Παρά τα τεχνικά εργαλεία και τις αλλαγές στα ελαστικά, το πιο πιθανό σενάριο στους αγώνες της Formula 1 παραμένει σταθερό: μία αλλαγή και τερματισμός. Πού οφείλεται αυτή η τάση και γιατί, παρ’ όλα αυτά, οι αγώνες μπορούν να παραμένουν ενδιαφέροντες; Η εξήγηση δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται
Η φετινή σεζόν της Formula 1 επιβεβαιώνει μια τάση που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από τα μέσα του 2024: τα περισσότερα Grand Prix κρίνονται με μία μόνο αλλαγή ελαστικών. Παρά την απόφαση της Pirelli να προσφέρει πιο μαλακές γόμες για να ενισχύσει τη φθορά και να προκαλέσει περισσότερα pit-stops, ο αγωνιστικός ρυθμός των ομάδων, η εξέλιξη στην αεροδυναμική και οι νέες επιφάνειες σε αρκετές πίστες έχουν διατηρήσει τα μονοθέσια εντός στρατηγικής ενός stop.
Στη Μαϊάμι, για παράδειγμα, η στρατηγική των δύο pit-stops στοπ φαινόταν αρχικά πιο γρήγορη κατά πέντε δευτερόλεπτα. Ωστόσο, ο φόβος για καθυστέρηση στο pit ή για επιστροφή στη πίστα εν μέσω «κυκλοφοριακού» έκανε τις ομάδες να επιλέξουν την πιο σίγουρη λύση: μία αλλαγή ελαστικών. Ακόμη και αν το όφελος από την αύξηση του ορίου ταχύτητας στη λωρίδα των pits από τα 80 στα 100 χλμ/ώρα είχε εξισορροπήσει θεωρητικά το χρόνο απώλειας, το ρίσκο συνέχισε να υπερισχύει της απόδοσης.
Από τους έξι πρώτους αγώνες της σεζόν, τέσσερις νικητές τερμάτισαν με ένα μόνο stop, ενώ μόνο δύο Grand Prix εξελίχθηκαν σε πραγματικά αγώνες δύο στάσεων. Ακόμη και πίστες που παραδοσιακά απαιτούσαν περισσότερες αλλαγές, όπως η Σανγκάη και η Σουζούκα, μετατράπηκαν σε αγώνες ενός stop λόγω νέου ασφαλτοτάπητα με υψηλό επίπεδο πρόσφυσης, που μειώνει δραστικά τη φθορά των ελαστικών (Διαβάστε περισσότερα)
Στη Μαϊάμι, για παράδειγμα, η στρατηγική των δύο pit-stops στοπ φαινόταν αρχικά πιο γρήγορη κατά πέντε δευτερόλεπτα. Ωστόσο, ο φόβος για καθυστέρηση στο pit ή για επιστροφή στη πίστα εν μέσω «κυκλοφοριακού» έκανε τις ομάδες να επιλέξουν την πιο σίγουρη λύση: μία αλλαγή ελαστικών. Ακόμη και αν το όφελος από την αύξηση του ορίου ταχύτητας στη λωρίδα των pits από τα 80 στα 100 χλμ/ώρα είχε εξισορροπήσει θεωρητικά το χρόνο απώλειας, το ρίσκο συνέχισε να υπερισχύει της απόδοσης.
Από τους έξι πρώτους αγώνες της σεζόν, τέσσερις νικητές τερμάτισαν με ένα μόνο stop, ενώ μόνο δύο Grand Prix εξελίχθηκαν σε πραγματικά αγώνες δύο στάσεων. Ακόμη και πίστες που παραδοσιακά απαιτούσαν περισσότερες αλλαγές, όπως η Σανγκάη και η Σουζούκα, μετατράπηκαν σε αγώνες ενός stop λόγω νέου ασφαλτοτάπητα με υψηλό επίπεδο πρόσφυσης, που μειώνει δραστικά τη φθορά των ελαστικών (Διαβάστε περισσότερα)
Σχόλια αναγνωστών