Η λιτότητα ήρθε για να μείνει στην ευρωζώνη σύμφωνα με τους Financial Times
Το ευρώ βρίσκεται σε κίνδυνο, προειδοποιεί ο αρθρογράφος των Financial Times, Wolfang Munchau, ο οποίο αμφισβητεί την άποψη των ευρωπαίων ότι η κρίση έχει τελειώσει.
«Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το πόσες ήταν οι πιθανότητες να διαλυθεί το ευρώ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Όμως είμαι βέβαιος ότι οι πιθανότητες είναι περισσότερες σήμερα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας.
Και εξηγεί ότι δύο χρόνια πριν, οι αναλυτές ήλπιζαν ότι θα έχει έλθει ισχυρή οικονομική ανάπτυξη.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό δεν έγινε και ούτε πρόκειται να γίνει, υποστηρίζει ο Munchau.
Όπως τονίζει, η ευρωζώνη δεν έχει τον κατάλληλο μηχανισμό ώστε να προστατευθεί από μια παρατεταμένη βαθιά ύφεση.
Σύμφωνα με τον Munchau, οι βασικοί πρωταγωνιστές σήμερα δεν είναι οι διεθνείς επενδυτές, αλλά οι αντιδραστικοί ψηφοφόροι που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ψηφίσουν μια νέα γενιά ηγετών και είναι πιο πρόθυμοι να στηρίξουν τα περιφερειακά κινήματα ανεξαρτησίας.
Στη Γαλλία η Marine Le Pen, η ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, θα μπορούσε να επικρατήσει σε αναμέτρηση με τον Πρόεδρο François Hollande.
Στην Ιταλία, ο Beppe Grillo, ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία, είναι η μόνη αναξιόπιστη εναλλακτική στον μη εκλεγμένο πρωθυπουργό Matteo Renzi.
Στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ προηγούνται στις δημοσκοπήσεις.
Το ίδιο και το κίνημα Podemos στην Ισπανία, με τον υπέροχο νεαρό ηγέτη του Pablo Iglesias.
Το ερώτημα για τους ψηφοφόρους που πλήττονται από την κρίση είναι σε ποιο σημείο είναι λογική η αποχώρηση από την ευρωζώνη.
Σε αντίθεση με δύο χρόνια πριν, τώρα έχουμε πιο ξεκάθαρη άποψη για την προοπτική της μακροπρόθεσμης επίσημης πολιτικής. Η λιτότητα ήλθε για να μείνει.
Η δημοσιονομική πολιτική θα συνεχίσει να συρρικνώνεται καθώς τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, με βάση τους νέους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Σχολιάζοντας την εμμονή των Ευρωπαίων στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; σημειώνει πως αυτές είναι μεν θετικές, αλλά δεν θα αυξήσουν την εγχώρια ζήτηση.
Όσον αφορά τη νομισματική πολιτική και τον ρόλο της ΕΚΤ, εκτιμά ότι ο Draghi θα πετύχει τον στόχο αύξηση του ισολογισμού κατά 1 τρισ. ευρώ, ωστόσο αυτό δεν θα κάνει και μεγάλη διαφορά.
Οι διαδοχικές αυτές απογοητεύσεις δεν δείχνουν απαραίτητα ότι η ευρωζώνη θα καταρρεύσει.
Ωστόσο καταδεικνύουν ότι η μόνιμη στασιμότητα είναι πολύ πιθανή.
Και αυτό είναι πραγματικό βαρόμετρο αποτυχίας, καταλήγει ο αρθρογράφος των FT.
www.bankingnews.gr
«Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το πόσες ήταν οι πιθανότητες να διαλυθεί το ευρώ κατά τη διάρκεια της κρίσης. Όμως είμαι βέβαιος ότι οι πιθανότητες είναι περισσότερες σήμερα», αναφέρει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας.
Και εξηγεί ότι δύο χρόνια πριν, οι αναλυτές ήλπιζαν ότι θα έχει έλθει ισχυρή οικονομική ανάπτυξη.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό δεν έγινε και ούτε πρόκειται να γίνει, υποστηρίζει ο Munchau.
Όπως τονίζει, η ευρωζώνη δεν έχει τον κατάλληλο μηχανισμό ώστε να προστατευθεί από μια παρατεταμένη βαθιά ύφεση.
Σύμφωνα με τον Munchau, οι βασικοί πρωταγωνιστές σήμερα δεν είναι οι διεθνείς επενδυτές, αλλά οι αντιδραστικοί ψηφοφόροι που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ψηφίσουν μια νέα γενιά ηγετών και είναι πιο πρόθυμοι να στηρίξουν τα περιφερειακά κινήματα ανεξαρτησίας.
Στη Γαλλία η Marine Le Pen, η ηγέτης του Εθνικού Μετώπου, θα μπορούσε να επικρατήσει σε αναμέτρηση με τον Πρόεδρο François Hollande.
Στην Ιταλία, ο Beppe Grillo, ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία, είναι η μόνη αναξιόπιστη εναλλακτική στον μη εκλεγμένο πρωθυπουργό Matteo Renzi.
Στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ προηγούνται στις δημοσκοπήσεις.
Το ίδιο και το κίνημα Podemos στην Ισπανία, με τον υπέροχο νεαρό ηγέτη του Pablo Iglesias.
Το ερώτημα για τους ψηφοφόρους που πλήττονται από την κρίση είναι σε ποιο σημείο είναι λογική η αποχώρηση από την ευρωζώνη.
Σε αντίθεση με δύο χρόνια πριν, τώρα έχουμε πιο ξεκάθαρη άποψη για την προοπτική της μακροπρόθεσμης επίσημης πολιτικής. Η λιτότητα ήλθε για να μείνει.
Η δημοσιονομική πολιτική θα συνεχίσει να συρρικνώνεται καθώς τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, με βάση τους νέους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες.
Σχολιάζοντας την εμμονή των Ευρωπαίων στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις; σημειώνει πως αυτές είναι μεν θετικές, αλλά δεν θα αυξήσουν την εγχώρια ζήτηση.
Όσον αφορά τη νομισματική πολιτική και τον ρόλο της ΕΚΤ, εκτιμά ότι ο Draghi θα πετύχει τον στόχο αύξηση του ισολογισμού κατά 1 τρισ. ευρώ, ωστόσο αυτό δεν θα κάνει και μεγάλη διαφορά.
Οι διαδοχικές αυτές απογοητεύσεις δεν δείχνουν απαραίτητα ότι η ευρωζώνη θα καταρρεύσει.
Ωστόσο καταδεικνύουν ότι η μόνιμη στασιμότητα είναι πολύ πιθανή.
Και αυτό είναι πραγματικό βαρόμετρο αποτυχίας, καταλήγει ο αρθρογράφος των FT.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών