Πώς η επιβολή λιτότητας στους Έλληνες, άνοιξε το δρόμο στις κινεζικές επενδύσεις
Στα μέσα του 2016 η κινεζική COSCO πέτυχε να αποκτήσει πλειοψηφικό ποσοστό στο λιμάνι του Πειραιά (ΟΛΠ), μετά από προσπάθειες πάνω από 10 ετών, με το την εξαγορά του ΟΛΠ, να εντάσσεται στο σχέδιο του Πεκίνου για τη δημιουργία του νέου "Δρόμου του Μεταξιού" (One Beijing Belt One Road) που θα χρηματοδοτήσει λιμάνια, οδικά δίκτυα και σιδηροδρομικές συνδέσεις σε Ασία και Ευρώπη.
Ωστόσο τα προβλήματα για την Cosco δεν τελείωσαν, καθώς αντιμετώπισε εκ νέου δυσκολίες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 αναφέρει σε έκθεσή του το Global Researsch.
Η διατάραξη των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ με το Πεκίνο λόγω της εξαγορά του ΟΛΠ δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα καθώς μέσα από μια ολοκληρωμένη δέσμη διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών, αποφασίστηκε η Κίνα να αγόραζε ελληνικά έντοκα γραμμάτια τρίμηνης διάρκειας, δίνοντας έτσι την απαραίτητη ευελιξία που χρειαζόταν η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της.
Η είσοδος της Κίνας στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, θέτοντας έτσι σε εφαρμογή ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του σχεδίου του Πεκίνου "One Beijing Belt One Road", πρέπει να καταταγεί ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά επεισόδια στην πρόσφατη ιστορία.
Οργανισμοί όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μπορούν να αναλάβουν την αποκλειστική ευθύνη για τον οικονομικό "στραγγαλισμό" της Ελλάδας.
Ήταν όλοι κουφοί (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν) στις εκκλήσεις της Αθήνας για απομείωση του ελληνικού χρέους - όπως αναφέρει ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας που έζησε ολόκληρες τις διαπραγματεύσεις και τις αναφέρει στο βιβλίο του "Ενήλικες στην αίθουσα. ¨
Όμως, καθώς οι πιστωτές της Ελλάδας ασκούσαν πίεση στη νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τόσο ενλίσχυαν και τους δεσμούς της Αθήνας με το Πεκίνο.
Έτσι αντί να επέλθει η ρήξη της ελληνικής κυβέρνησης με την COSCO για τον ΟΛΠ, όπως αναμενόταν, αντ' αυτού οδήγησε την κινεζική εταιρία να αυξήσει το ποσοστό της στον ΟΛΠ.
Αυτό που είχε αρχίσει ως αίτημα των Ευρωπαϊκών Θεσμών, η Ελλάδα να προχωρήσει τάχιστα σατις ιδιωτικοποιήσεις, έγινε το μέσο για να επιτραπεί στην Κίνα να διεισδύσει στην Ευρώπη και να οικοδομήσει ένα σημαντικό μεταφορικό κόμβο - που περιλαμβάνει σιδηροδρομικές, οδικές και θαλάσσιες συνδέσεις με την Ευρώπη.
Ενώ ο Βαρουφάκης αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την υπουργική του θέση τον Ιούλιο του 2015, οι ενέργειές του που βοήθησαν να συνεχιστεί η συνεργασία του Πεκίνου με την Αθήνα
Ενώ οι Κινέζοι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του λιμανιού του Πειραιά ήδη από το 2008, όταν η COSCO απέκτησε μερίδιο στην προβλήτα ΙΙ, ωστόσο από τη στιγμή που εκλέχτηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιανουάριο του 2015, υπήρχε πραγματικός κίνδυνος οι νέοι υπουργοί να μπλοκάρουν την επένδυση υπό το βάρος των λαϊκιστικών πιέσεων και να εκδιώξουν τους Κινέζους.
Ο Βαρουφάκης περιγράφει το πώς μπόρεσε να ξεπεράσει αυτές τις απόψεις που υπήρχαν στο υπουργικό συμβούλιο και να δημιουργήσει έτσι τα θεμέλια για μια στέρεη σχέση μεταξύ Κίνας και Ελλάδας που θα έδινε στην Ελλάδα μια κάρτα «Βγείτε από τη φυλακή» από τη φυλακή του χρέους που την είχαν επιβάλλει οι Ευρωπαίοι πιστωτές της.
Στα μέσα του 2016, η COSCO πήρε την έγκριση από την ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει το 51% των μετοχών του ΟΛΠ έναντι 316 εκατ. δολαρίων, ενώ το επόμενο 16% θα το αγόραζε εντός πέντε ετών με επιπλέον κόστος 99 εκατ. δολαρίων.
Αυτό που αποκαλύπτει ο Βαραφάκης (και δεν νομίζω ότι είναι διαθέσιμο από οποιαδήποτε άλλη πηγή) είναι ότι ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας εκπόνησε πολύ πιο ολοκληρωμένη συμφωνία που ξεπερνούσε τα όρια απλά της εξαγοράς του ΟΛΠ από την COSCO.
Αυτό που επιδίωκε ο Βαραφάκης ήταν να εξασφαλίσει μια άλλη διέξοδο χρηματοδότησης της χώρας καθώς η ΕΚΤ, έχει θέσει όριο στην Ελλάδα για την έκδοση εντόκων γραμματίων αιτιολογώντας την απόφαση τονίζοντας ότι προστατεύει τις ελληνικές τράπεζες από το να αγοράζουν άχρηστα περιουσιακά στοιχεία με αποτέλεσμα να στραγγαλίσει οικονομικά το ελληνικό Δημόσιο
Αλλά ο Βαρουφάκης περιγράφει το πώς η Κίνα θεωρήθηκε ως δυνητικός δανειστής -πέρα από την αρμοδιότητα της ΕΚΤ - που θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει λύση στην τότε ελληνική κυβέρνηση.
Ο Βαρουφάκης ήταν αρκετά έξυπνος για να γνωρίζει ότι στους Κινέζους έπρεπε να προσφερθεί ένα ουσιαστικό κίνητρο για να χρηματοδοτήσουν την ελληνική οικονομία.
Και έτσι τέθηκε σε κίνηση ένα μεγάλο σχέδιο.
Η Κίνα θα υπέβαλλε προσφορά για ελληνικά έντοκα γραμμάτια στις δημόσιες δημοπρασίες που διοργανώνει η ελληνική κυβέρνηση, σε ποσά αρκετά μεγάλα ώστε να σπάσουν τη χρηματοοικονομική ξηρασία της κυβέρνησης.
Αναφέρθηκαν ποσά ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για το μήνα Μάρτιο του 2015, με τελικά διαθέσιμα έως και 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και σε αντάλλαγμα η COSCO θα έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοτό στον ΟΛΠ
Και αυτό θα γινόταν όπως αναφέρει η έκθεση της Global Research κάτω από τhn μύττη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων που είχαν θέσει σε οικονομικό στραγγαλισμό την Ελλάδα, προκειμένου να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες αδύναμες χρεωμένες χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία.
Η ελληνική ιστορία και η κρίση της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να είχαν ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα, εάν η Κίνα τελικά προχωρούσε στην υποβολή προσφορών 1,5 δισ. δολαρίων για ελληνικά κρατικά ομόλογα, καθώς αυτό θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να αποδείξει στις αγορές ότι μπορεί να δανειστεί και να ανατρέψει το
το επιχείρημα της ΕΚΤ, ότι τα ελληνικά ομόλογα ήταν "σκουπίδια".
Αυτό με τη σειρά του θα ανάγκαζε την ΕΚΤ να μεταχειριστεί την ελληνική οικονομία ως «κανονικό» παίκτη στην Ευρωζώνη και να της επιτρέψει να ξεκινήσει σημαντικές αποπληρωμές, επιτρέποντας έτσι την επαναδιαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας.
Και αυτό θα είχε τερματίσει τα επιχειρήματα που επέμειναν ότι η λιτότητα ήταν η μόνη «θεραπεία» για την ασθένεια της ανισορροπίας εντός της ευρωζώνης, με χώρες όπως η Γερμανία να ασκούν ανυπόφορη πίεση σε χώρες οφειλέτες όπως η Ελλάδα.
Ο κ. Βαρουφάκης ίσως να είχε παραμείνει ως Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και να προχωρούσε με τις προτάσεις του για λογική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν έγινε, και ο λόγος (όπως αποκάλυψε ο Βαρουφάκης στη σελίδα 320/321 του βιβλίου του) είναι ότι η κινεζική πλευρά δεν υπέβαλλε ποτέ προσφορές για τα έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου.
Αντ 'αυτού, πραγματοποίησαν προσφορές σε δύο διαδοχικές δημοπρασίες ύψους μόλις 100 εκατομμυρίων δολαρίων η κάθε μία - σίγουρα σημαντικές, αλλά τίποτα όπως οι συμφωνημένες προσφορές ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Και ο λόγος που ήταν τόσο προσεκτικοί, και πάλι σύμφωνα με τον Βαρουφάκη, είναι ότι είχαν προειδοποιηθεί κρυφά από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών W. Schaeuble.
Όπως λέει στο βιβλίο του ο Βαρουφάκης (σελ. 321), "κάποιος είχε προφανώς κάλεσε το Πεκίνο από το Βερολίνο με ένα σαφές μήνυμα: μην έρχεστε σε καμία συμφωνία με τους Έλληνες μέχρι να τελειώσουμε μαζί τους".
Τώρα αυτό μπορεί να είναι αληθές ή όχι.
Ο Βαρουφάκης είναι ένας αξιόπιστος μάρτυρας - τόσο λόγω της δικής του φήμης όσο και του γενικά αξιόπιστου χαρακτήρα του για τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των Ευρωπαίων σχετικά με τους όρους του χρέους της Ελλάδας.
Καλό θα ήταν να υπάρχει μια επιβεβαίωση από την κινεζική πλευρά - καθώς είναι απίθανο να υπάρχει κάποιο δημόσιο σχόλιο από τη γερμανική πλευρά ή την ΕΚΤ.
Μέχρι να υπάρξει κάποιο περαιτέρω σχόλιο που επιβεβαιώνει ή αποτυγχάνει να επιβεβαιώσει την ιστορία, ας πιστέψουμε ότι είναι αλήθεια τονίζει η έκθεση του Global Research.
Αν συμβαίνει αυτό, τότε οι Γερμανοί "πυροβόλησαν το πόδι τους" μπλοκάροντας την Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο.
Πράγματι, οι ενέργειές τους για τον στραγγαλισμό της χώρας ανάγκασαν την Ελλάδα να βρει μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης και η Κίνα ήταν διαθέσιμη.
Παρόλο που δεν υλοποίησε το άμεσο σχέδιο χρηματοδότησης που διαπραγματεύθηκε ο Βαρουφάκης, επέτρεψε στην Κίνα να επεκτείνει τον έλεγχό της στον ΟΛΠ παρά τις αντιρρήσεις (χωρίς αμφιβολία εκφρασμένες) από τους Γερμανούς και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που θα θεωρούσαν τις κινεζικές εταιρείες logistics ως απειλές.
Η ευρύτερη ιστορία δείχνει ότι επέτρεψε πράγματι στην Κίνα να εισέλθει στην Ευρώπη μέσω της αγοράς από την COSCO του ΟΛΠ.
Αυτό είναι ένα πλήγμα για τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα για τους Γερμανούς.
Αν δεν ήταν τόσο επιθετικοί για να καταπνίξουν την ελληνική οικονομία και επιμένοντας τόσο σκληρά στην λιτότητα, τότε η ελληνική κυβέρνηση ίσως δεν ήταν τόσο πρόθυμη να καλωσορίσει τους Κινέζους ως νέους ιδιοκτήτες του λιμανιού τους.
Στην περίπτωση της Ελλάδας η στρατηγική πέτυχε τους στενούς στόχους της να παραμείνει η Ελλάδα ως υποτακτικός εταίρος στην Ευρωζώνη - αλλά με το τίμημα να επιτραπεί στην Κίνα να δημιουργήσει το προπύργιο της στα ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών που θα έχουν μεγάλη μακροπρόθεσμη στρατηγική σημασία.
Και η ιστορία παρέχει μια διορατικότητα στη στρατηγική της Κίνας, όπου καθορίζονται οι μακροπρόθεσμοι στόχοι και στη συνέχεια λαμβάνονται μέτρα για την υλοποίηση αυτών των στόχων καθώς παρουσιάζονται οι ευκαιρίες.
Η κρίση της Ευρωζώνης στην Ελλάδα ήταν η τέλεια ευκαιρία για την Κίνα να πραγματοποιήσει επενδύσεις στην Ευρώπη, με το λιμάνι του Πειραιά ως το επίκεντρο της στρατηγικής της.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο τα προβλήματα για την Cosco δεν τελείωσαν, καθώς αντιμετώπισε εκ νέου δυσκολίες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 αναφέρει σε έκθεσή του το Global Researsch.
Η διατάραξη των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ με το Πεκίνο λόγω της εξαγορά του ΟΛΠ δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα καθώς μέσα από μια ολοκληρωμένη δέσμη διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών, αποφασίστηκε η Κίνα να αγόραζε ελληνικά έντοκα γραμμάτια τρίμηνης διάρκειας, δίνοντας έτσι την απαραίτητη ευελιξία που χρειαζόταν η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές της.
Η είσοδος της Κίνας στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, θέτοντας έτσι σε εφαρμογή ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του σχεδίου του Πεκίνου "One Beijing Belt One Road", πρέπει να καταταγεί ως ένα από τα πιο εντυπωσιακά επεισόδια στην πρόσφατη ιστορία.
Οργανισμοί όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) μπορούν να αναλάβουν την αποκλειστική ευθύνη για τον οικονομικό "στραγγαλισμό" της Ελλάδας.
Ήταν όλοι κουφοί (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν) στις εκκλήσεις της Αθήνας για απομείωση του ελληνικού χρέους - όπως αναφέρει ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας που έζησε ολόκληρες τις διαπραγματεύσεις και τις αναφέρει στο βιβλίο του "Ενήλικες στην αίθουσα. ¨
Όμως, καθώς οι πιστωτές της Ελλάδας ασκούσαν πίεση στη νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τόσο ενλίσχυαν και τους δεσμούς της Αθήνας με το Πεκίνο.
Έτσι αντί να επέλθει η ρήξη της ελληνικής κυβέρνησης με την COSCO για τον ΟΛΠ, όπως αναμενόταν, αντ' αυτού οδήγησε την κινεζική εταιρία να αυξήσει το ποσοστό της στον ΟΛΠ.
Αυτό που είχε αρχίσει ως αίτημα των Ευρωπαϊκών Θεσμών, η Ελλάδα να προχωρήσει τάχιστα σατις ιδιωτικοποιήσεις, έγινε το μέσο για να επιτραπεί στην Κίνα να διεισδύσει στην Ευρώπη και να οικοδομήσει ένα σημαντικό μεταφορικό κόμβο - που περιλαμβάνει σιδηροδρομικές, οδικές και θαλάσσιες συνδέσεις με την Ευρώπη.
Ενώ ο Βαρουφάκης αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την υπουργική του θέση τον Ιούλιο του 2015, οι ενέργειές του που βοήθησαν να συνεχιστεί η συνεργασία του Πεκίνου με την Αθήνα
Ενώ οι Κινέζοι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του λιμανιού του Πειραιά ήδη από το 2008, όταν η COSCO απέκτησε μερίδιο στην προβλήτα ΙΙ, ωστόσο από τη στιγμή που εκλέχτηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιανουάριο του 2015, υπήρχε πραγματικός κίνδυνος οι νέοι υπουργοί να μπλοκάρουν την επένδυση υπό το βάρος των λαϊκιστικών πιέσεων και να εκδιώξουν τους Κινέζους.
Ο Βαρουφάκης περιγράφει το πώς μπόρεσε να ξεπεράσει αυτές τις απόψεις που υπήρχαν στο υπουργικό συμβούλιο και να δημιουργήσει έτσι τα θεμέλια για μια στέρεη σχέση μεταξύ Κίνας και Ελλάδας που θα έδινε στην Ελλάδα μια κάρτα «Βγείτε από τη φυλακή» από τη φυλακή του χρέους που την είχαν επιβάλλει οι Ευρωπαίοι πιστωτές της.
Στα μέσα του 2016, η COSCO πήρε την έγκριση από την ελληνική κυβέρνηση να αγοράσει το 51% των μετοχών του ΟΛΠ έναντι 316 εκατ. δολαρίων, ενώ το επόμενο 16% θα το αγόραζε εντός πέντε ετών με επιπλέον κόστος 99 εκατ. δολαρίων.
Αυτό που αποκαλύπτει ο Βαραφάκης (και δεν νομίζω ότι είναι διαθέσιμο από οποιαδήποτε άλλη πηγή) είναι ότι ως υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας εκπόνησε πολύ πιο ολοκληρωμένη συμφωνία που ξεπερνούσε τα όρια απλά της εξαγοράς του ΟΛΠ από την COSCO.
Αυτό που επιδίωκε ο Βαραφάκης ήταν να εξασφαλίσει μια άλλη διέξοδο χρηματοδότησης της χώρας καθώς η ΕΚΤ, έχει θέσει όριο στην Ελλάδα για την έκδοση εντόκων γραμματίων αιτιολογώντας την απόφαση τονίζοντας ότι προστατεύει τις ελληνικές τράπεζες από το να αγοράζουν άχρηστα περιουσιακά στοιχεία με αποτέλεσμα να στραγγαλίσει οικονομικά το ελληνικό Δημόσιο
Αλλά ο Βαρουφάκης περιγράφει το πώς η Κίνα θεωρήθηκε ως δυνητικός δανειστής -πέρα από την αρμοδιότητα της ΕΚΤ - που θα μπορούσε ενδεχομένως να δώσει λύση στην τότε ελληνική κυβέρνηση.
Ο Βαρουφάκης ήταν αρκετά έξυπνος για να γνωρίζει ότι στους Κινέζους έπρεπε να προσφερθεί ένα ουσιαστικό κίνητρο για να χρηματοδοτήσουν την ελληνική οικονομία.
Και έτσι τέθηκε σε κίνηση ένα μεγάλο σχέδιο.
Η Κίνα θα υπέβαλλε προσφορά για ελληνικά έντοκα γραμμάτια στις δημόσιες δημοπρασίες που διοργανώνει η ελληνική κυβέρνηση, σε ποσά αρκετά μεγάλα ώστε να σπάσουν τη χρηματοοικονομική ξηρασία της κυβέρνησης.
Αναφέρθηκαν ποσά ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για το μήνα Μάρτιο του 2015, με τελικά διαθέσιμα έως και 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και σε αντάλλαγμα η COSCO θα έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοτό στον ΟΛΠ
Και αυτό θα γινόταν όπως αναφέρει η έκθεση της Global Research κάτω από τhn μύττη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων που είχαν θέσει σε οικονομικό στραγγαλισμό την Ελλάδα, προκειμένου να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες αδύναμες χρεωμένες χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία.
Η ελληνική ιστορία και η κρίση της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να είχαν ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα, εάν η Κίνα τελικά προχωρούσε στην υποβολή προσφορών 1,5 δισ. δολαρίων για ελληνικά κρατικά ομόλογα, καθώς αυτό θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να αποδείξει στις αγορές ότι μπορεί να δανειστεί και να ανατρέψει το
το επιχείρημα της ΕΚΤ, ότι τα ελληνικά ομόλογα ήταν "σκουπίδια".
Αυτό με τη σειρά του θα ανάγκαζε την ΕΚΤ να μεταχειριστεί την ελληνική οικονομία ως «κανονικό» παίκτη στην Ευρωζώνη και να της επιτρέψει να ξεκινήσει σημαντικές αποπληρωμές, επιτρέποντας έτσι την επαναδιαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας.
Και αυτό θα είχε τερματίσει τα επιχειρήματα που επέμειναν ότι η λιτότητα ήταν η μόνη «θεραπεία» για την ασθένεια της ανισορροπίας εντός της ευρωζώνης, με χώρες όπως η Γερμανία να ασκούν ανυπόφορη πίεση σε χώρες οφειλέτες όπως η Ελλάδα.
Ο κ. Βαρουφάκης ίσως να είχε παραμείνει ως Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και να προχωρούσε με τις προτάσεις του για λογική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν έγινε, και ο λόγος (όπως αποκάλυψε ο Βαρουφάκης στη σελίδα 320/321 του βιβλίου του) είναι ότι η κινεζική πλευρά δεν υπέβαλλε ποτέ προσφορές για τα έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου.
Αντ 'αυτού, πραγματοποίησαν προσφορές σε δύο διαδοχικές δημοπρασίες ύψους μόλις 100 εκατομμυρίων δολαρίων η κάθε μία - σίγουρα σημαντικές, αλλά τίποτα όπως οι συμφωνημένες προσφορές ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Και ο λόγος που ήταν τόσο προσεκτικοί, και πάλι σύμφωνα με τον Βαρουφάκη, είναι ότι είχαν προειδοποιηθεί κρυφά από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών W. Schaeuble.
Όπως λέει στο βιβλίο του ο Βαρουφάκης (σελ. 321), "κάποιος είχε προφανώς κάλεσε το Πεκίνο από το Βερολίνο με ένα σαφές μήνυμα: μην έρχεστε σε καμία συμφωνία με τους Έλληνες μέχρι να τελειώσουμε μαζί τους".
Τώρα αυτό μπορεί να είναι αληθές ή όχι.
Ο Βαρουφάκης είναι ένας αξιόπιστος μάρτυρας - τόσο λόγω της δικής του φήμης όσο και του γενικά αξιόπιστου χαρακτήρα του για τις παρατεταμένες διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς και των Ευρωπαίων σχετικά με τους όρους του χρέους της Ελλάδας.
Καλό θα ήταν να υπάρχει μια επιβεβαίωση από την κινεζική πλευρά - καθώς είναι απίθανο να υπάρχει κάποιο δημόσιο σχόλιο από τη γερμανική πλευρά ή την ΕΚΤ.
Μέχρι να υπάρξει κάποιο περαιτέρω σχόλιο που επιβεβαιώνει ή αποτυγχάνει να επιβεβαιώσει την ιστορία, ας πιστέψουμε ότι είναι αλήθεια τονίζει η έκθεση του Global Research.
Αν συμβαίνει αυτό, τότε οι Γερμανοί "πυροβόλησαν το πόδι τους" μπλοκάροντας την Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο.
Πράγματι, οι ενέργειές τους για τον στραγγαλισμό της χώρας ανάγκασαν την Ελλάδα να βρει μια εναλλακτική πηγή χρηματοδότησης και η Κίνα ήταν διαθέσιμη.
Παρόλο που δεν υλοποίησε το άμεσο σχέδιο χρηματοδότησης που διαπραγματεύθηκε ο Βαρουφάκης, επέτρεψε στην Κίνα να επεκτείνει τον έλεγχό της στον ΟΛΠ παρά τις αντιρρήσεις (χωρίς αμφιβολία εκφρασμένες) από τους Γερμανούς και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα που θα θεωρούσαν τις κινεζικές εταιρείες logistics ως απειλές.
Η ευρύτερη ιστορία δείχνει ότι επέτρεψε πράγματι στην Κίνα να εισέλθει στην Ευρώπη μέσω της αγοράς από την COSCO του ΟΛΠ.
Αυτό είναι ένα πλήγμα για τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα για τους Γερμανούς.
Αν δεν ήταν τόσο επιθετικοί για να καταπνίξουν την ελληνική οικονομία και επιμένοντας τόσο σκληρά στην λιτότητα, τότε η ελληνική κυβέρνηση ίσως δεν ήταν τόσο πρόθυμη να καλωσορίσει τους Κινέζους ως νέους ιδιοκτήτες του λιμανιού τους.
Στην περίπτωση της Ελλάδας η στρατηγική πέτυχε τους στενούς στόχους της να παραμείνει η Ελλάδα ως υποτακτικός εταίρος στην Ευρωζώνη - αλλά με το τίμημα να επιτραπεί στην Κίνα να δημιουργήσει το προπύργιο της στα ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών που θα έχουν μεγάλη μακροπρόθεσμη στρατηγική σημασία.
Και η ιστορία παρέχει μια διορατικότητα στη στρατηγική της Κίνας, όπου καθορίζονται οι μακροπρόθεσμοι στόχοι και στη συνέχεια λαμβάνονται μέτρα για την υλοποίηση αυτών των στόχων καθώς παρουσιάζονται οι ευκαιρίες.
Η κρίση της Ευρωζώνης στην Ελλάδα ήταν η τέλεια ευκαιρία για την Κίνα να πραγματοποιήσει επενδύσεις στην Ευρώπη, με το λιμάνι του Πειραιά ως το επίκεντρο της στρατηγικής της.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών