Το άλμα στις αγορές δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα bear market rally, σημειώνει ο γνωστός οικονομολόγος Peter Schiff
Στο μικρόφωνο επέστρεψε ο γνωστός οικονομολόγος Peter Schiff, για να αναλύσει τα τεκταινόμενα στη Wall Street, τα οποία χαρακτηρίζονται από έντονη μεταβλητότητα.
Εξετάζει την πρόσφατη άνοδο των αγορών, τις πολιτικές πιέσεις που δέχεται η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), και τις βαθύτερες συνέπειες των μη βιώσιμων οικονομικών πολιτικών.
Από τα αδιαφανή κίνητρα που κατευθύνουν τις κεντρικές τράπεζες, έως την παραπλανητική αισιοδοξία στις δημόσιες δηλώσεις για δασμούς και εμπόριο, ο Schiff εξηγεί γιατί οι επενδυτές πρέπει να παραμείνουν επιφυλακτικοί – όχι εφησυχασμένοι.
Ο οικονομολόγος ξεκινά την εκπομπή με τη χαρακτηριστική του σκεπτικιστική ματιά απέναντι στις εναλλαγές της ψυχολογίας που επικρατούν στην αγορά, υπενθυμίζοντας ότι οι bear markets ενίοτε έχουν απότομα μεν, παραπλανητικά δε ανοδικά ράλι:
«Η αναστροφή που έχουμε στις αγορές δεν θεωρώ ότι είναι μόνιμη.
Πρόκειται για ένα bear market rally – μια κίνηση αντίθετη στην κύρια τάση, σχεδόν σε όλες τις αγορές. Έτσι λειτουργούν οι bear markets.
Προκαλούν κάποιες σύντομες, έντονες αντεπιθέσεις που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι η αγορά έχει πιάσει πάτο».
Στη συνέχεια, o Schiff άσκησε κριτική στον τρόπο με τον οποίο ο Trump αντιμετωπίζει τη νομισματική πολιτική, τονίζοντας ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η μείωση των επιτοκίων για πολιτικούς λόγους:
«Ξεκίνησε ουσιαστικά να προσβάλλει τον Jerome Powell, σαν να βρίσκονται σε παιδική χαρά – τον αποκαλούσε “καθυστερημένο Powell”.
Δήλωσε ότι ο Powell πρέπει να μειώσει τα επιτόκια και ότι δεν μπορεί να το κάνει αρκετά γρήγορα.
‘Πρέπει να απαλλαγούμε από τον Powell’, είπε.
‘Τα κάνει θάλασσα γιατί δεν μειώνει τα επιτόκια’.
Οι αγορές δεν είδαν θετικά αυτού του είδους τις πιέσεις από τον Λευκό Οίκο, που ουσιαστικά ζητούσε από τον Powell όχι μόνο να μειώσει τα επιτόκια, αλλά να διακινδυνεύσει και την απομάκρυνσή του αν δεν το κάνει».
Ο Schiff συγκρίνει την πολιτική της Fed μετά το 2008 με τη σημερινή κατάσταση, ισχυριζόμενος ότι η Janet Yellen –η επικεφαλής της Fed επί Obama– λειτουργούσε επίσης με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια:
«Είμαι σίγουρος πως δεν είναι ο μόνος. Είμαι βέβαιος ότι και η Yellen ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένη με τον Obama.
Γι’ αυτό και δεν αύξησε ούτε μία φορά τα επιτόκια όσο ήταν πρόεδρος. Τα διατήρησε στο μηδέν σε όλη τη διάρκεια.
Μόνο όταν κέρδισε ο Trump τις εκλογές ξεκίνησε να τα αυξάνει.
Το να κρατά τα επιτόκια στο μηδέν ήταν καθαρά πολιτική απόφαση.
Ο Trump είχε δίκιο όταν το 2016 κατηγορούσε τη Fed ότι λειτουργεί πολιτικά».
«Τεχνητή αισιοδοξία»
Σχολιάζοντας την ανοδική πορεία των αγορών την εβδομάδα που πέρασε, ο Peter εντοπίζει την «τεχνητή αισιοδοξία» γύρω από τον εμπορικό πόλεμο, προειδοποιώντας ότι βασίζεται σε κενές υποσχέσεις και όχι σε ουσιαστικές εξελίξεις:
«Οι μεγάλες κινήσεις έγιναν στο χρηματιστήριο, και δεν οφείλονταν μόνο στην προσπάθεια περιορισμού της ζημιάς την Τρίτη.
Υπήρξαν περισσότερες “καλοφτιαγμένες” δηλώσεις από την κυβέρνηση Trump –κυρίως, πιστεύω, από τον Scott Bessent– σχετικά με τον εμπορικό πόλεμο και τους δασμούς.
Δηλώσεις που άφηναν να εννοηθεί ότι οι δασμοί θα μειωθούν σύντομα, ότι οι διαπραγματεύσεις πάνε καλά.
Όλη αυτή η αισιοδοξία, κατά τη γνώμη μου, ήταν μπούρδες. Ήταν προσχεδιασμένες δηλώσεις με σκοπό να ανεβάσουν τις αγορές, να τις πείσουν ότι το τέλος του πολέμου πλησιάζει.
Έτσι είχαμε ένα μεγάλο ράλι ανακούφισης – χωρίς πραγματικό λόγο».
Τέλος, ο Peter υποστηρίζει ότι η Κίνα ίσως τελικά επωφεληθεί από το να αποδεσμευτεί οικονομικά από τις ΗΠΑ – μια άποψη που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυρίαρχη θεώρηση του παγκόσμιου εμπορίου. Θεωρεί ότι η συνεχιζόμενη εξαγωγική σχέση της Κίνας υποστηρίζει έναν οφειλέτη που πληρώνει με όλο και πιο αμφισβητούμενα IOUs:
«Κατά τη γνώμη μου, μακροπρόθεσμα, αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στην Κίνα.
Πρέπει να σταματήσει να εμπορεύεται με τις ΗΠΑ σε τέτοιο βαθμό, γιατί ουσιαστικά τη βλάπτουμε.
Δεν πληρώνουμε – απλώς τους δίνουμε IOUs (υποσχετικές πληρωμής) που δεν θα αξίζουν τίποτα.
Η οικονομία τους διαστρεβλώνεται από αυτή τη διατήρηση του χρηματοδοτούμενου πελάτη που δεν πληρώνει ποτέ.
Προκαλεί πραγματική ζημιά στην οικονομία τους, και όσο πιο σύντομα διορθώσουν αυτή τη ζημιά, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς».
www.bankingnews.gr
Εξετάζει την πρόσφατη άνοδο των αγορών, τις πολιτικές πιέσεις που δέχεται η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), και τις βαθύτερες συνέπειες των μη βιώσιμων οικονομικών πολιτικών.
Από τα αδιαφανή κίνητρα που κατευθύνουν τις κεντρικές τράπεζες, έως την παραπλανητική αισιοδοξία στις δημόσιες δηλώσεις για δασμούς και εμπόριο, ο Schiff εξηγεί γιατί οι επενδυτές πρέπει να παραμείνουν επιφυλακτικοί – όχι εφησυχασμένοι.
Ο οικονομολόγος ξεκινά την εκπομπή με τη χαρακτηριστική του σκεπτικιστική ματιά απέναντι στις εναλλαγές της ψυχολογίας που επικρατούν στην αγορά, υπενθυμίζοντας ότι οι bear markets ενίοτε έχουν απότομα μεν, παραπλανητικά δε ανοδικά ράλι:
«Η αναστροφή που έχουμε στις αγορές δεν θεωρώ ότι είναι μόνιμη.
Πρόκειται για ένα bear market rally – μια κίνηση αντίθετη στην κύρια τάση, σχεδόν σε όλες τις αγορές. Έτσι λειτουργούν οι bear markets.
Προκαλούν κάποιες σύντομες, έντονες αντεπιθέσεις που δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι η αγορά έχει πιάσει πάτο».
Στη συνέχεια, o Schiff άσκησε κριτική στον τρόπο με τον οποίο ο Trump αντιμετωπίζει τη νομισματική πολιτική, τονίζοντας ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η μείωση των επιτοκίων για πολιτικούς λόγους:
«Ξεκίνησε ουσιαστικά να προσβάλλει τον Jerome Powell, σαν να βρίσκονται σε παιδική χαρά – τον αποκαλούσε “καθυστερημένο Powell”.
Δήλωσε ότι ο Powell πρέπει να μειώσει τα επιτόκια και ότι δεν μπορεί να το κάνει αρκετά γρήγορα.
‘Πρέπει να απαλλαγούμε από τον Powell’, είπε.
‘Τα κάνει θάλασσα γιατί δεν μειώνει τα επιτόκια’.
Οι αγορές δεν είδαν θετικά αυτού του είδους τις πιέσεις από τον Λευκό Οίκο, που ουσιαστικά ζητούσε από τον Powell όχι μόνο να μειώσει τα επιτόκια, αλλά να διακινδυνεύσει και την απομάκρυνσή του αν δεν το κάνει».
Ο Schiff συγκρίνει την πολιτική της Fed μετά το 2008 με τη σημερινή κατάσταση, ισχυριζόμενος ότι η Janet Yellen –η επικεφαλής της Fed επί Obama– λειτουργούσε επίσης με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια:
«Είμαι σίγουρος πως δεν είναι ο μόνος. Είμαι βέβαιος ότι και η Yellen ήταν πλήρως ευθυγραμμισμένη με τον Obama.
Γι’ αυτό και δεν αύξησε ούτε μία φορά τα επιτόκια όσο ήταν πρόεδρος. Τα διατήρησε στο μηδέν σε όλη τη διάρκεια.
Μόνο όταν κέρδισε ο Trump τις εκλογές ξεκίνησε να τα αυξάνει.
Το να κρατά τα επιτόκια στο μηδέν ήταν καθαρά πολιτική απόφαση.
Ο Trump είχε δίκιο όταν το 2016 κατηγορούσε τη Fed ότι λειτουργεί πολιτικά».
«Τεχνητή αισιοδοξία»
Σχολιάζοντας την ανοδική πορεία των αγορών την εβδομάδα που πέρασε, ο Peter εντοπίζει την «τεχνητή αισιοδοξία» γύρω από τον εμπορικό πόλεμο, προειδοποιώντας ότι βασίζεται σε κενές υποσχέσεις και όχι σε ουσιαστικές εξελίξεις:
«Οι μεγάλες κινήσεις έγιναν στο χρηματιστήριο, και δεν οφείλονταν μόνο στην προσπάθεια περιορισμού της ζημιάς την Τρίτη.
Υπήρξαν περισσότερες “καλοφτιαγμένες” δηλώσεις από την κυβέρνηση Trump –κυρίως, πιστεύω, από τον Scott Bessent– σχετικά με τον εμπορικό πόλεμο και τους δασμούς.
Δηλώσεις που άφηναν να εννοηθεί ότι οι δασμοί θα μειωθούν σύντομα, ότι οι διαπραγματεύσεις πάνε καλά.
Όλη αυτή η αισιοδοξία, κατά τη γνώμη μου, ήταν μπούρδες. Ήταν προσχεδιασμένες δηλώσεις με σκοπό να ανεβάσουν τις αγορές, να τις πείσουν ότι το τέλος του πολέμου πλησιάζει.
Έτσι είχαμε ένα μεγάλο ράλι ανακούφισης – χωρίς πραγματικό λόγο».
Τέλος, ο Peter υποστηρίζει ότι η Κίνα ίσως τελικά επωφεληθεί από το να αποδεσμευτεί οικονομικά από τις ΗΠΑ – μια άποψη που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κυρίαρχη θεώρηση του παγκόσμιου εμπορίου. Θεωρεί ότι η συνεχιζόμενη εξαγωγική σχέση της Κίνας υποστηρίζει έναν οφειλέτη που πληρώνει με όλο και πιο αμφισβητούμενα IOUs:
«Κατά τη γνώμη μου, μακροπρόθεσμα, αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί στην Κίνα.
Πρέπει να σταματήσει να εμπορεύεται με τις ΗΠΑ σε τέτοιο βαθμό, γιατί ουσιαστικά τη βλάπτουμε.
Δεν πληρώνουμε – απλώς τους δίνουμε IOUs (υποσχετικές πληρωμής) που δεν θα αξίζουν τίποτα.
Η οικονομία τους διαστρεβλώνεται από αυτή τη διατήρηση του χρηματοδοτούμενου πελάτη που δεν πληρώνει ποτέ.
Προκαλεί πραγματική ζημιά στην οικονομία τους, και όσο πιο σύντομα διορθώσουν αυτή τη ζημιά, τόσο το καλύτερο γι’ αυτούς».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών