Η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη συνίσταται από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας (SSM) και τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (SRM)
Η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη ενθαρρύνει τη διασυνοριακή ενοποίηση των τραπεζών της ευρωζώνης, εμβαθύνοντας την ενιαία αγορά, ενώ μπορεί να προσφέρει σημαντικά οφέλη στις χώρες εκτός ευρωζώνης με τραπεζικό σύστημα που παρουσιάζει μεγάλο αριθμό διασυνοριακών συναλλαγών.
Αυτό αναφέρει σε ανάλυσή του το Ινστιτούτο Bruegel, μια μη κερδοσκοπική «δεξαμενή σκέψης» με έδρα το Βέλγιο και πρόεδρο τον πρώην διοικητή της ΕΚΤ, Jean-Claude Trichet.
Το Bruegel υπενθυμίζει, ότι η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη συνίσταται από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας (Single Supervisory Mechanism - SSM) και τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (Single Resolution Mechanism - SRM), στους οποίους οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης υποχρεωτικά συμμετέχουν εκ σχεδιασμού.
Η τραπεζική ένωση προέκυψε ως αποτέλεσμα της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και επιτρέπει την εθελοντική συμμετοχή σε αυτήν των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ.
Εδώ ακριβώς είναι που η τραπεζική ένωση αποκτά ειδικό ενδιαφέρον.
Ενώ η Σουηδία έχει δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην τραπεζική ένωση, η Δανία εκτιμά ότι η συμμετοχή της σε αυτήν θα ωφελήσει τον χρηματο-πιστωτικό της τομέα.
Στο μεταξύ, χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης - όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία- τηρούν στάση αναμονής, ενώ η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την τραπεζική ένωση.
Πρακτικά, η τραπεζική ένωση επιτρέπει σε μια χώρα εκτός ευρωζώνης να γίνει μέρος του φιλόδοξου αυτού σχεδίου δίχως να υποχρεώνεται να αναλάβει το σύνολο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμμετοχή της στην οικονομική και νομισματική ένωση (ευρωζώνη), ωφελούμενη παρά ταύτα από τον αναβαθμισμένο τραπεζικό συντονισμό σε υπερεθνικό επίπεδο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Bruegel, αν όλες οι εκτός ευρωζώνης χώρες της Ε.Ε. συμμετείχαν στην τραπεζική ένωση, τότε το σύνολο εποπτευόμενου τραπεζικού ενεργητικού αυτής θα αυξανόταν κατά 10% από κεφάλαια εντός τραπεζικής ένωσης και κατά επιπλέον 8% από κεφάλαια εκτός τραπεζικής ένωσης (εντός Ε.Ε.).
Το Bruegel κρίνει ότι η συμμετοχή στην τραπεζική ένωση θα ωφελούσε ιδιαίτερα τις έξι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που βρίσκονται εκτός αυτής (Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία), προσφέροντάς τους το πλεονέκτημα της χρηματο-οικονομικής σταθερότητας.
Για τη Σουηδία και τη Δανία, η συμμετοχή στην τραπεζική ένωση θα είχε νόημα στη βάση της ενοποίησης της εποπτείας των μεγάλων χρηματο-πιστωτικών τους ιδρυμάτων, ενώ για το Ηνωμένο Βασίλειο η βάση συμμετοχής του στην τραπεζική ένωση θα μπόρούσε να είναι η ενίσχυση της τραπεζικής συνεργασίας της χώρας με την υπόλοιπη Ευρώπη, στο πλαίσιο της μεγάλης χρηματο-οικονομικής της ισχύος.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει σε ανάλυσή του το Ινστιτούτο Bruegel, μια μη κερδοσκοπική «δεξαμενή σκέψης» με έδρα το Βέλγιο και πρόεδρο τον πρώην διοικητή της ΕΚΤ, Jean-Claude Trichet.
Το Bruegel υπενθυμίζει, ότι η τραπεζική ένωση στην Ευρώπη συνίσταται από τον Ενιαίο Μηχανισμό Εποπτείας (Single Supervisory Mechanism - SSM) και τον Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης (Single Resolution Mechanism - SRM), στους οποίους οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης υποχρεωτικά συμμετέχουν εκ σχεδιασμού.
Η τραπεζική ένωση προέκυψε ως αποτέλεσμα της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και επιτρέπει την εθελοντική συμμετοχή σε αυτήν των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχουν υιοθετήσει το ευρώ.
Εδώ ακριβώς είναι που η τραπεζική ένωση αποκτά ειδικό ενδιαφέρον.
Ενώ η Σουηδία έχει δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην τραπεζική ένωση, η Δανία εκτιμά ότι η συμμετοχή της σε αυτήν θα ωφελήσει τον χρηματο-πιστωτικό της τομέα.
Στο μεταξύ, χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης - όπως η Τσεχία, η Ουγγαρία και η Πολωνία- τηρούν στάση αναμονής, ενώ η Βουλγαρία και η Ρουμανία έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για την τραπεζική ένωση.
Πρακτικά, η τραπεζική ένωση επιτρέπει σε μια χώρα εκτός ευρωζώνης να γίνει μέρος του φιλόδοξου αυτού σχεδίου δίχως να υποχρεώνεται να αναλάβει το σύνολο των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμμετοχή της στην οικονομική και νομισματική ένωση (ευρωζώνη), ωφελούμενη παρά ταύτα από τον αναβαθμισμένο τραπεζικό συντονισμό σε υπερεθνικό επίπεδο.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Bruegel, αν όλες οι εκτός ευρωζώνης χώρες της Ε.Ε. συμμετείχαν στην τραπεζική ένωση, τότε το σύνολο εποπτευόμενου τραπεζικού ενεργητικού αυτής θα αυξανόταν κατά 10% από κεφάλαια εντός τραπεζικής ένωσης και κατά επιπλέον 8% από κεφάλαια εκτός τραπεζικής ένωσης (εντός Ε.Ε.).
Το Bruegel κρίνει ότι η συμμετοχή στην τραπεζική ένωση θα ωφελούσε ιδιαίτερα τις έξι χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που βρίσκονται εκτός αυτής (Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρουμανία), προσφέροντάς τους το πλεονέκτημα της χρηματο-οικονομικής σταθερότητας.
Για τη Σουηδία και τη Δανία, η συμμετοχή στην τραπεζική ένωση θα είχε νόημα στη βάση της ενοποίησης της εποπτείας των μεγάλων χρηματο-πιστωτικών τους ιδρυμάτων, ενώ για το Ηνωμένο Βασίλειο η βάση συμμετοχής του στην τραπεζική ένωση θα μπόρούσε να είναι η ενίσχυση της τραπεζικής συνεργασίας της χώρας με την υπόλοιπη Ευρώπη, στο πλαίσιο της μεγάλης χρηματο-οικονομικής της ισχύος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών