Η απόλυτη βεβαιότητα όμως ότι έχουν ξεπερασθεί οι κίνδυνοι νέων επιπλοκών δεν ευσταθεί
Την εκτίμηση ότι η η Ελλάδα πορεύεται και πάλι όπως το 2006 "ανέτοιμη και αισιόδοξη ότι η ευρωζώνη θα μας λύσει όλα μας τα προβλήματα", διατυπώνει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
Σε άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, τονίζει ότι η αλήθεια είναι "εντελώς διαφορετική".
Όπως αναφέρει στο άρθρο του:
"Οι ευρωεκλογές δίνουν και πάλι ένα παράδειγμα της έντονης εσωστρέφειας που χαρακτηρίζει την ελληνική πολιτική ζωή. Την ειδησεογραφία απασχολούν σχεδόν αποκλειστικά οι ομιλίες των αρχηγών, οι δηλώσεις των υποψηφίων, οι εκλογικές επιπτώσεις στα κόμματα και το τι θα συμβεί τον Ιούνιο με την κυβέρνηση.
Τα ΜΜΕ και οι ανταγωνιζόμενοι πολιτικοί σιωπούν για τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις πιθανές επιπτώσεις τους στη χώρα, τις προτεινόμενες από τα ευρωπαϊκά όργανα νέες πολιτικές. Τα θέματα αυτά δεν ενδιαφέρουν. Κατά την άποψη που κυριαρχεί, οι εξελίξεις στην ευρωζώνη θα είναι πια ομαλές, η ανεργία, ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης ή οι δυσκολίες της τραπεζικής ένωσης είναι προσωρινά φαινόμενα. Το ενδιαφέρον στρέφεται στη ρύθμιση του χρέους, αν θα μας δοθεί παράταση στην εξόφληση, αν θα μειωθεί το επιτόκιο ή μήπως υπάρξει και «κούρεμα».
Η απόλυτη βεβαιότητα όμως ότι έχουν ξεπερασθεί οι κίνδυνοι νέων επιπλοκών δεν ευσταθεί.
Είναι αβέβαιον αν οι οικονομικές εξελίξεις θα είναι ευνοϊκές και αν θα προκαλέσουν ή όχι νέες ταλαιπωρίες στην Περιφέρεια. Βέβαιον είναι, αντίθετα, ότι θα υπάρξουν σημαντικές μεταβολές στις θεσμικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που μας αφορούν.
Πορευόμαστε έτσι και πάλι όπως το 2006, ανέτοιμοι και αισιόδοξοι, με τη βεβαιότητα ότι η ευρωζώνη θα λύσει και τα προβλήματά μας. Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική.
Η κρίση διέψευσε τραγικά τις αναμονές. Παρά την ενιαία αγορά και την απεριόριστη ελευθερία ιδίως των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων, οι οικονομίες των χωρών της Περιφέρειας αντιμετώπισαν μετά το 2008 τον κίνδυνο της κατάρρευσης και μαζί τους το τραπεζικό σύστημα της Ενωσης. Η ευρωζώνη, για να προλάβει τα χειρότερα, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε συνεχείς παρεμβάσεις στο καθιερωμένο πλέγμα ρυθμίσεων. Ο κίνδυνος απετράπη. Παρά τις προσπάθειες όμως για την αποδοχή κοινών αρχών δημοσιονομικής πολιτικής, την καθιέρωση κατευθύνσεων για την ανάπτυξη και την απασχόληση, την αμοιβαιοποίηση μέρους των χρεών με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και τη δημιουργία της ενιαίας τραπεζικής αγοράς, η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι έντονη. Το ερώτημα πώς θα εξασφαλιστούν μελλοντικά η σύγκλιση και η συνοχή παραμένει αναπάντητο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να συμμετάσχει στις επερχόμενες μεταβολές αν θέλει να κατοχυρώσει τα συμφέροντά της. Θα πρέπει και αυτή να συγκεκριμενοποιήσει στόχους, σχέδια και συμμαχίες. Στις ευρωεκλογές κρίνεται αν θα ακολουθήσει πολιτική αποστασιοποίησης από την Ενωση και την ενοποιητική προσπάθεια ή αν θα συμμετάσχει ενεργά στη διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού οικοδομήματος και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στην πρώτη περίπτωση θα οδηγηθεί σε βαθμιαία απομόνωση και σε μια μονίμως υποβόσκουσα κρίση. Στη δεύτερη θα εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα την κατοχύρωση των συμφερόντων της και τις προϋποθέσεις υπέρβασης της κρίσης".
www.bankingnews.gr
Σε άρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, τονίζει ότι η αλήθεια είναι "εντελώς διαφορετική".
Όπως αναφέρει στο άρθρο του:
"Οι ευρωεκλογές δίνουν και πάλι ένα παράδειγμα της έντονης εσωστρέφειας που χαρακτηρίζει την ελληνική πολιτική ζωή. Την ειδησεογραφία απασχολούν σχεδόν αποκλειστικά οι ομιλίες των αρχηγών, οι δηλώσεις των υποψηφίων, οι εκλογικές επιπτώσεις στα κόμματα και το τι θα συμβεί τον Ιούνιο με την κυβέρνηση.
Τα ΜΜΕ και οι ανταγωνιζόμενοι πολιτικοί σιωπούν για τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις πιθανές επιπτώσεις τους στη χώρα, τις προτεινόμενες από τα ευρωπαϊκά όργανα νέες πολιτικές. Τα θέματα αυτά δεν ενδιαφέρουν. Κατά την άποψη που κυριαρχεί, οι εξελίξεις στην ευρωζώνη θα είναι πια ομαλές, η ανεργία, ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης ή οι δυσκολίες της τραπεζικής ένωσης είναι προσωρινά φαινόμενα. Το ενδιαφέρον στρέφεται στη ρύθμιση του χρέους, αν θα μας δοθεί παράταση στην εξόφληση, αν θα μειωθεί το επιτόκιο ή μήπως υπάρξει και «κούρεμα».
Η απόλυτη βεβαιότητα όμως ότι έχουν ξεπερασθεί οι κίνδυνοι νέων επιπλοκών δεν ευσταθεί.
Είναι αβέβαιον αν οι οικονομικές εξελίξεις θα είναι ευνοϊκές και αν θα προκαλέσουν ή όχι νέες ταλαιπωρίες στην Περιφέρεια. Βέβαιον είναι, αντίθετα, ότι θα υπάρξουν σημαντικές μεταβολές στις θεσμικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που μας αφορούν.
Πορευόμαστε έτσι και πάλι όπως το 2006, ανέτοιμοι και αισιόδοξοι, με τη βεβαιότητα ότι η ευρωζώνη θα λύσει και τα προβλήματά μας. Η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική.
Η κρίση διέψευσε τραγικά τις αναμονές. Παρά την ενιαία αγορά και την απεριόριστη ελευθερία ιδίως των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων, οι οικονομίες των χωρών της Περιφέρειας αντιμετώπισαν μετά το 2008 τον κίνδυνο της κατάρρευσης και μαζί τους το τραπεζικό σύστημα της Ενωσης. Η ευρωζώνη, για να προλάβει τα χειρότερα, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε συνεχείς παρεμβάσεις στο καθιερωμένο πλέγμα ρυθμίσεων. Ο κίνδυνος απετράπη. Παρά τις προσπάθειες όμως για την αποδοχή κοινών αρχών δημοσιονομικής πολιτικής, την καθιέρωση κατευθύνσεων για την ανάπτυξη και την απασχόληση, την αμοιβαιοποίηση μέρους των χρεών με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και τη δημιουργία της ενιαίας τραπεζικής αγοράς, η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι έντονη. Το ερώτημα πώς θα εξασφαλιστούν μελλοντικά η σύγκλιση και η συνοχή παραμένει αναπάντητο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να συμμετάσχει στις επερχόμενες μεταβολές αν θέλει να κατοχυρώσει τα συμφέροντά της. Θα πρέπει και αυτή να συγκεκριμενοποιήσει στόχους, σχέδια και συμμαχίες. Στις ευρωεκλογές κρίνεται αν θα ακολουθήσει πολιτική αποστασιοποίησης από την Ενωση και την ενοποιητική προσπάθεια ή αν θα συμμετάσχει ενεργά στη διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού οικοδομήματος και στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στην πρώτη περίπτωση θα οδηγηθεί σε βαθμιαία απομόνωση και σε μια μονίμως υποβόσκουσα κρίση. Στη δεύτερη θα εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα την κατοχύρωση των συμφερόντων της και τις προϋποθέσεις υπέρβασης της κρίσης".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών