Οι Amazon, Levi's, IKEA και Walmart αρνούνται να υπογράψουν τη νέα συνθήκη
Ήταν πριν από 10 χρόνια, όταν κατέρρευσε το εργοστάσιο Rana Plaza στην πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, Dhaka, όπου περισσότεροι από 1.100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 2.600 τραυματίστηκαν.
Το γεγονός προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις αλλά και πιέσεις για έλεγχο των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας της βιομηχανίας μόδας και κλωστοϋφαντουργίας. Επίσης, οδήγησε στην ταχεία εφαρμογή της Συμφωνίας για την πυρασφάλεια και την ασφάλεια των κτιρίων στο Μπανγκλαντές, που έδωσε στα συνδικάτα μεγαλύτερη δύναμη και παρείχε ένα πλαίσιο για να λογοδοτούν οι εταιρείες μόδας για την ευημερία των εργαζομένων στα εργοστάσιά τους. Η συμφωνία, που τέθηκε σε εφαρμογή το 2013, θεωρήθηκε ένα σημαντικό θετικό βήμα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ περισσότερα από 220 brands δεσμεύθηκαν τα συμμετάσχουν. Τον Αύγουστο του 2021, τα brands και τα συνδικάτα συμφώνησαν σε μια νέα διεθνή συμφωνία, που προορίζεται να επιτρέψει την επέκταση του έργου της συμφωνίας και σε άλλες χώρες.
Δεν υπογράφουν Amazon, Levi's, IKEA και Walmart
Αν και σίγουρα πρόκειται για μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, η Anna Fleck της Statista αναφέρει ότι παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι πρέπει να γίνει ακόμη πολλή δουλειά. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Clean Clothes Campaign, αρκετά γνωστά ονόματα δεν έχουν υπογράψει τη νέα συνθήκη, συμπεριλαμβανομένων των Amazon, Levi's, IKEA και Walmart.
Το παρακάτω διάγραμμα επιχειρεί να δώσει μια επισκόπηση της κατάστασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ITUC). Σύμφωνα με την ανάλυσή τους, το Μπανγκλαντές κατατάσσεται στη χαμηλότερη κατηγορία για τα δικαιώματα των εργαζομένων από τη Διεθνή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (εκτός από τα μέρη όπου εντοπίζεται γενική κατάρρευση του κράτους δικαίου). Η οργάνωση δήλωσε επίσης ότι είδε τη χώρα προς το τέλος αυτής της κατηγορίας, μαζί με τη Λευκορωσία, τη Βραζιλία, την Κολομβία, την Αίγυπτο, το Εσβατίνι, τις Φιλιππίνες, τη Γουατεμάλα, τη Μιανμάρ και την Τουρκία.
Η θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη
Η ITUC κατέταξε 148 χώρες με βάση το δικαίωμα στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, το δικαίωμα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και το δικαίωμα στην απεργία, δίνοντας σε κάθε χώρα βαθμολογία 1-5+, όπου 1= σποραδικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων και 5+=καμία εγγύηση των δικαιωμάτων λόγω κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Για την ιστορία σημειώνεται ότι η Ελλάδα είναι με… κόκκινο χρώμα, σε μια όχι και τόσο ενθαρρυντική ένδειξη σχετικά με το σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με το ίδιο γράφημα, μόνο λίγες επιλεγμένες χώρες έλαβαν το πράσινο σήμα έγκρισης και όλες βρίσκονται στην Ευρώπη. Ο υπόλοιπος κόσμος παρουσιάζει μια λιγότερο ελπιδοφόρα εικόνα, με το 87% των χωρών να έχουν παραβιάσει το δικαίωμα των εργαζομένων τους στην απεργία το 2022, από 63% το 2014. Σύμφωνα με την έκθεση, συνδικαλιστές δολοφονήθηκαν σε 13 χώρες πέρυσι, με την Κολομβία να είναι η πιο θανατηφόρα χώρα.
Πέρυσι, η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική έλαβαν τη χειρότερη βαθμολογία από τις περιφέρειες στον Παγκόσμιο Δείκτη Δικαιωμάτων με μέσο όρο 4,53. Ακολούθησαν η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού με 4,22, η Αφρική με 3,76, η Αμερική με 3,52 και η Ευρώπη με 2,49. Η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού είδε τη μέση βαθμολογία της να επιδεινώνεται ελαφρώς το 2021 από 4,17 σε 4,22 το επόμενο έτος.
Αν και το γράφημα δεν εξετάζει μόνο τους εργαζόμενους στην ένδυση, αλλά όλους τους εργαζόμενους γενικά, οι αναλυτές της ITUC εξηγούν ότι στο Μπαγκλαντές, η βιομηχανία ένδυσης είναι ένας από τους μεγαλύτερους τομείς, απασχολώντας περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Η χώρα έλαβε βαθμολογία 5, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι εργαζόμενοι βίωσαν βία στο 43% των χωρών της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού, από 35% το 2021. Στο Μπαγκλαντές, οι απεργίες των εργαζομένων αντιμετωπίστηκαν με βιαιότητα από τις αρχές, με τουλάχιστον πέντε νεκρούς, ενώ οι προσπάθειες για τη δημιουργία συνδικάτων έκλεισαν. Στην Ινδία και το Πακιστάν παρατηρήθηκε επίσης αστυνομική βία κατά των εργαζομένων, ενώ οι αρχές στο Χονγκ Κονγκ κατέστειλαν τα συνδικάτα και τις φιλοδημοκρατικές οργανώσεις και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίστηκαν στη Μιανμάρ. Στην Κίνα, διωκόμενες μειονότητες συνελήφθησαν από τις αρχές και εξαναγκάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία για να τροφοδοτήσουν τη βιομηχανία ενδυμάτων.
www.bankingnews.gr
Το γεγονός προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις αλλά και πιέσεις για έλεγχο των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας της βιομηχανίας μόδας και κλωστοϋφαντουργίας. Επίσης, οδήγησε στην ταχεία εφαρμογή της Συμφωνίας για την πυρασφάλεια και την ασφάλεια των κτιρίων στο Μπανγκλαντές, που έδωσε στα συνδικάτα μεγαλύτερη δύναμη και παρείχε ένα πλαίσιο για να λογοδοτούν οι εταιρείες μόδας για την ευημερία των εργαζομένων στα εργοστάσιά τους. Η συμφωνία, που τέθηκε σε εφαρμογή το 2013, θεωρήθηκε ένα σημαντικό θετικό βήμα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ περισσότερα από 220 brands δεσμεύθηκαν τα συμμετάσχουν. Τον Αύγουστο του 2021, τα brands και τα συνδικάτα συμφώνησαν σε μια νέα διεθνή συμφωνία, που προορίζεται να επιτρέψει την επέκταση του έργου της συμφωνίας και σε άλλες χώρες.
Δεν υπογράφουν Amazon, Levi's, IKEA και Walmart
Αν και σίγουρα πρόκειται για μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, η Anna Fleck της Statista αναφέρει ότι παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν ότι πρέπει να γίνει ακόμη πολλή δουλειά. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Clean Clothes Campaign, αρκετά γνωστά ονόματα δεν έχουν υπογράψει τη νέα συνθήκη, συμπεριλαμβανομένων των Amazon, Levi's, IKEA και Walmart.
Το παρακάτω διάγραμμα επιχειρεί να δώσει μια επισκόπηση της κατάστασης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας στοιχεία που έχει συγκεντρώσει η Διεθνής Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ITUC). Σύμφωνα με την ανάλυσή τους, το Μπανγκλαντές κατατάσσεται στη χαμηλότερη κατηγορία για τα δικαιώματα των εργαζομένων από τη Διεθνή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (εκτός από τα μέρη όπου εντοπίζεται γενική κατάρρευση του κράτους δικαίου). Η οργάνωση δήλωσε επίσης ότι είδε τη χώρα προς το τέλος αυτής της κατηγορίας, μαζί με τη Λευκορωσία, τη Βραζιλία, την Κολομβία, την Αίγυπτο, το Εσβατίνι, τις Φιλιππίνες, τη Γουατεμάλα, τη Μιανμάρ και την Τουρκία.
Η θέση της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη
Η ITUC κατέταξε 148 χώρες με βάση το δικαίωμα στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, το δικαίωμα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις και το δικαίωμα στην απεργία, δίνοντας σε κάθε χώρα βαθμολογία 1-5+, όπου 1= σποραδικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων και 5+=καμία εγγύηση των δικαιωμάτων λόγω κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Για την ιστορία σημειώνεται ότι η Ελλάδα είναι με… κόκκινο χρώμα, σε μια όχι και τόσο ενθαρρυντική ένδειξη σχετικά με το σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με το ίδιο γράφημα, μόνο λίγες επιλεγμένες χώρες έλαβαν το πράσινο σήμα έγκρισης και όλες βρίσκονται στην Ευρώπη. Ο υπόλοιπος κόσμος παρουσιάζει μια λιγότερο ελπιδοφόρα εικόνα, με το 87% των χωρών να έχουν παραβιάσει το δικαίωμα των εργαζομένων τους στην απεργία το 2022, από 63% το 2014. Σύμφωνα με την έκθεση, συνδικαλιστές δολοφονήθηκαν σε 13 χώρες πέρυσι, με την Κολομβία να είναι η πιο θανατηφόρα χώρα.
Πέρυσι, η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική έλαβαν τη χειρότερη βαθμολογία από τις περιφέρειες στον Παγκόσμιο Δείκτη Δικαιωμάτων με μέσο όρο 4,53. Ακολούθησαν η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού με 4,22, η Αφρική με 3,76, η Αμερική με 3,52 και η Ευρώπη με 2,49. Η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού είδε τη μέση βαθμολογία της να επιδεινώνεται ελαφρώς το 2021 από 4,17 σε 4,22 το επόμενο έτος.
Αν και το γράφημα δεν εξετάζει μόνο τους εργαζόμενους στην ένδυση, αλλά όλους τους εργαζόμενους γενικά, οι αναλυτές της ITUC εξηγούν ότι στο Μπαγκλαντές, η βιομηχανία ένδυσης είναι ένας από τους μεγαλύτερους τομείς, απασχολώντας περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Η χώρα έλαβε βαθμολογία 5, που σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι εργαζόμενοι βίωσαν βία στο 43% των χωρών της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού, από 35% το 2021. Στο Μπαγκλαντές, οι απεργίες των εργαζομένων αντιμετωπίστηκαν με βιαιότητα από τις αρχές, με τουλάχιστον πέντε νεκρούς, ενώ οι προσπάθειες για τη δημιουργία συνδικάτων έκλεισαν. Στην Ινδία και το Πακιστάν παρατηρήθηκε επίσης αστυνομική βία κατά των εργαζομένων, ενώ οι αρχές στο Χονγκ Κονγκ κατέστειλαν τα συνδικάτα και τις φιλοδημοκρατικές οργανώσεις και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνεχίστηκαν στη Μιανμάρ. Στην Κίνα, διωκόμενες μειονότητες συνελήφθησαν από τις αρχές και εξαναγκάστηκαν σε καταναγκαστική εργασία για να τροφοδοτήσουν τη βιομηχανία ενδυμάτων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών