Οι παραδοσιακές ισορροπίες καταρρέουν και οι αγορές προετοιμάζονται για ένα ιστορικό σοκ που απειλεί να αλλάξει δραματικά
Η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε αχαρτογράφητα νερά, με τη γεωοικονομία να επιβάλλει πλέον τους κανόνες του παιχνιδιού και να κλονίζει τα θεμέλια των αγορών.
Ο γνωστός οικονομολόγος Mohamed El-Erian κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ χάνει σταδιακά τον έλεγχο, ενώ η αμερικανική αγορά ομολόγων παραπαίει υπό το βάρος πολιτικών παρεμβάσεων και ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων.
Οι παραδοσιακές ισορροπίες καταρρέουν και οι αγορές προετοιμάζονται για ένα ιστορικό σοκ που απειλεί να αλλάξει δραματικά το τοπίο της διεθνούς χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
Ειδικότερα, μια «μάχη» με ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκεται σε εξέλιξη στην αμερικανική αγορά κρατικών ομολόγων, αποκαλύπτοντας μια ευρύτερη τάση: την αυξανόμενη επιρροή της γεωοικονομίας.
Μέχρι και τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούσαν σχεδόν δεδομένο ότι η καμπύλη αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων θα «άνοιγε» προς τα πάνω, με τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις να αυξάνονται ταχύτερα από τις βραχυπρόθεσμες.
Η εκτίμηση αυτή στηριζόταν στα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλειμμάτων των ΗΠΑ, στον επίμονο πληθωρισμό που ξεπερνά τον στόχο της Federal Reserve, αλλά και στις ενδείξεις ότι ξένοι επενδυτές θα μείωναν σταδιακά την υπερβάλλουσα έκθεσή τους σε αμερικανικά Treasuries.
Ωστόσο, αυτή η άποψη αμφισβητήθηκε όταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ εξέφρασαν την πρόθεση να «λυγίσουν την καμπύλη», να μειώσουν δηλαδή τα επιτόκια και σε μεγαλύτερες διάρκειες, πέραν του άμεσου ελέγχου της Fed, με στόχο να γίνουν πιο προσιτά τα στεγαστικά δάνεια.
Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω εργαλείων που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, όπως το «Operation Twist» ή με απευθείας αγορές ομολόγων.
Η συζήτηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που εντείνονται οι ανησυχίες για την πολιτική ανεξαρτησία της Fed.
Σημειωτέον, η τοποθέτηση του οικονομολόγου Stephen Miran στο Διοικητικό Συμβούλιο της Fed ερμηνεύεται από αρκετούς ως η δημιουργία ενός «δεύτερου προέδρου», αφού θεωρείται ότι εκφράζει τις απόψεις του πιθανού διαδόχου του Jay Powell.
Πολιτικές δυνάμεις
Το σκηνικό αυτό συνδέεται με μια ευρύτερη πραγματικότητα: οι πολιτικές δυνάμεις επηρεάζουν πλέον ολοένα και περισσότερο την οικονομική πολιτική, σύμφωνα με τον El Erian.
Η εντατική χρήση του εμπορίου και χρηματοοικονομικών εργαλείων ως μέσων πολιτικής πίεσης, η υιοθέτηση βιομηχανικής πολιτικής για την ασφάλεια κρίσιμων εφοδιαστικών αλυσίδων, αλλά και οι περιορισμοί στις εξαγωγές προηγμένης τεχνολογίας προς ανταγωνιστές αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Η τάση αυτή σηματοδοτεί μια βαθιά αλλαγή σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν η οικονομία θεωρούνταν ο βασικός παράγοντας που διαμόρφωνε την πολιτική και τη γεωπολιτική.
Η εποχή του «Washington Consensus», με την έμφαση στη φιλελευθεροποίηση και τη δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς και η περίοδος της παγκοσμιοποίησης, όπου κυριαρχούσε η ελεύθερη ροή κεφαλαίων και εμπορίου, δίνουν τη θέση τους σε μια νέα πραγματικότητα.
Σήμερα, η γεωοικονομία δημιουργεί ένα πιο ασταθές περιβάλλον για κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και αγορές, με πολύ μεγαλύτερο εύρος πιθανών εκβάσεων.
Οι παραδοσιακές συσχετίσεις καταρρέουν: μετοχές και ομόλογα, που συνήθως κινούνταν αντίθετα, κατέγραψαν φέτος ταυτόχρονες κορυφές.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δύσκολα ερμηνεύεται χωρίς τον γεωοικονομικό φακό.
Εν κατακλείδι, ο Mohamed El-Erian καταλήγει ότι οι κανόνες του παιχνιδιού ξαναγράφονται σε πραγματικό χρόνο.
Για τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, η στρατηγική οφείλει πλέον να ενσωματώνει πολύ περισσότερο τις πολιτικές και γεωπολιτικές παραμέτρους, αναγνωρίζοντας ότι η αβεβαιότητα δεν είναι απλώς δεδομένη, αλλά γίνεται ολοένα πιο σύνθετη και απρόβλεπτη.
www.bankingnews.gr
Ο γνωστός οικονομολόγος Mohamed El-Erian κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ χάνει σταδιακά τον έλεγχο, ενώ η αμερικανική αγορά ομολόγων παραπαίει υπό το βάρος πολιτικών παρεμβάσεων και ανεξέλεγκτων ελλειμμάτων.
Οι παραδοσιακές ισορροπίες καταρρέουν και οι αγορές προετοιμάζονται για ένα ιστορικό σοκ που απειλεί να αλλάξει δραματικά το τοπίο της διεθνούς χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
Ειδικότερα, μια «μάχη» με ιδιαίτερο ενδιαφέρον βρίσκεται σε εξέλιξη στην αμερικανική αγορά κρατικών ομολόγων, αποκαλύπτοντας μια ευρύτερη τάση: την αυξανόμενη επιρροή της γεωοικονομίας.
Μέχρι και τις αρχές Σεπτεμβρίου, οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούσαν σχεδόν δεδομένο ότι η καμπύλη αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων θα «άνοιγε» προς τα πάνω, με τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις να αυξάνονται ταχύτερα από τις βραχυπρόθεσμες.
Η εκτίμηση αυτή στηριζόταν στα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλειμμάτων των ΗΠΑ, στον επίμονο πληθωρισμό που ξεπερνά τον στόχο της Federal Reserve, αλλά και στις ενδείξεις ότι ξένοι επενδυτές θα μείωναν σταδιακά την υπερβάλλουσα έκθεσή τους σε αμερικανικά Treasuries.
Ωστόσο, αυτή η άποψη αμφισβητήθηκε όταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ εξέφρασαν την πρόθεση να «λυγίσουν την καμπύλη», να μειώσουν δηλαδή τα επιτόκια και σε μεγαλύτερες διάρκειες, πέραν του άμεσου ελέγχου της Fed, με στόχο να γίνουν πιο προσιτά τα στεγαστικά δάνεια.
Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να υλοποιηθεί μέσω εργαλείων που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, όπως το «Operation Twist» ή με απευθείας αγορές ομολόγων.
Η συζήτηση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που εντείνονται οι ανησυχίες για την πολιτική ανεξαρτησία της Fed.
Σημειωτέον, η τοποθέτηση του οικονομολόγου Stephen Miran στο Διοικητικό Συμβούλιο της Fed ερμηνεύεται από αρκετούς ως η δημιουργία ενός «δεύτερου προέδρου», αφού θεωρείται ότι εκφράζει τις απόψεις του πιθανού διαδόχου του Jay Powell.
Πολιτικές δυνάμεις
Το σκηνικό αυτό συνδέεται με μια ευρύτερη πραγματικότητα: οι πολιτικές δυνάμεις επηρεάζουν πλέον ολοένα και περισσότερο την οικονομική πολιτική, σύμφωνα με τον El Erian.
Η εντατική χρήση του εμπορίου και χρηματοοικονομικών εργαλείων ως μέσων πολιτικής πίεσης, η υιοθέτηση βιομηχανικής πολιτικής για την ασφάλεια κρίσιμων εφοδιαστικών αλυσίδων, αλλά και οι περιορισμοί στις εξαγωγές προηγμένης τεχνολογίας προς ανταγωνιστές αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Η τάση αυτή σηματοδοτεί μια βαθιά αλλαγή σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν η οικονομία θεωρούνταν ο βασικός παράγοντας που διαμόρφωνε την πολιτική και τη γεωπολιτική.
Η εποχή του «Washington Consensus», με την έμφαση στη φιλελευθεροποίηση και τη δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς και η περίοδος της παγκοσμιοποίησης, όπου κυριαρχούσε η ελεύθερη ροή κεφαλαίων και εμπορίου, δίνουν τη θέση τους σε μια νέα πραγματικότητα.
Σήμερα, η γεωοικονομία δημιουργεί ένα πιο ασταθές περιβάλλον για κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και αγορές, με πολύ μεγαλύτερο εύρος πιθανών εκβάσεων.
Οι παραδοσιακές συσχετίσεις καταρρέουν: μετοχές και ομόλογα, που συνήθως κινούνταν αντίθετα, κατέγραψαν φέτος ταυτόχρονες κορυφές.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δύσκολα ερμηνεύεται χωρίς τον γεωοικονομικό φακό.
Εν κατακλείδι, ο Mohamed El-Erian καταλήγει ότι οι κανόνες του παιχνιδιού ξαναγράφονται σε πραγματικό χρόνο.
Για τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές, η στρατηγική οφείλει πλέον να ενσωματώνει πολύ περισσότερο τις πολιτικές και γεωπολιτικές παραμέτρους, αναγνωρίζοντας ότι η αβεβαιότητα δεν είναι απλώς δεδομένη, αλλά γίνεται ολοένα πιο σύνθετη και απρόβλεπτη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών