Το σημαντικότερο γεγονός τώρα του 2016 ήταν η επίσημη αποδοχή του καθεστώτος της αποικίας εκ μέρους του υπουργού οικονομικών, με το ανίερο αντάλλαγμα της παραμονής της κυβέρνησης στην εξουσία – έτσι όπως αυτή εκφράσθηκε με την επιστολή της ντροπής που απέστειλε στις 23 Δεκεμβρίου στον ολλανδό πρόεδρο του άτυπου, μη θεσμοθετημένου «κατασκευάσματος» του κ. Σόιμπλε, στο Euro Group.
Εν προκειμένω διαβεβαίωσε τον κ. Σόιμπλε μέσω του ολλανδού πως η κυβέρνηση, για ένα αόριστο χρονικό διάστημα, δεν θα λαμβάνει καμία απόφαση χωρίς την άδεια της σκιώδους διακυβέρνησης των δανειστών που διοικεί από το παρασκήνιο την Ελλάδα – κάτι που θα ισχύει για όλες τις αποφάσεις που κοστίζουν χρήματα, ακόμη και όταν οι συμφωνημένοι στόχοι υπερκαλύπτονται.
Ο στόχος πάντως της ξένης «επιτροπείας» είναι ο ίδιος, με αυτόν της κλασσικής αποικιοκρατίας: η «απορρόφηση» όσο το δυνατόν περισσοτέρων χρημάτων από την αποικία, αδιαφορώντας για το παρόν και το μέλλον της, καθώς επίσης για την ολοκληρωτική λεηλασία και εξαθλίωση των κατοίκων της.
Με απλά λόγια, δια της επιστολής (πηγή) ο θλιβερός υπουργός διαβεβαίωσε την άτυπη κυβέρνηση της χώρας, τους εκπροσώπους δηλαδή της ΕΚΤ, της Κομισιόν, του ESM και του ΔΝΤ ότι, δεν θα κάνει απολύτως τίποτα, χωρίς την προηγούμενη άδεια της/τους – γεγονός που σημαίνει ότι, η ελληνική Βουλή είναι πλέον εντελώς ανίσχυρη, συνεχίζοντας να υπάρχει μόνο ως διακοσμητικό στοιχείο της αποικίας, ενώ κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Η επικριτική στάση της αντιπολίτευσης βέβαια, όσον αφορά την επιστολή, είναι εξόχως υποκριτική – αφού την ίδια στιγμή πιέζει την κυβέρνηση να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση με κάθε θυσία (το ίδιο έκανε το 2015, πριν από την κυβίστηση του πρωθυπουργού), ενώ τα περιεχόμενο της επιστολής βασίζεται στο τρίτο μνημόνιο που συνυπέγραψε και η ίδια, μαζί με κάποια άλλα θλιβερά πολιτικά κόμματα.
Θα μπορούσε τώρα να ισχυρισθεί κανείς πως το αντάλλαγμα της επιστολής είναι η διαγραφή χρέους εκ μέρους των «Θεσμών» – κάτι που όμως δεν φαίνεται στον ορίζοντα, ενάντια στις υποσχέσεις που δίνονται σε όλες τις κυβερνήσεις μετά το 2012. Στην πραγματικότητα, αυτό που συνεχίζει να ισχύει είναι η απειλή, σύμφωνα με την οποία τα εξής: «εάν δεν τηρείτε επακριβώς τις συμφωνίες και τις εντολές μας, θα πρέπει να δηλώσετε στάση πληρωμών, να χρεοκοπήσετε – κάτι που θα έχει ως συνέπεια τη μη αναχρηματοδότηση των τραπεζών σας από την ΕΚΤ και την ανεξέλεγκτη έξοδο σας από την Ευρωζώνη«.
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ πως επειδή οι ενέργειες της Τρόικα, η οποία δημιουργήθηκε μυστικά το 2010, είχαν χαρακτηρισθεί ως μη δημοκρατικές και απρεπείς, με αποτέλεσμα το όνομα της να «κηλιδωθεί», μετονομάσθηκε σε «Θεσμό» με την είσοδο ενός τέταρτου μέλους: του ESM, το οποίο διοικείται επίσης από γερμανό. Ο πρόεδρος της Κομισιόν είχε υποσχεθεί βέβαια πως θα την καταργούσε (πηγή) επειδή, μεταξύ άλλων, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είχε καταδικάσει τις μη δημοκρατικές και μη εξουσιοδοτημένες θεσμικά μεθόδους της – κάτι που δεν συνέβη, επειδή ο κ. Juncker έχασε τη μάχη από τον κ. Σόιμπλε.
Όσον αφορά την ΕΚΤ, δεν έχει κανένα θεσμικό δικαίωμα να επεμβαίνει σε κυβερνητικά θέματα των κρατών μελών, ενώ δεν υπάρχει καμία απόφαση του συμβουλίου της, η οποία να εγκρίνει τη συμμετοχή της στην Τρόικα προηγουμένως και στους «Θεσμούς» σήμερα – επομένως πρόκειται για μία παράνομη διαδικασία, αντίστοιχη με τους επίσης παράνομους εκβιασμούς που δρομολογεί (ανάλυση), για να μπορεί να επιβάλλει τις όποιες απαιτήσεις του ο κ. Σόιμπλε.
Αυθαίρετο, παράνομο και μη θεσμικό είναι επίσης το Euro Group, στο οποίο προΐσταται ο ανόητος Ολλανδός με το δίπλωμα στη γεωργική οικονομία – αφού δεν προβλέπεται πουθενά στις ευρωπαϊκές συμφωνίες, έχοντας δημιουργηθεί άτυπα από τον αρχηγό των βαρβάρων, από τον κ. Σόιμπλε
Η Ελλάδα δεν είναι απλά στην άκρη του γκρεμού, αλλά καταρρέει
Δικαιολογημένα ή μη, η Ελλάδα δεν είναι απλά στην άκρη του γκρεμού, αλλά καταρρέει – ευρισκόμενη σε ελεύθερη πτώση.
Έχει όμως ακόμη λύσεις στη διάθεση της, όπως η νομική οδός που αναφέραμε – με την ταυτόχρονη δήλωση της αναβολής πληρωμών εντός της Ευρωζώνης, έως ότου αποφασίσει το ευρωπαϊκό δικαστήριο για το καθεστώς της «αποικίας χρέους» που της έχει επιβληθεί.
Για να δρομολογηθεί όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει να ξυπνήσουν επιτέλους οι ιθαγενείς.
Να αναλάβουν όλες εκείνες τις ευθύνες που τους αναλογούν και καμία παραπάνω, συνειδητοποιώντας ότι δεν είναι θύτες – αλλά θύματα μίας δεύτερης αποικιοκρατικής εποχής που ενορχήστρωσαν οι ίδιοι βάρβαροι του παρελθόντος. .
Τέλος, να υποχρεώσουν τα κόμματα να συνεργασθούν μεταξύ τους διώχνοντας και τιμωρώντας παραδειγματικά (α) τους βασικούς υπευθύνους της υπερχρέωσης, της υποταγής στην Τρόικα και στα μνημόνια, καθώς επίσης (β) της επίσημης χρεοκοπίας και του μη σεβασμού του δημοψηφίσματος.
– έτσι ώστε να καθαρίσει επιτέλους η Ελλάδα από το βούρκο και να μεγαλουργήσει, όπως άλλωστε της αξίζει, έχοντας ήδη πληρώσει το τίμημα των λαθών της πάρα πολύ ακριβά.
Σχόλια αναγνωστών