Του Παύλου Ασπιώτη
Η πρόσφατη επαναγορά περίπου 1% του χρέους που λήγει το 2026 από τη Deutsche Bank προκάλεσε έντονες συζητήσεις στις αγορές.
Παρότι παρουσιάστηκε ως κίνηση ενίσχυσης εμπιστοσύνης, αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι λειτουργεί περισσότερο ως προσπάθεια «καλλωπισμού» της εικόνας της τράπεζας, σε μια περίοδο που η χρηματοοικονομική πίεση στη Γερμανία εντείνεται.
Μέχρι το 2026, η Γερμανία οφείλει να καταβάλει συνολικά περίπου €540 δισ. σε τόκους και λήξεις ομολόγων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά υψηλό ποσό, που δύσκολα μπορεί να αποπληρωθεί χωρίς σημαντικές δημοσιονομικές θυσίες.
Εφόσον η πίεση μεταφερθεί στο τραπεζικό σύστημα, υπάρχει ορατός κίνδυνος να επιβαρυνθούν οι καταθέτες και οι φορολογούμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, στο πλαίσιο ενός πιθανού bail-in ή νέου μηχανισμού διάσωσης.
Παράλληλα, το ομόλογο DE0001102408 (10ετές Bund με μηδενικό κουπόνι, λήξης 15 Αυγούστου 2026) αποδίδει σήμερα περίπου 1,95%, σύμφωνα με τη Deutsche Finanzagentur. Για να συνεχίσει να δανείζεται, η Γερμανία θα πρέπει να προσφέρει αντίστοιχες αποδόσεις στους επενδυτές, κάτι που υποδηλώνει αυξημένο κόστος δανεισμού σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Το νέο πακέτο δανεισμού των €500 δισ.
Το προτεινόμενο πακέτο νέου δανεισμού ύψους €500 δισ. μπορεί να αποτελέσει σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την πράσινη–ψηφιακή μετάβαση της χώρας, εφόσον κατευθυνθεί σε ώριμα έργα με υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή.
Ωστόσο, δημοσιονομικά, ακόμη και για μια χώρα με σχετικά χαμηλή χρεοβάρυνση όπως η Γερμανία (63% του ΑΕΠ το 2026), η έκδοση επιπλέον χρέους θα επιφέρει αύξηση των αποδόσεων των Bunds και θα εντείνει την επιτήρηση από τις αγορές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Προσομοίωση χρέους/ΑΕΠ (2026–2035)
Με βάση το υπόδειγμα χρέους–ΑΕΠ και υποθέσεις: αρχικό χρέος/ΑΕΠ 63% (2026), μέσο επιτόκιο 3%, ετήσιο πρωτογενές έλλειμμα 1% του ΑΕΠ από το πακέτο, και ονομαστική ανάπτυξη 3–4% ετησίως, προκύπτουν τα εξής αποτελέσματα:
Από την ανάλυση προκύπτει ότι με μέτρια ανάπτυξη (g=4%) το χρέος/ΑΕΠ αυξάνεται περίπου κατά 3–4 ποσοστιαίες μονάδες σε δέκα χρόνια, ενώ με ασθενέστερη ανάπτυξη (g=3%) η αύξηση φτάνει έως και 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Αν οι επενδύσεις του πακέτου καταφέρουν να ενισχύσουν την ανάπτυξη ή αν το επιτόκιο παραμείνει κάτω από τον ρυθμό ονομαστικής μεγέθυνσης, η τροχιά του χρέους παραμένει βιώσιμη.
Αντίθετα, ένα περιβάλλον υψηλότερων επιτοκίων θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά τις προοπτικές.
Συμπέρασμα
Η Γερμανία εξακολουθεί να διαθέτει υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση και σημαντική δημοσιονομική αξιοπιστία.
Ωστόσο, η συνύπαρξη αυξημένων δανειακών αναγκών, πιθανής πίεσης στις μεγάλες τράπεζες, και περιορισμών του «φρένου χρέους» (Schuldenbremse), δημιουργεί ένα πιο ευαίσθητο μακροοικονομικό πλαίσιο.
Εάν ο νέος δανεισμός δεν συνοδευτεί από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και αποδοτική κατανομή επενδύσεων, η χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει σημαντικές πιέσεις στις αποδόσεις, αλλά και πολιτικές αντιδράσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Παύλος Ασπιώτης
BSc, MSc. Οικονομολόγος / Σύμβουλος Επιχειρήσεων / Λογιστής Α΄ Τάξης
Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής του Υπουργείου Δικαιοσύνης
Εμπειρογνώμων Αναδιάρθρωσης Οφειλών της (ΕΓΔΙΧ)
www.bankingnews.gr
Παρότι παρουσιάστηκε ως κίνηση ενίσχυσης εμπιστοσύνης, αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι λειτουργεί περισσότερο ως προσπάθεια «καλλωπισμού» της εικόνας της τράπεζας, σε μια περίοδο που η χρηματοοικονομική πίεση στη Γερμανία εντείνεται.
Μέχρι το 2026, η Γερμανία οφείλει να καταβάλει συνολικά περίπου €540 δισ. σε τόκους και λήξεις ομολόγων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά υψηλό ποσό, που δύσκολα μπορεί να αποπληρωθεί χωρίς σημαντικές δημοσιονομικές θυσίες.
Εφόσον η πίεση μεταφερθεί στο τραπεζικό σύστημα, υπάρχει ορατός κίνδυνος να επιβαρυνθούν οι καταθέτες και οι φορολογούμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, στο πλαίσιο ενός πιθανού bail-in ή νέου μηχανισμού διάσωσης.
Παράλληλα, το ομόλογο DE0001102408 (10ετές Bund με μηδενικό κουπόνι, λήξης 15 Αυγούστου 2026) αποδίδει σήμερα περίπου 1,95%, σύμφωνα με τη Deutsche Finanzagentur. Για να συνεχίσει να δανείζεται, η Γερμανία θα πρέπει να προσφέρει αντίστοιχες αποδόσεις στους επενδυτές, κάτι που υποδηλώνει αυξημένο κόστος δανεισμού σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Το νέο πακέτο δανεισμού των €500 δισ.
Το προτεινόμενο πακέτο νέου δανεισμού ύψους €500 δισ. μπορεί να αποτελέσει σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη, την παραγωγικότητα και την πράσινη–ψηφιακή μετάβαση της χώρας, εφόσον κατευθυνθεί σε ώριμα έργα με υψηλό οικονομικό πολλαπλασιαστή.
Ωστόσο, δημοσιονομικά, ακόμη και για μια χώρα με σχετικά χαμηλή χρεοβάρυνση όπως η Γερμανία (63% του ΑΕΠ το 2026), η έκδοση επιπλέον χρέους θα επιφέρει αύξηση των αποδόσεων των Bunds και θα εντείνει την επιτήρηση από τις αγορές και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Προσομοίωση χρέους/ΑΕΠ (2026–2035)
Με βάση το υπόδειγμα χρέους–ΑΕΠ και υποθέσεις: αρχικό χρέος/ΑΕΠ 63% (2026), μέσο επιτόκιο 3%, ετήσιο πρωτογενές έλλειμμα 1% του ΑΕΠ από το πακέτο, και ονομαστική ανάπτυξη 3–4% ετησίως, προκύπτουν τα εξής αποτελέσματα:
| Έτος | Χρέος/ΑΕΠ (g=3%) | Χρέος/ΑΕΠ (g=4%) | Πρωτογενές Ισοζύγιο (% ΑΕΠ) |
| 2026 | 64,0% | 63,4% | -1,0% |
| 2027 | 65,0% | 63,8% | -1,0% |
| 2028 | 66,0% | 64,2% | -1,0% |
| 2029 | 67,0% | 64,6% | -1,0% |
| 2030 | 68,0% | 64,9% | -1,0% |
| 2031 | 69,0% | 65,3% | -1,0% |
Από την ανάλυση προκύπτει ότι με μέτρια ανάπτυξη (g=4%) το χρέος/ΑΕΠ αυξάνεται περίπου κατά 3–4 ποσοστιαίες μονάδες σε δέκα χρόνια, ενώ με ασθενέστερη ανάπτυξη (g=3%) η αύξηση φτάνει έως και 10 ποσοστιαίες μονάδες.
Αν οι επενδύσεις του πακέτου καταφέρουν να ενισχύσουν την ανάπτυξη ή αν το επιτόκιο παραμείνει κάτω από τον ρυθμό ονομαστικής μεγέθυνσης, η τροχιά του χρέους παραμένει βιώσιμη.
Αντίθετα, ένα περιβάλλον υψηλότερων επιτοκίων θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά τις προοπτικές.
Συμπέρασμα
Η Γερμανία εξακολουθεί να διαθέτει υψηλή πιστοληπτική αξιολόγηση και σημαντική δημοσιονομική αξιοπιστία.
Ωστόσο, η συνύπαρξη αυξημένων δανειακών αναγκών, πιθανής πίεσης στις μεγάλες τράπεζες, και περιορισμών του «φρένου χρέους» (Schuldenbremse), δημιουργεί ένα πιο ευαίσθητο μακροοικονομικό πλαίσιο.
Εάν ο νέος δανεισμός δεν συνοδευτεί από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και αποδοτική κατανομή επενδύσεων, η χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει σημαντικές πιέσεις στις αποδόσεις, αλλά και πολιτικές αντιδράσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Παύλος Ασπιώτης
BSc, MSc. Οικονομολόγος / Σύμβουλος Επιχειρήσεων / Λογιστής Α΄ Τάξης
Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής του Υπουργείου Δικαιοσύνης
Εμπειρογνώμων Αναδιάρθρωσης Οφειλών της (ΕΓΔΙΧ)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών