Τελευταία Νέα
Διεθνή

Τι και αν φωτογραφίζονται χαμογελαστοί...μετέωρη επί 10 έτη η συμφωνία Ινδίας-Γαλλίας για το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο του κόσμου

Τι και αν φωτογραφίζονται χαμογελαστοί...μετέωρη επί 10 έτη η συμφωνία Ινδίας-Γαλλίας για το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο του κόσμου
Η μόνη χώρα που κατάφερε να κατασκευάσει με επιτυχία ένα πυρηνικό εργοστάσιο ήταν η Ρωσία στο Kudankulam, που προηγείται του CLNDA
Σχετικά Άρθρα
Επτά χρόνια μετά την υπογραφή Μνημονίου Συνεννόησης (MoU) μεταξύ Ινδίας και Γαλλίας για την εγκατάσταση του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού στον κόσμο στο Jaitapur (Μαχαράστρα), το έργο εξακολουθεί να βρίσκεται ακόμα στάσιμο.
Το κύριο κώλυμα εξακολουθεί να είναι η έλλειψη συναίνεσης σχετικά με την τιμή ανά μονάδα μεταξύ των δύο πλευρών. Οι αξιωματούχοι της γαλλικής κρατικής εταιρείας κοινής ωφελείας Électricité de France SA (EDF) επιβεβαίωσαν στους EurAsian Times ότι σημειώνεται σημαντική πρόοδος στο θέμα της αστικής ευθύνης σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος.
Η Ινδία έφερε τον Νόμο περί Αστικής Ευθύνης για Πυρηνική Ζημιά (CLNDA) το 2010 για να εξασφαλίσει επαρκή αποζημίωση στα θύματα πυρηνικών ατυχημάτων. Η CLNDA φέρει ευθύνη χωρίς υπαιτιότητα στον χειριστή του πυρηνικού σταθμού, όπου θα θεωρηθεί υπεύθυνος για ζημιά ανεξάρτητα από τυχόν υπαιτιότητα εκ μέρους του.
Ο νόμος παρέχει δικαίωμα προσφυγής στον φορέα εκμετάλλευσης όταν το πυρηνικό συμβάν έχει προκληθεί λόγω πράξης του προμηθευτή ή του υπαλλήλου του, η οποία περιλαμβάνει «προμήθεια εξοπλισμού ή υλικού με διπλώματα ευρεσιτεχνίας ή λανθάνοντα ελαττώματα ή υπηρεσίες κατώτερης των προτύπων».
Από τη θέσπιση του νόμου, κανένα από τα ξένα έργα πυρηνικής ενέργειας δεν έχει υλοποιηθεί στην Ινδία.
Παρά τις μη στρατιωτικές πυρηνικές συμφωνίες με πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Γαλλίας, η μόνη χώρα που κατάφερε να κατασκευάσει με επιτυχία ένα πυρηνικό εργοστάσιο ήταν η Ρωσία στο Kudankulam, που προηγείται του CLNDA.
Η συναίνεση στα θέματα αστικών ευθυνών μεταξύ των δύο χωρών είναι σημαντική και θα χρησιμεύσει ως πρότυπο για μελλοντικά έργα πυρηνικής ενέργειας με ξένους προμηθευτές.
«Σχετικά με το θέμα της ευθύνης, η ινδική και η γαλλική κυβέρνηση συνέχισαν να σημειώνουν καλή πρόοδο στη διευκρίνιση του καθεστώτος Αστικής Ευθύνης για Πυρηνικές Ζημιές για το έργο και είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να βρούμε λύσεις σε αυτό το βασικό θέμα για οποιοδήποτε πυρηνικό πρόγραμμα. Σύντομα, θα μπορούμε να βασιστούμε σε αυτές τις διευκρινίσεις για τη λεπτομέρεια της εφαρμογής αυτού του καθεστώτος σε βιομηχανικό επίπεδο», δήλωσε στους EurAsian Times ο Ανώτερος Αντιπρόεδρος του Τμήματος Νέων Πυρηνικών Έργων και Μηχανικής της EDF, Ramani.
Αυτή είναι μια σημαντική εξέλιξη για το έργο του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας Jaitapur που θα εκτελεστεί μεταξύ του EDF και της μεγάλης ινδικής δημόσιας Nuclear Power Corporation of India Ltd. (NPCIL). Με εγκατεστημένη ισχύ 9,6 GWe, η μονάδα θα ήταν η πιο ισχυρή στον κόσμο θα παρήγαγε έως και 75 TWh ετησίως και θα κάλυπτε την ετήσια κατανάλωση 70 εκατομμυρίων ινδικών νοικοκυριών.
Το EDF υπέβαλε τη δεσμευτική τεχνο-εμπορική προσφορά του για την κατασκευή έξι αντιδραστήρων πυρηνικής ενέργειας το 2020.
Από τότε έχουν πραγματοποιηθεί πολλαπλές συνομιλίες, αλλά οι δύο χώρες δεν έχουν καταλήξει σε συναίνεση για την τιμολόγηση.
«Δεν μπορούμε να σχολιάσουμε περαιτέρω το ζήτημα των τιμών αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε πεπεισμένοι για την αξία που προσφέρουμε στην Ινδία με την τεχνολογία και την τεχνογνωσία. Η συνεργασία στα πυρηνικά έχει να κάνει με την τιμή, τη μακροπρόθεσμη εταιρική σχέση και την αμοιβαία εμπιστοσύνη για την επιβεβαίωση της αξιοπιστίας και της απόδοσης», πρόσθεσε ο Ramany.
Η ινδική πυρηνική ρυθμιστική αρχή, το Υπουργείο Ατομικής Ενέργειας (DAE) και η NPCIL δεν έχουν συναινέσει στις τεχνικές προδιαγραφές του EDF για τα EPR του, τον αντιδραστήρα νερού τρίτης γενιάς. Η ινδική πλευρά υποστηρίζει επίσης ότι το κόστος ανά μονάδα είναι υψηλό. Όμως, ο Ramany προσθέτει: «Η EDF φέρνει τεχνολογία αιχμής, την εμπειρία ενός παγκόσμιου χειριστή και μια πραγματικά αποδεδειγμένη τεχνογνωσία στη δημιουργία τοπικής αξίας και εκπαίδευσης».

Στα σκαριά εδώ και... 10 χρόνια

Το Πυρηνικό Έργο Τζαϊταπούρ βρίσκεται στα σκαριά εδώ και μια δεκαετία. Το πρώτο Μνημόνιο Συνεννόησης υπογράφηκε το 2009 με την προκάτοχο του ΕΤΑ Areva, το οποίο κατέρρευσε λόγω της δεινής οικονομικής του κατάστασης. Το 2016, το EDF και το NPCIL υπέγραψαν αναθεωρημένο Μνημόνιο Συνεννόησης και υπογράφηκε μια «βιομηχανική πορεία προς τα εμπρός» παρουσία του πρωθυπουργού Μόντι και του Γάλλου Προέδρου Macron. Ενώ το 2020, το EDF υπέβαλε την τεχνοεμπορική του προσφορά.
Η EDF θα συνεργαστεί με τις Framatome και GE Steam Power για την παροχή των μελετών μηχανικής και του εξοπλισμού για την κατασκευή έξι αντιδραστήρων EPR στην τοποθεσία Jaitapur στην Ινδία. Η NPCIL θα είναι υπεύθυνη για την κατασκευή και τη θέση σε λειτουργία κάθε μονάδας στο Τζαϊταπούρ και τη λήψη αδειών και συναινέσεις, συμπεριλαμβανομένης της πιστοποίησης της τεχνολογίας EPR από την ινδική ρυθμιστική αρχή.
Τον Οκτώβριο του 2022, ο υπουργός Διαστήματος και Ατομικής Ενέργειας και υπουργός Επικρατείας στο Γραφείο του Πρωθυπουργού (MoS PMO), Jitendra Singh, υποσχέθηκε μια έγκαιρη επίλυση όλων των ζητημάτων εντός μηνών.
Και αναμενόταν ότι η τελική συμφωνία θα ανακοινωθεί κατά την επίσκεψη του Προέδρου Macron που είχε προγραμματιστεί στις αρχές του 2023, η οποία τελικά ακυρώθηκε και ο Γάλλος Πρόεδρος αναμένεται τώρα να βρεθεί στο Νέο Δελχί για τη Σύνοδο των G-20 τον Σεπτέμβριο. Τώρα ο πρωθυπουργός Mondi επισκέπτεται τη Γαλλία για να τιμήσει τα 25 χρόνια στρατηγικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, αλλά τα ζητήματα που καθυστερούν τα έργα δεν έχουν ακόμη επιλυθεί.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης