας τέτοιας επιτυχίας σε αυτά παραμένουν ισχυρά — ενώ τα ιστορικά προηγούμενα τέτοιων αφηγημάτων είναι ήδη πλούσια...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών