Αυτήν την εβδομάδα, οι χρηματοπιστωτικές αγορές έχουν βιώσει άνευ προηγουμένου μεταβλητότητα…
Δύο βασικά ζητήματα κυριαρχούν στη δημόσια συζήτηση: πρώτον, το μεταβαλλόμενο οικονομικό τοπίο υπό την ηγεσία του Προέδρου Trump και, δεύτερον, το αυξανόμενο οικονομικό βάρος που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες.
Παρά την αβεβαιότητα στις αγορές, οι πολιτικές του Προέδρου Trump στοχεύουν στη διασφάλιση μακροπρόθεσμης σταθερότητας και ανάπτυξης, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ταυτόχρονα, είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισης του διογκούμενου χρέους από πιστωτικές κάρτες που βαραίνει τους μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες καθώς πλησιάζουν τη συνταξιοδότηση.
Αυτά τα δύο ζητήματα, αν και εκ πρώτης όψεως ασύνδετα, μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: την ανάγκη για στρατηγικό σχεδιασμό, υπεύθυνες πολιτικές και λύσεις πολλαπλών επιπέδων που θα ανακουφίσουν το άμεσο οικονομικό βάρος για τους μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανούς, ενώ ταυτόχρονα θα διασφαλίσουν μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη για τους νεότερους.
Η οικονομική κρίση και οι κίνδυνοι ύφεσης και στασιμοπληθωρισμού
Ο κίνδυνος ύφεσης και στασιμοπληθωρισμού προκλήθηκε από τέσσερα χρόνια παράλογων κυβερνητικών δαπανών και ελλειμμάτων-ρεκόρ σε μια οικονομία ανάπτυξης, και όχι από ενάμιση μήνα μιας νέας κυβέρνησης.
Στην Αργεντινή, ο Milei εφάρμοσε αποφασιστικές και δραστικές περικοπές, και πολλοί προέβλεψαν χάος.
Ωστόσο, η οικονομία ενισχύθηκε, ο πληθωρισμός μειώθηκε και η φτώχεια υποχώρησε... μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Τα μέτρα από την πλευρά της προσφοράς δεν αποδίδουν άμεσα, αλλά λειτουργούν και έχουν διάρκεια.
Δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα μέσα σε έναν μήνα.
Δυστυχώς, ορισμένοι συμμετέχοντες στις αγορές ενθουσιάζονται με τον κεντρικό σχεδιασμό και φοβούνται τα μέτρα προσφοράς. Γιατί; Επειδή ο πρώτος σημαίνει εκτύπωση χρήματος, ενώ ο δεύτερος απαιτεί εις βάθος έρευνα από τη βάση προς τα πάνω. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη στον κεντρικό σχεδιασμό οδηγεί πάντα σε καταστροφή.
Η αύξηση των κυβερνητικών δαπανών οδηγεί στην έκδοση περισσότερων νομισματικών μονάδων και σε τεχνητή αύξηση της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος.
Οι Κεϊνσιανοί παρεμβατιστές προτείνουν υψηλότερη φορολογία για να μειώσουν την υπερβολική ρευστότητα στο σύστημα.
Έτσι, το μέγεθος της κυβέρνησης στην οικονομία αυξάνεται τόσο σε περιόδους ανάπτυξης όσο και σε περιόδους επιβράδυνσης, διαβρώνοντας τη δυνατότητα αποταμίευσης και επένδυσης.
Αυτή είναι η πορεία προς τη στασιμότητα, η οποία οδηγεί σε διαρκή πληθωρισμό, χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς και οικονομική στασιμότητα.
Ο ρόλος των μειώσεων δαπανών και φόρων
Μια σύντομη ύφεση που προκύπτει από τον έλεγχο των κυβερνητικών δαπανών και του χρέους δεν είναι αρνητικό γεγονός.
Αντιθέτως, αποτελεί την εκδήλωση μιας προηγούμενης υπερβολής. Η μείωση των φόρων και η περικοπή των υπερβολικών κυβερνητικών θέσεων και δαπανών των τελευταίων ετών θα ενισχύσει την υγεία του ΑΕΠ.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η αύξηση του ομοσπονδιακού χρέους ξεπέρασε ακόμη και την ονομαστική ανάπτυξη του ΑΕΠ, και μάλιστα με σημαντική διαφορά.
Η ανατροπή αυτής της πορείας προς την καταστροφή είναι ζωτικής σημασίας.
Είναι προτιμότερο να υπάρξει μια σύντομη και υγιής ύφεση εάν αυτή προέρχεται από τη μείωση των κυβερνητικών δαπανών και τη βελτίωση του φορολογικού περιβάλλοντος, παρά να διατηρηθεί η ανάπτυξη μέσω χρέους και μη παραγωγικών δαπανών.
Το ζήτημα του χρέους των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών
Καθώς η παγκόσμια οικονομία αναδιαμορφώνεται, το αυξανόμενο χρέος από πιστωτικές κάρτες μεταξύ των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών αναδεικνύεται ως κρίσιμο ζήτημα.
Μια πρόσφατη έρευνα της AARP αποκάλυψε μια ανησυχητική τάση: σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί άνω των 50 ετών που έχουν χρέος από πιστωτικές κάρτες βασίζονται σε αυτό για να καλύψουν βασικές ανάγκες διαβίωσης.
Η έρευνα παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανοί.
Μεταξύ εκείνων που έχουν χρέος από πιστωτικές κάρτες, το 47% δήλωσε ότι χρησιμοποιεί τις κάρτες του για βασικά έξοδα διαβίωσης, ενώ το 37% έχει αυξήσει το χρέος του τον τελευταίο χρόνο.
Σχεδόν οι μισοί (48%) έχουν υπόλοιπα άνω των $5.000, ενώ κάποιοι ξεπερνούν ακόμη και τα $10.000.
Η οικονομική ατζέντα του Προέδρου Trump
Το οικονομικό όραμα του Προέδρου Trump βασίζεται σε μια ανθεκτικότερη αμερικανική οικονομία.
Παρά τις σημαντικές προκλήσεις —όπως η αυξημένη μεταβλητότητα των αγορών, οι διαπραγματεύσεις για τους δασμούς και η αλλαγή στις παγκόσμιες συμμαχίες— ο Trump παραμένει ακλόνητος στην πεποίθησή του ότι οι ΗΠΑ θα αναδυθούν ισχυρότερες και πιο ευημερούσες (και συμφωνούμε).
Η εστίαση της κυβέρνησής του στη μείωση των εμπορικών ανισορροπιών, την κατάργηση περιττών ρυθμίσεων και την απελευθέρωση των δυνατοτήτων του ιδιωτικού τομέα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.
Η Ευρώπη αναθεωρεί τώρα τις δημοσιονομικές της πολιτικές λόγω των οικονομικών αλλαγών στις ΗΠΑ.
Η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο να χαλαρώσει τους αυστηρούς δημοσιονομικούς της περιορισμούς, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένες επενδύσεις σε υποδομές και άμυνα.
Ταυτόχρονα, η Κίνα σηματοδοτεί μια νέα φάση οικονομικών μεταρρυθμίσεων, στοχεύοντας να αντιμετωπίσει τις απειλές της στασιμότητας και της αναποτελεσματικότητας, ενώ προσπαθεί να ισορροπήσει τις εμπορικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Συμπέρασμα
Το οικονομικό πρόγραμμα του Trump και οι οικονομικές δυσκολίες των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών είναι αλληλένδετα ζητήματα.
Καθώς η παγκόσμια οικονομία υφίσταται αλλαγές, είναι απαραίτητο το χρηματοπιστωτικό σύστημα να προσαρμοστεί, προστατεύοντας τους πιο ευάλωτους.
Μέσω στοχευμένων πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα μέλλον στο οποίο οι ΗΠΑ και οι πολίτες τους θα αναπτυχθούν, απαλλαγμένοι από τα δεσμά της οικονομικής αβεβαιότητας.
www.bankingnews.gr
Παρά την αβεβαιότητα στις αγορές, οι πολιτικές του Προέδρου Trump στοχεύουν στη διασφάλιση μακροπρόθεσμης σταθερότητας και ανάπτυξης, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ταυτόχρονα, είναι επιτακτική η ανάγκη αντιμετώπισης του διογκούμενου χρέους από πιστωτικές κάρτες που βαραίνει τους μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες καθώς πλησιάζουν τη συνταξιοδότηση.
Αυτά τα δύο ζητήματα, αν και εκ πρώτης όψεως ασύνδετα, μοιράζονται ένα κοινό στοιχείο: την ανάγκη για στρατηγικό σχεδιασμό, υπεύθυνες πολιτικές και λύσεις πολλαπλών επιπέδων που θα ανακουφίσουν το άμεσο οικονομικό βάρος για τους μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανούς, ενώ ταυτόχρονα θα διασφαλίσουν μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη για τους νεότερους.
Η οικονομική κρίση και οι κίνδυνοι ύφεσης και στασιμοπληθωρισμού
Ο κίνδυνος ύφεσης και στασιμοπληθωρισμού προκλήθηκε από τέσσερα χρόνια παράλογων κυβερνητικών δαπανών και ελλειμμάτων-ρεκόρ σε μια οικονομία ανάπτυξης, και όχι από ενάμιση μήνα μιας νέας κυβέρνησης.
Στην Αργεντινή, ο Milei εφάρμοσε αποφασιστικές και δραστικές περικοπές, και πολλοί προέβλεψαν χάος.
Ωστόσο, η οικονομία ενισχύθηκε, ο πληθωρισμός μειώθηκε και η φτώχεια υποχώρησε... μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Τα μέτρα από την πλευρά της προσφοράς δεν αποδίδουν άμεσα, αλλά λειτουργούν και έχουν διάρκεια.
Δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα μέσα σε έναν μήνα.
Δυστυχώς, ορισμένοι συμμετέχοντες στις αγορές ενθουσιάζονται με τον κεντρικό σχεδιασμό και φοβούνται τα μέτρα προσφοράς. Γιατί; Επειδή ο πρώτος σημαίνει εκτύπωση χρήματος, ενώ ο δεύτερος απαιτεί εις βάθος έρευνα από τη βάση προς τα πάνω. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη στον κεντρικό σχεδιασμό οδηγεί πάντα σε καταστροφή.
Η αύξηση των κυβερνητικών δαπανών οδηγεί στην έκδοση περισσότερων νομισματικών μονάδων και σε τεχνητή αύξηση της ταχύτητας κυκλοφορίας του χρήματος.
Οι Κεϊνσιανοί παρεμβατιστές προτείνουν υψηλότερη φορολογία για να μειώσουν την υπερβολική ρευστότητα στο σύστημα.
Έτσι, το μέγεθος της κυβέρνησης στην οικονομία αυξάνεται τόσο σε περιόδους ανάπτυξης όσο και σε περιόδους επιβράδυνσης, διαβρώνοντας τη δυνατότητα αποταμίευσης και επένδυσης.
Αυτή είναι η πορεία προς τη στασιμότητα, η οποία οδηγεί σε διαρκή πληθωρισμό, χαμηλότερους πραγματικούς μισθούς και οικονομική στασιμότητα.
Ο ρόλος των μειώσεων δαπανών και φόρων
Μια σύντομη ύφεση που προκύπτει από τον έλεγχο των κυβερνητικών δαπανών και του χρέους δεν είναι αρνητικό γεγονός.
Αντιθέτως, αποτελεί την εκδήλωση μιας προηγούμενης υπερβολής. Η μείωση των φόρων και η περικοπή των υπερβολικών κυβερνητικών θέσεων και δαπανών των τελευταίων ετών θα ενισχύσει την υγεία του ΑΕΠ.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η αύξηση του ομοσπονδιακού χρέους ξεπέρασε ακόμη και την ονομαστική ανάπτυξη του ΑΕΠ, και μάλιστα με σημαντική διαφορά.
Η ανατροπή αυτής της πορείας προς την καταστροφή είναι ζωτικής σημασίας.
Είναι προτιμότερο να υπάρξει μια σύντομη και υγιής ύφεση εάν αυτή προέρχεται από τη μείωση των κυβερνητικών δαπανών και τη βελτίωση του φορολογικού περιβάλλοντος, παρά να διατηρηθεί η ανάπτυξη μέσω χρέους και μη παραγωγικών δαπανών.
Το ζήτημα του χρέους των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών
Καθώς η παγκόσμια οικονομία αναδιαμορφώνεται, το αυξανόμενο χρέος από πιστωτικές κάρτες μεταξύ των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών αναδεικνύεται ως κρίσιμο ζήτημα.
Μια πρόσφατη έρευνα της AARP αποκάλυψε μια ανησυχητική τάση: σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί άνω των 50 ετών που έχουν χρέος από πιστωτικές κάρτες βασίζονται σε αυτό για να καλύψουν βασικές ανάγκες διαβίωσης.
Η έρευνα παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανοί.
Μεταξύ εκείνων που έχουν χρέος από πιστωτικές κάρτες, το 47% δήλωσε ότι χρησιμοποιεί τις κάρτες του για βασικά έξοδα διαβίωσης, ενώ το 37% έχει αυξήσει το χρέος του τον τελευταίο χρόνο.
Σχεδόν οι μισοί (48%) έχουν υπόλοιπα άνω των $5.000, ενώ κάποιοι ξεπερνούν ακόμη και τα $10.000.
Η οικονομική ατζέντα του Προέδρου Trump
Το οικονομικό όραμα του Προέδρου Trump βασίζεται σε μια ανθεκτικότερη αμερικανική οικονομία.
Παρά τις σημαντικές προκλήσεις —όπως η αυξημένη μεταβλητότητα των αγορών, οι διαπραγματεύσεις για τους δασμούς και η αλλαγή στις παγκόσμιες συμμαχίες— ο Trump παραμένει ακλόνητος στην πεποίθησή του ότι οι ΗΠΑ θα αναδυθούν ισχυρότερες και πιο ευημερούσες (και συμφωνούμε).
Η εστίαση της κυβέρνησής του στη μείωση των εμπορικών ανισορροπιών, την κατάργηση περιττών ρυθμίσεων και την απελευθέρωση των δυνατοτήτων του ιδιωτικού τομέα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.
Η Ευρώπη αναθεωρεί τώρα τις δημοσιονομικές της πολιτικές λόγω των οικονομικών αλλαγών στις ΗΠΑ.
Η Γερμανία εξετάζει το ενδεχόμενο να χαλαρώσει τους αυστηρούς δημοσιονομικούς της περιορισμούς, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένες επενδύσεις σε υποδομές και άμυνα.
Ταυτόχρονα, η Κίνα σηματοδοτεί μια νέα φάση οικονομικών μεταρρυθμίσεων, στοχεύοντας να αντιμετωπίσει τις απειλές της στασιμότητας και της αναποτελεσματικότητας, ενώ προσπαθεί να ισορροπήσει τις εμπορικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ.
Συμπέρασμα
Το οικονομικό πρόγραμμα του Trump και οι οικονομικές δυσκολίες των μεγαλύτερης ηλικίας Αμερικανών είναι αλληλένδετα ζητήματα.
Καθώς η παγκόσμια οικονομία υφίσταται αλλαγές, είναι απαραίτητο το χρηματοπιστωτικό σύστημα να προσαρμοστεί, προστατεύοντας τους πιο ευάλωτους.
Μέσω στοχευμένων πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα μέλλον στο οποίο οι ΗΠΑ και οι πολίτες τους θα αναπτυχθούν, απαλλαγμένοι από τα δεσμά της οικονομικής αβεβαιότητας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών