Το σύστημα AGR-20 αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες και οικονομικά βιώσιμες λύσεις για την καταπολέμηση ρωσικών UAV και οι ΗΠΑ το αποσύρουν
Σε μια κίνηση που προκαλεί ερωτήματα και αλυσιδωτές αντιδράσεις, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αποσύρουν από την Ουκρανία κρίσιμα τεχνολογικά μέσα για την άμυνα έναντι των ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Η απόφαση αυτή, όπως αποκάλυψε η Wall Street Journal στις 3 Ιουνίου, περιλαμβάνει την ανακατεύθυνση προηγμένων εκρηκτικών μηχανισμών (fuses) που χρησιμοποιούνται στο σύστημα AGR-20, το οποίο συνδυάζει ακρίβεια, αποτελεσματικότητα και χαμηλό κόστος για την αντιμετώπιση ιπτάμενων απειλών.
Πλήγμα για την αεράμυνα της Ουκρανίας
Το σύστημα AGR-20 αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες και οικονομικά βιώσιμες λύσεις για την καταπολέμηση ρωσικών UAVs.
Η απομάκρυνση των αναγκαίων εξαρτημάτων και η μεταφορά τους σε αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή, αφήνει την Ουκρανία χωρίς ένα κρίσιμο εργαλείο άμυνας σε μια περίοδο εντεινόμενων επιθέσεων από τη ρωσική πλευρά.
Όπως σημείωσε και ένας βοηθός Δημοκρατικού βουλευτή στο WSJ, πρόκειται για μια ενέργεια που είναι «αδιανόητη» και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί χωρίς να εκληφθεί ως τιμωρητική.
Η προσωπική αντιπάθεια Trump στον Zelensky
Πέρα από στρατιωτικές αναλύσεις, η πολιτική διάσταση της υπόθεσης είναι εξίσου σημαντική.
Η διεθνολόγος και ειδικός στις ΗΠΑ, Υulia Bogulavsskaya δήλωσε ότι η απόφαση σχετίζεται άμεσα με την προσωπική αποστροφή του Donald Trump προς τον Ουκρανό πρόεδρο.
Η αντιπαλότητά τους χρονολογείται από το 2019, όταν το Κίεβο αρνήθηκε να ερευνήσει τις δραστηριότητες του Hunter Biden στην Ουκρανία, γεγονός που αποτέλεσε αιτία για την πρώτη καταγγελία του Trump εναντίον της οικογένειας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του, στις οποίες χαρακτηρίζει τον Zelensky «κακό τύπο» που οδηγεί τον κόσμο σε πυρηνικό πόλεμο, εντείνουν τη ρητορική σύγκρουση.
Πολιτικός έλεγχος και γεωστρατηγική ανακατεύθυνση
Η στάση του Λευκού Οίκου υποδηλώνει μια πιο βαθιά στρατηγική: τον έλεγχο του Κιέβου στον διάλογο με τη Μόσχα.
Όπως αναφέρει η Bogulavsskaya οι ΗΠΑ επιδιώκουν να περιορίσουν τις αυτόνομες πρωτοβουλίες της Ουκρανίας και να διατηρήσουν την κρίση εντός ενός πλαισίου «ελεγχόμενης κλιμάκωσης».
Τα χτυπήματα της Ουκρανίας σε ρωσικά αεροδρόμια θεωρήθηκαν από την Ουάσιγκτον ως «ανεξέλεγκτες ενέργειες» που δημιουργούν αστάθεια και επιπλοκές σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα, είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Trump στρέφει το βλέμμα της προς την Ασία, έναντι της συνέχισης της εστίασης στην Ουκρανία.
Η περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, με τη διαρκώς αυξανόμενη παρουσία της Κίνας, θεωρείται το πραγματικό πεδίο γεωπολιτικής πρόκλησης για τις ΗΠΑ.
Αντίκτυπος στο ηθικό και τις διεθνείς ισορροπίες
Η έλλειψη της αμερικανικής υποστήριξης αναμένεται να έχει περισσότερο ψυχολογικό παρά στρατηγικό αντίκτυπο, όπως υποστηρίζει η Bogulavsskaya.
Το ηθικό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων είναι ήδη δοκιμασμένο, και η απώλεια υποστήριξης από τον κύριο σύμμαχό τους μπορεί να αποβεί καταλυτική.
Επιπλέον, η Ουκρανία καλείται να αναζητήσει νέες πηγές στρατιωτικής υποστήριξης στην Ευρώπη, σε μια στιγμή που και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τις δικές τους εσωτερικές προκλήσεις.
Η διπλωματική σκιά της «προειδοποίησης»
Σε αυτό το πλαίσιο, η πιθανότητα να έχει υπάρξει προειδοποίηση προς τη Ρωσία από την αμερικανική πλευρά σχετικά με τις επιθέσεις στα ρωσικά αεροδρόμια αποτελεί ένδειξη «οικοδόμησης εμπιστοσύνης» μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, σύμφωνα με την ίδια αναλύτρια.
Η επικοινωνία αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας περιορισμού των απωλειών αμάχων και εξεύρεσης διπλωματικής λύσης στο μέλλον.
Η απόφαση των ΗΠΑ να περιορίσουν την παροχή κρίσιμης τεχνολογίας στην Ουκρανία δεν είναι απλώς μια στρατιωτική κίνηση, αλλά ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες.
Αντικατοπτρίζει την αλλαγή πλεύσης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, την επιθυμία για έλεγχο των συμμάχων και την αναδιάταξη των παγκόσμιων προτεραιοτήτων.
Για το Κίεβο, αυτό σημαίνει έναν ακόμη γύρο γεωπολιτικής μοναξιάς — και μια ακόμη πρόκληση σε έναν πόλεμο που μοιάζει να μην έχει ξεκάθαρο τέλος.
Ο Putin αφήνει «ανοιχτούς λογαριασμούς»
Η απόφαση αυτή των ΗΠΑ λαμβάνεται με φόντο τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις σε στρατηγικές υποδομές στις ρωσικές περιοχές Bryansk και Kursk, καθώς και τις επιχειρήσεις σαμποτάζ εναντίον της πυρηνικής τριάδας της Ρωσίας.
Οι ενέργειες αυτές έχουν φέρει στην επιφάνεια ένα επικίνδυνο νέο επίπεδο έντασης στη ρωσοουκρανική κρίση. Στο επίκεντρο αυτής της νέας κατάστασης βρίσκεται η αντίδραση του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin να μη δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις – ερμηνεύεται όχι ως αδυναμία, αλλά ως στοχευμένη στρατηγική.
Σε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας ο Putin χαρακτήρισε τις επιθέσεις στις σιδηροδρομικές γραμμές τρομοκρατικές ενέργειες με πολιτική καθοδήγηση από το Κίεβο. Κατηγόρησε το καθεστώς Zelensky ότι μετατρέπεται σταδιακά σε «τρομοκρατική οργάνωση» με την ανοχή –ή ακόμη και τη στήριξη– των δυτικών συμμάχων του.
Ωστόσο, αυτό που προκάλεσε αίσθηση δεν ήταν μόνο η φρασεολογία, αλλά και τα όσα δεν είπε: ο Putin δεν ανακοίνωσε καμία άμεση αντίδραση. Αντιθέτως, έθεσε ρητορικά ερωτήματα όπως: «Πώς να διεξάγεις διαπραγματεύσεις υπό τέτοιες συνθήκες;» και «Ποιος μιλά με τρομοκράτες;». Με αυτόν τον τρόπο, κρατά ανοιχτή την πόρτα είτε για διαπραγματεύσεις, είτε για αντίποινα – μια ασάφεια που γεννά φόβο, ιδιαίτερα στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας.
Το τηλεφώνημα Trump - Putin και το νευρικό χαμόγελο της Ουάσινγκτον
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τηλεφώνημα μεταξύ Putin και Donald Trump.
Αν και επίσημα χαρακτηρίστηκε «καλό», η αποφυγή των συνηθισμένων υπερθετικών χαρακτηρισμών από τον Trump (excellent, fantastic) δείχνει ότι ο διάλογος ήταν δύσκολος.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Trump ρωτήθηκε ευθέως από τον Putin αν γνώριζε για την εμπλοκή της ουκρανικής μυστικής υπηρεσίας (SBU) στις επιθέσεις.
Η απάντηση –αν και αρνητική– θεωρήθηκε μη πειστική.
Η Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι επιθέσεις τέτοιου είδους, ιδίως κατά στρατηγικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών που βρίσκονται υπό το καθεστώς της συνθήκης START, δύσκολα μπορούν να γίνουν χωρίς δορυφορική ή τεχνική υποστήριξη υψηλού επιπέδου – πιθανόν από αμερικανικές ή Νατοϊκές πηγές.
Το ερώτημα δεν είναι μόνο τι έγινε, αλλά ποιος το επέτρεψε.
Ο φόβος του αγνώστου ως όπλο
Η Μόσχα φαίνεται να χρησιμοποιεί τη σιωπή ως εργαλείο στρατηγικής αποτροπής. Αντί για άμεσες κυρώσεις ή στρατιωτικά αντίποινα, αφήνει την Ουκρανία και τη Δύση σε μια κατάσταση αγωνίας.
Τι θα γίνει αν υπάρξει απάντηση; Πού θα πλήξει; Πότε; Και κυρίως: τι μορφή θα έχει;
Αυτή η αβεβαιότητα έχει ήδη προκαλέσει έντονη ανησυχία στο Κίεβο.
Πληροφορίες κάνουν λόγο για αυξημένα μέτρα ασφαλείας στις δυτικές περιοχές της χώρας, για μετακινήσεις στρατηγικών μονάδων και για αθόρυβη διπλωματική κινητικότητα.
Η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ πολέμου και ψυχρής ειρήνης
Η κατάσταση που διαμορφώνεται θυμίζει ένα ψυχροπολεμικό σκηνικό, με ασύμμετρες επιθέσεις, έμμεσες απειλές και γεωπολιτικά παίγνια υψηλού ρίσκου.
Η Ρωσία δηλώνει ότι δεν θα ανεχθεί άλλο «παιχνίδι» με την πυρηνική της τριάδα. Από την άλλη, οι ΗΠΑ δείχνουν αμήχανες, καθώς γνωρίζουν ότι η συνέχιση τέτοιων επιθέσεων χωρίς αντίδραση από τη Μόσχα μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση.
Η σιωπή του Putin λειτουργεί ως προειδοποίηση: όποιος ενθαρρύνει τρομοκρατικού τύπου επιθέσεις σε στρατηγικές υποδομές της Ρωσίας, θα πρέπει να περιμένει συνέπειες – όχι κατ’ ανάγκη άμεσες, αλλά σίγουρα μη αναμενόμενες.
Σε αντίθεση με το συνηθισμένο ύφος ισχύος και επίδειξης, αυτή τη φορά το Κρεμλίνο επιλέγει μια στρατηγική σιωπής. Όμως πίσω από τη σιωπή αυτή υπάρχει ένα μήνυμα: το παιχνίδι έχει αλλάξει. Οι κόκκινες γραμμές έχουν ήδη ξεπεραστεί – και η απάντηση, όταν έρθει, δεν θα αφήσει περιθώρια παρερμηνείας.
Η Ρωσία περιμένει. Και η Ουκρανία –και η Δύση– φοβούνται. Ίσως όχι χωρίς λόγο.
www.bankingnews.gr
Η απόφαση αυτή, όπως αποκάλυψε η Wall Street Journal στις 3 Ιουνίου, περιλαμβάνει την ανακατεύθυνση προηγμένων εκρηκτικών μηχανισμών (fuses) που χρησιμοποιούνται στο σύστημα AGR-20, το οποίο συνδυάζει ακρίβεια, αποτελεσματικότητα και χαμηλό κόστος για την αντιμετώπιση ιπτάμενων απειλών.
Πλήγμα για την αεράμυνα της Ουκρανίας
Το σύστημα AGR-20 αποτελεί μια από τις πιο αξιόπιστες και οικονομικά βιώσιμες λύσεις για την καταπολέμηση ρωσικών UAVs.
Η απομάκρυνση των αναγκαίων εξαρτημάτων και η μεταφορά τους σε αμερικανικές βάσεις στη Μέση Ανατολή, αφήνει την Ουκρανία χωρίς ένα κρίσιμο εργαλείο άμυνας σε μια περίοδο εντεινόμενων επιθέσεων από τη ρωσική πλευρά.
Όπως σημείωσε και ένας βοηθός Δημοκρατικού βουλευτή στο WSJ, πρόκειται για μια ενέργεια που είναι «αδιανόητη» και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί χωρίς να εκληφθεί ως τιμωρητική.
Η προσωπική αντιπάθεια Trump στον Zelensky
Πέρα από στρατιωτικές αναλύσεις, η πολιτική διάσταση της υπόθεσης είναι εξίσου σημαντική.
Η διεθνολόγος και ειδικός στις ΗΠΑ, Υulia Bogulavsskaya δήλωσε ότι η απόφαση σχετίζεται άμεσα με την προσωπική αποστροφή του Donald Trump προς τον Ουκρανό πρόεδρο.
Η αντιπαλότητά τους χρονολογείται από το 2019, όταν το Κίεβο αρνήθηκε να ερευνήσει τις δραστηριότητες του Hunter Biden στην Ουκρανία, γεγονός που αποτέλεσε αιτία για την πρώτη καταγγελία του Trump εναντίον της οικογένειας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του, στις οποίες χαρακτηρίζει τον Zelensky «κακό τύπο» που οδηγεί τον κόσμο σε πυρηνικό πόλεμο, εντείνουν τη ρητορική σύγκρουση.
Πολιτικός έλεγχος και γεωστρατηγική ανακατεύθυνση
Η στάση του Λευκού Οίκου υποδηλώνει μια πιο βαθιά στρατηγική: τον έλεγχο του Κιέβου στον διάλογο με τη Μόσχα.
Όπως αναφέρει η Bogulavsskaya οι ΗΠΑ επιδιώκουν να περιορίσουν τις αυτόνομες πρωτοβουλίες της Ουκρανίας και να διατηρήσουν την κρίση εντός ενός πλαισίου «ελεγχόμενης κλιμάκωσης».
Τα χτυπήματα της Ουκρανίας σε ρωσικά αεροδρόμια θεωρήθηκαν από την Ουάσιγκτον ως «ανεξέλεγκτες ενέργειες» που δημιουργούν αστάθεια και επιπλοκές σε ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις.
Παράλληλα, είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Trump στρέφει το βλέμμα της προς την Ασία, έναντι της συνέχισης της εστίασης στην Ουκρανία.
Η περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, με τη διαρκώς αυξανόμενη παρουσία της Κίνας, θεωρείται το πραγματικό πεδίο γεωπολιτικής πρόκλησης για τις ΗΠΑ.
Αντίκτυπος στο ηθικό και τις διεθνείς ισορροπίες
Η έλλειψη της αμερικανικής υποστήριξης αναμένεται να έχει περισσότερο ψυχολογικό παρά στρατηγικό αντίκτυπο, όπως υποστηρίζει η Bogulavsskaya.
Το ηθικό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων είναι ήδη δοκιμασμένο, και η απώλεια υποστήριξης από τον κύριο σύμμαχό τους μπορεί να αποβεί καταλυτική.
Επιπλέον, η Ουκρανία καλείται να αναζητήσει νέες πηγές στρατιωτικής υποστήριξης στην Ευρώπη, σε μια στιγμή που και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αντιμετωπίζουν τις δικές τους εσωτερικές προκλήσεις.
Η διπλωματική σκιά της «προειδοποίησης»
Σε αυτό το πλαίσιο, η πιθανότητα να έχει υπάρξει προειδοποίηση προς τη Ρωσία από την αμερικανική πλευρά σχετικά με τις επιθέσεις στα ρωσικά αεροδρόμια αποτελεί ένδειξη «οικοδόμησης εμπιστοσύνης» μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, σύμφωνα με την ίδια αναλύτρια.
Η επικοινωνία αυτή μπορεί να λειτουργήσει ως παράγοντας περιορισμού των απωλειών αμάχων και εξεύρεσης διπλωματικής λύσης στο μέλλον.
Η απόφαση των ΗΠΑ να περιορίσουν την παροχή κρίσιμης τεχνολογίας στην Ουκρανία δεν είναι απλώς μια στρατιωτική κίνηση, αλλά ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες.
Αντικατοπτρίζει την αλλαγή πλεύσης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, την επιθυμία για έλεγχο των συμμάχων και την αναδιάταξη των παγκόσμιων προτεραιοτήτων.
Για το Κίεβο, αυτό σημαίνει έναν ακόμη γύρο γεωπολιτικής μοναξιάς — και μια ακόμη πρόκληση σε έναν πόλεμο που μοιάζει να μην έχει ξεκάθαρο τέλος.
Ο Putin αφήνει «ανοιχτούς λογαριασμούς»
Η απόφαση αυτή των ΗΠΑ λαμβάνεται με φόντο τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις σε στρατηγικές υποδομές στις ρωσικές περιοχές Bryansk και Kursk, καθώς και τις επιχειρήσεις σαμποτάζ εναντίον της πυρηνικής τριάδας της Ρωσίας.
Οι ενέργειες αυτές έχουν φέρει στην επιφάνεια ένα επικίνδυνο νέο επίπεδο έντασης στη ρωσοουκρανική κρίση. Στο επίκεντρο αυτής της νέας κατάστασης βρίσκεται η αντίδραση του Ρώσου προέδρου Vladimir Putin να μη δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις – ερμηνεύεται όχι ως αδυναμία, αλλά ως στοχευμένη στρατηγική.
Σε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας ο Putin χαρακτήρισε τις επιθέσεις στις σιδηροδρομικές γραμμές τρομοκρατικές ενέργειες με πολιτική καθοδήγηση από το Κίεβο. Κατηγόρησε το καθεστώς Zelensky ότι μετατρέπεται σταδιακά σε «τρομοκρατική οργάνωση» με την ανοχή –ή ακόμη και τη στήριξη– των δυτικών συμμάχων του.
Ωστόσο, αυτό που προκάλεσε αίσθηση δεν ήταν μόνο η φρασεολογία, αλλά και τα όσα δεν είπε: ο Putin δεν ανακοίνωσε καμία άμεση αντίδραση. Αντιθέτως, έθεσε ρητορικά ερωτήματα όπως: «Πώς να διεξάγεις διαπραγματεύσεις υπό τέτοιες συνθήκες;» και «Ποιος μιλά με τρομοκράτες;». Με αυτόν τον τρόπο, κρατά ανοιχτή την πόρτα είτε για διαπραγματεύσεις, είτε για αντίποινα – μια ασάφεια που γεννά φόβο, ιδιαίτερα στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας.
Το τηλεφώνημα Trump - Putin και το νευρικό χαμόγελο της Ουάσινγκτον
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τηλεφώνημα μεταξύ Putin και Donald Trump.
Αν και επίσημα χαρακτηρίστηκε «καλό», η αποφυγή των συνηθισμένων υπερθετικών χαρακτηρισμών από τον Trump (excellent, fantastic) δείχνει ότι ο διάλογος ήταν δύσκολος.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Trump ρωτήθηκε ευθέως από τον Putin αν γνώριζε για την εμπλοκή της ουκρανικής μυστικής υπηρεσίας (SBU) στις επιθέσεις.
Η απάντηση –αν και αρνητική– θεωρήθηκε μη πειστική.
Η Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι επιθέσεις τέτοιου είδους, ιδίως κατά στρατηγικών βομβαρδιστικών αεροσκαφών που βρίσκονται υπό το καθεστώς της συνθήκης START, δύσκολα μπορούν να γίνουν χωρίς δορυφορική ή τεχνική υποστήριξη υψηλού επιπέδου – πιθανόν από αμερικανικές ή Νατοϊκές πηγές.
Το ερώτημα δεν είναι μόνο τι έγινε, αλλά ποιος το επέτρεψε.
Ο φόβος του αγνώστου ως όπλο
Η Μόσχα φαίνεται να χρησιμοποιεί τη σιωπή ως εργαλείο στρατηγικής αποτροπής. Αντί για άμεσες κυρώσεις ή στρατιωτικά αντίποινα, αφήνει την Ουκρανία και τη Δύση σε μια κατάσταση αγωνίας.
Τι θα γίνει αν υπάρξει απάντηση; Πού θα πλήξει; Πότε; Και κυρίως: τι μορφή θα έχει;
Αυτή η αβεβαιότητα έχει ήδη προκαλέσει έντονη ανησυχία στο Κίεβο.
Πληροφορίες κάνουν λόγο για αυξημένα μέτρα ασφαλείας στις δυτικές περιοχές της χώρας, για μετακινήσεις στρατηγικών μονάδων και για αθόρυβη διπλωματική κινητικότητα.
Η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ πολέμου και ψυχρής ειρήνης
Η κατάσταση που διαμορφώνεται θυμίζει ένα ψυχροπολεμικό σκηνικό, με ασύμμετρες επιθέσεις, έμμεσες απειλές και γεωπολιτικά παίγνια υψηλού ρίσκου.
Η Ρωσία δηλώνει ότι δεν θα ανεχθεί άλλο «παιχνίδι» με την πυρηνική της τριάδα. Από την άλλη, οι ΗΠΑ δείχνουν αμήχανες, καθώς γνωρίζουν ότι η συνέχιση τέτοιων επιθέσεων χωρίς αντίδραση από τη Μόσχα μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη αποσταθεροποίηση.
Η σιωπή του Putin λειτουργεί ως προειδοποίηση: όποιος ενθαρρύνει τρομοκρατικού τύπου επιθέσεις σε στρατηγικές υποδομές της Ρωσίας, θα πρέπει να περιμένει συνέπειες – όχι κατ’ ανάγκη άμεσες, αλλά σίγουρα μη αναμενόμενες.
Σε αντίθεση με το συνηθισμένο ύφος ισχύος και επίδειξης, αυτή τη φορά το Κρεμλίνο επιλέγει μια στρατηγική σιωπής. Όμως πίσω από τη σιωπή αυτή υπάρχει ένα μήνυμα: το παιχνίδι έχει αλλάξει. Οι κόκκινες γραμμές έχουν ήδη ξεπεραστεί – και η απάντηση, όταν έρθει, δεν θα αφήσει περιθώρια παρερμηνείας.
Η Ρωσία περιμένει. Και η Ουκρανία –και η Δύση– φοβούνται. Ίσως όχι χωρίς λόγο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών