«Το χειρότερο πράγμα που έχω δει» - Ο πανικός της κατάρρευσης της Tricolor και της First Brands Group χτυπά τις αγορές
Το φθινόπωρο ξεκίνησε με τον φόβο να σκεπάζει τις αγορές, καθώς η ξαφνική κατάρρευση της σχετικά άγνωστης εταιρείας Tricolor, που πουλά τίτλους δανείων τα οποία είχαν δοθεί για αγορά αυτοκινήτων, αναμένεται να πυροδοτήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Η υπόθεση θυμίζει έντονα τα προειδοποιητικά σημάδια της κρίσης Lehman Brothers, με επενδυτές και traders να ανησυχούν για το ενδεχόμενο ενός επεισοδίου «Lehman Brothers 2.0», καθώς η πτώση της Tricolor και των συνεργαζόμενων εταιρειών απειλεί να κλονίσει τις αγορές καλυμμένων τίτλων και τις εναλλακτικές χρηματοδοτικές αγορές (Alts).
Το νεκρό καναρίνι
Την προηγούμενη εβδομάδα διερωτηθήκαμε (και προσπαθήσαμε να απαντήσουμε) αν υπάρχει κάποιο «καναρίνι» που μπορεί να πεθάνει ξαφνικά στο «ορυχείο» του καταναλωτικού δανεισμού.
Ο υποψήφιος ήταν η σχετικά άγνωστη Tricolor Holdings, μια εταιρεία που εκδίδει subprime αυτοκινήτων, η οποία κατέρρευσε ξαφνικά λόγω κατηγοριών για απάτη (τα ίδια ενέχυρα είχαν δεσμευτεί σε πολλούς δανειστές).
Αυτό το «νεκρό πια καναρίνι» ακολούθησε γρήγορα η πτώχευση του προμηθευτή ανταλλακτικών αυτοκινήτων First Brands Group, γεγονός που προκάλεσε περαιτέρω αναστάτωση στους επενδυτές.
Το χρέος της Tricolor είχε αξιολόγηση ΑΑΑ (σ.σ. σας θυμίζει κάτι;), ενώ η First Brands είχε συσσωρεύσει χρέος έως και $10 δισ.
Παράλληλα τύγχανε χρηματοδότησης εκτός ισολογισμού, και ήλπιζε σε νέα άντληση κεφαλαίων τον προηγούμενο μήνα.
Οι επενδυτές αρχικά ήταν έτοιμοι να χαρακτηρίσουν τις περιπτώσεις αυτές ως μεμονωμένα περιστατικά, αλλά όπως αναφέρουν οι Financial Times, συνολικά, οι δύο αυτές υποθέσεις δείχνουν ρωγμές στις αγορές πίστωσης, οι οποίες αποτελούν κρίσιμο μέσο χρηματοδότησης για καταναλωτές και επιχειρήσεις, δεδομένου ότι οι παραδοσιακές τράπεζες, μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση, έχουν κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας.
Σκιώδεις τράπεζες
Στο παρελθόν, οι τράπεζες χορηγούσαν δάνεια στους δανειολήπτες και, ελπίζοντας, οι δανειολήπτες τα επέστρεφαν.
Σήμερα, η πίστωση είναι πολύ πιο «εξωτική».
Οι παραδοσιακές τράπεζες έχουν μεταβιβάσει ενθουσιωδώς τη χορήγηση δανείων σε άλλους χρηματοοικονομικούς θεσμούς, αποκομίζοντας τέλη.
Με τη σειρά τους, οι μη τραπεζικοί φορείς χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους αντλώντας κεφάλαια από ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία και εύπορους επενδυτές που αναζητούν αποδόσεις υψηλότερες από αυτές των μετοχών και των ομολόγων.
Ένα χαρακτηριστικό αυτής της τάσης είναι η άνοδος της «ιδιωτικής πίστωσης», δηλαδή των δανείων που χορηγούνται από εξειδικευμένα funds.
Αυτά διαθέτουν υπό διαχείριση κεφάλαια που ξεπερνούν το $1,5 τρισ., σύμφωνα με την Preqin, και σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, περίπου διπλάσιο ποσό.
Επιπλέον, υπάρχει μια δυναμική αγορά που εξειδικεύεται στον «τεμαχισμό», την ανασυσκευασία και την επαναπώληση δανείων.
Οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων εξέδωσαν $380 δισ. σε «collateralised loan obligations» (CLOs) το 2025, σύμφωνα με την JPMorgan, σχεδόν ένα πέμπτο περισσότερο σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Μερικές από αυτές τις καινοτομίες είναι χρήσιμες. Τα funds ιδιωτικής πίστωσης έχουν χαμηλότερη μόχλευση σε σχέση με τις τράπεζες, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούνται σχετικά μεγαλύτερες ζημίες για να εξανεμιστεί το κεφάλαιό τους.
Επιπλέον, οι επενδυτές δεσμεύουν τα κεφάλαιά τους για μεγαλύτερο διάστημα από τους καταθέτες τραπεζών, μειώνοντας τον κίνδυνο «bank run».
Ωστόσο, καθώς η αγορά ανθεί, υπάρχουν δύο κίνδυνοι.
Ο ένας είναι ότι η πίστωση κατανέμεται πολύ ελεύθερα ή χωρίς επαρκή επιμέλεια από ανθρώπους που δεν φέρουν τον τελικό κίνδυνο.
Ο άλλος είναι ότι οι ζημίες διαχέονται ευρέως, πολύ πέρα από τον παραδοσιακό χρηματοπιστωτικό τομέα.
Ένα ιδιωτικό δάνειο μπορεί να καταλήξει σε ένα fund που πωλείται σε λίγους εύπορους, καλά ενημερωμένους επενδυτές.
Αλλά όλο και περισσότερο, μπορεί επίσης να εισέλθει σε συνταξιοδοτικά προγράμματα, πανεπιστημιακά ταμεία και – όσο χαλαρώνουν οι κανονισμοί – σε ατομικά επενδυτικά κεφάλαια.
Τα ιδιωτικά δάνεια εμφανίζονται όλο και πιο συχνά σε CLOs.
Η Deloitte εκτιμά ότι τα «ημι-ρευστά funds», όπου τα κεφάλαια μπορούν να αποσύρονται περιοδικά και με όρια, θα μπορούσαν να προσελκύσουν $4,1 τρισ. έως το 2030, εκ των οποίων το 40% από μικροεπενδυτές.
Σε αυτό το σενάριο, όταν μια εταιρεία δεν μπορεί να αποπληρώσει, ο αριθμός των επηρεαζόμενων μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος• κάποιοι ίσως δεν γνωρίζουν καν ότι ήταν τράπεζες.
Οι ζημίες μπορεί να είναι μικρές, αλλά αν πολλές εταιρείες σκοντάψουν, θα υποστούν ζημία και κάποια funds.
Το αποτέλεσμα μπορεί να μοιάζει με «θάνατο από χίλιες χαρτοκοπές», μια νέα Lehman Brothers που εξελίσσεται αργά και σταθερά.
Φόβος και τρόμος
Ένας επενδυτής που πούλησε χρέη της Tricolor δήλωσε ότι η κατάρρευση της εταιρείας και η επακόλουθη αναστάτωση ήταν ένα από τα «χειρότερα πράγματα που έχω δει στην αγορά καλυμμένων τίτλων».
Ο φόβος για την κατάρρευση της Tricolor και της First Brands απειλεί να αφαιρέσει τη λάμψη από μία από τις πιο «καυτές» γωνιές της χρηματοοικονομικής αγοράς.
Οι καλυμμένοι τίτλοι δεν είναι νέο προϊόν, αλλά αυξάνονται με τρομακτικό ρυθμό, καθώς κολοσσοί της Wall Street, όπως οι Apollo Global Management και KKR, σχεδιάζουν νέους τρόπους δανεισμού.
Σύμφωνα με traders της Goldman Sachs, αυτή η «ιστορία» έφτασε πλέον στις επικεφαλίδες πολλών trading desks, με αποτέλεσμα οι εναλλακτικές αγορές (Alts) τις τελευταίες μέρες να καταρρεύσουν χωρίς προφανή καταλύτη.
Ο Christian DeGrasse, αναλυτής της Goldman, επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει προφανής υπεύθυνος, και όπως σχολιάζει, κυκλοφορούν πολλές εξηγήσεις τύπου «είναι υπερβολικά γεμάτη η αγορά».
Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα ερωτήματα σχετικά με τις Alts ήταν μακράν τα πιο πολλά που δέχονταν τα trading desks.
Σύμφωνα με τους FT, ενώ οι traders δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον ακριβή παράγοντα της αδυναμίας στις Alts, αρκετές μεγάλες τράπεζες έχουν επίσης επηρεαστεί από την κατάρρευση, μεταξύ των οποίων η JPMorgan Chase και η Fifth Third, οι οποίες κινδυνεύουν με απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων λόγω δανείων που έχουν δοθεί για αγορές αυτοκινήτων.
Ένας δεύτερος επενδυτής, που πούλησε ομολογίες Tricolor, δήλωσε ότι δεν μπορεί να καταλάβει πώς τόσες χρηματοοικονομικές παρατυπίες πέρασαν απαρατήρητες από την JPMorgan Chase, μία από τις τράπεζες που αναλάμβαναν την έκδοση των δανείων.
«Αυτό είναι σοκαριστικό», είπε ο επενδυτής. «Η JPMorgan είναι ένας από τους πιο έξυπνους δανειστές στον κόσμο. Πώς διάολε μπόρεσαν να μην το δουν;»…
www.bankingnews.gr
Η υπόθεση θυμίζει έντονα τα προειδοποιητικά σημάδια της κρίσης Lehman Brothers, με επενδυτές και traders να ανησυχούν για το ενδεχόμενο ενός επεισοδίου «Lehman Brothers 2.0», καθώς η πτώση της Tricolor και των συνεργαζόμενων εταιρειών απειλεί να κλονίσει τις αγορές καλυμμένων τίτλων και τις εναλλακτικές χρηματοδοτικές αγορές (Alts).
Το νεκρό καναρίνι
Την προηγούμενη εβδομάδα διερωτηθήκαμε (και προσπαθήσαμε να απαντήσουμε) αν υπάρχει κάποιο «καναρίνι» που μπορεί να πεθάνει ξαφνικά στο «ορυχείο» του καταναλωτικού δανεισμού.
Ο υποψήφιος ήταν η σχετικά άγνωστη Tricolor Holdings, μια εταιρεία που εκδίδει subprime αυτοκινήτων, η οποία κατέρρευσε ξαφνικά λόγω κατηγοριών για απάτη (τα ίδια ενέχυρα είχαν δεσμευτεί σε πολλούς δανειστές).
Αυτό το «νεκρό πια καναρίνι» ακολούθησε γρήγορα η πτώχευση του προμηθευτή ανταλλακτικών αυτοκινήτων First Brands Group, γεγονός που προκάλεσε περαιτέρω αναστάτωση στους επενδυτές.
Το χρέος της Tricolor είχε αξιολόγηση ΑΑΑ (σ.σ. σας θυμίζει κάτι;), ενώ η First Brands είχε συσσωρεύσει χρέος έως και $10 δισ.
Παράλληλα τύγχανε χρηματοδότησης εκτός ισολογισμού, και ήλπιζε σε νέα άντληση κεφαλαίων τον προηγούμενο μήνα.
Οι επενδυτές αρχικά ήταν έτοιμοι να χαρακτηρίσουν τις περιπτώσεις αυτές ως μεμονωμένα περιστατικά, αλλά όπως αναφέρουν οι Financial Times, συνολικά, οι δύο αυτές υποθέσεις δείχνουν ρωγμές στις αγορές πίστωσης, οι οποίες αποτελούν κρίσιμο μέσο χρηματοδότησης για καταναλωτές και επιχειρήσεις, δεδομένου ότι οι παραδοσιακές τράπεζες, μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση, έχουν κλείσει τη στρόφιγγα της ρευστότητας.
Σκιώδεις τράπεζες
Στο παρελθόν, οι τράπεζες χορηγούσαν δάνεια στους δανειολήπτες και, ελπίζοντας, οι δανειολήπτες τα επέστρεφαν.
Σήμερα, η πίστωση είναι πολύ πιο «εξωτική».
Οι παραδοσιακές τράπεζες έχουν μεταβιβάσει ενθουσιωδώς τη χορήγηση δανείων σε άλλους χρηματοοικονομικούς θεσμούς, αποκομίζοντας τέλη.
Με τη σειρά τους, οι μη τραπεζικοί φορείς χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους αντλώντας κεφάλαια από ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία και εύπορους επενδυτές που αναζητούν αποδόσεις υψηλότερες από αυτές των μετοχών και των ομολόγων.
Ένα χαρακτηριστικό αυτής της τάσης είναι η άνοδος της «ιδιωτικής πίστωσης», δηλαδή των δανείων που χορηγούνται από εξειδικευμένα funds.
Αυτά διαθέτουν υπό διαχείριση κεφάλαια που ξεπερνούν το $1,5 τρισ., σύμφωνα με την Preqin, και σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, περίπου διπλάσιο ποσό.
Επιπλέον, υπάρχει μια δυναμική αγορά που εξειδικεύεται στον «τεμαχισμό», την ανασυσκευασία και την επαναπώληση δανείων.
Οι διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων εξέδωσαν $380 δισ. σε «collateralised loan obligations» (CLOs) το 2025, σύμφωνα με την JPMorgan, σχεδόν ένα πέμπτο περισσότερο σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι.
Μερικές από αυτές τις καινοτομίες είναι χρήσιμες. Τα funds ιδιωτικής πίστωσης έχουν χαμηλότερη μόχλευση σε σχέση με τις τράπεζες, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούνται σχετικά μεγαλύτερες ζημίες για να εξανεμιστεί το κεφάλαιό τους.
Επιπλέον, οι επενδυτές δεσμεύουν τα κεφάλαιά τους για μεγαλύτερο διάστημα από τους καταθέτες τραπεζών, μειώνοντας τον κίνδυνο «bank run».
Ωστόσο, καθώς η αγορά ανθεί, υπάρχουν δύο κίνδυνοι.
Ο ένας είναι ότι η πίστωση κατανέμεται πολύ ελεύθερα ή χωρίς επαρκή επιμέλεια από ανθρώπους που δεν φέρουν τον τελικό κίνδυνο.
Ο άλλος είναι ότι οι ζημίες διαχέονται ευρέως, πολύ πέρα από τον παραδοσιακό χρηματοπιστωτικό τομέα.
Ένα ιδιωτικό δάνειο μπορεί να καταλήξει σε ένα fund που πωλείται σε λίγους εύπορους, καλά ενημερωμένους επενδυτές.
Αλλά όλο και περισσότερο, μπορεί επίσης να εισέλθει σε συνταξιοδοτικά προγράμματα, πανεπιστημιακά ταμεία και – όσο χαλαρώνουν οι κανονισμοί – σε ατομικά επενδυτικά κεφάλαια.
Τα ιδιωτικά δάνεια εμφανίζονται όλο και πιο συχνά σε CLOs.
Η Deloitte εκτιμά ότι τα «ημι-ρευστά funds», όπου τα κεφάλαια μπορούν να αποσύρονται περιοδικά και με όρια, θα μπορούσαν να προσελκύσουν $4,1 τρισ. έως το 2030, εκ των οποίων το 40% από μικροεπενδυτές.
Σε αυτό το σενάριο, όταν μια εταιρεία δεν μπορεί να αποπληρώσει, ο αριθμός των επηρεαζόμενων μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος• κάποιοι ίσως δεν γνωρίζουν καν ότι ήταν τράπεζες.
Οι ζημίες μπορεί να είναι μικρές, αλλά αν πολλές εταιρείες σκοντάψουν, θα υποστούν ζημία και κάποια funds.
Το αποτέλεσμα μπορεί να μοιάζει με «θάνατο από χίλιες χαρτοκοπές», μια νέα Lehman Brothers που εξελίσσεται αργά και σταθερά.
Φόβος και τρόμος
Ένας επενδυτής που πούλησε χρέη της Tricolor δήλωσε ότι η κατάρρευση της εταιρείας και η επακόλουθη αναστάτωση ήταν ένα από τα «χειρότερα πράγματα που έχω δει στην αγορά καλυμμένων τίτλων».
Ο φόβος για την κατάρρευση της Tricolor και της First Brands απειλεί να αφαιρέσει τη λάμψη από μία από τις πιο «καυτές» γωνιές της χρηματοοικονομικής αγοράς.
Οι καλυμμένοι τίτλοι δεν είναι νέο προϊόν, αλλά αυξάνονται με τρομακτικό ρυθμό, καθώς κολοσσοί της Wall Street, όπως οι Apollo Global Management και KKR, σχεδιάζουν νέους τρόπους δανεισμού.
Σύμφωνα με traders της Goldman Sachs, αυτή η «ιστορία» έφτασε πλέον στις επικεφαλίδες πολλών trading desks, με αποτέλεσμα οι εναλλακτικές αγορές (Alts) τις τελευταίες μέρες να καταρρεύσουν χωρίς προφανή καταλύτη.
Ο Christian DeGrasse, αναλυτής της Goldman, επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει προφανής υπεύθυνος, και όπως σχολιάζει, κυκλοφορούν πολλές εξηγήσεις τύπου «είναι υπερβολικά γεμάτη η αγορά».
Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα ερωτήματα σχετικά με τις Alts ήταν μακράν τα πιο πολλά που δέχονταν τα trading desks.
Σύμφωνα με τους FT, ενώ οι traders δεν μπορούν να προσδιορίσουν τον ακριβή παράγοντα της αδυναμίας στις Alts, αρκετές μεγάλες τράπεζες έχουν επίσης επηρεαστεί από την κατάρρευση, μεταξύ των οποίων η JPMorgan Chase και η Fifth Third, οι οποίες κινδυνεύουν με απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων λόγω δανείων που έχουν δοθεί για αγορές αυτοκινήτων.
Ένας δεύτερος επενδυτής, που πούλησε ομολογίες Tricolor, δήλωσε ότι δεν μπορεί να καταλάβει πώς τόσες χρηματοοικονομικές παρατυπίες πέρασαν απαρατήρητες από την JPMorgan Chase, μία από τις τράπεζες που αναλάμβαναν την έκδοση των δανείων.
«Αυτό είναι σοκαριστικό», είπε ο επενδυτής. «Η JPMorgan είναι ένας από τους πιο έξυπνους δανειστές στον κόσμο. Πώς διάολε μπόρεσαν να μην το δουν;»…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών