Το υψηλό ιδιωτικό χρέος, η υψηλή ανεργία, η φτώχεια και η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση υπονομεύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα
Να βρεθεί σε κοινωνικό αδιέξοδο κινδυνεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αντιμετωπίζει σημαντικά κοινωνικά προβλήματα παρατηρούν στο τελευταίο σημείωμα τους οι αναλυτές του ινστιτούτου Bruegel, Zsolt Darvas και Guntram B. Wolff.
Περισσότεροι από 6 εκατ. θέσεις εργασίας χάθηκαν την περίοδο 2008 - 13 και η φτώχεια έχει αυξηθεί.
Η δημοσιονομική εξυγίανση έχει γενικά προσπαθήσει να παράσχει κοινωνική προστασία από τις περικοπές των δαπανών, αλλά η κατανομή του κόστους προσαρμογής μεταξύ των νέων και των μεγαλύτερων σε ηλικία υπήρξε άνιση.
Ένα αυξανόμενο χάσμα γενεών είναι προφανές, σε μειονεκτική θέση για τους νέους.
Η αποτελεσματικότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των χωρών της ΕΕ ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό.
Οι χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα έτειναν να έχουν υψηλότερα ποσοστά δανεισμού των νοικοκυριών πριν από την κρίση με αποτέλεσμα την υποτονική αύξηση της κατανάλωσης κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Το υψηλό ιδιωτικό χρέος, η υψηλή ανεργία, η φτώχεια και η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση υπονομεύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.
Σύμφωνα με το Bruegel οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τρεις βασικές προκλήσεις.
Πρώτον, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, επειδή τα προβλήματα αυτά απειλούν τη δημόσια βιωσιμότητα του χρέους και την ανάπτυξη.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Τα υψηλά επίπεδα της ανεργίας υπονομεύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη
• Η ανεργία των νέων έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες, κύριως στη αύξηση του πληθυσμού
• Η φτώχεια υπονομεύει τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας, με αρνητική επίδραση στη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα
• Η υπερβολική εισοδηματική ανισότητα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο του υπερβολικού δανεισμού των νοικοκυριών
• Η φτώχεια και η ανεργία υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και ενδέχεται να πλήττει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες
• Η προκύπτουσα μεταρρυθμιστική κόπωση και η ασθενέστερη βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη θα επηρεάσει αρνητικά τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.
Δεύτερον, τολμηρές πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, την κοινωνική και φορολογική πολιτική και τον τον καλύτερο συντονισμό της πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Οι περισσότερες από τις εργασιακές, κοινωνικές και δημοσιονομικές πολιτικές πρέπει να μεταρρυθμιστούν, ώστε να είναι καλύτερα στοχευμένες και να ευθυγραμμιστούν με τις ανάγκες των φτωχών και των ανέργων
• Οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν μια συμφωνία μεταξύ των υπουργών απασχόλησης της ΕΕ ότι η ανεργία των νέων απαιτεί επείγουσα δράση και διάθεση περί των 6 δισ. ευρώ για τους νέους
Αν και τέτοιες πρωτοβουλίες είναι ευπρόσδεκτες, είναι απίθανο να λειτουργήσουν μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, υπονομεύοντας περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ΕΕ
• Μια άλλη πρωτοβουλία που θα πρέπει να δοθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η διαχείριση της ζήτησης.
Η ασθενής ζήτηση υπήρξε ένας σημαντικός λόγος για τις απώλειες θέσεων εργασίας, καθώς η δημοσιονομική εξυγίανση είναι αναγκαία σε μια σειρά από κράτη μέλη.
Εάν η ζήτηση παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, οι πιο ευέλικτες αγορές εργασίας δεν θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης, στο βαθμό που απαιτείται. Ωστόσο, οι χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τα πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα δεν είναι σε θέση να στηρίξουν τη ζήτηση με φορολογικά εργαλεία, λόγω της αδυναμίας των δημόσιων οικονομικών τους.
Τρίτον, τα συστήματα φορολογίας θα πρέπει να αναθεωρηθούν για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Τα ίδια επίπεδα κοινωνικών δαπανών και φορολογίας νοικοκυριών οδηγούν σε ανισότητα των εισοδημάτων στις διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν περιθώρια για μείωση των κρατικών δαπανών χωρίς να υπονομεύεται η επίτευξη των στόχων σε χώρες με ανεπαρκή συστήματα κοινωνικής πρόνοιας
• Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν μεγαλύτερη για τις οικογένειες με παιδιά και την εκπαίδευση από ό, τι για τους συνταξιούχους.
Ενώ οι συνταξιούχοι πρέπει να προστατεύονται, η επιδείνωση της κοινωνικής ανισότητας έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα δημόσια οικονομικά και την ανάπτυξη.
Ως εκ τούτου, όταν οι περικοπές των δαπανών δεν είναι αποτελεσματικές, θα πρέπει να ανασχεδιαστεί η δημοσιονομικής πολιτικής
• Η πρόσφατη συζήτηση για την προοδευτικότητα του φορολογικού συστήματος υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά από τα υψηλότερα εισοδήματα, δεν θα μπορούσε να παρεμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη.
Συμπέρασμα
Υπό αυτό το πλαίσιο, οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες θα πρέπει να εστιαστούν σε:
- Καλύτερη χρήση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου για να επιτευχθεί ο βέλτιστος συνολικός δημοσιονομικός προσανατολισμός
- Ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων
- Περισσότερα επενδυτικά σχέδια της ΕΕ που χρησιμοποιούν ομόλογα έργων και πιο ευρεία διάθεση των δανείων της ΕΤΕπ
- Προσαρμογή της δημοσιονομικής εξυγίανσης με στόχο τη σταθεροποίηση της κατάστασης
www.bankingnews.gr
Περισσότεροι από 6 εκατ. θέσεις εργασίας χάθηκαν την περίοδο 2008 - 13 και η φτώχεια έχει αυξηθεί.
Η δημοσιονομική εξυγίανση έχει γενικά προσπαθήσει να παράσχει κοινωνική προστασία από τις περικοπές των δαπανών, αλλά η κατανομή του κόστους προσαρμογής μεταξύ των νέων και των μεγαλύτερων σε ηλικία υπήρξε άνιση.
Ένα αυξανόμενο χάσμα γενεών είναι προφανές, σε μειονεκτική θέση για τους νέους.
Η αποτελεσματικότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης των χωρών της ΕΕ ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό.
Οι χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα έτειναν να έχουν υψηλότερα ποσοστά δανεισμού των νοικοκυριών πριν από την κρίση με αποτέλεσμα την υποτονική αύξηση της κατανάλωσης κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Το υψηλό ιδιωτικό χρέος, η υψηλή ανεργία, η φτώχεια και η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση υπονομεύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.
Σύμφωνα με το Bruegel οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν τρεις βασικές προκλήσεις.
Πρώτον, την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, επειδή τα προβλήματα αυτά απειλούν τη δημόσια βιωσιμότητα του χρέους και την ανάπτυξη.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Τα υψηλά επίπεδα της ανεργίας υπονομεύουν την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη
• Η ανεργία των νέων έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες, κύριως στη αύξηση του πληθυσμού
• Η φτώχεια υπονομεύει τη δυνατότητα των πολιτών να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας, με αρνητική επίδραση στη μακροπρόθεσμη παραγωγικότητα
• Η υπερβολική εισοδηματική ανισότητα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο του υπερβολικού δανεισμού των νοικοκυριών
• Η φτώχεια και η ανεργία υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και ενδέχεται να πλήττει τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες
• Η προκύπτουσα μεταρρυθμιστική κόπωση και η ασθενέστερη βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη θα επηρεάσει αρνητικά τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.
Δεύτερον, τολμηρές πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, την κοινωνική και φορολογική πολιτική και τον τον καλύτερο συντονισμό της πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Οι περισσότερες από τις εργασιακές, κοινωνικές και δημοσιονομικές πολιτικές πρέπει να μεταρρυθμιστούν, ώστε να είναι καλύτερα στοχευμένες και να ευθυγραμμιστούν με τις ανάγκες των φτωχών και των ανέργων
• Οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν μια συμφωνία μεταξύ των υπουργών απασχόλησης της ΕΕ ότι η ανεργία των νέων απαιτεί επείγουσα δράση και διάθεση περί των 6 δισ. ευρώ για τους νέους
Αν και τέτοιες πρωτοβουλίες είναι ευπρόσδεκτες, είναι απίθανο να λειτουργήσουν μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, υπονομεύοντας περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών στην ΕΕ
• Μια άλλη πρωτοβουλία που θα πρέπει να δοθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η διαχείριση της ζήτησης.
Η ασθενής ζήτηση υπήρξε ένας σημαντικός λόγος για τις απώλειες θέσεων εργασίας, καθώς η δημοσιονομική εξυγίανση είναι αναγκαία σε μια σειρά από κράτη μέλη.
Εάν η ζήτηση παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, οι πιο ευέλικτες αγορές εργασίας δεν θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης, στο βαθμό που απαιτείται. Ωστόσο, οι χώρες της ΕΕ που αντιμετωπίζουν τα πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα δεν είναι σε θέση να στηρίξουν τη ζήτηση με φορολογικά εργαλεία, λόγω της αδυναμίας των δημόσιων οικονομικών τους.
Τρίτον, τα συστήματα φορολογίας θα πρέπει να αναθεωρηθούν για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών.
Σύμφωνα με το Bruegel:
• Τα ίδια επίπεδα κοινωνικών δαπανών και φορολογίας νοικοκυριών οδηγούν σε ανισότητα των εισοδημάτων στις διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν περιθώρια για μείωση των κρατικών δαπανών χωρίς να υπονομεύεται η επίτευξη των στόχων σε χώρες με ανεπαρκή συστήματα κοινωνικής πρόνοιας
• Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν μεγαλύτερη για τις οικογένειες με παιδιά και την εκπαίδευση από ό, τι για τους συνταξιούχους.
Ενώ οι συνταξιούχοι πρέπει να προστατεύονται, η επιδείνωση της κοινωνικής ανισότητας έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα δημόσια οικονομικά και την ανάπτυξη.
Ως εκ τούτου, όταν οι περικοπές των δαπανών δεν είναι αποτελεσματικές, θα πρέπει να ανασχεδιαστεί η δημοσιονομικής πολιτικής
• Η πρόσφατη συζήτηση για την προοδευτικότητα του φορολογικού συστήματος υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη συνεισφορά από τα υψηλότερα εισοδήματα, δεν θα μπορούσε να παρεμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη.
Συμπέρασμα
Υπό αυτό το πλαίσιο, οι ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες θα πρέπει να εστιαστούν σε:
- Καλύτερη χρήση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου για να επιτευχθεί ο βέλτιστος συνολικός δημοσιονομικός προσανατολισμός
- Ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων
- Περισσότερα επενδυτικά σχέδια της ΕΕ που χρησιμοποιούν ομόλογα έργων και πιο ευρεία διάθεση των δανείων της ΕΤΕπ
- Προσαρμογή της δημοσιονομικής εξυγίανσης με στόχο τη σταθεροποίηση της κατάστασης
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών