Ακόμα κι αν μειωθούν οι εισαγωγές της κατά 10%, αυτό θα αντιστοιχεί μόλις στο 0,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ
Η Κίνα είναι ξεκάθαρα ένας οικονομικός μπελάς, γράφει στο άρθρο του στους New York Times ο Paul Krugman και προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα πόσο πρέπει να ανησυχεί ο υπόλοιπος κόσμος για τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης.
«Όχι πολύ» απαντά ο διάσημος οικονομολόγος στο ρητορικό του ερώτημα, αν και παραδέχεται ότι υπάρχει θέμα για την Ιαπωνία και την Κορέα.
Ο Krugman θεωρεί ότι δεν συντρέχει λόγος μεγάλης ανησυχίας, επειδή η οικονομία της Κίνας, αν και μεγάλη, εξακολουθεί να είναι ένα κλάσμα της παγκόσμιας οικονομίας, περίπου το 15% στην αγορά συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Στη συνέχεια ο νομπελίστας οικονομολόγος φέρνει ένα απλό οικονομικό παράδειγμα.
«Φανταστείτε ότι μία χώρα Α έχει ύφεση και μειώνονται έτσι οι εισαγωγές της από τη χώρα Β.
Έτσι επηρεάζεται και η χώρα Β μειώνοντας με τη σειρά της τις εισαγωγές της από τη χώρα Α, η οικονομία της οποίας συρρικνώνεται περαιτέρω, όπως και οι εισαγωγές της κ.ο.κ.».
Αυτό μοιάζει με μία εκρηκτική διαδικασία, αλλά στα πραγματικά νούμερα, οι συνέπειες είναι ασήμαντες.
Συγκεκριμένα, οι κινέζικες εισαγωγές από τον υπόλοιπο κόσμο είναι μόνο το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Οπότε αν το ΑΕΠ της Κίνας μειωθεί κατά 5% και με την τιμή της εισοδηματικής ελαστικότητάς της να είναι 2, αυτό σημαίνει μείωση 10% των εισαγωγών της, δηλαδή, 0,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Δεν είναι και τίποτα, αλλά δεν είναι κάτι το σπουδαίο.
Μία πιθανότητα είναι, όμως, αν εστιάσουμε στις τιμές και τους όγκους, η ύφεση της Κίνας να επηρεάσει τις τιμές των εμπορευμάτων κάνοντας ζημιά στις αναδυόμενες αγορές.
Μία άλλη πιθανότητα είναι μία διεθνής εκδοχή του οικονομικού επιταχυντή.
Πολλές αναδυόμενες αγορές μοιάζουν ευάλωτες εξαιτίας του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους τους.
Έτσι μία καθοδηγούμενη από την Κίνα μείωση των εξαγωγών μπορεί να έχει ως συνέπειες την υποτίμηση των νομισμάτων, οικονομικά προβλήματα και συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Μπορεί επίσης να υπάρξει μία μετάδοση όπως το 1990, αν τα προβλήματα της Βραζιλίας κάνουν τους επενδυτές φιλύποπτους με τις αναδυόμενες αγορές, εκτοξεύοντας τα spreads, οδηγώντας σε δημοσιονομική λιτότητα και τα κεφάλαια αλλού, δημιουργώντας έτσι αποπληθωρισμό.
Παρόλα αυτά η Κίνα δεν μοιάζει τόσο μεγάλη για να επηρεάσει αρνητικά όλον τον υπόλοιπο κόσμο.
Αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτα, βέβαιο, γιατί έχει σημειωθεί μεγάλη μετάδοση κρίσεων στο παρελθόν.
www.bankingnews.gr
«Όχι πολύ» απαντά ο διάσημος οικονομολόγος στο ρητορικό του ερώτημα, αν και παραδέχεται ότι υπάρχει θέμα για την Ιαπωνία και την Κορέα.
Ο Krugman θεωρεί ότι δεν συντρέχει λόγος μεγάλης ανησυχίας, επειδή η οικονομία της Κίνας, αν και μεγάλη, εξακολουθεί να είναι ένα κλάσμα της παγκόσμιας οικονομίας, περίπου το 15% στην αγορά συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Στη συνέχεια ο νομπελίστας οικονομολόγος φέρνει ένα απλό οικονομικό παράδειγμα.
«Φανταστείτε ότι μία χώρα Α έχει ύφεση και μειώνονται έτσι οι εισαγωγές της από τη χώρα Β.
Έτσι επηρεάζεται και η χώρα Β μειώνοντας με τη σειρά της τις εισαγωγές της από τη χώρα Α, η οικονομία της οποίας συρρικνώνεται περαιτέρω, όπως και οι εισαγωγές της κ.ο.κ.».
Αυτό μοιάζει με μία εκρηκτική διαδικασία, αλλά στα πραγματικά νούμερα, οι συνέπειες είναι ασήμαντες.
Συγκεκριμένα, οι κινέζικες εισαγωγές από τον υπόλοιπο κόσμο είναι μόνο το 3% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Οπότε αν το ΑΕΠ της Κίνας μειωθεί κατά 5% και με την τιμή της εισοδηματικής ελαστικότητάς της να είναι 2, αυτό σημαίνει μείωση 10% των εισαγωγών της, δηλαδή, 0,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Δεν είναι και τίποτα, αλλά δεν είναι κάτι το σπουδαίο.
Μία πιθανότητα είναι, όμως, αν εστιάσουμε στις τιμές και τους όγκους, η ύφεση της Κίνας να επηρεάσει τις τιμές των εμπορευμάτων κάνοντας ζημιά στις αναδυόμενες αγορές.
Μία άλλη πιθανότητα είναι μία διεθνής εκδοχή του οικονομικού επιταχυντή.
Πολλές αναδυόμενες αγορές μοιάζουν ευάλωτες εξαιτίας του ιδιωτικού εξωτερικού χρέους τους.
Έτσι μία καθοδηγούμενη από την Κίνα μείωση των εξαγωγών μπορεί να έχει ως συνέπειες την υποτίμηση των νομισμάτων, οικονομικά προβλήματα και συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Μπορεί επίσης να υπάρξει μία μετάδοση όπως το 1990, αν τα προβλήματα της Βραζιλίας κάνουν τους επενδυτές φιλύποπτους με τις αναδυόμενες αγορές, εκτοξεύοντας τα spreads, οδηγώντας σε δημοσιονομική λιτότητα και τα κεφάλαια αλλού, δημιουργώντας έτσι αποπληθωρισμό.
Παρόλα αυτά η Κίνα δεν μοιάζει τόσο μεγάλη για να επηρεάσει αρνητικά όλον τον υπόλοιπο κόσμο.
Αλλά αυτό δεν είναι και απόλυτα, βέβαιο, γιατί έχει σημειωθεί μεγάλη μετάδοση κρίσεων στο παρελθόν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών