Tα capital controls, η απροθυμία ή η αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης και η τεράστια οικονομική αβεβαιότητα σκοτώνουν την ελληνική οικονομία, επισημαίνει το ινστιτούτο
Η Ελλάδα ξεμένει εκ νέου από χρόνο και η πραγματική οικονομία καταρρέει, σημειώνεται σε ανάλυση του ινστιτούτου Brookings.
Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, τα capital controls, η απροθυμία ή η αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης και η τεράστια οικονομική αβεβαιότητα σκοτώνουν την ελληνική οικονομία, καθιστώντας μια βιώσιμη συμφωνία ακόμη πιο ακριβή οικονομικά και πολιτικά κοστοβόρα.
Σύμφωνα με το Brookings είναι επείγον να επιτευχθεί μια συμφωνία, διότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να περιμένει για μήνες αυτή τη φορά.
Παράλληλα, επισημαίνεται η ανάγκη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, σημειώνοντας ότι με 3 εκατ. συνταξιούχους και μόνον 3,6 εκατ. δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, το σύστημα απλώς είναι μη βιώσιμο.
Πέραν όμως του συνταξιοδοτικού, τι συμβαίνει με την ανάπτυξη, διερωτάται το Brookings, που επισημαίνει ότι το χρέος μπορεί να καταστεί πράγματι μη βιώσιμο λόγω των σημαντικών επιβαρύνσεων του συνταξιοδοτικού, όμως μια αποτυχία ανάκαμψης θα ήταν δύο φορές πιο άσχημη από την έλλειψη πραγματικής μεταρρύθμισης στις συντάξεις.
Ακόμη τονίζεται ότι είναι αναγκαία μια φορολογική μεταρρύθμιση και επισημαίνεται ότι «αφήνοντας κατά μέρος το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το πιο προοδευτικό φορολογικό σύστημα στον κόσμο, τα στοιχεία υποστηρίζουν την άποψη ότι το πρόβλημα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα αποτελεί την άλλη όψη της χαμηλής φορολογικής βάσης και λιγότερο μια περίπτωση των ευπόρων που δεν πληρώνουν φόρους».
Αυτή ενδεχομένως να μην είναι μια δημοφιλής άποψη για το ελληνικό φορολογικό σύστημα, σημειώνεται, όμως αν κοιτάξει κανείς τον παρακάτω πίνακα, μπορεί να καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι τουλάχιστον πολύ περίπλοκο.

Το 13% των φορολογουμένων με εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ αποτελούν το 62% των φορολογικών εσόδων και το 2% των πλουσίων αποτελούν το 26% των φορολογικών εσόδων, ενώ το 87% των φορολογουμένων συνεισφέρουν μόνον το 38% των εσόδων.
Όπως σημειώνει το Brookings, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο φαίνεται να είναι υπέρ μιας ελάφρυνσης του χρέους με αντάλλαγμα τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, ενώ επίσης είναι εναντίον της επιβολής δρακόντειας δημοσιονομικής προσαρμογής ώστε να βοηθηθεί η ανάπτυξη.
Η ελάφρυνση χρέους μπορεί να είναι ένα καλό κίνητρο για να πειστεί μια κυβέρνηση απελπισμένη να μοιραστεί τα καλά νέα με τους ψηφοφόρους της, όμως, όπως αναφέρει το Brookings, δεν υπάρχει μια έρευνα με ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
«Αυτό που γνωρίζουμε για την Ελλάδα είναι ότι απολαμβάνει διαφοροποιημένα δάνεια, μακρές ωριμάνσεις (κατά μέσο όρο 18 έτη) και πολύ χαμηλά επιτόκια (περί το 2%)», σημειώνει και καταλήγει ότι θα ήταν καλύτερα να βοηθηθεί η κυβέρνηση να θέσει σε σωστή τροχιά την οικονομία της και εν συνεχεία θα ήταν πιο εύκολο να εξυπηρετηθεί το χρέος απ' ό,τι εκτιμάται τώρα.
www.bankingnews.gr
Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, τα capital controls, η απροθυμία ή η αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης και η τεράστια οικονομική αβεβαιότητα σκοτώνουν την ελληνική οικονομία, καθιστώντας μια βιώσιμη συμφωνία ακόμη πιο ακριβή οικονομικά και πολιτικά κοστοβόρα.
Σύμφωνα με το Brookings είναι επείγον να επιτευχθεί μια συμφωνία, διότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να περιμένει για μήνες αυτή τη φορά.
Παράλληλα, επισημαίνεται η ανάγκη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, σημειώνοντας ότι με 3 εκατ. συνταξιούχους και μόνον 3,6 εκατ. δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, το σύστημα απλώς είναι μη βιώσιμο.
Πέραν όμως του συνταξιοδοτικού, τι συμβαίνει με την ανάπτυξη, διερωτάται το Brookings, που επισημαίνει ότι το χρέος μπορεί να καταστεί πράγματι μη βιώσιμο λόγω των σημαντικών επιβαρύνσεων του συνταξιοδοτικού, όμως μια αποτυχία ανάκαμψης θα ήταν δύο φορές πιο άσχημη από την έλλειψη πραγματικής μεταρρύθμισης στις συντάξεις.
Ακόμη τονίζεται ότι είναι αναγκαία μια φορολογική μεταρρύθμιση και επισημαίνεται ότι «αφήνοντας κατά μέρος το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει το πιο προοδευτικό φορολογικό σύστημα στον κόσμο, τα στοιχεία υποστηρίζουν την άποψη ότι το πρόβλημα της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα αποτελεί την άλλη όψη της χαμηλής φορολογικής βάσης και λιγότερο μια περίπτωση των ευπόρων που δεν πληρώνουν φόρους».
Αυτή ενδεχομένως να μην είναι μια δημοφιλής άποψη για το ελληνικό φορολογικό σύστημα, σημειώνεται, όμως αν κοιτάξει κανείς τον παρακάτω πίνακα, μπορεί να καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι τουλάχιστον πολύ περίπλοκο.

Το 13% των φορολογουμένων με εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ αποτελούν το 62% των φορολογικών εσόδων και το 2% των πλουσίων αποτελούν το 26% των φορολογικών εσόδων, ενώ το 87% των φορολογουμένων συνεισφέρουν μόνον το 38% των εσόδων.
Όπως σημειώνει το Brookings, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο φαίνεται να είναι υπέρ μιας ελάφρυνσης του χρέους με αντάλλαγμα τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, ενώ επίσης είναι εναντίον της επιβολής δρακόντειας δημοσιονομικής προσαρμογής ώστε να βοηθηθεί η ανάπτυξη.
Η ελάφρυνση χρέους μπορεί να είναι ένα καλό κίνητρο για να πειστεί μια κυβέρνηση απελπισμένη να μοιραστεί τα καλά νέα με τους ψηφοφόρους της, όμως, όπως αναφέρει το Brookings, δεν υπάρχει μια έρευνα με ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία για τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
«Αυτό που γνωρίζουμε για την Ελλάδα είναι ότι απολαμβάνει διαφοροποιημένα δάνεια, μακρές ωριμάνσεις (κατά μέσο όρο 18 έτη) και πολύ χαμηλά επιτόκια (περί το 2%)», σημειώνει και καταλήγει ότι θα ήταν καλύτερα να βοηθηθεί η κυβέρνηση να θέσει σε σωστή τροχιά την οικονομία της και εν συνεχεία θα ήταν πιο εύκολο να εξυπηρετηθεί το χρέος απ' ό,τι εκτιμάται τώρα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών