γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρατήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης, σημειώνει η Barclays, στην τελευταία 5σέλιδη έκθεση της με τον τίτλο «Risk of Greek exit rises» (Οι κίνδυνοι μιας ελληνικής εξόδου αυξάνονται), καθώς όπως υποστηρίζει το κόστος από μία τέτοια κίνηση είναι πολύ μεγάλο, ξεπερνώντας τα πιθανά οφέλη.
Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες να σχματιστεί κυβέρνηση, η Ελλάδα οδεύει προς νέο γύρο εκλογών, στις 17 Ιουνίου, με ένα πολύ αβέβαιο αποτέλεσμα. Ωστόσο, παρά την αυξημένη πολιτική αβεβαιότητα, μια ελληνική έξοδος δεν είναι βασικό σενάριο στο άμεσο μέλλον για την Barclays. Το κόστος (και οι κίνδυνοι) για την Ελλάδα και την Ευρώπη υπερβαίνουν κατά πολύ τα οφέλη.
Για την Ελλάδα, το κόστος είναι πολύ προφανές. Εάν δεν επιτευχθεί κάποιο βιώσιμο κυβερνητικό σχήμα που να συνεχίσει το πρόγραμμα προσαρμογής, τότε θα σταματήσει η χρηματοδότηση από την Τρόικα. Αυτό θα σήμαινε ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την παροχή ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες. Έτσι η Ελλάδα ια κλειδωθεί έξω από το Ευρωσύστημα, γρήγορα θα ξεμείνει από μετρητά, με αποτέλεσμα να οδηγήθει στην αποχώρηση από την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση.
Σε ένα τέτοιο σενάριο η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να είναι ακόμη μεγαλύτερη από ό, τι προβλέπεται από το ισχύον πρόγραμμα. Χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση, η χώρα θα πρέπει αμέσως να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ θα αντιμετώπιζε μαζικές εκροές καταθέσεων και σημαντική οικονομική συρρίκνωση.
Όλοι αυτοί οι αρνητικοί παράγοντες συνεχώς θα αλληλοενισχύονται δημιουργώντας ένα θανάσιμο σπιράλ. Η δραχμή θα υποτιμηθεί πολύ γρήγορα, και ως εκ τούτου, πολλές τοπικές επιχειρήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις οι οποίες θα είναι πολύ έντονες. Τα οφέλη ενός ασθενέστερου νομίσματος και της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής είναι πιθανό να γίνουν αισθητά μόνον σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση.
Η απόφαση είναι λιγότερο σαφής για την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά το κόστος της εξόδού της Ελλάδας από το ευρώ είναι πιθανό να υπερβεί τα οφέλη, λόγω κυρίως του κινδύνου μετάδοσης. Αν και οι άμεσες εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ζώνη είναι σημαντικές, οι άμεσες επιπτώσεις από την ελληνική έξοδο φαίνονται διαχειρίσιμες δεδομένου του περιορισμένου μεγέθους της ελληνικής οικονομίας. Μεγάλο μέρος της έκθεσης της ευρωζώνης προς την Ελλάδα έχει μετατοπιστεί στον επίσημο κλάδο μέσω των προγραμμάτων διάσωσης, ήτοι ελαφρώς πάνω από 290 δισ ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι τελικά το ποσοστό ανάκτησης από την έξοδο της χώρας από το ευρώ ανέλθει μεταξύ 20% -50%, δηλαδή περίπου 150 ή 1% -2,5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Αυτό φαίνεται διαχειρίσιμο για τη ζώνη του ευρώ.
Ωστόσο, ο βασικός κίνδυνος για τη ζώνη του ευρώ παραμένει αυτός της μετάδοσης. Η Ισπανία βρίσκεται αντιμέτωπη με έντονες πιέσεις από την αγορά, ενώ και η Ιταλία είναι απίθανο να διαφύγει των κινδύνων εάν η κατάσταση επιδεινωθεί. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να δράσουν δυναμικά για να σταματήσουν την εξάπλωση της κρίσης. Αυτό θα απαιτήσει ενδεχομένως και την παρέμβαση της ΕΚΤ για την παροχή ρευστότητας για όσο διάστημα απαιτείται. Επιπλέον, εάν μια ελληνική έξοδος πλήξει βίαια την εμπιστοσύνη των καταθετών σε άλλες τράπεζες της Ευρώπης, τότε οι αρχές μπορεί να χρειαστεί να απαντήσουν με ένα αξιόπιστο πρόγραμμα ασφάλισης των καταθέσεων.
Ακόμη και με μια μετριοπαθή ανάλυση κόστους-οφέλους φαίνεται ότι κανέναν δεν συμφέρει η άτακτη ελληνική έξοδος, καθώς υπάρχουν αρκετά υψηλοί κίνδυνοι. Μόνο αν το μέγεθος των τειχών προστασίας και η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης επιταχύνει, μια ελληνική έξοδος θα γίνει λιγότερο δαπανηρή για την Ευρώπη και οι κίνδυνοι μετάδοσης θα μειωθούν.
www.bankingnews.gr
Για την Ελλάδα, το κόστος είναι πολύ προφανές. Εάν δεν επιτευχθεί κάποιο βιώσιμο κυβερνητικό σχήμα που να συνεχίσει το πρόγραμμα προσαρμογής, τότε θα σταματήσει η χρηματοδότηση από την Τρόικα. Αυτό θα σήμαινε ότι η ΕΚΤ δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την παροχή ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες. Έτσι η Ελλάδα ια κλειδωθεί έξω από το Ευρωσύστημα, γρήγορα θα ξεμείνει από μετρητά, με αποτέλεσμα να οδηγήθει στην αποχώρηση από την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση.
Σε ένα τέτοιο σενάριο η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να είναι ακόμη μεγαλύτερη από ό, τι προβλέπεται από το ισχύον πρόγραμμα. Χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση, η χώρα θα πρέπει αμέσως να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ θα αντιμετώπιζε μαζικές εκροές καταθέσεων και σημαντική οικονομική συρρίκνωση.
Όλοι αυτοί οι αρνητικοί παράγοντες συνεχώς θα αλληλοενισχύονται δημιουργώντας ένα θανάσιμο σπιράλ. Η δραχμή θα υποτιμηθεί πολύ γρήγορα, και ως εκ τούτου, πολλές τοπικές επιχειρήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις οι οποίες θα είναι πολύ έντονες. Τα οφέλη ενός ασθενέστερου νομίσματος και της ανεξάρτητης νομισματικής πολιτικής είναι πιθανό να γίνουν αισθητά μόνον σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση.
Η απόφαση είναι λιγότερο σαφής για την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά το κόστος της εξόδού της Ελλάδας από το ευρώ είναι πιθανό να υπερβεί τα οφέλη, λόγω κυρίως του κινδύνου μετάδοσης. Αν και οι άμεσες εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη ζώνη είναι σημαντικές, οι άμεσες επιπτώσεις από την ελληνική έξοδο φαίνονται διαχειρίσιμες δεδομένου του περιορισμένου μεγέθους της ελληνικής οικονομίας. Μεγάλο μέρος της έκθεσης της ευρωζώνης προς την Ελλάδα έχει μετατοπιστεί στον επίσημο κλάδο μέσω των προγραμμάτων διάσωσης, ήτοι ελαφρώς πάνω από 290 δισ ευρώ. Αν υποθέσουμε ότι τελικά το ποσοστό ανάκτησης από την έξοδο της χώρας από το ευρώ ανέλθει μεταξύ 20% -50%, δηλαδή περίπου 150 ή 1% -2,5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Αυτό φαίνεται διαχειρίσιμο για τη ζώνη του ευρώ.
Ωστόσο, ο βασικός κίνδυνος για τη ζώνη του ευρώ παραμένει αυτός της μετάδοσης. Η Ισπανία βρίσκεται αντιμέτωπη με έντονες πιέσεις από την αγορά, ενώ και η Ιταλία είναι απίθανο να διαφύγει των κινδύνων εάν η κατάσταση επιδεινωθεί. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να δράσουν δυναμικά για να σταματήσουν την εξάπλωση της κρίσης. Αυτό θα απαιτήσει ενδεχομένως και την παρέμβαση της ΕΚΤ για την παροχή ρευστότητας για όσο διάστημα απαιτείται. Επιπλέον, εάν μια ελληνική έξοδος πλήξει βίαια την εμπιστοσύνη των καταθετών σε άλλες τράπεζες της Ευρώπης, τότε οι αρχές μπορεί να χρειαστεί να απαντήσουν με ένα αξιόπιστο πρόγραμμα ασφάλισης των καταθέσεων.
Ακόμη και με μια μετριοπαθή ανάλυση κόστους-οφέλους φαίνεται ότι κανέναν δεν συμφέρει η άτακτη ελληνική έξοδος, καθώς υπάρχουν αρκετά υψηλοί κίνδυνοι. Μόνο αν το μέγεθος των τειχών προστασίας και η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης επιταχύνει, μια ελληνική έξοδος θα γίνει λιγότερο δαπανηρή για την Ευρώπη και οι κίνδυνοι μετάδοσης θα μειωθούν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών