ΕΝDogan: Η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις στην Τουρκία, δείχνουν στον Erdogan την πόρτα της εξόδου

Η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις στην Τουρκία, δείχνουν στον πρόεδρο Erdogan την πόρτα της εξόδου, εκτιμά σε ανάλυσή του το Eurasian Times.
Οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία είναι προγραμματισμένες για τις 14 Μαΐου.
Οι εικασίες οργιάζουν για το αν ο πρόεδρος Erdogan θα μπορέσει να διατηρήσει τη "δικτατορία" του.
Ο λόγος είναι ότι οι εκλογές έρχονται την επομένη του τεράστιου σεισμού στην περιοχή των συνόρων Τουρκίας-Συρίας, ο οποίος στοίχισε τη ζωή σε περίπου 50.000 ανθρώπους και άφησε εκατομμύρια εκτοπισμένους, εκτός από 156.000 κτίρια και κατασκευές που ισοπεδώθηκαν.
Η τραγωδία επιδεινώθηκε από τη διαφθορά, την ανικανότητα και την εκδικητικότητα της επίσημης εξουσίας που εκφράστηκε ανοιχτά από τους επιζώντες του σεισμού. Μετά τη μαζική φυσική καταστροφή, η κυβέρνηση επέβαλε έναν "φόρο σεισμού" στην έκκληση για ασφαλείς κατασκευές. Αλλά τα περισσότερα από τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από αυτόν τον φόρο πήγαν σε ιδιωτικές τσέπες, και δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ρυτίδα στο μέτωπο των αρχών.
Ένα αιχμηρό άρθρο του Henry J. Barkey του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων για το σημερινό σκηνικό στην Τουρκία σκιαγραφεί μια ανιαρή και ζοφερή εικόνα του πολιτικού συστήματος της Τουρκίας.
Ο Barkey ανησυχεί ότι ο Erdogan και το κόμμα του ΑΚP μπορεί να εξαπατήσουν τον λαό στις βουλευτικές/προεδρικές εκλογές του Μαΐου, επειδή ο Erdogan πρέπει να παραμείνει στην εξουσία για να προωθήσει την κλεπτοκρατία σε πλήρη κλίμακα.
Αν χάσει την εξουσία, θα αποκαλυφθούν οι σκοτεινές και απεχθείς πράξεις της κλεπτοκρατίας του, που διαρκεί δύο δεκαετίες, και θα τον λιντσάρει ο λαός του.
Αυτό, καθώς και η πραγματικότητα του σεισμού και των συνεπειών του, είναι ελάχιστα γνωστά στο κοινό.

Η αυταρχική διακυβέρνηση Erdogan και η αδύναμη αντιπολίτευση

Ωστόσο, οι πιο κρίσιμες πτυχές της επί δύο δεκαετίες αυταρχικής και αμφιλεγόμενης διακυβέρνησης του Erdogan αφορούν θέματα όπως οι περιφερειακές και γεωστρατηγικές επιπτώσεις των εσωτερικών προβλημάτων της χώρας.
Η μόνη πτυχή υπέρ του Erdogan είναι ότι η αντιπολίτευση δεν έχει δυναμική παρουσία.
 Πρόσφατα επιβίωσε από μια διχαστική κρίση. Τα δύο κόμματα έχουν, κατά κάποιο τρόπο, επανενωθεί και θα αντιμετωπίσουν τον Erdogan με ενιαίο μέτωπο.
Το κατά πόσο θα διατηρηθεί αυτή η ενότητα είναι ένα σοβαρό ερώτημα, διότι ο Erdogan είναι ένας επιδέξιος πολιτικός που απέδειξε την ικανότητά του να διχάζει τους αντιπάλους του στο παρελθόν. Ο Ερντογάν θα μπορούσε να σφυρηλατήσει μια χιονοθύελλα ψευδο-σκάνδαλα εναντίον τους και να αμαυρώσει το δημόσιο προφίλ τους όταν αρχίσει η προεκλογική εκστρατεία.
Ωστόσο, η αντιπολίτευση πιστεύει ότι το έθνος δεν μπορεί να χωνέψει τους κυβερνητικούς χειρισμούς σε μια εποχή που ο κακός χειρισμός του έργου αρωγής και αποκατάστασης μετά τον σεισμό είναι ακόμη νωπός στη μνήμη τους.
Οι φιλοκυβερνητικές απόπειρες πολιτικοποίησης της διαδικασίας διάσωσης πυροδότησαν οργή.
"Το μπλοκάρισμα της βοήθειας από ξένες ομάδες, η προσπάθεια μονοπώλησης των παραδόσεων βοήθειας, η επίρριψη ευθυνών στους δήμους της αντιπολίτευσης - όλα προκάλεσαν άμεση αντίδραση.
Εν τω μεταξύ, οι αγαπημένοι εσωτερικοί μπαμπούλες του Προέδρου, οι χώρες που του αρέσει να κατηγορεί για όλα τα δεινά - ΗΠΑ, Ισραήλ, Ελλάδα, Ευρώπη, Σουηδία (επειδή υποτίθεται ότι φιλοξενούν Κούρδους "τρομοκράτες") και άλλα παρόμοια, εμπόδισαν τις σκληρά εργαζόμενες ομάδες αρωγής και προμήθειες πριν η Άγκυρα προλάβει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του σεισμού.
«Τέρμα τα όπλα της ξενοφοβίας για να αποσπάσει την προσοχή από τις αποτυχίες του», έγραψε ο Melik Kaylan στο Forbes Business στις 13 Μαρτίου.

Πώς θα αντιδράσει ο Erdogan

Με άλλα λόγια, από ποιες επιλογές μπορεί να εξαρτηθεί το μέλλον του Erdogan;
Μπορεί να προσπαθήσει να αποπροσανατολίσει την οργή της κοινής γνώμης θυσιάζοντας μερικούς ολιγάρχες.
Αν αυτό δεν βοηθήσει στον περιορισμό της κρίσης, μπορεί να προσπαθήσει να συσπειρώσει το κοινό γύρω του ως τη μόνη ελπίδα να το λυτρώσει από την πολιτική και κοινωνική αναταραχή.
Οι Σαουδάραβες έχουν καταθέσει 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας, με τα οποία ο Erdogan μπορεί να πλημμυρίσει τις κατεστραμμένες περιοχές.
Μπορεί να κάνει άνω κάτω τις υποδομές ψηφοφορίας και την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων, όπως έχει κάνει συχνά στις κουρδικές περιοχές, μειώνοντας τον αριθμό των εκλογικών κέντρων και καθιστώντας δύσκολη την πρόσβαση σε αυτά, ιδίως σε περιοχές όπου η αντιπολίτευση είναι εδραιωμένη.
Οι περιοχές που επλήγησαν αρνητικά από τον σεισμό ήταν εκείνες που μέχρι τώρα ήταν σε μεγάλο βαθμό υπέρ του AKP. Μπορεί να μην τον πειράζει να τις αποχαιρετήσει για να ανακτήσει την κυριαρχία του σε άλλα τμήματα της ψηφοφορίας.
Υπάρχουν ανησυχίες ότι η νίκη του Erdogan μπορεί να μην έχει γενική αποδοχή στο φόντο μιας τόσο περίπλοκης και σχεδόν ύπουλης κατάστασης.
Η νίκη του δεν θα είχε πραγματική σημασία.
Η μόνη επιλογή για να αποφευχθεί η μαζική εμφύλια διαμάχη είναι "να συνεχίσει να κυβερνά μέσω κάποιας μορφής εξαιρετικά ισχυρού σκιώδους ρόλου καταδυτικού οπισθοφυλακής".
Πιστεύεται ότι σε μια "ελεγχόμενη δημοκρατία" όπως η Τουρκία, οι πελατειακές σχέσεις λειτουργούν σαν ένας ιστός όπου τα μέρη εξαρτώνται το ένα από το άλλο για να λειτουργήσουν. Η αστυνομία συλλαμβάνει διάσημους ηγέτες της αντιπολίτευσης, η δικαιοσύνη τους απαγγέλλει κατηγορίες και τα μέσα ενημέρωσης τους συκοφαντούν υπάκουα. Όλοι εμπλέκονται ο ένας στο έγκλημα του άλλου.
Όλα τα αφεντικά εξαρτώνται από την πατρωνία του Erdogan.
Οι κολλητοί ολιγάρχες που συσσωρεύουν δισεκατομμύρια εξαρτώνται από τη σταθερότητα και την εύνοια του ηγέτη.
Τον βοηθούν να χρηματοδοτήσει για να παραμείνει στην εξουσία για να προσλάβει αξιωματούχους, δικαστές, ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, πρυτάνεις πανεπιστημίων, τράπεζες, νοσοκομεία κ.λπ.
Η δημόσια διοίκηση είναι γεμάτη με πιστούς, όπως είδαμε κατά τη διάρκεια της UPI και της II στην Ινδία.
Εάν ο Erdogan αντικατασταθεί, η νέα κυβέρνηση πρέπει να εκκαθαρίσει πολλούς υπαλλήλους και να εκδιώξει τους κλεπτοκράτες μάνατζερ, ξεκινώντας από την κορυφή προς τα κάτω. Πρέπει να δούμε αν η νέα κυβέρνηση θα έχει τη δύναμη και την ευελιξία να ανταποκριθεί στο έργο που έχει μπροστά της.
Δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη να γίνουν όλες αυτές οι εικασίες σχετικά με τις βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου, αν ο κόσμος ήταν πεπεισμένος ότι δεν θα πρόκειται για μια "ελεγχόμενη δημοκρατία", όπως τις προηγούμενες ημέρες.

www.bankingnews.gr