Τι συμβαίνει και η Αμερικανική Οικονομία ΔΕΝ καταρρέει…
Σε μια εποχή όπου οι δασμοί, οι πολιτικές αναταράξεις και οι ανησυχίες για το δημόσιο χρέος έχουν δημιουργήσει κύμα πανικού στις αγορές, ο Nouriel Roubini έρχεται να ταράξει τα νερά.
Ο «δρ Καταστροφή» της οικονομίας, όπως τον αποκαλούν, υποστηρίζει με άρθρο του στους Financial Times ότι η ιδέα πως η αμερικανική οικονομία βρίσκεται σε φούσκα και πρόκειται να καταρρεύσει είναι απλώς μύθος.
Αντίθετα, υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που δείχνουν ότι η οικονομία όχι μόνο δεν κινδυνεύει, αλλά διαθέτει ισχυρά θεμέλια για ανάπτυξη και ανθεκτικότητα.
Ημέρα Απελευθέρωσης
Μετά την ανακοίνωση των δασμών της λεγόμενης «ημέρας απελευθέρωσης», η αντίληψη για την αμερικανική οικονομία έγινε ιδιαίτερα απαισιόδοξη. Ένα νέο consensus διαμορφώθηκε γύρω από τους δασμούς, τους περιορισμούς στη μετανάστευση, τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, τις απειλές για την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και τη φθορά του κράτους δικαίου.
Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι ο αμερικανικός εξαιρετισμός είχε τελειώσει: η οικονομία κινδύνευε από στασιμοπληθωρισμό, το χρηματιστήριο ήταν πιθανό να καταρρεύσει και η κυριαρχία του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος θα υπονομευόταν.
Καθώς οι ΗΠΑ «εκτύπωναν» περισσότερο νόμισμα, η αξία του δολαρίου θα υποχωρούσε σταδιακά.
Οι τρεις λόγοι αισιοδοξίας
Όμως, σύμφωνα με τον Nouriel Roubini, οι ανησυχίες αυτές είναι υπερβολικές. Μαζί με τον συνάδελφό του Jason Cuttler, σε πρόσφατη μελέτη τους, παρουσιάζουν μια πιο θετική εικόνα για την αμερικανική οικονομία και τις αγορές μακροπρόθεσμα.
Πρώτον, η πειθαρχία των αγορών και η ανεξαρτησία της Fed έθεσαν όρια στις πολιτικές μετά την «ημέρα απελευθέρωσης».
Όταν οι αγορές αντέδρασαν έντονα, ο Trump αναγκάστηκε να προσαρμοστεί και να διαπραγματευτεί πιο ρεαλιστικές εμπορικές συμφωνίες.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι η αμερικανική οικονομία πέρασε μερικά τρίμηνα «υφεσιακής ανάπτυξης» με μέτρια αύξηση του πληθωρισμού, αντί για σοβαρή στασιμοπληθωριστική κρίση.
Μέσα στο επόμενο έτος, η ανάπτυξη αναμένεται να ανακάμψει, καθώς συνεχίζονται νομισματικά και δημοσιονομικά μέτρα, οι χρηματοοικονομικές συνθήκες έχουν χαλαρώσει και οι επενδύσεις σε τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη θα παραμείνουν ισχυρές.
Δεύτερον, ο αμερικανικός εξαιρετισμός δεν έχει τελειώσει, καθώς οι ΗΠΑ, μαζί με την Κίνα, ηγούνται σε κρίσιμους τομείς του μέλλοντος: τεχνητή νοημοσύνη, μηχανική μάθηση, ρομποτική, κβαντική υπολογιστική, εμπορική αξιοποίηση του διαστήματος και αμυντική τεχνολογία.
Η δυνητική ανάπτυξη των ΗΠΑ θα μπορούσε να αυξηθεί από 2% στο 4% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ενώ οι στασιμοπληθωριστικές πολιτικές θα μπορούσαν να μειώσουν αυτό το ποσοστό κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Με άλλα λόγια, η τεχνολογία υπερβαίνει τους δασμούς: αν η αμερικανική οικονομία είχε πλεονέκτημα με 2% ανάπτυξη, θα έχει ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα με 4%.
Αυτό ισχύει και για τις μετοχές: όταν η ανάπτυξη ήταν 2%, οι αποδόσεις των αμερικανικών μετοχών ήταν υψηλές, πολύ πάνω από άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Με υψηλότερη ανάπτυξη, οι αποδόσεις θα είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Τα P/E μπορούν να παραμείνουν υψηλά όσο η αύξηση των κερδών ακολουθεί την οικονομική ανάπτυξη.
Προσωρινές διορθώσεις θα υπάρξουν, και η τεχνολογία θα δημιουργήσει νικητές και χαμένους, αλλά η ιδέα ότι η αγορά μετοχών των ΗΠΑ είναι σε φούσκα και πρόκειται να καταρρεύσει είναι λανθασμένη μεσοπρόθεσμα.
Τρίτον, η βιωσιμότητα του χρέους είναι διαχειρίσιμη. Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί, αν υποθέσουμε 1,6% ετήσια πραγματική ανάπτυξη, αλλά αν η ανάπτυξη είναι υψηλότερη, π.χ. 2,3%, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ σταθεροποιείται.
Με ανάπτυξη 3% ή περισσότερο, ο λόγος μειώνεται και παραμένει βιώσιμος, εφόσον τα οφέλη από την ανάπτυξη δεν σπαταληθούν υπερβολικά.
Η αύξηση της παραγωγικότητας και οι τεχνολογικές καινοτομίες θα μπορούσαν να μειώσουν τον πληθωρισμό και να ισορροπήσουν τις αποδόσεις ομολόγων μακροπρόθεσμα.
Οι ΗΠΑ θα μπορούν επίσης να χρηματοδοτούν τα μεγαλύτερα ελλείμματα μέσω εισροών κεφαλαίων σε δολαριακά περιουσιακά στοιχεία.
Μακροπρόθεσμα, η ισοτιμία του δολαρίου εξαρτάται από την ανάπτυξη: αν οι ΗΠΑ αναπτύσσονται ταχύτερα από την Ευρωζώνη, το δολάριο θα ενισχυθεί.
Παρά τους κινδύνους, όπως γεωπολιτικές εντάσεις και τεχνολογικές ανατροπές, μεσοπρόθεσμα η αμερικανική οικονομία και οι αγορές βρίσκονται σε καλύτερη θέση από τις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, και θα συνεχίσουν να ωφελούνται από την καινοτομία.
www.bankingnews.gr
Ο «δρ Καταστροφή» της οικονομίας, όπως τον αποκαλούν, υποστηρίζει με άρθρο του στους Financial Times ότι η ιδέα πως η αμερικανική οικονομία βρίσκεται σε φούσκα και πρόκειται να καταρρεύσει είναι απλώς μύθος.
Αντίθετα, υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι που δείχνουν ότι η οικονομία όχι μόνο δεν κινδυνεύει, αλλά διαθέτει ισχυρά θεμέλια για ανάπτυξη και ανθεκτικότητα.
Ημέρα Απελευθέρωσης
Μετά την ανακοίνωση των δασμών της λεγόμενης «ημέρας απελευθέρωσης», η αντίληψη για την αμερικανική οικονομία έγινε ιδιαίτερα απαισιόδοξη. Ένα νέο consensus διαμορφώθηκε γύρω από τους δασμούς, τους περιορισμούς στη μετανάστευση, τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα χωρίς επαρκή χρηματοδότηση, τις απειλές για την ανεξαρτησία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και τη φθορά του κράτους δικαίου.
Το κύριο επιχείρημα ήταν ότι ο αμερικανικός εξαιρετισμός είχε τελειώσει: η οικονομία κινδύνευε από στασιμοπληθωρισμό, το χρηματιστήριο ήταν πιθανό να καταρρεύσει και η κυριαρχία του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος θα υπονομευόταν.
Καθώς οι ΗΠΑ «εκτύπωναν» περισσότερο νόμισμα, η αξία του δολαρίου θα υποχωρούσε σταδιακά.
Οι τρεις λόγοι αισιοδοξίας
Όμως, σύμφωνα με τον Nouriel Roubini, οι ανησυχίες αυτές είναι υπερβολικές. Μαζί με τον συνάδελφό του Jason Cuttler, σε πρόσφατη μελέτη τους, παρουσιάζουν μια πιο θετική εικόνα για την αμερικανική οικονομία και τις αγορές μακροπρόθεσμα.
Πρώτον, η πειθαρχία των αγορών και η ανεξαρτησία της Fed έθεσαν όρια στις πολιτικές μετά την «ημέρα απελευθέρωσης».
Όταν οι αγορές αντέδρασαν έντονα, ο Trump αναγκάστηκε να προσαρμοστεί και να διαπραγματευτεί πιο ρεαλιστικές εμπορικές συμφωνίες.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι η αμερικανική οικονομία πέρασε μερικά τρίμηνα «υφεσιακής ανάπτυξης» με μέτρια αύξηση του πληθωρισμού, αντί για σοβαρή στασιμοπληθωριστική κρίση.
Μέσα στο επόμενο έτος, η ανάπτυξη αναμένεται να ανακάμψει, καθώς συνεχίζονται νομισματικά και δημοσιονομικά μέτρα, οι χρηματοοικονομικές συνθήκες έχουν χαλαρώσει και οι επενδύσεις σε τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη θα παραμείνουν ισχυρές.
Δεύτερον, ο αμερικανικός εξαιρετισμός δεν έχει τελειώσει, καθώς οι ΗΠΑ, μαζί με την Κίνα, ηγούνται σε κρίσιμους τομείς του μέλλοντος: τεχνητή νοημοσύνη, μηχανική μάθηση, ρομποτική, κβαντική υπολογιστική, εμπορική αξιοποίηση του διαστήματος και αμυντική τεχνολογία.
Η δυνητική ανάπτυξη των ΗΠΑ θα μπορούσε να αυξηθεί από 2% στο 4% μέχρι το τέλος της δεκαετίας, ενώ οι στασιμοπληθωριστικές πολιτικές θα μπορούσαν να μειώσουν αυτό το ποσοστό κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες.
Με άλλα λόγια, η τεχνολογία υπερβαίνει τους δασμούς: αν η αμερικανική οικονομία είχε πλεονέκτημα με 2% ανάπτυξη, θα έχει ακόμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα με 4%.
Αυτό ισχύει και για τις μετοχές: όταν η ανάπτυξη ήταν 2%, οι αποδόσεις των αμερικανικών μετοχών ήταν υψηλές, πολύ πάνω από άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
Με υψηλότερη ανάπτυξη, οι αποδόσεις θα είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Τα P/E μπορούν να παραμείνουν υψηλά όσο η αύξηση των κερδών ακολουθεί την οικονομική ανάπτυξη.
Προσωρινές διορθώσεις θα υπάρξουν, και η τεχνολογία θα δημιουργήσει νικητές και χαμένους, αλλά η ιδέα ότι η αγορά μετοχών των ΗΠΑ είναι σε φούσκα και πρόκειται να καταρρεύσει είναι λανθασμένη μεσοπρόθεσμα.
Τρίτον, η βιωσιμότητα του χρέους είναι διαχειρίσιμη. Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί, αν υποθέσουμε 1,6% ετήσια πραγματική ανάπτυξη, αλλά αν η ανάπτυξη είναι υψηλότερη, π.χ. 2,3%, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ σταθεροποιείται.
Με ανάπτυξη 3% ή περισσότερο, ο λόγος μειώνεται και παραμένει βιώσιμος, εφόσον τα οφέλη από την ανάπτυξη δεν σπαταληθούν υπερβολικά.
Η αύξηση της παραγωγικότητας και οι τεχνολογικές καινοτομίες θα μπορούσαν να μειώσουν τον πληθωρισμό και να ισορροπήσουν τις αποδόσεις ομολόγων μακροπρόθεσμα.
Οι ΗΠΑ θα μπορούν επίσης να χρηματοδοτούν τα μεγαλύτερα ελλείμματα μέσω εισροών κεφαλαίων σε δολαριακά περιουσιακά στοιχεία.
Μακροπρόθεσμα, η ισοτιμία του δολαρίου εξαρτάται από την ανάπτυξη: αν οι ΗΠΑ αναπτύσσονται ταχύτερα από την Ευρωζώνη, το δολάριο θα ενισχυθεί.
Παρά τους κινδύνους, όπως γεωπολιτικές εντάσεις και τεχνολογικές ανατροπές, μεσοπρόθεσμα η αμερικανική οικονομία και οι αγορές βρίσκονται σε καλύτερη θέση από τις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, και θα συνεχίσουν να ωφελούνται από την καινοτομία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών