Με την κλιματική ατζέντα να ξεθωριάζει, το κράτος πρόνοιας να φτάνει στα όριά του και την πολιτική μετανάστευσης να καταρρέει, η επίθεση κατά της Δεξιάς έγινε το μόνο που ενώνει κόμματα όπως το SPD, οι Πράσινοι και το Die Linke
Τι θα συμβεί εάν το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στη Γερμανία τεθεί εκτός νόμου;
Και γιατί είναι προς το συμφέρον όλων — ακόμη και της ίδιας της δημοκρατίας — η κεντροδεξιά CDU να ρίξει το «τείχος προστασίας» (firewall) και να ομαλοποιήσει τη σχέση της με την πατριωτική δεξιά;
Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) δίνουν μάχη για να τοποθετήσουν δύο σκληρά αριστερούς νομικούς, τις Frauke Brosius-Gersdorf και Ann-Katrin Kaufhold, στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
Αν και η σχετική ψηφοφορία απέτυχε την περασμένη εβδομάδα λόγω σφάλματος του Friedrich Merz, το SPD παραμένει αποφασισμένο να τις διορίσει.
Η σημασία του διορισμού τους είναι κρίσιμη, καθώς και οι δύο έχουν ταχθεί υπέρ της απαγόρευσης του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD).
Επιπλέον, θα ενταχθούν στο δεύτερο τμήμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου, αυτό που είναι αρμόδιο για την απαγόρευση πολιτικών κομμάτων
Ο διορισμός τους έρχεται λίγο μετά το συνέδριο του SPD, όπου ο πρόεδρος του κόμματος Lars Klingbeil δήλωσε ότι η απαγόρευση του AfD είναι «ιστορικό χρέος» του SPD.
Πολλοί εκτιμούν πλέον ότι το SPD προσπαθεί να προετοιμάσει το έδαφος δικαστικά για την απαγόρευση του δεύτερου ισχυρότερου κόμματος στη Γερμανία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: αφαίρεση εδρών, δήμευση περιουσίας, αποκλεισμός από τις εκλογές.
Η Αριστερά χρειάζεται έναν «εχθρό»
Υπήρξαν υπερβολές στο παρελθόν ως προς τον κίνδυνο απαγόρευσης του AfD, κυρίως γιατί το κατεστημένο (και ειδικά η Αριστερά) έχει λόγους να το διατηρεί ζωντανό.
Ωστόσο, η συστημική πίεση αυξάνεται, και αν δεν υπάρξει πολιτική παρέμβαση, το σενάριο της απαγόρευσης γίνεται όλο και πιο πιθανό.
Μετά το τέλος της εποχής Merkel, η γερμανική Αριστερά έχασε τον συνεκτικό της ιστό.
Με την κλιματική ατζέντα να ξεθωριάζει, το κράτος πρόνοιας να φτάνει στα όριά του και την πολιτική μετανάστευσης να καταρρέει, η επίθεση κατά της Δεξιάς έγινε το μόνο που ενώνει κόμματα όπως το SPD, οι Πράσινοι και η Die Linke.
Η ρητορική κατά του AfD ενοποιεί τους ακτιβιστές και τους κομματικούς μηχανισμούς.
Συνενώνει τα ριζοσπαστικά στοιχεία (antifa, ομάδες ακτιβιστών) και το γραφειοκρατικό πολιτικό προσωπικό.
Ταυτόχρονα, το «τείχος προστασίας» απέναντι στο AfD διαιρεί τη Δεξιά και διατηρεί την Αριστερά στην εξουσία.
Πλησιάζει η ώρα μηδέν;
Αν η ισορροπία στο Συνταγματικό Δικαστήριο ανατραπεί υπέρ της Αριστεράς, η απαγόρευση του AfD θα γίνει πολιτικά και νομικά εφικτή.
Οι ακτιβιστές και τα ΜΜΕ θα πιέσουν ασφυκτικά, και η CDU μπορεί να λυγίσει υπό το βάρος της δημόσιας πίεσης και της βίας των άκρων.
Η ουσία, είναι ότι η Αριστερά δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς έναν «εχθρό».
Αν δεν υπάρξει κάποιος άλλος στόχος, το AfD θα εξοντωθεί — όχι λόγω θέσεών του, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί ο πολιτικός μηχανισμός της Αριστεράς σήμερα.
Η εκτίμηση είναι ότι αν δεν ανατραπεί η πορεία αυτή, το AfD θα αντιμετωπίσει απαγόρευση εντός 10-15 ετών.
Οι ομοσπονδιακές εκλογές του 2029 ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία να ομαλοποιηθεί η θέση του στο πολιτικό σύστημα.
Η CDU πρέπει να πάρει θέση
Η CDU/Χριστιανοδημοκρατία πρέπει να αντιληφθεί ότι η δική της επιβίωση εξαρτάται επίσης από τη διατήρηση του πολιτικού πλουραλισμού.
Αν η απαγόρευση προχωρήσει και το AfD διαλυθεί, η ίδια η CDU θα είναι ο επόμενος στόχος.
Ό,τι συμβεί στο AfD — δήμευση, διώξεις, αποκλεισμός από το κράτος — θα αρχίσει να εφαρμόζεται και στους πιο συντηρητικούς κόλπους της CDU.
Η κρατική υπηρεσία προστασίας του Συντάγματος θα στραφεί εναντίον της.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που ανήκουν στην CDU θα αντιμετωπίζουν επίσημη παρενόχληση, και μεγάλο μέρος του προγράμματος της CDU θα κηρυχθεί ανεπίτρεπτο.
Η CDU θα μπορούσε να καταλήξει σαν τις "μπλοκ-παρατάξεις" της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, οι οποίες λειτουργούσαν τυπικά δίπλα στο SED, το καθεστωτικό κομμουνιστικό κόμμα.
Τυπική πολυφωνία, αλλά με απόλυτο έλεγχο από την Αριστερά.
Αν επαναληφθεί η Ιστορία, ίσως η Die Linke — ο πολιτικός απόγονος του SED — να αναδειχθεί ηγεμονική δύναμη.
Νομιμοφανής επανάσταση
Ττο Ομοσπονδιακό Κράτος της Γερμανίας φτιάχτηκε για να προστατευθεί από κινδύνους του παρελθόντος — όπως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός — αλλά περιλαμβάνει μηχανισμούς που μπορούν να χειραγωγήσουν κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Εάν η CDU δεν κινηθεί άμεσα για να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με το AfD και να θέσει φραγμό στην αριστερή ηγεμονία, ίσως όλοι αντιμετωπίσουμε ένα «νόμιμο πραξικόπημα» και μια πολιτική επανάσταση που θα μας οδηγήσει σε ένα νέο, θεσμικά θωρακισμένο, «Δεύτερο DDR» (Ανατολική Γερμανία).
www.bankingnews.gr
Και γιατί είναι προς το συμφέρον όλων — ακόμη και της ίδιας της δημοκρατίας — η κεντροδεξιά CDU να ρίξει το «τείχος προστασίας» (firewall) και να ομαλοποιήσει τη σχέση της με την πατριωτική δεξιά;
Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) δίνουν μάχη για να τοποθετήσουν δύο σκληρά αριστερούς νομικούς, τις Frauke Brosius-Gersdorf και Ann-Katrin Kaufhold, στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.
Αν και η σχετική ψηφοφορία απέτυχε την περασμένη εβδομάδα λόγω σφάλματος του Friedrich Merz, το SPD παραμένει αποφασισμένο να τις διορίσει.
Η σημασία του διορισμού τους είναι κρίσιμη, καθώς και οι δύο έχουν ταχθεί υπέρ της απαγόρευσης του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD).
Επιπλέον, θα ενταχθούν στο δεύτερο τμήμα του Συνταγματικού Δικαστηρίου, αυτό που είναι αρμόδιο για την απαγόρευση πολιτικών κομμάτων
Ο διορισμός τους έρχεται λίγο μετά το συνέδριο του SPD, όπου ο πρόεδρος του κόμματος Lars Klingbeil δήλωσε ότι η απαγόρευση του AfD είναι «ιστορικό χρέος» του SPD.
Πολλοί εκτιμούν πλέον ότι το SPD προσπαθεί να προετοιμάσει το έδαφος δικαστικά για την απαγόρευση του δεύτερου ισχυρότερου κόμματος στη Γερμανία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: αφαίρεση εδρών, δήμευση περιουσίας, αποκλεισμός από τις εκλογές.
Η Αριστερά χρειάζεται έναν «εχθρό»
Υπήρξαν υπερβολές στο παρελθόν ως προς τον κίνδυνο απαγόρευσης του AfD, κυρίως γιατί το κατεστημένο (και ειδικά η Αριστερά) έχει λόγους να το διατηρεί ζωντανό.
Ωστόσο, η συστημική πίεση αυξάνεται, και αν δεν υπάρξει πολιτική παρέμβαση, το σενάριο της απαγόρευσης γίνεται όλο και πιο πιθανό.
Μετά το τέλος της εποχής Merkel, η γερμανική Αριστερά έχασε τον συνεκτικό της ιστό.
Με την κλιματική ατζέντα να ξεθωριάζει, το κράτος πρόνοιας να φτάνει στα όριά του και την πολιτική μετανάστευσης να καταρρέει, η επίθεση κατά της Δεξιάς έγινε το μόνο που ενώνει κόμματα όπως το SPD, οι Πράσινοι και η Die Linke.
Η ρητορική κατά του AfD ενοποιεί τους ακτιβιστές και τους κομματικούς μηχανισμούς.
Συνενώνει τα ριζοσπαστικά στοιχεία (antifa, ομάδες ακτιβιστών) και το γραφειοκρατικό πολιτικό προσωπικό.
Ταυτόχρονα, το «τείχος προστασίας» απέναντι στο AfD διαιρεί τη Δεξιά και διατηρεί την Αριστερά στην εξουσία.
Πλησιάζει η ώρα μηδέν;
Αν η ισορροπία στο Συνταγματικό Δικαστήριο ανατραπεί υπέρ της Αριστεράς, η απαγόρευση του AfD θα γίνει πολιτικά και νομικά εφικτή.
Οι ακτιβιστές και τα ΜΜΕ θα πιέσουν ασφυκτικά, και η CDU μπορεί να λυγίσει υπό το βάρος της δημόσιας πίεσης και της βίας των άκρων.
Η ουσία, είναι ότι η Αριστερά δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς έναν «εχθρό».
Αν δεν υπάρξει κάποιος άλλος στόχος, το AfD θα εξοντωθεί — όχι λόγω θέσεών του, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί ο πολιτικός μηχανισμός της Αριστεράς σήμερα.
Η εκτίμηση είναι ότι αν δεν ανατραπεί η πορεία αυτή, το AfD θα αντιμετωπίσει απαγόρευση εντός 10-15 ετών.
Οι ομοσπονδιακές εκλογές του 2029 ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία να ομαλοποιηθεί η θέση του στο πολιτικό σύστημα.
Η CDU πρέπει να πάρει θέση
Η CDU/Χριστιανοδημοκρατία πρέπει να αντιληφθεί ότι η δική της επιβίωση εξαρτάται επίσης από τη διατήρηση του πολιτικού πλουραλισμού.
Αν η απαγόρευση προχωρήσει και το AfD διαλυθεί, η ίδια η CDU θα είναι ο επόμενος στόχος.
Ό,τι συμβεί στο AfD — δήμευση, διώξεις, αποκλεισμός από το κράτος — θα αρχίσει να εφαρμόζεται και στους πιο συντηρητικούς κόλπους της CDU.
Η κρατική υπηρεσία προστασίας του Συντάγματος θα στραφεί εναντίον της.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που ανήκουν στην CDU θα αντιμετωπίζουν επίσημη παρενόχληση, και μεγάλο μέρος του προγράμματος της CDU θα κηρυχθεί ανεπίτρεπτο.
Η CDU θα μπορούσε να καταλήξει σαν τις "μπλοκ-παρατάξεις" της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, οι οποίες λειτουργούσαν τυπικά δίπλα στο SED, το καθεστωτικό κομμουνιστικό κόμμα.
Τυπική πολυφωνία, αλλά με απόλυτο έλεγχο από την Αριστερά.
Αν επαναληφθεί η Ιστορία, ίσως η Die Linke — ο πολιτικός απόγονος του SED — να αναδειχθεί ηγεμονική δύναμη.
Νομιμοφανής επανάσταση
Ττο Ομοσπονδιακό Κράτος της Γερμανίας φτιάχτηκε για να προστατευθεί από κινδύνους του παρελθόντος — όπως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός — αλλά περιλαμβάνει μηχανισμούς που μπορούν να χειραγωγήσουν κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες.
Εάν η CDU δεν κινηθεί άμεσα για να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με το AfD και να θέσει φραγμό στην αριστερή ηγεμονία, ίσως όλοι αντιμετωπίσουμε ένα «νόμιμο πραξικόπημα» και μια πολιτική επανάσταση που θα μας οδηγήσει σε ένα νέο, θεσμικά θωρακισμένο, «Δεύτερο DDR» (Ανατολική Γερμανία).
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών