Μένει να δούμε αν η Ιταλία μπορεί να συγκεντρώσει ένα συνασπισμό των οικονομικά προοδευτικών και πολιτικά ρεαλιστικών χωρών να ξεπεράσουν τον γερμανικό συντηρητισμό και δογματισμό.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν βρίσκεται στα καλύτερα της, ποια ηγεσία μπορεί να την διασώσει διερωτάται ο Anatole Kaletsky επικεφαλής οικονομολόγος και βασικό στέλεχος της Gavekal Dragonomics.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ευρέως πιστώνεται την απάντηση στο περίφημο ερώτημα του Henry Kissinger για τη δυτική συμμαχία:
"Τι είναι ο αριθμός τηλεφώνου για την Ευρώπη"
Αλλά αν ο αριθμός τηλεφώνου της Ευρώπης έχει γερμανικό κωδικό κλήσης, περνά μέσα σε μια αυτοματοποιημένη απάντηση: όχι σε όλα.
Αυτή η φράση «όχι σε όλα» - περικλείεται σε φράση του Mario Draghi, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που περιέγραψε πρόσφατα το γερμανικό πρότυπο σε όλες τις οικονομικές πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην ενίσχυση της Ευρώπης.
Μια κλασική περίπτωση ήταν το veto της Μέρκελ στην πρόταση του ιταλού πρωθυπουργού Matteo Renzi να χρηματοδοτήσει προγράμματα προσφύγων στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και την Τουρκία μέσω της έκδοσης ομολόγων της ΕΕ.
Επίσης μια αποτελεσματική και χαμηλού κόστους ιδέα προωθείται από κορυφαίους χρηματοδότες, όπως ο Soros.
H άρνηση της Μέρκελ, ακόμη και να εξετάσει ευρύτερα ευρωπαϊκά συμφέροντα, αν αυτά απειλούν την δημοτικότητά της έχει μετατραπεί σε επαναλαμβανόμενο εφιάλτη για άλλους ηγέτες της ΕΕ.
Η άρνηση αυτή αποτελεί τη βάση όχι μόνο στην οικονομική και μεταναστευτική πολιτική αλλά και εκφοβισμό της Ελλάδας, την υποστήριξή της για τις επιδοτήσεις άνθρακα, την υποστήριξη της στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία με τις εκπομπές ντίζελ, την Τουρκία και την περιορισμένη ελευθερία του Τύπου και την κακοδιαχείριση στην συμφωνία Μινσκ στην Ουκρανία .
Με λίγα λόγια, η Μέρκελ έχει κάνει περισσότερα για να βλάψει την ΕΕ από διακηρύσσει το πάθος της για "το ευρωπαϊκό σχέδιο."
Η Ευρώπη μπορεί να έχει απογοητευτεί από την γερμανική ηγεσία. Οι προφανείς υποψήφιοι που θα μπορούσαν να αναλάβουν είναι εγκλωβισμένοι.
Η Βρετανία έχει αποκλειστεί λόγω του δημοψηφίσματος.
Η Γαλλία έχει παραλύσει μέχρι το επόμενο έτος των προεδρικών εκλογών ενώ η Ισπανία δεν μπορεί καν να σχηματίσει κυβέρνηση.
Αυτά τα δεδομένα αφήνουν την Ιταλία, μια χώρα η οποία, αφού κυριάρχησε στον πολιτισμό της Ευρώπης για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, αντιμετωπίζεται τώρα ως «περιφερειακή δύναμη». Αλλά αν η Ιταλία επαναλάβει τον ιστορικό της ρόλο ως πηγή της Ευρώπης θα υπάρξουν καλύτερες ιδέες στην πολιτική και στην οικονομία.
Η προσπάθεια του Draghi να μετεξελιχθεί η ΕΚΤ σε μια πιο δημιουργική και δυναμική κεντρική τράπεζα του κόσμου είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.
Το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που Draghi, κατά την γερμανική αντιπολίτευση, έχει σώσει το ευρώ, παρακάμπτοντας τους κανόνες της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
Τον περασμένο μήνα, Draghi έγινε ο πρώτος κεντρικός τραπεζίτης που πήρε στα σοβαρά την ιδέα του χρήματος από το ελικόπτερο - την άμεση διάθεση χρήματος από την κεντρική τράπεζα προς τους κατοίκους της ευρωζώνης.
Οι ηγέτες της Γερμανίας έχουν αντιδράσει και προβαίνουν σε προσωπικές επιθέσεις κατά του Draghi.
Η Ιταλία σταδιακά έχει έρθει σε ρήξη με τις προ-κεϋνσιανές θεωρίες της γερμανικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Κατά την συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον ο Pier Carlo Padoan, υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, παρουσίασε ένα σχέδιο δημοσιονομικής τόνωσης πιο συνεκτικό από οποιοδήποτε άλλο ηγέτη της ΕΕ.
Ο Padoan έχει αρχίσει να εφαρμόζει φορολογικά κίνητρα με περικοπή φόρων και διατήρηση των δημοσίων δαπανών, σε πείσμα της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για σύσφιξη του προϋπολογισμό.
Ως αποτέλεσμα, η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη στην Ιταλία ανέκαμψε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 15 χρόνων, οι πιστωτικές συνθήκες έχουν βελτιωθεί και η Ιταλία είναι η μόνη χώρα των G-7 που αναμένεται από το ΔΝΤ να αυξηθεί με ταχύτερους ρυθμούς το 2016 (αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε ένα ανεπαρκές ποσοστό 1%).
Ο Padoan πρόσφατα πρότεινε ένα σχέδιο για τη χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών της Ιταλίας.
Έλαβε την πρωτοβουλία χωρίς να περιμένει την έγκριση από τους υπαλλήλους της ΕΚΤ και της ΕΕ, που μπλοκάρουν ένα προηγούμενο σχέδιο "bad bank" λόγω της γερμανικής άρνησης.
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές αντάμειψαν άμεσα την Ιταλία η μετοχής της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, η Unicredit, σημείωσε άνοδο 25% σε 3 ημέρες.
Η διεκδικητική αντίσταση της Ιταλίας στα γερμανικά οικονομικά δόγματα δεν μπορεί να προκαλούν έκπληξη:
Η Ιταλία έχει πληγεί από την συνεχή ύφεση από την υιοθέτηση του ευρώ.
Επιπλέον, ο Padoan, ο οποίος ήταν πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, είναι ο μόνος υπουργός Οικονομικών με κατάρτιση στην οικονομία.
Καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα ότι οι άστοχες δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές έχουν επίδραση στην οικονομία της Ευρώπης και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τις πολιτικές εντάσεις που απειλούν να καταστρέψουν την ΕΕ.
Η αναγέννηση της ιταλικής αυτοπεποίθησης και της ηγεσίας μπορεί επίσης να παρατηρηθεί στην εγχώρια και διεθνή πολιτική. Ο Renzi ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που αύξησε τα ποσοστά του στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2014 ενώ η κυριαρχία του στην ιταλική πολιτική έχει αυξηθεί από τότε.
Ενώ λαϊκίστικη πολιτική απειλεί τώρα την Γερμανία, την Γαλλία, την Ισπανία και την Βρετανία, η Ιταλία έχει γυρίσει την πλάτη της στην Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο Renzi έχει συμπιέσει τα ποσοστά της Λίγκας του Βορρά και του Κινήματος 5 Αστέρων.
Ως αποτέλεσμα, η Ιταλία έχει ξεκινήσει την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων στην εργασία τις συντάξεις και σε διοικητικές μεταρρυθμίσεις που ήταν αδιανόητες στο παρελθόν.
Στις εξωτερικές υποθέσεις, επίσης, η Ιταλία έχει γίνει πιο δυναμική. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Paolo Gentiloni, συνεργάζεται με τον προκάτοχό του, Federica Mogherini, που είναι Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, να δημιουργηθούν πιο ρεαλιστική και αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική για τη Λιβύη και την προσφυγική κρίση.
Η Ιταλία προωθεί την προσπάθεια να αποκατασταθούν οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, με την σταδιακή άρση των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας, ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 2016
Λαμβάνοντας υπόψη τις αποτυχίες της γερμανικής ηγεσίας στην Ευρώπη η απόφαση της Ιταλίας να ενισχύσει το προφίλ της είναι σίγουρα σωστή επιλογή.
Πρόσφατα ο Renzi τόνισε επί δύο χρόνια ακούω, τώρα μιλάω.
Μένει να δούμε αν η Ιταλία μπορεί να συγκεντρώσει ένα συνασπισμό των οικονομικά προοδευτικών και πολιτικά ρεαλιστικών χωρών να ξεπεράσουν τον γερμανικό συντηρητισμό και δογματισμό.
www.bankingnews.gr
Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ ευρέως πιστώνεται την απάντηση στο περίφημο ερώτημα του Henry Kissinger για τη δυτική συμμαχία:
"Τι είναι ο αριθμός τηλεφώνου για την Ευρώπη"
Αλλά αν ο αριθμός τηλεφώνου της Ευρώπης έχει γερμανικό κωδικό κλήσης, περνά μέσα σε μια αυτοματοποιημένη απάντηση: όχι σε όλα.
Αυτή η φράση «όχι σε όλα» - περικλείεται σε φράση του Mario Draghi, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που περιέγραψε πρόσφατα το γερμανικό πρότυπο σε όλες τις οικονομικές πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην ενίσχυση της Ευρώπης.
Μια κλασική περίπτωση ήταν το veto της Μέρκελ στην πρόταση του ιταλού πρωθυπουργού Matteo Renzi να χρηματοδοτήσει προγράμματα προσφύγων στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και την Τουρκία μέσω της έκδοσης ομολόγων της ΕΕ.
Επίσης μια αποτελεσματική και χαμηλού κόστους ιδέα προωθείται από κορυφαίους χρηματοδότες, όπως ο Soros.
H άρνηση της Μέρκελ, ακόμη και να εξετάσει ευρύτερα ευρωπαϊκά συμφέροντα, αν αυτά απειλούν την δημοτικότητά της έχει μετατραπεί σε επαναλαμβανόμενο εφιάλτη για άλλους ηγέτες της ΕΕ.
Η άρνηση αυτή αποτελεί τη βάση όχι μόνο στην οικονομική και μεταναστευτική πολιτική αλλά και εκφοβισμό της Ελλάδας, την υποστήριξή της για τις επιδοτήσεις άνθρακα, την υποστήριξη της στην γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία με τις εκπομπές ντίζελ, την Τουρκία και την περιορισμένη ελευθερία του Τύπου και την κακοδιαχείριση στην συμφωνία Μινσκ στην Ουκρανία .
Με λίγα λόγια, η Μέρκελ έχει κάνει περισσότερα για να βλάψει την ΕΕ από διακηρύσσει το πάθος της για "το ευρωπαϊκό σχέδιο."
Η Ευρώπη μπορεί να έχει απογοητευτεί από την γερμανική ηγεσία. Οι προφανείς υποψήφιοι που θα μπορούσαν να αναλάβουν είναι εγκλωβισμένοι.
Η Βρετανία έχει αποκλειστεί λόγω του δημοψηφίσματος.
Η Γαλλία έχει παραλύσει μέχρι το επόμενο έτος των προεδρικών εκλογών ενώ η Ισπανία δεν μπορεί καν να σχηματίσει κυβέρνηση.
Αυτά τα δεδομένα αφήνουν την Ιταλία, μια χώρα η οποία, αφού κυριάρχησε στον πολιτισμό της Ευρώπης για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας, αντιμετωπίζεται τώρα ως «περιφερειακή δύναμη». Αλλά αν η Ιταλία επαναλάβει τον ιστορικό της ρόλο ως πηγή της Ευρώπης θα υπάρξουν καλύτερες ιδέες στην πολιτική και στην οικονομία.
Η προσπάθεια του Draghi να μετεξελιχθεί η ΕΚΤ σε μια πιο δημιουργική και δυναμική κεντρική τράπεζα του κόσμου είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.
Το τεράστιο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που Draghi, κατά την γερμανική αντιπολίτευση, έχει σώσει το ευρώ, παρακάμπτοντας τους κανόνες της Συνθήκης του Μάαστριχτ.
Τον περασμένο μήνα, Draghi έγινε ο πρώτος κεντρικός τραπεζίτης που πήρε στα σοβαρά την ιδέα του χρήματος από το ελικόπτερο - την άμεση διάθεση χρήματος από την κεντρική τράπεζα προς τους κατοίκους της ευρωζώνης.
Οι ηγέτες της Γερμανίας έχουν αντιδράσει και προβαίνουν σε προσωπικές επιθέσεις κατά του Draghi.
Η Ιταλία σταδιακά έχει έρθει σε ρήξη με τις προ-κεϋνσιανές θεωρίες της γερμανικής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Κατά την συνεδρίαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον ο Pier Carlo Padoan, υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, παρουσίασε ένα σχέδιο δημοσιονομικής τόνωσης πιο συνεκτικό από οποιοδήποτε άλλο ηγέτη της ΕΕ.
Ο Padoan έχει αρχίσει να εφαρμόζει φορολογικά κίνητρα με περικοπή φόρων και διατήρηση των δημοσίων δαπανών, σε πείσμα της Γερμανίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για σύσφιξη του προϋπολογισμό.
Ως αποτέλεσμα, η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη στην Ιταλία ανέκαμψε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 15 χρόνων, οι πιστωτικές συνθήκες έχουν βελτιωθεί και η Ιταλία είναι η μόνη χώρα των G-7 που αναμένεται από το ΔΝΤ να αυξηθεί με ταχύτερους ρυθμούς το 2016 (αν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε ένα ανεπαρκές ποσοστό 1%).
Ο Padoan πρόσφατα πρότεινε ένα σχέδιο για τη χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών της Ιταλίας.
Έλαβε την πρωτοβουλία χωρίς να περιμένει την έγκριση από τους υπαλλήλους της ΕΚΤ και της ΕΕ, που μπλοκάρουν ένα προηγούμενο σχέδιο "bad bank" λόγω της γερμανικής άρνησης.
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές αντάμειψαν άμεσα την Ιταλία η μετοχής της μεγαλύτερης τράπεζας της χώρας, η Unicredit, σημείωσε άνοδο 25% σε 3 ημέρες.
Η διεκδικητική αντίσταση της Ιταλίας στα γερμανικά οικονομικά δόγματα δεν μπορεί να προκαλούν έκπληξη:
Η Ιταλία έχει πληγεί από την συνεχή ύφεση από την υιοθέτηση του ευρώ.
Επιπλέον, ο Padoan, ο οποίος ήταν πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, είναι ο μόνος υπουργός Οικονομικών με κατάρτιση στην οικονομία.
Καταλαβαίνει καλύτερα από τον καθένα ότι οι άστοχες δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές έχουν επίδραση στην οικονομία της Ευρώπης και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τις πολιτικές εντάσεις που απειλούν να καταστρέψουν την ΕΕ.
Η αναγέννηση της ιταλικής αυτοπεποίθησης και της ηγεσίας μπορεί επίσης να παρατηρηθεί στην εγχώρια και διεθνή πολιτική. Ο Renzi ήταν ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που αύξησε τα ποσοστά του στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2014 ενώ η κυριαρχία του στην ιταλική πολιτική έχει αυξηθεί από τότε.
Ενώ λαϊκίστικη πολιτική απειλεί τώρα την Γερμανία, την Γαλλία, την Ισπανία και την Βρετανία, η Ιταλία έχει γυρίσει την πλάτη της στην Σίλβιο Μπερλουσκόνι ο Renzi έχει συμπιέσει τα ποσοστά της Λίγκας του Βορρά και του Κινήματος 5 Αστέρων.
Ως αποτέλεσμα, η Ιταλία έχει ξεκινήσει την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων στην εργασία τις συντάξεις και σε διοικητικές μεταρρυθμίσεις που ήταν αδιανόητες στο παρελθόν.
Στις εξωτερικές υποθέσεις, επίσης, η Ιταλία έχει γίνει πιο δυναμική. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Paolo Gentiloni, συνεργάζεται με τον προκάτοχό του, Federica Mogherini, που είναι Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, να δημιουργηθούν πιο ρεαλιστική και αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική για τη Λιβύη και την προσφυγική κρίση.
Η Ιταλία προωθεί την προσπάθεια να αποκατασταθούν οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και ΕΕ, με την σταδιακή άρση των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας, ξεκινώντας από το καλοκαίρι του 2016
Λαμβάνοντας υπόψη τις αποτυχίες της γερμανικής ηγεσίας στην Ευρώπη η απόφαση της Ιταλίας να ενισχύσει το προφίλ της είναι σίγουρα σωστή επιλογή.
Πρόσφατα ο Renzi τόνισε επί δύο χρόνια ακούω, τώρα μιλάω.
Μένει να δούμε αν η Ιταλία μπορεί να συγκεντρώσει ένα συνασπισμό των οικονομικά προοδευτικών και πολιτικά ρεαλιστικών χωρών να ξεπεράσουν τον γερμανικό συντηρητισμό και δογματισμό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών