γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Με το τραπεζικό σύστημα να αδυνατεί να υποστηρίξει την δανειοδότηση των επιχειρήσεων αφού καθυστερεί η ανακεφαλαιοποίηση, οι εισηγμένες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και την έλλειψη ρευστότητας με την έκδοση ομολογιακών δανείων η αξία των οποίων είναι χαμηλή σε σύγκριση βέβαια με τα κεφάλαια που είχαν αντληθεί (άνω των 3 δισ. ευρώ) την τριετία 2006 - 2008,ενώ μόνο τη διετία 2008 - 2009 τα ομολογιακά δάνεια των εισηγμένων ξεπέρασαν τα 900 εκατ. ευρώ.
Ήδη στο α' τρίμηνο της τρέχουσας χρήσης έχουν υπογραφεί συμβάσεις για ομολογικά δάνεια με συνολική αξία που προσεγγίζει τα 120 εκατ. ευρώ.
Οι κυριότεροι λόγοι που επιλέγει μία επιχείριση να εκδόσει ομολογιακά δάνεια είναι οι εξής:
α) να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της, σε μία χρονική στιγμή που οι γραμμές πίστωσης λόγω της πεντάχρονης ύφεσης έχουν κλείσει από τις τράπεζες,
β) να μετατρέψει τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό σε μακροπρόθεσμο προσδοκώντας τον ερχομό της ανάπτυξης και να κερδίσει χρόνο προσαρμογής και
γ) να επεκταθεί σε νέες δραστηριότητες που χρειάζονται κεφάλαια κίνησης και δεν θέλει να διακινδυνέψει τα ταμειακά διαθέσιμα που έχε η επιχείριση για να αποπληρώνει τις μηνιαίες υποχρεώσεις της. Το 2011 είχαν αντληθεί περισσότερα από 1,3 δισ. ευρώ.
Μέχρι και τα μέσα του 2009, οι εκδόσεις ομολογιακών δανείων ήταν το βασικό εργαλείο άντλησης κεφαλαίων των εισηγμένων, καθώς μόνο μεγάλες εταιρείες σε κεφαλαιοποίηση (όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα και η Alpha Bank) μπορούσαν να αντλήσουν φθηνό χρήμα από την αγορά. Στην πλειονότητά τους οι υπόλοιπες εισηγμένες κατέφευγαν στις τράπεζες με στόχο την αναχρηματοδότηση του δανεισμού τους με πιο συμφέροντες όρους και τη μετατροπή των βραχυπρόθεσμων οφειλών τους σε μακροπρόθεσμες.
Το βασικό πρόβλημα για τις επιχειρήσεις ειναι αφενός το υψηλό επιτόκιο που δανείζονται για την έκδοση ομολογιακών δανείων και αφετέρου πρόσβαση σ΄αυτα του είδους δάνεια έχουν μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν θεμελιώδη μεγέθη που εγγυώνται την αποπληρωμή των δανείων.Οι εισηγμένες με ισχυρές ταμειακές ροές, όπως ο ΟΤΕ, η Coca-Cola ή η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν, άρχισαν δειλά δειλά το 2012 να δείχνουν τον δρόμο για το «ξεπάγωμα» των πιστωτικών γραμμών μέσω της έκδοσης εταιρικών ομολόγων, προσελκύοντας ξένα και εγχώρια κεφάλαια.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Οι κυριότεροι λόγοι που επιλέγει μία επιχείριση να εκδόσει ομολογιακά δάνεια είναι οι εξής:
α) να χρηματοδοτήσει τις δραστηριότητές της, σε μία χρονική στιγμή που οι γραμμές πίστωσης λόγω της πεντάχρονης ύφεσης έχουν κλείσει από τις τράπεζες,
β) να μετατρέψει τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό σε μακροπρόθεσμο προσδοκώντας τον ερχομό της ανάπτυξης και να κερδίσει χρόνο προσαρμογής και
γ) να επεκταθεί σε νέες δραστηριότητες που χρειάζονται κεφάλαια κίνησης και δεν θέλει να διακινδυνέψει τα ταμειακά διαθέσιμα που έχε η επιχείριση για να αποπληρώνει τις μηνιαίες υποχρεώσεις της. Το 2011 είχαν αντληθεί περισσότερα από 1,3 δισ. ευρώ.
Μέχρι και τα μέσα του 2009, οι εκδόσεις ομολογιακών δανείων ήταν το βασικό εργαλείο άντλησης κεφαλαίων των εισηγμένων, καθώς μόνο μεγάλες εταιρείες σε κεφαλαιοποίηση (όπως π.χ. η Εθνική Τράπεζα και η Alpha Bank) μπορούσαν να αντλήσουν φθηνό χρήμα από την αγορά. Στην πλειονότητά τους οι υπόλοιπες εισηγμένες κατέφευγαν στις τράπεζες με στόχο την αναχρηματοδότηση του δανεισμού τους με πιο συμφέροντες όρους και τη μετατροπή των βραχυπρόθεσμων οφειλών τους σε μακροπρόθεσμες.
Το βασικό πρόβλημα για τις επιχειρήσεις ειναι αφενός το υψηλό επιτόκιο που δανείζονται για την έκδοση ομολογιακών δανείων και αφετέρου πρόσβαση σ΄αυτα του είδους δάνεια έχουν μόνο οι επιχειρήσεις που έχουν θεμελιώδη μεγέθη που εγγυώνται την αποπληρωμή των δανείων.Οι εισηγμένες με ισχυρές ταμειακές ροές, όπως ο ΟΤΕ, η Coca-Cola ή η τσιμεντοβιομηχανία Τιτάν, άρχισαν δειλά δειλά το 2012 να δείχνουν τον δρόμο για το «ξεπάγωμα» των πιστωτικών γραμμών μέσω της έκδοσης εταιρικών ομολόγων, προσελκύοντας ξένα και εγχώρια κεφάλαια.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών