Ο Τσίπρας απελπισμένος για μια συμφωνία που θα σώσει την Ελλάδα
Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει ότι καταρρέει.
Μετά το κλείσιμο των τραπεζών και τη μεταστροφή της κοινής γνώμης εναντίον του, ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται απελπισμένος για μια συμφωνία με τους πιστωτές του.
Η Αθήνα έχει πλέον χρεοκοπήσει έναντι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προσθέτοντας μεγαλύτερη πίεση.
Αλλά δεν είναι σαφές αν δανειστές θα του προσφέρουν οποιαδήποτε χαλάρωση.
Μπορούν να προτιμούν να συνδιαλεχθούν με τον διάδοχό του.
Αυτό αναφέρει ο Hugo Dixon, αρθρογράφος του Reuters σε σημερινή του ανάλυση, στην οποία και τονίζει ότι όταν ο Τσίπρας ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα θα διεξάγει δημοψήφισμα για τη συμφωνία που προτείνει η Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επικαλέστηκε ως λόγο ότι οι προτάσεις στόχευαν «στην ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού».
Το πρόβλημα είναι ότι ο Τσίπρας το έκανε αυτό όταν τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τράπεζες της είχαν σχεδόν ξεμείνει από τα μετρητά.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνήθηκε να παράσχει οποιαδήποτε αύξηση της ρευστότητας των τραπεζών.
Το αποτέλεσμα;
Οι τράπεζες να παραμείνουν κλειστές από τις 30 Ιουνίου και η κυβέρνηση να αθετήσει την πληρωμή της προς το ΔΝΤ.
Η άμεση αντίδραση πολλών Ελλήνων απέναντι στο δημοψήφισμα ήταν να ψηφίσουν "Όχι".
Όμως, δεδομένου ότι επιβλήθηκαν έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων, με το όριο αναλήψεων μετρητών να περιορίζεται στα 60 ευρώ την ημέρα, η κοινή γνώμη έχει αρχίσει να ταλαντεύεται προς το "Ναι".
Οι χώρες της Ευρωζώνης κατέστησαν επίσης σαφές ότι η ψήφος του «Όχι» θα ισοδυναμούσε με παραίτηση από το ευρώ, κάτι που οι περισσότεροι Έλληνες δεν θέλουν.
Ο Τσίπρας αντέδρασε με την αποστολή μιας νέας πρότασης στις 30 Ιουνίου.
Σ' αυτήν πρότεινε την παράταση του προγράμματος διάσωσης, καθώς και την αναδιάρθρωση του χρέους της Αθήνας.
Η Ευρωζώνη απέρριψε αμέσως το σχέδιο.
Ο Φινλανδός υπουργός Οικονομικών μάλιστα επεσήμανε ότι ήταν πολύ αργά για να προσφερθεί επέκταση του προγράμματος.
Οι Έλληνες στη συνέχεια είπαν ότι θα υποβάλουν δεύτερο έγγραφο μεταρρυθμίσεων που περιγράφει τι σκοπεύουν να κάνουν.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης δήλωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν άλλη μία τηλεδιάσκεψη την 1η Ιουλίου προκειμένου να αποτιμήσουν την κατάσταση, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να διαφανεί μια επανάληψη των διαπραγματεύσεων.
Μάλιστα, κατά τον αρθρογράφο όλα τα παραπάνω είναι ένας ευγενικός τρόπος να πουν οι Ευρωπαίοι στον Τσίπρα: «Είναι πολύ αργά, φίλε».
Μια εξήγηση για αυτή τη γραμμή είναι ότι χρειάζεται χρόνος για να υπάρξουν διαπραγματεύσεις για μια νέα συμφωνία η οποία θα λάβει στη συνέχεια την έγκριση των κοινοβουλίων.
Οι αριθμοί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλέον, γιατί οι οικονομικές προοπτικές στην Ελλάδα έχουν επιδεινωθεί δραματικά, ως αποτέλεσμα των ελέγχων κεφαλαίου.
Μια λύση θα μπορούσε να ακυρώσει το δημοψήφισμα, μια ιδέα που εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Όμως, οι πιστωτές έχουν τόσο βαρεθεί με τον Τσίπρα που δείχνει απίθανο να κάνουν τη ζωή του εύκολη.
Θεωρούν ότι οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις και αν υπάρξουν, η κυβέρνηση του Τσίπρα να μην τις εφαρμόσει.
Αντίθετα, οι πιστωτές μπορούν να ελπίζουν ότι οι Έλληνες θα ψηφίσουν τώρα "Ναι", ο Τσίπρας θα παραιτηθεί και ένας πιο υπεύθυνος πρωθυπουργός να αναλάβει.
Παρόλα αυτά, θα ήταν λάθος να σκεφτούμε ότι ένα «Ναι» θα οδηγούσε σε μια γρήγορη ή απλή λύση, λόγω της πολυπλοκότητας της ελληνικής πολιτικής.
Ίσως κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να σχηματιστεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως συνέβη το 2011.
Ωστόσο, οι δανειστές δεν πιστεύουν πως μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ό,τι έχει υποσχεθεί.
Άρα, δύσκολα θα επέλθει μια συμφωνία η οποία θα ξανανοίξει τις τράπεζες.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να συμπεράνουν ότι θα ήταν καλύτερο να υπάρξουν νέες εκλογές.
Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η αντιπολίτευση θα κέρδιζε μια τέτοια ψηφοφορία, διότι είναι κατακερματισμένη.
Δεν έχει ακόμη κατορθώσει να συσπειρωθεί πίσω από ένα και μόνο κοινό πρόγραμμα.
Ακόμη και αν η αντιπολίτευση κερδίσει σε μια τέτοια εκλογή, δεν θα ήταν έτοιμη να ξεκινήσει συνομιλίες με τους πιστωτές της μέχρι τον Αύγουστο.
Μέχρι τότε, οι τράπεζες θα έχουν στερέψει από μετρητά, εκτός εάν η ΕΚΤ παρέχει μεγαλύτερη ρευστότητα.
Τα γεράκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αναμένεται την 1η Ιουλίου να προωθήσουν τη διακοπή της ρευστότητας λόγω της αθέτησης πληρωμής προς το ΔΝΤ, με την αιτιολογία ότι οι τράπεζες έχουν σημαντική έκθεση στην κυβέρνηση.
Αλλά ακόμη και αν η ΕΚΤ κάνει τα στραβά μάτια σε αυτό, δεν μπορεί να αγνοήσει τα 3,5 δισ. των ομολόγων πρέπει να εξοφληθούν προς την ίδια στις 20 Ιουλίου.
Μετά από όλα, ακόμα και αν οι πιστωτές επιθυμούν να δουν τον Τσίπρα να πέφτει, δεν έχουν την ίδια προσέγγιση για τον ελληνικό λαό, καταλήγει ο αρθρογράφος.
www.bankingnews.gr
Μετά το κλείσιμο των τραπεζών και τη μεταστροφή της κοινής γνώμης εναντίον του, ο Έλληνας πρωθυπουργός φαίνεται απελπισμένος για μια συμφωνία με τους πιστωτές του.
Η Αθήνα έχει πλέον χρεοκοπήσει έναντι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προσθέτοντας μεγαλύτερη πίεση.
Αλλά δεν είναι σαφές αν δανειστές θα του προσφέρουν οποιαδήποτε χαλάρωση.
Μπορούν να προτιμούν να συνδιαλεχθούν με τον διάδοχό του.
Αυτό αναφέρει ο Hugo Dixon, αρθρογράφος του Reuters σε σημερινή του ανάλυση, στην οποία και τονίζει ότι όταν ο Τσίπρας ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η Ελλάδα θα διεξάγει δημοψήφισμα για τη συμφωνία που προτείνει η Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επικαλέστηκε ως λόγο ότι οι προτάσεις στόχευαν «στην ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού».
Το πρόβλημα είναι ότι ο Τσίπρας το έκανε αυτό όταν τόσο η κυβέρνηση όσο και οι τράπεζες της είχαν σχεδόν ξεμείνει από τα μετρητά.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αρνήθηκε να παράσχει οποιαδήποτε αύξηση της ρευστότητας των τραπεζών.
Το αποτέλεσμα;
Οι τράπεζες να παραμείνουν κλειστές από τις 30 Ιουνίου και η κυβέρνηση να αθετήσει την πληρωμή της προς το ΔΝΤ.
Η άμεση αντίδραση πολλών Ελλήνων απέναντι στο δημοψήφισμα ήταν να ψηφίσουν "Όχι".
Όμως, δεδομένου ότι επιβλήθηκαν έλεγχοι στην κίνηση κεφαλαίων, με το όριο αναλήψεων μετρητών να περιορίζεται στα 60 ευρώ την ημέρα, η κοινή γνώμη έχει αρχίσει να ταλαντεύεται προς το "Ναι".
Οι χώρες της Ευρωζώνης κατέστησαν επίσης σαφές ότι η ψήφος του «Όχι» θα ισοδυναμούσε με παραίτηση από το ευρώ, κάτι που οι περισσότεροι Έλληνες δεν θέλουν.
Ο Τσίπρας αντέδρασε με την αποστολή μιας νέας πρότασης στις 30 Ιουνίου.
Σ' αυτήν πρότεινε την παράταση του προγράμματος διάσωσης, καθώς και την αναδιάρθρωση του χρέους της Αθήνας.
Η Ευρωζώνη απέρριψε αμέσως το σχέδιο.
Ο Φινλανδός υπουργός Οικονομικών μάλιστα επεσήμανε ότι ήταν πολύ αργά για να προσφερθεί επέκταση του προγράμματος.
Οι Έλληνες στη συνέχεια είπαν ότι θα υποβάλουν δεύτερο έγγραφο μεταρρυθμίσεων που περιγράφει τι σκοπεύουν να κάνουν.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης δήλωσαν ότι θα πραγματοποιήσουν άλλη μία τηλεδιάσκεψη την 1η Ιουλίου προκειμένου να αποτιμήσουν την κατάσταση, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να διαφανεί μια επανάληψη των διαπραγματεύσεων.
Μάλιστα, κατά τον αρθρογράφο όλα τα παραπάνω είναι ένας ευγενικός τρόπος να πουν οι Ευρωπαίοι στον Τσίπρα: «Είναι πολύ αργά, φίλε».
Μια εξήγηση για αυτή τη γραμμή είναι ότι χρειάζεται χρόνος για να υπάρξουν διαπραγματεύσεις για μια νέα συμφωνία η οποία θα λάβει στη συνέχεια την έγκριση των κοινοβουλίων.
Οι αριθμοί δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλέον, γιατί οι οικονομικές προοπτικές στην Ελλάδα έχουν επιδεινωθεί δραματικά, ως αποτέλεσμα των ελέγχων κεφαλαίου.
Μια λύση θα μπορούσε να ακυρώσει το δημοψήφισμα, μια ιδέα που εξέφρασε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Όμως, οι πιστωτές έχουν τόσο βαρεθεί με τον Τσίπρα που δείχνει απίθανο να κάνουν τη ζωή του εύκολη.
Θεωρούν ότι οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις και αν υπάρξουν, η κυβέρνηση του Τσίπρα να μην τις εφαρμόσει.
Αντίθετα, οι πιστωτές μπορούν να ελπίζουν ότι οι Έλληνες θα ψηφίσουν τώρα "Ναι", ο Τσίπρας θα παραιτηθεί και ένας πιο υπεύθυνος πρωθυπουργός να αναλάβει.
Παρόλα αυτά, θα ήταν λάθος να σκεφτούμε ότι ένα «Ναι» θα οδηγούσε σε μια γρήγορη ή απλή λύση, λόγω της πολυπλοκότητας της ελληνικής πολιτικής.
Ίσως κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να σχηματιστεί μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως συνέβη το 2011.
Ωστόσο, οι δανειστές δεν πιστεύουν πως μια κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει ό,τι έχει υποσχεθεί.
Άρα, δύσκολα θα επέλθει μια συμφωνία η οποία θα ξανανοίξει τις τράπεζες.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, τα ελληνικά πολιτικά κόμματα θα μπορούσαν να συμπεράνουν ότι θα ήταν καλύτερο να υπάρξουν νέες εκλογές.
Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι η αντιπολίτευση θα κέρδιζε μια τέτοια ψηφοφορία, διότι είναι κατακερματισμένη.
Δεν έχει ακόμη κατορθώσει να συσπειρωθεί πίσω από ένα και μόνο κοινό πρόγραμμα.
Ακόμη και αν η αντιπολίτευση κερδίσει σε μια τέτοια εκλογή, δεν θα ήταν έτοιμη να ξεκινήσει συνομιλίες με τους πιστωτές της μέχρι τον Αύγουστο.
Μέχρι τότε, οι τράπεζες θα έχουν στερέψει από μετρητά, εκτός εάν η ΕΚΤ παρέχει μεγαλύτερη ρευστότητα.
Τα γεράκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αναμένεται την 1η Ιουλίου να προωθήσουν τη διακοπή της ρευστότητας λόγω της αθέτησης πληρωμής προς το ΔΝΤ, με την αιτιολογία ότι οι τράπεζες έχουν σημαντική έκθεση στην κυβέρνηση.
Αλλά ακόμη και αν η ΕΚΤ κάνει τα στραβά μάτια σε αυτό, δεν μπορεί να αγνοήσει τα 3,5 δισ. των ομολόγων πρέπει να εξοφληθούν προς την ίδια στις 20 Ιουλίου.
Μετά από όλα, ακόμα και αν οι πιστωτές επιθυμούν να δουν τον Τσίπρα να πέφτει, δεν έχουν την ίδια προσέγγιση για τον ελληνικό λαό, καταλήγει ο αρθρογράφος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών