Το «πετροδολάριο» είναι η ραχοκοκαλιά του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου
Τα νομικά προβλήματα του Donald Trump, η πιθανότητα ο Joe Biden να βρεθεί αντιμέτωπος με έρευνα παραπομπής και άλλες ιστορίες που σχετίζονται με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές, έκαναν τα αμερικανικά ΜΜΕ να χάσουν μια ιστορία δυνητικά μεγαλύτερης σημασίας, αναφέρει το Ron Paul Institute.
Αυτή ήταν η απόφαση των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), που σχημάτισαν τη συμμαχία τους για να αμφισβητήσουν την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ, να εντάξουν έξι νέες χώρες στην ομάδα τους: Αργεντινή, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ένας τρόπος με τον οποίο οι BRICS ελπίζουν να επιτύχουν τους στόχους τους είναι να υπονομεύσουν τα θεμέλια της ισχύος των ΗΠΑ: την κατάσταση του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Luiz Inacio Lula de Silva ζήτησε από τα κράτη BRICS να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα, ενώ η Ινδία πιέζει οι εμπορικοί εταίροι της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, να εμπορεύονται σε ρουπίες Ινδίας και όχι σε δολάρια ΗΠΑ.
Η Κίνα και άλλες χώρες BRICS φέρεται να έχουν λάβει επίσης μέτρα για να εξερευνήσουν τη χρήση χρυσού αντί δολαρίων για το διεθνές εμπόριο.
Η ιστορία
Η ιστορία πηγαίνει όταν ο Πρόεδρος Richard Nixon διέκοψε τη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού το 1971, ο Henry Kissinger διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία όπου, σε αντάλλαγμα για τη διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία θα χρησιμοποιούσε δολάρια για τις συναλλαγές της στη διεθνή αγορά πετρελαίου.
Το «πετροδολάριο» είναι η ραχοκοκαλιά του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Στις αρχές του τρέχοντος έτους, η Σαουδική Αραβία υπέγραψε συμφωνία με τη Βραζιλία για την αποδοχή του νομίσματος της Βραζιλίας αντί για δολάρια για αγορές πετρελαίου.
Εάν η Σαουδική Αραβία υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες με άλλες χώρες BRICS, θα επισπεύσει το τέλος της βασιλείας του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα.
Η απόρριψη του δολαρίου οφείλεται επίσης σε μεγάλο βαθμό στη δυσαρέσκεια για την «εργαλειοποίηση» του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την αποθεματική συναλλαγματική θέση του δολαρίου για να αναγκάσει άλλες χώρες να συμμορφωθούν με τις αμερικανικές κυρώσεις κατά του τελευταίου «χαρακτηρισμένου Χίτλερ».
Οι κυρώσεις είναι μια πράξη πολέμου, επομένως, αναγκάζοντας άλλες χώρες να ακολουθήσουν τις αμερικανικές κυρώσεις, η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις παρασύρει σε συγκρούσεις που δεν είναι προς τα εθνικά τους συμφέροντα.
Ήταν αναπόφευκτο ότι η αλαζονεία της ελίτ της εξωτερικής μας πολιτικής θα προκαλούσε τελικά μια αντίδραση.
Η αντίδραση ξεκίνησε πέρυσι όταν οι ΗΠΑ ζήτησαν από άλλες χώρες να συμμετάσχουν στην επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις αυτών των κυρώσεων στις δικές τους οικονομίες.
Οι εναλλακτικές
Η κίνηση για την αντικατάσταση ή τουλάχιστον τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων του δολαρίου οφείλεται επίσης στην ανησυχία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του τεράστιου εθνικού χρέους των ΗΠΑ.
Παρά τους ισχυρισμούς και των δύο μερών ότι οι πρόσφατες συμφωνίες για το ανώτατο όριο του χρέους έδειξαν ότι το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος άρχισαν να ασχολούνται σοβαρά με τη δημοσιονομική σύνεση, το χρέος των 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εξακολουθεί να είναι έτοιμο να αυξηθεί έως και 115 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 30 χρόνια.
Το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος αρνούνται να περικόψουν τις δαπάνες σε οποιονδήποτε τομέα.
Δεν μπορούν καν να σταματήσουν να διοχετεύουν δισεκατομμύρια στον πόλεμο χωρίς νίκη στην Ουκρανία, παρόλο που αυτές οι δαπάνες αντιτίθενται από μια σαφή πλειοψηφία των Αμερικανών.
Δυστυχώς, θα χρειαστεί ένα σοκ, όπως η απόρριψη του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου και η επακόλουθη κρίση δολαρίου για να αναγκάσει την κυβέρνηση και τον λαό των ΗΠΑ να λάβουν μέτρα για να απαλλαγούν από τον εθισμό τους στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας και στο νόμισμα fiat, αναφέρει το Ron Paul Institute.
Αυτό θα σημάνει μερικές δύσκολες στιγμές για τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η οικονομική ύφεση μπορεί να μην διαρκέσει όσο περιμένουν οι άνθρωποι.
Τα καλά νέα είναι ότι η κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επιστροφή σε περιορισμένη συνταγματική διακυβέρνηση, μια πραγματική οικονομία ελεύθερης αγοράς απαλλαγμένη από εταιρείες και σχέσεις, μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ειρήνη και το ελεύθερο εμπόριο και σε ένα νομισματικό σύστημα ελεύθερης αγοράς.
www.bankingnews.gr
Αυτή ήταν η απόφαση των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), που σχημάτισαν τη συμμαχία τους για να αμφισβητήσουν την πολιτική και οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ, να εντάξουν έξι νέες χώρες στην ομάδα τους: Αργεντινή, Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ένας τρόπος με τον οποίο οι BRICS ελπίζουν να επιτύχουν τους στόχους τους είναι να υπονομεύσουν τα θεμέλια της ισχύος των ΗΠΑ: την κατάσταση του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Ο Πρόεδρος της Βραζιλίας Luiz Inacio Lula de Silva ζήτησε από τα κράτη BRICS να δημιουργήσουν το δικό τους νόμισμα, ενώ η Ινδία πιέζει οι εμπορικοί εταίροι της, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, να εμπορεύονται σε ρουπίες Ινδίας και όχι σε δολάρια ΗΠΑ.
Η Κίνα και άλλες χώρες BRICS φέρεται να έχουν λάβει επίσης μέτρα για να εξερευνήσουν τη χρήση χρυσού αντί δολαρίων για το διεθνές εμπόριο.
Η ιστορία
Η ιστορία πηγαίνει όταν ο Πρόεδρος Richard Nixon διέκοψε τη σχέση μεταξύ δολαρίου και χρυσού το 1971, ο Henry Kissinger διαπραγματεύτηκε μια συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία όπου, σε αντάλλαγμα για τη διπλωματική και στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία θα χρησιμοποιούσε δολάρια για τις συναλλαγές της στη διεθνή αγορά πετρελαίου.
Το «πετροδολάριο» είναι η ραχοκοκαλιά του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Στις αρχές του τρέχοντος έτους, η Σαουδική Αραβία υπέγραψε συμφωνία με τη Βραζιλία για την αποδοχή του νομίσματος της Βραζιλίας αντί για δολάρια για αγορές πετρελαίου.
Εάν η Σαουδική Αραβία υπογράψει παρόμοιες συμφωνίες με άλλες χώρες BRICS, θα επισπεύσει το τέλος της βασιλείας του δολαρίου ως αποθεματικό νόμισμα.
Η απόρριψη του δολαρίου οφείλεται επίσης σε μεγάλο βαθμό στη δυσαρέσκεια για την «εργαλειοποίηση» του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την αποθεματική συναλλαγματική θέση του δολαρίου για να αναγκάσει άλλες χώρες να συμμορφωθούν με τις αμερικανικές κυρώσεις κατά του τελευταίου «χαρακτηρισμένου Χίτλερ».
Οι κυρώσεις είναι μια πράξη πολέμου, επομένως, αναγκάζοντας άλλες χώρες να ακολουθήσουν τις αμερικανικές κυρώσεις, η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις παρασύρει σε συγκρούσεις που δεν είναι προς τα εθνικά τους συμφέροντα.
Ήταν αναπόφευκτο ότι η αλαζονεία της ελίτ της εξωτερικής μας πολιτικής θα προκαλούσε τελικά μια αντίδραση.
Η αντίδραση ξεκίνησε πέρυσι όταν οι ΗΠΑ ζήτησαν από άλλες χώρες να συμμετάσχουν στην επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις αυτών των κυρώσεων στις δικές τους οικονομίες.
Οι εναλλακτικές
Η κίνηση για την αντικατάσταση ή τουλάχιστον τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων του δολαρίου οφείλεται επίσης στην ανησυχία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του τεράστιου εθνικού χρέους των ΗΠΑ.
Παρά τους ισχυρισμούς και των δύο μερών ότι οι πρόσφατες συμφωνίες για το ανώτατο όριο του χρέους έδειξαν ότι το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος άρχισαν να ασχολούνται σοβαρά με τη δημοσιονομική σύνεση, το χρέος των 33 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εξακολουθεί να είναι έτοιμο να αυξηθεί έως και 115 τρισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 30 χρόνια.
Το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος αρνούνται να περικόψουν τις δαπάνες σε οποιονδήποτε τομέα.
Δεν μπορούν καν να σταματήσουν να διοχετεύουν δισεκατομμύρια στον πόλεμο χωρίς νίκη στην Ουκρανία, παρόλο που αυτές οι δαπάνες αντιτίθενται από μια σαφή πλειοψηφία των Αμερικανών.
Δυστυχώς, θα χρειαστεί ένα σοκ, όπως η απόρριψη του αποθεματικού νομίσματος του δολαρίου και η επακόλουθη κρίση δολαρίου για να αναγκάσει την κυβέρνηση και τον λαό των ΗΠΑ να λάβουν μέτρα για να απαλλαγούν από τον εθισμό τους στις δαπάνες κοινωνικής πρόνοιας και στο νόμισμα fiat, αναφέρει το Ron Paul Institute.
Αυτό θα σημάνει μερικές δύσκολες στιγμές για τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, η οικονομική ύφεση μπορεί να μην διαρκέσει όσο περιμένουν οι άνθρωποι.
Τα καλά νέα είναι ότι η κρίση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια επιστροφή σε περιορισμένη συνταγματική διακυβέρνηση, μια πραγματική οικονομία ελεύθερης αγοράς απαλλαγμένη από εταιρείες και σχέσεις, μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στην ειρήνη και το ελεύθερο εμπόριο και σε ένα νομισματικό σύστημα ελεύθερης αγοράς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών