Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας είναι απαραίτητη κυρίως επειδή οι παλιοί κανόνες ήταν ανεφάρμοστοι, αναφέρει η Handelsblatt
Αν πάρουμε τοις μετρητοίς τους επικριτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι νέοι ευρωπαϊκοί κανόνες για το χρέος είναι μια οικονομική αμαρτία.
Λέγεται ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας για το ευρώ θα λειανθεί...
Ωστόσο, όπως λέει η Handelsblatt, τίποτε δεν ήταν πιο ήπιο από το προηγούμενο κανονιστικό πλαίσιο… καθώς ίσχυαν μόνο στα χαρτιά.
Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας είναι απαραίτητη κυρίως επειδή οι παλιοί κανόνες ήταν ανεφάρμοστοι.
Επομένως, δεν πρόκειται για… παραχωρήσεις σε υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.
Αντίθετα, πρόκειται για τον επανακαθορισμό κανόνων που οι κυβερνήσεις πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
Σύμφωνα με τη Handelsblatt, ακόμη και μια πρόχειρη ματιά στα δημόσια οικονομικά των κρατών δείχνει τα προβλήματα: το χρέος στην ευρωζώνη ανέρχεται -κατά μέσο όρο- στο 90% της οικονομικής ισχύος – πολύ πάνω από το ανώτατο όριο του 60% που ορίζεται στις συνθήκες της ΕΕ.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας στην τρέχουσα μορφή του είναι ένα σύμφωνο «δίκαιου» καιρού:
όταν τα πράγματα πάνε καλά οικονομικά, είναι μια σίγουρη επιτυχία.
Και μόλις προκύψει κρίση, αναστέλλεται – ίδετε… πανδημία.
Το τέλος των ανόητων… κανόνων
Η Κομισιόν πρέπει να επιμείνει αυστηρά στη συμμόρφωση με τους κανονισμούς, λένε οι επικριτές της.
Η επιβολή, ωστόσο, απαιτεί ένα ελάχιστο επίπεδο ρεαλισμού που δεν προσέφερε το προηγούμενο σύμφωνο.
Ακόμη και ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schauble, ο οποίος παρουσίαζε τον εαυτό του ως φρουρό της λιτότητας, απέφυγε να τιμωρήσει τις αμαρτωλές Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία.
Η απαίτηση οι χώρες να μειώσουν τα επίπεδα του χρέους τους στο 60% μέσα σε 20 χρόνια ήταν ιδιαίτερα παράλογη.
Είναι λίγο σαν να απαιτείται βαρύτητα στο φεγγάρι.
Μια χώρα όπως η Ιταλία θα έπρεπε να εξοικονομήσει τόσo πολλά ώστε η οικονομία να κατέρρεε.
Υπολογιζόμενο σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, το επίπεδο του χρέους πιθανώς θα αυξηθεί.
Οι οικονομικοί ευσεβείς πόθοι συγκρούονται με βασικές αρχές της οικονομίας - αυτή είναι η μέχρι τώρα εμπειρία από το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Επομένως, είναι καλό που η Επιτροπή επιχειρεί τώρα μεταρρυθμίσεις.
Η βασική ιδέα να επιτραπεί μεγαλύτερη ευελιξία στη μείωση του χρέους και να ληφθεί υπόψη το οικονομικό περιβάλλον είναι σωστή.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο λειτουργεί με μια τέτοια προσέγγιση εδώ και δεκαετίες.
Είναι καιρός να ηγηθεί της συναισθηματικής συζήτησης για το ευρώ με οικονομικό λόγο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία: οι κανόνες για το χρέος της ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμιστούν.
Οι σημερινοί κανόνες είναι ξεπερασμένοι λόγω του υψηλού επιπέδου χρέους στις χώρες της ΕΕ.
Ταυτόχρονα, γέμισαν εξαιρέσεις και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ σωστά.
Ακόμα και πριν από τον κορωνοϊό και τον πόλεμο της Ουκρανίας, το Σύμφωνο Σταθερότητας είχε εκφυλιστεί σε χάρτινη τίγρη…
Ωστόσο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφωνήσει με την πρόταση μεταρρύθμισης της Επιτροπής.
Οι ιδέες από τις Βρυξέλλες δεν είναι απλώς μια άμβλυνση.
Εάν το νομοσχέδιο εγκρινόταν, οι κανόνες για το χρέος στην Ευρώπη θα παρακάμπτονταν de facto.
Οι προτάσεις θέτουν έναν σχεδόν ανυπολόγιστο κίνδυνο για τη συνέχιση της ύπαρξης του ευρώ.
www.bankingnews.gr
Λέγεται ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας για το ευρώ θα λειανθεί...
Ωστόσο, όπως λέει η Handelsblatt, τίποτε δεν ήταν πιο ήπιο από το προηγούμενο κανονιστικό πλαίσιο… καθώς ίσχυαν μόνο στα χαρτιά.
Η μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας είναι απαραίτητη κυρίως επειδή οι παλιοί κανόνες ήταν ανεφάρμοστοι.
Επομένως, δεν πρόκειται για… παραχωρήσεις σε υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα.
Αντίθετα, πρόκειται για τον επανακαθορισμό κανόνων που οι κυβερνήσεις πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
Σύμφωνα με τη Handelsblatt, ακόμη και μια πρόχειρη ματιά στα δημόσια οικονομικά των κρατών δείχνει τα προβλήματα: το χρέος στην ευρωζώνη ανέρχεται -κατά μέσο όρο- στο 90% της οικονομικής ισχύος – πολύ πάνω από το ανώτατο όριο του 60% που ορίζεται στις συνθήκες της ΕΕ.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας στην τρέχουσα μορφή του είναι ένα σύμφωνο «δίκαιου» καιρού:
όταν τα πράγματα πάνε καλά οικονομικά, είναι μια σίγουρη επιτυχία.
Και μόλις προκύψει κρίση, αναστέλλεται – ίδετε… πανδημία.
Το τέλος των ανόητων… κανόνων
Η Κομισιόν πρέπει να επιμείνει αυστηρά στη συμμόρφωση με τους κανονισμούς, λένε οι επικριτές της.
Η επιβολή, ωστόσο, απαιτεί ένα ελάχιστο επίπεδο ρεαλισμού που δεν προσέφερε το προηγούμενο σύμφωνο.
Ακόμη και ο πρώην ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομικών, Wolfgang Schauble, ο οποίος παρουσίαζε τον εαυτό του ως φρουρό της λιτότητας, απέφυγε να τιμωρήσει τις αμαρτωλές Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία.
Η απαίτηση οι χώρες να μειώσουν τα επίπεδα του χρέους τους στο 60% μέσα σε 20 χρόνια ήταν ιδιαίτερα παράλογη.
Είναι λίγο σαν να απαιτείται βαρύτητα στο φεγγάρι.
Μια χώρα όπως η Ιταλία θα έπρεπε να εξοικονομήσει τόσo πολλά ώστε η οικονομία να κατέρρεε.
Υπολογιζόμενο σε σχέση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, το επίπεδο του χρέους πιθανώς θα αυξηθεί.
Οι οικονομικοί ευσεβείς πόθοι συγκρούονται με βασικές αρχές της οικονομίας - αυτή είναι η μέχρι τώρα εμπειρία από το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Επομένως, είναι καλό που η Επιτροπή επιχειρεί τώρα μεταρρυθμίσεις.
Η βασική ιδέα να επιτραπεί μεγαλύτερη ευελιξία στη μείωση του χρέους και να ληφθεί υπόψη το οικονομικό περιβάλλον είναι σωστή.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο λειτουργεί με μια τέτοια προσέγγιση εδώ και δεκαετίες.
Είναι καιρός να ηγηθεί της συναισθηματικής συζήτησης για το ευρώ με οικονομικό λόγο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία: οι κανόνες για το χρέος της ΕΕ πρέπει να μεταρρυθμιστούν.
Οι σημερινοί κανόνες είναι ξεπερασμένοι λόγω του υψηλού επιπέδου χρέους στις χώρες της ΕΕ.
Ταυτόχρονα, γέμισαν εξαιρέσεις και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ σωστά.
Ακόμα και πριν από τον κορωνοϊό και τον πόλεμο της Ουκρανίας, το Σύμφωνο Σταθερότητας είχε εκφυλιστεί σε χάρτινη τίγρη…
Ωστόσο, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμφωνήσει με την πρόταση μεταρρύθμισης της Επιτροπής.
Οι ιδέες από τις Βρυξέλλες δεν είναι απλώς μια άμβλυνση.
Εάν το νομοσχέδιο εγκρινόταν, οι κανόνες για το χρέος στην Ευρώπη θα παρακάμπτονταν de facto.
Οι προτάσεις θέτουν έναν σχεδόν ανυπολόγιστο κίνδυνο για τη συνέχιση της ύπαρξης του ευρώ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών