H... καμπή του 1970 και του 1980
Τη νέα μάστιγα της Ευρωζώνης και της παγκόσμιας οικονομίας γενικότερα, αναλύει διεξοδικά ο Economist, εφιστώντας την προσοχή για τις επιπτώσεις μίας μακράς περιόδου χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης.
Αρχής γενομένης, το βρετανικό περιοδικό διαπιστώνει πως το πρόβλημα της στασιμότητας δεν εμφανίστηκε ούτε εν μία νυκτί αλλά ούτε και την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης (2008) – όπως αρκετοί πιστεύουν.
Σύμφωνα με τα γραφήματα που παραθέτει ο Economist, οι ρίζες του προβλήματος γεννήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Άλλωστε, κατά μέσον όρο, ο ετησίως ρυθμός ανάπτυξης των έξι ισχυρότερων οικονομιών της Δύσης περιορίζεται πλέον κάτω του 2%.
Φυσικά, εξηγεί το περιοδικό, υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις για το φαινόμενο της επιβράδυνσης, αλλά η επικρατούσα ανάγει τις ρίζες του προβλήματος στα δημογραφικά στοιχεία.
Όπως αναλύεται, η ραγδαία ανάπτυξη επήλθε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμου, όπου η Ευρώπη ανοικοδομούνταν, δρέποντας τα οφέλη της τεχνολογίας.
Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και ιδίως τη δεκαετία του 1970, εμφανίστηκε μία σημαντική αντιστροφή των δημογραφικών στοιχείων, η οποία και αντικατοπτρίστηκε στις επιδόσεις της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990 - όταν δηλαδή τα «μωρά» του 1960 θα εισέρχονταν στην αγορά εργασίας.
Μάλιστα, βάσει των υπαρχόντων ρυθμών γεννήσεων, οι εργαζόμενοι ηλικίας 20 - 64 ετών, έως το 2050 θα έχουν μειωθεί σχεδόν κατά 50% , πλήττοντας σημαντικά την παγκόσμια ανάπτυξη.
Στην Ευρώπη, μάλιστα, η οποία αντιμετωπίζει το υψηλότερο πρόβλημα, αναμένεται να «χαθούν» περίπου 40 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Μάλιστα, εάν δεν υπήρχαν τα έντονα μεταναστευτικά κύματα από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, τότε οι απώλειες στις ευρωπαϊκές χώρες θα εκτινάσσονταν στα 96 εκατομμύρια εργαζόμενους!!!
www.bankingnews.gr
Αρχής γενομένης, το βρετανικό περιοδικό διαπιστώνει πως το πρόβλημα της στασιμότητας δεν εμφανίστηκε ούτε εν μία νυκτί αλλά ούτε και την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης (2008) – όπως αρκετοί πιστεύουν.
Σύμφωνα με τα γραφήματα που παραθέτει ο Economist, οι ρίζες του προβλήματος γεννήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990.
Άλλωστε, κατά μέσον όρο, ο ετησίως ρυθμός ανάπτυξης των έξι ισχυρότερων οικονομιών της Δύσης περιορίζεται πλέον κάτω του 2%.
Φυσικά, εξηγεί το περιοδικό, υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις για το φαινόμενο της επιβράδυνσης, αλλά η επικρατούσα ανάγει τις ρίζες του προβλήματος στα δημογραφικά στοιχεία.
Όπως αναλύεται, η ραγδαία ανάπτυξη επήλθε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμου, όπου η Ευρώπη ανοικοδομούνταν, δρέποντας τα οφέλη της τεχνολογίας.
Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και ιδίως τη δεκαετία του 1970, εμφανίστηκε μία σημαντική αντιστροφή των δημογραφικών στοιχείων, η οποία και αντικατοπτρίστηκε στις επιδόσεις της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και του 1990 - όταν δηλαδή τα «μωρά» του 1960 θα εισέρχονταν στην αγορά εργασίας.
Μάλιστα, βάσει των υπαρχόντων ρυθμών γεννήσεων, οι εργαζόμενοι ηλικίας 20 - 64 ετών, έως το 2050 θα έχουν μειωθεί σχεδόν κατά 50% , πλήττοντας σημαντικά την παγκόσμια ανάπτυξη.
Στην Ευρώπη, μάλιστα, η οποία αντιμετωπίζει το υψηλότερο πρόβλημα, αναμένεται να «χαθούν» περίπου 40 εκατομμύρια εργαζόμενοι.
Μάλιστα, εάν δεν υπήρχαν τα έντονα μεταναστευτικά κύματα από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, τότε οι απώλειες στις ευρωπαϊκές χώρες θα εκτινάσσονταν στα 96 εκατομμύρια εργαζόμενους!!!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών