Η αποχώρηση του Musk από την κυβέρνηση δεν είναι απλώς διοικητικό γεγονός - Είναι πολιτικό σύμπτωμα
Ο Elon Musk, ο άνθρωπος-σύμβολο της τεχνολογικής υπερδύναμης και παράλληλα ο ανεπίσημος «σκιώδης αντιπρόεδρος» της κυβέρνησης Trump ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τον ρόλο του ως «ειδικός δημόσιος υπάλληλος».
Το μήνυμά του, δημοσιευμένο στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter), ήρθε με τυπικές ευχαριστίες, αλλά και ένα αινιγματικό μήνυμα πίστης στην αποστολή DOGE – έναν θεσμό που ποτέ δεν έγινε επίσημος φορέας, αλλά έπαιξε ρόλο-κλειδί στην εσωτερική μεταρρύθμιση του Trump.
DOGE: Ένα πείραμα εξουσίας με ριζοσπαστικό μανδύα
To DOGE (Department of Government Efficiency) δημιουργήθηκε για να ξεριζώσει το «βαθύ κράτος», να κόψει δημόσιες δαπάνες και να μετατρέψει την Ουάσινγκτον σε μια επιχείρηση υψηλής απόδοσης.
Επικεφαλής;
Ποιος άλλος από τον Musk — τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, με θητείες στο τιμόνι της Tesla, της SpaceX και πολλών άλλων φιλόδοξων project.
Ωστόσο, ακόμα κι ένας τεχνολογικός γίγαντας σαν τον Μusk δυσκολεύτηκε να επιβάλει την ιδεολογία του σε ένα δυσκίνητο κρατικό σύστημα με αμέτρητες αντιστάσεις.
Το αρχικό όραμα μείωσης των δαπανών από 2 τρις δολάρια περιορίστηκε στα 150 δισ., φανερώνοντας πως ο Musk βρέθηκε αντιμέτωπος με το αδιαπέραστο τείχος της γραφειοκρατίας.
Το «όραμα» δεν κατέρρευσε απλώς — συρρικνώθηκε.
Μια σχέση ισχύος που προσέλκυσε στα φώτα της δημοσιότητας
Η στενή σχέση Trump – Musk υπήρξε απόλυτα συμβολική για τη νέα δεξιά στην Αμερική: πατριωτισμός αντικρατισμός, τεχνοκρατία.
Όμως, όπως συμβαίνει συχνά με τις ισχυρές προσωπικότητες, οι ισορροπίες διαταράχθηκαν.
Ο Musk, φιλόδοξος και ανυπότακτος, άρχισε να προκαλεί δυσφορία στο προεδρικό επιτελείο.
Είχε γίνει πιο προβεβλημένος ακόμα κι από υπουργούς.
Ήταν παρών στις τηλεδιασκέψεις, στα οικογενειακά δείπνα του Trump, στα συμβούλια, στις φωτογραφίες.
Ήταν παντού — ίσως υπερβολικά.
Όπως δείχνουν οι διαρροές, αρκετοί εντός της διοίκησης τον θεωρούσαν «απειλή», και όχι απλώς συνεργάτη.
Στην ουσία, ένας εξωτερικός ολιγάρχης με προσωπική ατζέντα είχε διεισδύσει στον πυρήνα της εξουσίας.
Η σκιά της κατάρρευσης και το σήμα κινδύνου
Η αποχώρηση του Musk δεν είναι απλώς διοικητικό γεγονός.
Είναι πολιτικό σύμπτωμα.
Αντικατοπτρίζει την αστάθεια και τον κυνισμό μιας κυβέρνησης χτισμένης πάνω σε cult προσωπικοτήτων και όχι σε πολιτικές βάσεις.
Μετά την έξοδο του συμβούλου εθνικής ασφάλειας Michael Waltz, η αποχώρηση Musk φαίνεται να σηματοδοτεί την αρχή μιας αλυσιδωτής αντίδρασης.
Ταυτόχρονα, αυτή η αποχώρηση εγείρει ερωτήματα για τις σχέσεις του Λευκού Οίκου με τη Silicon Valley.
Θα συνεχίσουν οι κολοσσοί της τεχνολογίας να επενδύουν πολιτικά στον Trump ή θα επανεξετάσουν τη στάση τους;
Μπορεί να λειτουργήσει ένα κράτος όταν το στελεχώνει μια «elite των startups» που βλέπει την πολιτική σαν μοντέλο επενδυτικής απόδοσης;
Ο Musk επιστρέφει στο «δικό του σύμπαν» …με ρωγμές
Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο Musk δεν φεύγει απλώς από το DOGE.
Φαίνεται να υποχωρεί συνολικά από την «υπέρ-έκθεσή» του.
Με ζημιές στην Tesla, αποτυχίες στη SpaceX και εσωτερικές αντιδράσεις στο X, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο επιστρέφει αναγκαστικά στο ρόλο του… διαχειριστή κρίσεων.
Η προαναγγελθείσα πτήση στον Άρη αναβάλλεται επ’ αόριστον, τα Starship αποτυγχάνουν διαδοχικά, και οι μέτοχοι γίνονται όλο και πιο ανήσυχοι.
Ίσως τελικά, ακόμα και για τον Elon Musk, ο πλανήτης Γη παραμένει αρκετά περίπλοκος για να τον διαχειριστεί, πόσο μάλλον ένας κρατικός μηχανισμός.
Τέλος μίας ψευδαίσθησης
Η φυγή του Elon Musk από τη σκιά του Trump δεν είναι ήσυχη ούτε τυπική.
Είναι το τέλος ενός πειράματος: της μετατροπής του κράτους σε επιχείρηση.
Μιας συνεργασίας που επιχείρησε να ενώσει τον πολιτικό βοναπαρτισμό με τον τεχνοκρατικό αυταρχισμό.
Και τελικά απέτυχε.
Ίσως γιατί ούτε οι ολιγάρχες, ούτε οι πρόεδροι μπορούν να αναπληρώσουν την έλλειψη πολιτικού βάθους.
Και σίγουρα όχι όταν συγκρούονται μεταξύ τους για το ποιος θα κρατήσει το τιμόνι.
www.bankingnews.gr
Το μήνυμά του, δημοσιευμένο στην πλατφόρμα Χ (πρώην Twitter), ήρθε με τυπικές ευχαριστίες, αλλά και ένα αινιγματικό μήνυμα πίστης στην αποστολή DOGE – έναν θεσμό που ποτέ δεν έγινε επίσημος φορέας, αλλά έπαιξε ρόλο-κλειδί στην εσωτερική μεταρρύθμιση του Trump.
DOGE: Ένα πείραμα εξουσίας με ριζοσπαστικό μανδύα
To DOGE (Department of Government Efficiency) δημιουργήθηκε για να ξεριζώσει το «βαθύ κράτος», να κόψει δημόσιες δαπάνες και να μετατρέψει την Ουάσινγκτον σε μια επιχείρηση υψηλής απόδοσης.
Επικεφαλής;
Ποιος άλλος από τον Musk — τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου, με θητείες στο τιμόνι της Tesla, της SpaceX και πολλών άλλων φιλόδοξων project.
Ωστόσο, ακόμα κι ένας τεχνολογικός γίγαντας σαν τον Μusk δυσκολεύτηκε να επιβάλει την ιδεολογία του σε ένα δυσκίνητο κρατικό σύστημα με αμέτρητες αντιστάσεις.
Το αρχικό όραμα μείωσης των δαπανών από 2 τρις δολάρια περιορίστηκε στα 150 δισ., φανερώνοντας πως ο Musk βρέθηκε αντιμέτωπος με το αδιαπέραστο τείχος της γραφειοκρατίας.
Το «όραμα» δεν κατέρρευσε απλώς — συρρικνώθηκε.
Μια σχέση ισχύος που προσέλκυσε στα φώτα της δημοσιότητας
Η στενή σχέση Trump – Musk υπήρξε απόλυτα συμβολική για τη νέα δεξιά στην Αμερική: πατριωτισμός αντικρατισμός, τεχνοκρατία.
Όμως, όπως συμβαίνει συχνά με τις ισχυρές προσωπικότητες, οι ισορροπίες διαταράχθηκαν.
Ο Musk, φιλόδοξος και ανυπότακτος, άρχισε να προκαλεί δυσφορία στο προεδρικό επιτελείο.
Είχε γίνει πιο προβεβλημένος ακόμα κι από υπουργούς.
Ήταν παρών στις τηλεδιασκέψεις, στα οικογενειακά δείπνα του Trump, στα συμβούλια, στις φωτογραφίες.
Ήταν παντού — ίσως υπερβολικά.
Όπως δείχνουν οι διαρροές, αρκετοί εντός της διοίκησης τον θεωρούσαν «απειλή», και όχι απλώς συνεργάτη.
Στην ουσία, ένας εξωτερικός ολιγάρχης με προσωπική ατζέντα είχε διεισδύσει στον πυρήνα της εξουσίας.
Η σκιά της κατάρρευσης και το σήμα κινδύνου
Η αποχώρηση του Musk δεν είναι απλώς διοικητικό γεγονός.
Είναι πολιτικό σύμπτωμα.
Αντικατοπτρίζει την αστάθεια και τον κυνισμό μιας κυβέρνησης χτισμένης πάνω σε cult προσωπικοτήτων και όχι σε πολιτικές βάσεις.
Μετά την έξοδο του συμβούλου εθνικής ασφάλειας Michael Waltz, η αποχώρηση Musk φαίνεται να σηματοδοτεί την αρχή μιας αλυσιδωτής αντίδρασης.
Ταυτόχρονα, αυτή η αποχώρηση εγείρει ερωτήματα για τις σχέσεις του Λευκού Οίκου με τη Silicon Valley.
Θα συνεχίσουν οι κολοσσοί της τεχνολογίας να επενδύουν πολιτικά στον Trump ή θα επανεξετάσουν τη στάση τους;
Μπορεί να λειτουργήσει ένα κράτος όταν το στελεχώνει μια «elite των startups» που βλέπει την πολιτική σαν μοντέλο επενδυτικής απόδοσης;
Ο Musk επιστρέφει στο «δικό του σύμπαν» …με ρωγμές
Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο Musk δεν φεύγει απλώς από το DOGE.
Φαίνεται να υποχωρεί συνολικά από την «υπέρ-έκθεσή» του.
Με ζημιές στην Tesla, αποτυχίες στη SpaceX και εσωτερικές αντιδράσεις στο X, ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο επιστρέφει αναγκαστικά στο ρόλο του… διαχειριστή κρίσεων.
Η προαναγγελθείσα πτήση στον Άρη αναβάλλεται επ’ αόριστον, τα Starship αποτυγχάνουν διαδοχικά, και οι μέτοχοι γίνονται όλο και πιο ανήσυχοι.
Ίσως τελικά, ακόμα και για τον Elon Musk, ο πλανήτης Γη παραμένει αρκετά περίπλοκος για να τον διαχειριστεί, πόσο μάλλον ένας κρατικός μηχανισμός.
Τέλος μίας ψευδαίσθησης
Η φυγή του Elon Musk από τη σκιά του Trump δεν είναι ήσυχη ούτε τυπική.
Είναι το τέλος ενός πειράματος: της μετατροπής του κράτους σε επιχείρηση.
Μιας συνεργασίας που επιχείρησε να ενώσει τον πολιτικό βοναπαρτισμό με τον τεχνοκρατικό αυταρχισμό.
Και τελικά απέτυχε.
Ίσως γιατί ούτε οι ολιγάρχες, ούτε οι πρόεδροι μπορούν να αναπληρώσουν την έλλειψη πολιτικού βάθους.
Και σίγουρα όχι όταν συγκρούονται μεταξύ τους για το ποιος θα κρατήσει το τιμόνι.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών