Ελάφρυνση χρέους ανάλογη με τις δεσμεύεσεις και σύνδεση των αλλαγών στα δάνεια της χώρας από την ΕΕ με ορόσημα στον τομέα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (ομόλογα SRI)
Το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, κάτι το οποίο έχει επισημάνει και το ΔΝΤ, γράφουν οι Barry Eichengreen , Peter T. Allen και Gary Evans στο κοινό τους άρθρο για το Bloomberg View.
Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις - χωρίς μείωση του χρέους - ως πολιτικά και οικονομικά τοξικές.
Επιπλέον, αυξήσεις φόρων και περικοπές μόνο θα βαθύνουν την ελληνική ύφεση, επισημαίνουν οι αρθρογράφοι.
Παρά το γεγονός ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι αναγκαία, ο Wolfgang Schaeuble και η Angela Merkel αρνούνται να το σκεφτούν ως λύση.
Υπάρχει ένας προφανής τρόπος να «τετραγωνιστεί αυτός ο κύκλος», επισημαίνουν οι αρθρογράφοι χαρακτηριστικά:
«Η Ελλάδα και η ΕΕ θα πρέπει μέσω συμφώνου να συνδέσουν τις αλλαγές στα δάνεια της χώρας από την ΕΕ με ορόσημα στον τομέα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (ομόλογα SRI)».
Και εξηγούν ότι θα είναι σαν δάνεια που θα συνδέονται με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Κατά την άποψη του Βερολίνου εάν επιτρέψουν από τώρα χαμηλότερα επιτόκια, περιόδους χάριτος και πιο γενναιόδωρους όρους η Ελλάδα δεν θα κάνει ποτέ τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Με τους νέους όρους ενός τέτοιου δανείου, εάν η Ελλάδα εφαρμόσει περισσότερες μεταρρυθμίσεις, οι μελλοντικές πληρωμές τόκων θα ήταν μόνιμα χαμηλότερες και οι κύριες πληρωμές θα παραταθούν επ’ αόριστον.
Η πλήρης εφαρμογή καθορισμένων μεταρρυθμίσεων θα μετέτρεπε το χρέος της Ελλάδας στο ισοδύναμο ομολόγων με μηδενικό κουπόνι και άπειρη διάρκεια που στραγγίζουν ελάχιστα ή και καθόλου το δημόσιο ταμείο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να καλωσορίσει μία τέτοια συμφωνία γιατί θα της προσέφερε σίγουρη μείωση του χρέους και όχι απλά κούφιες υποσχέσεις, επισημαίνουν οι αρθρογράφοι.
Παράλληλα και οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι με μία τέτοια συμφωνία, αφού η ελάφρυνση του χρέους θα ήταν δυνατή μόνο εάν η Ελλάδα τηρούσε κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της.
Οι δύο πλευρές θα εκτιμούσαν ότι το κίνητρο της Ελλάδας να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις θα ενισχυόταν στο βαθμό που μια επιτυχημένη μεταρρύθμιση παρείχε μια πρόσθετη αμοιβή.
Ακόμη καλύτερα, τα μέλη του Eurogroup θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα διμερή τους δάνεια και τη χρηματοδότηση από τον το EFSF/ESM σε ομόλογα SRI.
Αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για swap χρέους προς μετοχές με ιδιώτες επενδυτές και για άλλες μορφές ευνοϊκής για τις επενδύσεις μετατροπής του χρέους.
Οι αρθρογράφοι επισημαίνουν ότι το 1991, οι δυτικές κυβερνήσεις πρόσφεραν στην Πολωνία μια συμφωνία βάσει της οποίας η μείωση του χρέους συνδέθηκε με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Στο πρώτο στάδιο, η Πολωνία έλαβε μια μείωση 30% στην παρούσα αξία του χρέους της σε αντάλλαγμα για τη συμφωνία με το ΔΝΤ σχετικά με τους όρους ενός προγράμματος διαρθρωτικής προσαρμογής.
Στο δεύτερο στάδιο, η Πολωνία έλαβε μια επιπλέον μείωση 20% που συνδεόταν –σε μεγάλο βαθμό- με την εκπλήρωση των διαρθρωτικών όρων του προγράμματος του ΔΝΤ.
Βέβαια, τονίζουν οι αρθρογράφοι, η μετατροπή του χρέους στην Ελλάδα σε SRI ομόλογα θα πρέπει να ξεπεράσει δύο εμπόδια.
Πρώτον, οι αντισυμβαλλόμενοι θα πρέπει να καθορίσουν μια λίστα μεταρρυθμίσεων και ένα αντίστοιχο χρονοδιάγραμμα, και να τα ενσωματώσουν στη δημοσιονομική τους σύμβαση.
Δεύτερον, θα έπρεπε να υπάρχει ένας αμερόληπτος φορές που να παρακολουθεί και να επαληθεύει την εφαρμογή των μέτρων, καταλήγουν.
www.bankingnews.gr
Η ελληνική κυβέρνηση βλέπει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις - χωρίς μείωση του χρέους - ως πολιτικά και οικονομικά τοξικές.
Επιπλέον, αυξήσεις φόρων και περικοπές μόνο θα βαθύνουν την ελληνική ύφεση, επισημαίνουν οι αρθρογράφοι.
Παρά το γεγονός ότι η ελάφρυνση του χρέους είναι αναγκαία, ο Wolfgang Schaeuble και η Angela Merkel αρνούνται να το σκεφτούν ως λύση.
Υπάρχει ένας προφανής τρόπος να «τετραγωνιστεί αυτός ο κύκλος», επισημαίνουν οι αρθρογράφοι χαρακτηριστικά:
«Η Ελλάδα και η ΕΕ θα πρέπει μέσω συμφώνου να συνδέσουν τις αλλαγές στα δάνεια της χώρας από την ΕΕ με ορόσημα στον τομέα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (ομόλογα SRI)».
Και εξηγούν ότι θα είναι σαν δάνεια που θα συνδέονται με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Κατά την άποψη του Βερολίνου εάν επιτρέψουν από τώρα χαμηλότερα επιτόκια, περιόδους χάριτος και πιο γενναιόδωρους όρους η Ελλάδα δεν θα κάνει ποτέ τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Με τους νέους όρους ενός τέτοιου δανείου, εάν η Ελλάδα εφαρμόσει περισσότερες μεταρρυθμίσεις, οι μελλοντικές πληρωμές τόκων θα ήταν μόνιμα χαμηλότερες και οι κύριες πληρωμές θα παραταθούν επ’ αόριστον.
Η πλήρης εφαρμογή καθορισμένων μεταρρυθμίσεων θα μετέτρεπε το χρέος της Ελλάδας στο ισοδύναμο ομολόγων με μηδενικό κουπόνι και άπειρη διάρκεια που στραγγίζουν ελάχιστα ή και καθόλου το δημόσιο ταμείο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να καλωσορίσει μία τέτοια συμφωνία γιατί θα της προσέφερε σίγουρη μείωση του χρέους και όχι απλά κούφιες υποσχέσεις, επισημαίνουν οι αρθρογράφοι.
Παράλληλα και οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι με μία τέτοια συμφωνία, αφού η ελάφρυνση του χρέους θα ήταν δυνατή μόνο εάν η Ελλάδα τηρούσε κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της.
Οι δύο πλευρές θα εκτιμούσαν ότι το κίνητρο της Ελλάδας να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις θα ενισχυόταν στο βαθμό που μια επιτυχημένη μεταρρύθμιση παρείχε μια πρόσθετη αμοιβή.
Ακόμη καλύτερα, τα μέλη του Eurogroup θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα διμερή τους δάνεια και τη χρηματοδότηση από τον το EFSF/ESM σε ομόλογα SRI.
Αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για swap χρέους προς μετοχές με ιδιώτες επενδυτές και για άλλες μορφές ευνοϊκής για τις επενδύσεις μετατροπής του χρέους.
Οι αρθρογράφοι επισημαίνουν ότι το 1991, οι δυτικές κυβερνήσεις πρόσφεραν στην Πολωνία μια συμφωνία βάσει της οποίας η μείωση του χρέους συνδέθηκε με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Στο πρώτο στάδιο, η Πολωνία έλαβε μια μείωση 30% στην παρούσα αξία του χρέους της σε αντάλλαγμα για τη συμφωνία με το ΔΝΤ σχετικά με τους όρους ενός προγράμματος διαρθρωτικής προσαρμογής.
Στο δεύτερο στάδιο, η Πολωνία έλαβε μια επιπλέον μείωση 20% που συνδεόταν –σε μεγάλο βαθμό- με την εκπλήρωση των διαρθρωτικών όρων του προγράμματος του ΔΝΤ.
Βέβαια, τονίζουν οι αρθρογράφοι, η μετατροπή του χρέους στην Ελλάδα σε SRI ομόλογα θα πρέπει να ξεπεράσει δύο εμπόδια.
Πρώτον, οι αντισυμβαλλόμενοι θα πρέπει να καθορίσουν μια λίστα μεταρρυθμίσεων και ένα αντίστοιχο χρονοδιάγραμμα, και να τα ενσωματώσουν στη δημοσιονομική τους σύμβαση.
Δεύτερον, θα έπρεπε να υπάρχει ένας αμερόληπτος φορές που να παρακολουθεί και να επαληθεύει την εφαρμογή των μέτρων, καταλήγουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών