Η ΕΚΤ θα πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ του κινδύνου παραβίασης της απαγόρευσης της νομισματικής χρηματοδότησης και του κινδύνου να μην εκπληρώσει την εντολή της για σταθερότητα των τιμών
Περισσότερα μέτρα, προκειμένου να δώσει τα στηρίγματα που έχει ανάγκη η οικονομία της Ευρωζώνης, θα πρέπει να λάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με την τελευταία ανάλυση του ινστιτούτου Bruegel, το οποίο προειδοποιεί ότι εάν η ευρωτράπεζα δεν καταφέρει να "φέρει" τον πληθωρισμό κοντά στο στόχο του 2%, κινδυνεύει να χάσει την αξιοπιστία της.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει κάνει μια σειρά από σημαντικές αλλαγές στις αρχικές κατευθυντήριες γραμμές του προγράμματός ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δεδομένου ότι το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2015.
Έχει επεκτείνει τον κατάλογο των επιλέξιμων τίτλων, έχει αλλάξει το όριο των τίτλων που μπορεί να αγοράζει με βάση τον εκδότη, έχει προσθέσει στο πρόγραμμα περιφερειακά και τοπικά ομόλογα και έχει ανακοινώσει ότι το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και πέραν του Σεπτεμβρίου του 2016, ήτοι τον Μάρτιο του 2017.
Οι αλλαγές αυτές είναι ευπρόσδεκτες, σύμφωνα με το Bruegel, διότι οι αρχικές κατευθυντήριες γραμμές είχαν γρήγορα περιορισμένη εφαρμογή του προγράμματος, δίνοντας της, έτσι, κάποια ευελιξία.
Ωστόσο, η απόφαση να επανεπενδύσει τα ομόλογα που λήγουν θα οδηγήσει στα όρια που έθεσε νωρίτερα.
Έτσι, δεν μπορεί να είναι αρκετό για να διατηρήσει σε τροχιά το πρόγραμμα καθ' όλη τη διάρκεια του 2017, ή αν η ΕΚΤ επιθυμεί να αυξήσει το μηνιαίο ποσό των αγορών, ώστε να παρέχει τα απαραίτητα νομισματικά κίνητρα για την Ευρωζώνη.
Για να βελτιωθεί η ευελιξία του προγράμματος, η ΕΚΤ θα μπορούσε να μεταβάλει περαιτέρω τη σύνθεση των αγορών της.
Όμως, σύμφωνα με το Bruegel, η επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης εγείρει και κάποια εύλογα ερωτήματα σχετικά με τις πιθανές δυσμενείς συνέπειές του.
Αν και τα οφέλη αυτής της πολιτικής εξακολουθούν να υπερτερούν των πιθανών αρνητικών συνεπειών στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ή την ανισότητα, ο φόβος ότι η αξιοπιστία της ΕΚΤ θα υπονομευθεί εάν δεν πετύχει το στόχο του πληθωρισμού, είναι βάσιμος.
Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να υλοποιήσει περαιτέρω αλλαγές στο σχεδιασμό του προγράμματος, προκειμένου να αυξηθεί η διάρκεια του προγράμματος.
Αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν αναίρεση του ορίου για την αξιολόγηση των ομολόγων, ή την αγορά ανώτερων καλυμμένων τραπεζικών ομολογιών, καθώς και εταιρικά ομόλογα.
Μια πιο ριζοσπαστική αλλαγή θα μπορούσε να είναι να μην υπάρχει όριο στην κατανομή των αγορών περιουσιακών στοιχείων μεταξύ των χωρών, με βάση την ποσόστωση στο κεφάλαιο της ΕΚΤ αλλά με βάση το πραγματικό μέγεθος του χρέους τους.
Παράλληλα, σύμφωνα με το Bruegel, η ΕΚΤ δεν μπορεί να συνεχίσει επ' αόριστον το πρόγραμμα της.
Ένα παρατεταμένο πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων μπορεί να αυξήσει τις ανισότητες, που παρατηρούνται σε πολλές προηγμένες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.
Άλλωστε, οι ανισότητες εμποδίζουν τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής.
Το Brugel καταλήγει τονίζοντας ότι ο φόβος ότι η ΕΚΤ θα χάσει την αξιοπιστία της αποκλειστικά και μόνο επειδή αυτή τη στιγμή αγοράζει ένα μεγάλο ποσό των κρατικών ομολόγων φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό αβάσιμος.
Ο πρωταρχικός κίνδυνος για την αξιοπιστία της ΕΚΤ είναι ο κίνδυνος να μην επιτευχθεί ο στόχος για τον πληθωρισμό.
Κατά την άποψή των αναλυτών του, μάλιστα, είναι ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ του κινδύνου παραβίασης της απαγόρευσης της νομισματικής χρηματοδότησης και του κινδύνου να μην εκπληρώσει την εντολή της για σταθερότητα των τιμών, λόγω των ορίων που επιβάλλει στο δικό της πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
www.bankingnews.gr
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει κάνει μια σειρά από σημαντικές αλλαγές στις αρχικές κατευθυντήριες γραμμές του προγράμματός ποσοτικής χαλάρωσης (QE), δεδομένου ότι το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2015.
Έχει επεκτείνει τον κατάλογο των επιλέξιμων τίτλων, έχει αλλάξει το όριο των τίτλων που μπορεί να αγοράζει με βάση τον εκδότη, έχει προσθέσει στο πρόγραμμα περιφερειακά και τοπικά ομόλογα και έχει ανακοινώσει ότι το πρόγραμμα θα συνεχιστεί και πέραν του Σεπτεμβρίου του 2016, ήτοι τον Μάρτιο του 2017.
Οι αλλαγές αυτές είναι ευπρόσδεκτες, σύμφωνα με το Bruegel, διότι οι αρχικές κατευθυντήριες γραμμές είχαν γρήγορα περιορισμένη εφαρμογή του προγράμματος, δίνοντας της, έτσι, κάποια ευελιξία.
Ωστόσο, η απόφαση να επανεπενδύσει τα ομόλογα που λήγουν θα οδηγήσει στα όρια που έθεσε νωρίτερα.
Έτσι, δεν μπορεί να είναι αρκετό για να διατηρήσει σε τροχιά το πρόγραμμα καθ' όλη τη διάρκεια του 2017, ή αν η ΕΚΤ επιθυμεί να αυξήσει το μηνιαίο ποσό των αγορών, ώστε να παρέχει τα απαραίτητα νομισματικά κίνητρα για την Ευρωζώνη.
Για να βελτιωθεί η ευελιξία του προγράμματος, η ΕΚΤ θα μπορούσε να μεταβάλει περαιτέρω τη σύνθεση των αγορών της.
Όμως, σύμφωνα με το Bruegel, η επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης εγείρει και κάποια εύλογα ερωτήματα σχετικά με τις πιθανές δυσμενείς συνέπειές του.
Αν και τα οφέλη αυτής της πολιτικής εξακολουθούν να υπερτερούν των πιθανών αρνητικών συνεπειών στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα ή την ανισότητα, ο φόβος ότι η αξιοπιστία της ΕΚΤ θα υπονομευθεί εάν δεν πετύχει το στόχο του πληθωρισμού, είναι βάσιμος.
Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να υλοποιήσει περαιτέρω αλλαγές στο σχεδιασμό του προγράμματος, προκειμένου να αυξηθεί η διάρκεια του προγράμματος.
Αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν αναίρεση του ορίου για την αξιολόγηση των ομολόγων, ή την αγορά ανώτερων καλυμμένων τραπεζικών ομολογιών, καθώς και εταιρικά ομόλογα.
Μια πιο ριζοσπαστική αλλαγή θα μπορούσε να είναι να μην υπάρχει όριο στην κατανομή των αγορών περιουσιακών στοιχείων μεταξύ των χωρών, με βάση την ποσόστωση στο κεφάλαιο της ΕΚΤ αλλά με βάση το πραγματικό μέγεθος του χρέους τους.
Παράλληλα, σύμφωνα με το Bruegel, η ΕΚΤ δεν μπορεί να συνεχίσει επ' αόριστον το πρόγραμμα της.
Ένα παρατεταμένο πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων μπορεί να αυξήσει τις ανισότητες, που παρατηρούνται σε πολλές προηγμένες χώρες τις τελευταίες δεκαετίες.
Άλλωστε, οι ανισότητες εμποδίζουν τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής.
Το Brugel καταλήγει τονίζοντας ότι ο φόβος ότι η ΕΚΤ θα χάσει την αξιοπιστία της αποκλειστικά και μόνο επειδή αυτή τη στιγμή αγοράζει ένα μεγάλο ποσό των κρατικών ομολόγων φαίνεται να είναι σε μεγάλο βαθμό αβάσιμος.
Ο πρωταρχικός κίνδυνος για την αξιοπιστία της ΕΚΤ είναι ο κίνδυνος να μην επιτευχθεί ο στόχος για τον πληθωρισμό.
Κατά την άποψή των αναλυτών του, μάλιστα, είναι ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία μεταξύ του κινδύνου παραβίασης της απαγόρευσης της νομισματικής χρηματοδότησης και του κινδύνου να μην εκπληρώσει την εντολή της για σταθερότητα των τιμών, λόγω των ορίων που επιβάλλει στο δικό της πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών