Ακατανόητη χαρακτηρίζει την εμμονή των Κεντρικών Τραπεζών με τον πληθωρισμό ο οικονομολόγος Daniell Lacalle
Ακατανόητη χαρακτηρίζει την εμμονή των Κεντρικών Τραπεζών με τον πληθωρισμό ο οικονομολόγος Daniell Lacalle.
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν εμμονή με τον πληθωρισμό, ωστόσο μόνο κοινωνικό μέτρο δεν είναι η άνοδός του.
Η τρέχουσα νομισματική πολιτική μοιάζει με οδηγό που πάει με 200 χιλιόμετρα ανά ώρα, κοιτάζει στον καθρέπτη του και πιστεύει ότι δεν θα προσκρούσει πουθενά, οπότε επιταχύνει.
Με άλλα, λόγια, οι κεντρικές τράπεζες εκτιμούν δεν υπάρχει κίνδυνος σε ό,τι αφορά την τρέχουσα νομισματική πολιτική, βάσει δύο λανθασμένων συμπερασμάτων:
Πρώτον, ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός και, δεύτερον, ότι τα οφέλη υπερβαίνουν τους κινδύνους.
Η ιδέα ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός είναι λάθος.
Υπάρχει πληθωρισμός στα αγαθά και στον κλάδο των υπηρεσιών που χρησιμοποιούν οι καταναλωτές.
Ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή τεχνηέντως είναι σε χαμηλά επίπεδα λόγω της πτώσης στη ζήτηση του πετρελαίου, της καθίζησης στον τουρισμό και στην τεχνολογία.
Επιπλέον, σε κράτη με επιθετική φορολογία στην Ενέργεια, στο καλάθι των προϊόντων της νοικοκυράς οι τιμές ολοένα αυξάνονται.
Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει πως ο επίσημος πληθωρισμός δεν αντικατοπτρίζει τις αλλαγές στο καταναλωτικό μοτίβο και συμπεραίνει ότι ο πραγματικός πληθωρισμός είναι διπλάσιος στην εποχή της πανδημικής κρίσης.
Οι κεντρικές τράπεζες θα λένε συχνά ότι αυτές οι αυξήσεις τιμών δεν οφείλονται στη νομισματική πολιτική, αλλά στις δυνάμεις της αγοράς.
Ωστόσο, είναι ακριβώς η νομισματική πολιτική που πιέζει τις δυνάμεις της αγοράς πιέζοντας τα επιτόκια χαμηλότερα και την προσφορά χρήματος υψηλότερα.
Ο πληθωρισμός μπορεί να μην εμφανίζεται στους τίτλους ειδήσεων, αλλά οι καταναλωτές τον αισθάνονται.
Υπάρχει παραπλάνηση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανησυχεί συνεχώς για χαμηλό πληθωρισμό, ενώ διαμαρτυρίες για το αυξανόμενο κόστος ζωής εξαπλώνονται σε όλη την Ευρωζώνη.
Τα επίσημα μέτρα για τον πληθωρισμό δεν αντικατοπτρίζουν απλώς τις δυσκολίες και την απώλεια αγοραστικής δύναμης των μισθών της μεσαίας τάξης.
Ως εκ τούτου, υπάρχει διπλός κίνδυνος.
Πρώτον, υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει μια δραματική αύξηση της ανισότητας, ενώ αισθάνονται την αύξηση των βασικών αγαθών και υπηρεσιών περισσότερο από οποιονδήποτε.
Δεύτερον, είναι αναληθές ότι οι μισθοί θα αυξηθούν παράλληλα με τον πληθωρισμό.
Οι πραγματικοί μισθοί μένουν στάσιμοι.
Το γεγονός ότι οι τιμές αυξάνονται σε μια πανδημική κρίση δεν είναι επιτυχία, είναι μια άθλια αποτυχία και πλήττει κάθε καταναλωτή που έχει δει τα έσοδα να καταρρέουν κατά 10 ή 20%.
Ο πληθωρισμός δεν είναι κοινωνική πολιτική.
Είναι ληστεία ημέρας.
www.bankingnews.gr
Οι κεντρικές τράπεζες έχουν εμμονή με τον πληθωρισμό, ωστόσο μόνο κοινωνικό μέτρο δεν είναι η άνοδός του.
Η τρέχουσα νομισματική πολιτική μοιάζει με οδηγό που πάει με 200 χιλιόμετρα ανά ώρα, κοιτάζει στον καθρέπτη του και πιστεύει ότι δεν θα προσκρούσει πουθενά, οπότε επιταχύνει.
Με άλλα, λόγια, οι κεντρικές τράπεζες εκτιμούν δεν υπάρχει κίνδυνος σε ό,τι αφορά την τρέχουσα νομισματική πολιτική, βάσει δύο λανθασμένων συμπερασμάτων:
Πρώτον, ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός και, δεύτερον, ότι τα οφέλη υπερβαίνουν τους κινδύνους.
Η ιδέα ότι δεν υπάρχει πληθωρισμός είναι λάθος.
Υπάρχει πληθωρισμός στα αγαθά και στον κλάδο των υπηρεσιών που χρησιμοποιούν οι καταναλωτές.
Ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή τεχνηέντως είναι σε χαμηλά επίπεδα λόγω της πτώσης στη ζήτηση του πετρελαίου, της καθίζησης στον τουρισμό και στην τεχνολογία.
Επιπλέον, σε κράτη με επιθετική φορολογία στην Ενέργεια, στο καλάθι των προϊόντων της νοικοκυράς οι τιμές ολοένα αυξάνονται.
Μια πρόσφατη μελέτη δείχνει πως ο επίσημος πληθωρισμός δεν αντικατοπτρίζει τις αλλαγές στο καταναλωτικό μοτίβο και συμπεραίνει ότι ο πραγματικός πληθωρισμός είναι διπλάσιος στην εποχή της πανδημικής κρίσης.
Οι κεντρικές τράπεζες θα λένε συχνά ότι αυτές οι αυξήσεις τιμών δεν οφείλονται στη νομισματική πολιτική, αλλά στις δυνάμεις της αγοράς.
Ωστόσο, είναι ακριβώς η νομισματική πολιτική που πιέζει τις δυνάμεις της αγοράς πιέζοντας τα επιτόκια χαμηλότερα και την προσφορά χρήματος υψηλότερα.
Ο πληθωρισμός μπορεί να μην εμφανίζεται στους τίτλους ειδήσεων, αλλά οι καταναλωτές τον αισθάνονται.
Υπάρχει παραπλάνηση.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανησυχεί συνεχώς για χαμηλό πληθωρισμό, ενώ διαμαρτυρίες για το αυξανόμενο κόστος ζωής εξαπλώνονται σε όλη την Ευρωζώνη.
Τα επίσημα μέτρα για τον πληθωρισμό δεν αντικατοπτρίζουν απλώς τις δυσκολίες και την απώλεια αγοραστικής δύναμης των μισθών της μεσαίας τάξης.
Ως εκ τούτου, υπάρχει διπλός κίνδυνος.
Πρώτον, υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει μια δραματική αύξηση της ανισότητας, ενώ αισθάνονται την αύξηση των βασικών αγαθών και υπηρεσιών περισσότερο από οποιονδήποτε.
Δεύτερον, είναι αναληθές ότι οι μισθοί θα αυξηθούν παράλληλα με τον πληθωρισμό.
Οι πραγματικοί μισθοί μένουν στάσιμοι.
Το γεγονός ότι οι τιμές αυξάνονται σε μια πανδημική κρίση δεν είναι επιτυχία, είναι μια άθλια αποτυχία και πλήττει κάθε καταναλωτή που έχει δει τα έσοδα να καταρρέουν κατά 10 ή 20%.
Ο πληθωρισμός δεν είναι κοινωνική πολιτική.
Είναι ληστεία ημέρας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών