Προτείνουν μία κίνηση προς ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο ασφάλισης κατά της ανεργίας που θα έχει ως στόχο να προστατεύει από μεγάλα σοκ, καθώς και κάποια ελάχιστα κριτήρια εναρμόνισης των χωρών-μελών
Στο τρέχον επίπεδο πολιτικής και κοινωνικής ενοποίησης, ένας μεγάλος ομοσπονδιακός προϋπολογισμός δεν είναι εφικτός να υπάρξει στην ευρωζώνη.
Αυτό επισημαίνει σε μακροσκελή ανάλυσή του το ευρωπαϊκό think tank Bruegel, το οποίο εξειδικεύεται σε θέματα οικονομίας.
Οι συγγραφείς της ανάλυσης προχωρούν σε 3 συστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο σταθερές εθνικές χρηματοοικονομικές πολιτικές, σε σχέση με τους οικονομικούς κύκλους, ενώ παράλληλα θα μπορούν να επιτύχουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.
Προτείνουν επίσης μία κίνηση προς ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο ασφάλισης κατά της ανεργίας που θα έχει ως στόχο να προστατεύει από μεγάλα σοκ, καθώς και κάποια ελάχιστα κριτήρια εναρμόνισης των αγορών των χωρών-μελών.
Ειδικότερα, στην περίληψη της έκθεσης επισημαίνονται τα εξής:
* Οι πλήρως οργανωμένες και λειτουργικές ομοσπονδίες αναθέτουν τη σταθερότητα της δημοσιονομικής τους πολιτικής κυρίως σε ομοσπονδιακό επίπεδο, κίνηση η οποία υποστηρίζεται από έναν σχετικά μεγάλο προϋπολογισμό.
Στην ευρωζώνη, ένας μεγάλος προϋπολογισμός είναι κάτι ανέφικτο σε αυτό το σημείο πολιτική και κοινωνικής ενοποίησης και η δημοσιονομική σταθεροποίηση θα συνεχίσει να βασίζεται κυρίως στις εθνικές πολιτικές.
* Προκειμένου η συνολική δημοσιονομική πολιτική να καταστεί πιο σταθεροποιητική σε σχέση με τον οικονομικό κύκλο, ενώ ταυτόχρονα θα επιτυγχάνεται και η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, είναι απαραίτητο:
1. Να αποφευχθεί η επιβολή αυτοαναιρούμενων δημοσιονομικών προσαρμογών στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, καθιστώντας τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών μία πραγματική πιθανότητα (το οποίο περιλαμβάνει την ενδυνάμωση του τραπεζικού τομέα και την επέκταση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας-ESM).
2. Να προχωρήσει το υπό σχεδιασμό ανεξάρτητο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, προβλέποντας ότι σε κρίσιμες εποχές θα μπορεί να υπάρχει δημοσιονομικός συντονισμός πέραν της κοινής νομισματικής πολιτικής.
3. Να καταστούν οι εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές πιο σταθεροποιητικές, επιτρέποντας σταδιακά αυξανόμενες δαπάνες για επενδύσεις και ανεργία που θα μεταβάλλονται ανάλογα με τις καλές και τις κακές εποχές.
Προτείνουμε επίσης μία κίνηση προς έναν πανευρωπαϊκό μηχανισμό (αντ)ασφάλισης κατά της ανεργίας, το οποίο θα έχει ως σκοπό να αντιμετωπίσει τα μεγάλα σοκ της οικονομίας, με μεταβλητές συνεισφορές από τις χώρες και κάποια ελάχιστους κανόνες εναρμόνισης της αγοράς εργασίας, οι οποίοι ούτως ή άλλως είναι επιθυμητοί για τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης.
www.bankingnews.gr
Αυτό επισημαίνει σε μακροσκελή ανάλυσή του το ευρωπαϊκό think tank Bruegel, το οποίο εξειδικεύεται σε θέματα οικονομίας.
Οι συγγραφείς της ανάλυσης προχωρούν σε 3 συστάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο σταθερές εθνικές χρηματοοικονομικές πολιτικές, σε σχέση με τους οικονομικούς κύκλους, ενώ παράλληλα θα μπορούν να επιτύχουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.
Προτείνουν επίσης μία κίνηση προς ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο ασφάλισης κατά της ανεργίας που θα έχει ως στόχο να προστατεύει από μεγάλα σοκ, καθώς και κάποια ελάχιστα κριτήρια εναρμόνισης των αγορών των χωρών-μελών.
Ειδικότερα, στην περίληψη της έκθεσης επισημαίνονται τα εξής:
* Οι πλήρως οργανωμένες και λειτουργικές ομοσπονδίες αναθέτουν τη σταθερότητα της δημοσιονομικής τους πολιτικής κυρίως σε ομοσπονδιακό επίπεδο, κίνηση η οποία υποστηρίζεται από έναν σχετικά μεγάλο προϋπολογισμό.
Στην ευρωζώνη, ένας μεγάλος προϋπολογισμός είναι κάτι ανέφικτο σε αυτό το σημείο πολιτική και κοινωνικής ενοποίησης και η δημοσιονομική σταθεροποίηση θα συνεχίσει να βασίζεται κυρίως στις εθνικές πολιτικές.
* Προκειμένου η συνολική δημοσιονομική πολιτική να καταστεί πιο σταθεροποιητική σε σχέση με τον οικονομικό κύκλο, ενώ ταυτόχρονα θα επιτυγχάνεται και η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, είναι απαραίτητο:
1. Να αποφευχθεί η επιβολή αυτοαναιρούμενων δημοσιονομικών προσαρμογών στις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, καθιστώντας τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης των κρατικών χρεών μία πραγματική πιθανότητα (το οποίο περιλαμβάνει την ενδυνάμωση του τραπεζικού τομέα και την επέκταση των εξουσιών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας-ESM).
2. Να προχωρήσει το υπό σχεδιασμό ανεξάρτητο Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Συμβούλιο, προβλέποντας ότι σε κρίσιμες εποχές θα μπορεί να υπάρχει δημοσιονομικός συντονισμός πέραν της κοινής νομισματικής πολιτικής.
3. Να καταστούν οι εθνικές δημοσιονομικές πολιτικές πιο σταθεροποιητικές, επιτρέποντας σταδιακά αυξανόμενες δαπάνες για επενδύσεις και ανεργία που θα μεταβάλλονται ανάλογα με τις καλές και τις κακές εποχές.
Προτείνουμε επίσης μία κίνηση προς έναν πανευρωπαϊκό μηχανισμό (αντ)ασφάλισης κατά της ανεργίας, το οποίο θα έχει ως σκοπό να αντιμετωπίσει τα μεγάλα σοκ της οικονομίας, με μεταβλητές συνεισφορές από τις χώρες και κάποια ελάχιστους κανόνες εναρμόνισης της αγοράς εργασίας, οι οποίοι ούτως ή άλλως είναι επιθυμητοί για τη λειτουργία της νομισματικής ένωσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών