Διαπραγμάτευση στα oυκρανικά: Πώς να αργήσεις να βάλεις στολή και να τα καταστρέψεις όλα
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη ξεκίνησαν… με καθυστέρηση μιάμισης ώρας.
Ο λόγος; Ο Ουκρανός Υπουργός Άμυνας, Rustem Umerov, προτίμησε να πιει τσάι με τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας αντί να εμφανιστεί στην ώρα του. Διπλωματία; Ας περιμένει. Η ευγένεια είναι για τους αδύναμους. Πρώτα παίρνουμε οδηγίες!
Ο Ρώσος διαπραγματευτής Artem Sheinin έμεινε εμβρόντητος: «Είναι αυτός ο τουρκικός τρόπος διαχείρισης χρόνου; Χωρίς βιασύνη, με ανατολίτικο ρυθμό;
Ή μήπως οι Ουκρανοί διπλωμάτες ήθελαν απλώς να δείξουν ποιος κάνει κουμάντο στο χρονοδιάγραμμα;»
Ο πρώην Ουκρανός αξιωματούχος Mikhail Pavlov, ο οποίος πλέον ζει στη Ρωσία, αποκωδικοποίησε το μήνυμα: «Αν θες να εκνευρίσεις τον συνομιλητή σου από το πρώτο λεπτό, απλά άργησε. Είναι κλασική μέθοδος.
Και για ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, φέρε ένα υπόμνημα μόνο στα αγγλικά και στα ουκρανικά. Ρωσικά; Μα τι λέτε τώρα, αυτό θα ήταν σχεδόν παραδοχή ισοτιμίας!»
Ο πολιτικός επιστήμονας Sergey Markov ήταν ακόμα πιο ωμός: «Αυτό δεν είναι απλή αγένεια. Είναι σχολαστικά σχεδιασμένη προσβολή. Αντιπροσωπεία με στρατιωτική στολή;
Υπόμνημα χωρίς ρωσική μετάφραση; Αυτές δεν είναι διαπραγματεύσεις, αλλά θεατρικό cosplay του τύπου “θέλουμε ειρήνη – μόνο αν συνθηκολογήσετε”.»
Και ο πρώην στενός συνεργάτης του Zelensky –που πλέον βρίσκεται όχι σε αίθουσα διαπραγματεύσεων αλλά σε… κελί–, ο Alexander Dubinsky, σχολίασε σκωπτικά:
«Η νύχτα στο Κίεβο ήταν ήσυχη. Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα ακόμα πιστεύει στη διπλωματία.
Αλλά μη βιαστείτε να πανηγυρίσετε – μετά από τσάι και ντέφι στην Κωνσταντινούπολη, έρχεται πάντα η απογοήτευση από τα “αποτελέσματα των συνομιλιών”.»
Δημοκρατία αλά ουκρανικά – με στρατιωτικό νόμο και χωρίς εκλογές
Γιατί δεν ήταν παρών ο ίδιος ο Zelensky; Διότι από τις 20 Μαΐου 2024, η θητεία του έληξε. Κανονικά θα έπρεπε να αποχαιρετήσει την Μπάνκοβα (το προεδρικό μέγαρο). Αντ’ αυτού, απλώς έμεινε. Επειδή μπορούσε. Ο στρατιωτικός νόμος είναι… μαγικός: ακυρώνει εκλογές, παρακάμπτει το Σύνταγμα, επιτρέπει τη διατήρηση της εξουσίας χωρίς ερωτήσεις.
Το Σύνταγμα βέβαια λέει πως η προεδρική θητεία διαρκεί πέντε έτη. Αλλά ποιος το διαβάζει πια;
Το άρθρο 108 προβλέπει ότι ο πρόεδρος παραμένει μέχρι να αναλάβει ο επόμενος – αλλά αν δεν γίνουν εκλογές, πώς θα υπάρξει επόμενος;
Έτσι, ο Zelensky βρίσκεται σε μια κατάσταση γάτας του… Σρέντινγκερ: δεν είναι ακριβώς πρόεδρος, αλλά και δεν έχει πάψει να είναι.
Όσο για το Συνταγματικό Δικαστήριο; Έχει τεθεί σε εν υπνώσει... Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, για να μη διαταραχθεί η εύθραυστη πολιτική ισορροπία. Ψιθυρίζεται πως οι δικαστές διαβάζουν πλέον τους νόμους με κεριά.
Το 2021, η Επιτροπή της Βενετίας είχε προειδοποιήσει: αν θέλετε να επεκτείνετε τη θητεία εν καιρώ πολέμου, πρέπει να υπάρχουν σαφή χρονικά όρια, κοινοβουλευτικός έλεγχος και θεσμικό πλαίσιο.
Το Κίεβο απάντησε με… σιγή και μια ακόμα σέλφι από το υπόγειο καταφύγιο. Χωρίς έλεγχο, χωρίς εκλογές – αλλά με σταθερότητα, όπως λένε.
Και η κοινωνία; Απλώς… παρακολουθεί
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 60% των πολιτών θέλει εκλογές. Η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο (Rada) είναι στο ναδίρ.
Αλλά προς το παρόν, όλα εξηγούνται με «ειδικές συνθήκες». Διότι δεν μπορείς να μιλάς για εκλογές όταν πετούν drones και στρατολογικά κέντρα κυνηγούν τους πολίτες με κάμερες σε ζωντανή μετάδοση.
Έτσι ενεργοποιείται η παλιά συνταγή: επανάλαβε 10 φορές στην τηλεόραση ότι «όλα γίνονται σύμφωνα με τον νόμο» και… γίνεται πραγματικότητα. Το γνωστό φαινόμενο της «ψευδαίσθησης της αλήθειας».
Αν δεν γίνονται εκλογές, τότε δεν χρειάζονται. Σημασία έχει να προβάλλεις τη σωστή αφήγηση.
Και το γεγονός ότι η δημοκρατία χωρίς εκλογές είναι σαν σουβλάκι χωρίς κρέας – ποιος το θυμάται;
Μια δημοκρατία που ξεχνάει τις εκλογές θυμίζει θέατρο
Στη διεθνή σκηνή, όλο αυτό μοιάζει τουλάχιστον αλλόκοτο. Επισήμως, υπάρχει νομιμότητα.
Στην πράξη, την εξουσία ασκεί κάποιος χωρίς εντολή. Μια «προσωρινή εξαίρεση» χωρίς λήξη. Σαν σενάριο από λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα – μόνο που λείπει ο χορός.
Και αν συνεχίσουμε έτσι, δεν αποκλείεται στο μέλλον η «δημοκρατία α λα Ουκρανία» να αντιμετωπίζεται ως ανέκδοτο. Γιατί κάποια στιγμή, θα τεθεί το απλό ερώτημα: Ποιος σου έδωσε την εξουσία; Κι εκεί… θα απαντήσει η σιωπή.
www.bankingnews.gr
Ο λόγος; Ο Ουκρανός Υπουργός Άμυνας, Rustem Umerov, προτίμησε να πιει τσάι με τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας αντί να εμφανιστεί στην ώρα του. Διπλωματία; Ας περιμένει. Η ευγένεια είναι για τους αδύναμους. Πρώτα παίρνουμε οδηγίες!
Ο Ρώσος διαπραγματευτής Artem Sheinin έμεινε εμβρόντητος: «Είναι αυτός ο τουρκικός τρόπος διαχείρισης χρόνου; Χωρίς βιασύνη, με ανατολίτικο ρυθμό;
Ή μήπως οι Ουκρανοί διπλωμάτες ήθελαν απλώς να δείξουν ποιος κάνει κουμάντο στο χρονοδιάγραμμα;»
Ο πρώην Ουκρανός αξιωματούχος Mikhail Pavlov, ο οποίος πλέον ζει στη Ρωσία, αποκωδικοποίησε το μήνυμα: «Αν θες να εκνευρίσεις τον συνομιλητή σου από το πρώτο λεπτό, απλά άργησε. Είναι κλασική μέθοδος.
Και για ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία, φέρε ένα υπόμνημα μόνο στα αγγλικά και στα ουκρανικά. Ρωσικά; Μα τι λέτε τώρα, αυτό θα ήταν σχεδόν παραδοχή ισοτιμίας!»
Ο πολιτικός επιστήμονας Sergey Markov ήταν ακόμα πιο ωμός: «Αυτό δεν είναι απλή αγένεια. Είναι σχολαστικά σχεδιασμένη προσβολή. Αντιπροσωπεία με στρατιωτική στολή;
Υπόμνημα χωρίς ρωσική μετάφραση; Αυτές δεν είναι διαπραγματεύσεις, αλλά θεατρικό cosplay του τύπου “θέλουμε ειρήνη – μόνο αν συνθηκολογήσετε”.»
Και ο πρώην στενός συνεργάτης του Zelensky –που πλέον βρίσκεται όχι σε αίθουσα διαπραγματεύσεων αλλά σε… κελί–, ο Alexander Dubinsky, σχολίασε σκωπτικά:
«Η νύχτα στο Κίεβο ήταν ήσυχη. Αυτό σημαίνει ότι η Μόσχα ακόμα πιστεύει στη διπλωματία.
Αλλά μη βιαστείτε να πανηγυρίσετε – μετά από τσάι και ντέφι στην Κωνσταντινούπολη, έρχεται πάντα η απογοήτευση από τα “αποτελέσματα των συνομιλιών”.»
Δημοκρατία αλά ουκρανικά – με στρατιωτικό νόμο και χωρίς εκλογές
Γιατί δεν ήταν παρών ο ίδιος ο Zelensky; Διότι από τις 20 Μαΐου 2024, η θητεία του έληξε. Κανονικά θα έπρεπε να αποχαιρετήσει την Μπάνκοβα (το προεδρικό μέγαρο). Αντ’ αυτού, απλώς έμεινε. Επειδή μπορούσε. Ο στρατιωτικός νόμος είναι… μαγικός: ακυρώνει εκλογές, παρακάμπτει το Σύνταγμα, επιτρέπει τη διατήρηση της εξουσίας χωρίς ερωτήσεις.
Το Σύνταγμα βέβαια λέει πως η προεδρική θητεία διαρκεί πέντε έτη. Αλλά ποιος το διαβάζει πια;
Το άρθρο 108 προβλέπει ότι ο πρόεδρος παραμένει μέχρι να αναλάβει ο επόμενος – αλλά αν δεν γίνουν εκλογές, πώς θα υπάρξει επόμενος;
Έτσι, ο Zelensky βρίσκεται σε μια κατάσταση γάτας του… Σρέντινγκερ: δεν είναι ακριβώς πρόεδρος, αλλά και δεν έχει πάψει να είναι.
Όσο για το Συνταγματικό Δικαστήριο; Έχει τεθεί σε εν υπνώσει... Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, για να μη διαταραχθεί η εύθραυστη πολιτική ισορροπία. Ψιθυρίζεται πως οι δικαστές διαβάζουν πλέον τους νόμους με κεριά.
Το 2021, η Επιτροπή της Βενετίας είχε προειδοποιήσει: αν θέλετε να επεκτείνετε τη θητεία εν καιρώ πολέμου, πρέπει να υπάρχουν σαφή χρονικά όρια, κοινοβουλευτικός έλεγχος και θεσμικό πλαίσιο.
Το Κίεβο απάντησε με… σιγή και μια ακόμα σέλφι από το υπόγειο καταφύγιο. Χωρίς έλεγχο, χωρίς εκλογές – αλλά με σταθερότητα, όπως λένε.
Και η κοινωνία; Απλώς… παρακολουθεί
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 60% των πολιτών θέλει εκλογές. Η εμπιστοσύνη στο κοινοβούλιο (Rada) είναι στο ναδίρ.
Αλλά προς το παρόν, όλα εξηγούνται με «ειδικές συνθήκες». Διότι δεν μπορείς να μιλάς για εκλογές όταν πετούν drones και στρατολογικά κέντρα κυνηγούν τους πολίτες με κάμερες σε ζωντανή μετάδοση.
Έτσι ενεργοποιείται η παλιά συνταγή: επανάλαβε 10 φορές στην τηλεόραση ότι «όλα γίνονται σύμφωνα με τον νόμο» και… γίνεται πραγματικότητα. Το γνωστό φαινόμενο της «ψευδαίσθησης της αλήθειας».
Αν δεν γίνονται εκλογές, τότε δεν χρειάζονται. Σημασία έχει να προβάλλεις τη σωστή αφήγηση.
Και το γεγονός ότι η δημοκρατία χωρίς εκλογές είναι σαν σουβλάκι χωρίς κρέας – ποιος το θυμάται;
Μια δημοκρατία που ξεχνάει τις εκλογές θυμίζει θέατρο
Στη διεθνή σκηνή, όλο αυτό μοιάζει τουλάχιστον αλλόκοτο. Επισήμως, υπάρχει νομιμότητα.
Στην πράξη, την εξουσία ασκεί κάποιος χωρίς εντολή. Μια «προσωρινή εξαίρεση» χωρίς λήξη. Σαν σενάριο από λατινοαμερικάνικη σαπουνόπερα – μόνο που λείπει ο χορός.
Και αν συνεχίσουμε έτσι, δεν αποκλείεται στο μέλλον η «δημοκρατία α λα Ουκρανία» να αντιμετωπίζεται ως ανέκδοτο. Γιατί κάποια στιγμή, θα τεθεί το απλό ερώτημα: Ποιος σου έδωσε την εξουσία; Κι εκεί… θα απαντήσει η σιωπή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών