γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Μπορεί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να βρέθηκε στις ΗΠΑ για να κινήσει το ενδιαφέρον των επενδυτών για την Ελλάδα, ωστόσο προκαλούν σοβαρά ερωτήματα για το "ποιόν" των ανθρώπων που συνάντησε και τους σχεδιασμούς αυτών για τη χώρα μας.
Πριν μία εβδομάδα περίπου, στις 30 Σεπτεμβρίου, ο Πρωθυπουργός συμμετείχε σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με κορυφαία στελέχη της JP Morgan, μεταξύ των οποίων και ο διευθύνων σύμβουλός της Jamie Dimon. Λίγες μέρες πριν η αμερικανική επενδυτική τράπεζα εξέδιδε αναλύσεις υποστηρίζοντας ότι οι τράπεζες είναι ο καλύτερος και ορθότερος τρόπος να εκφραστεί η αισιόδοξη (bullish) άποψη για την Ελλάδα, ενώ προεξοφλεί ότι το επόμενο που θα συμβεί στη χώρα είναι ανάπτυξη. Επιπρόσθετα, τονίζει, με τα στοιχεία να βελτιώνονται και την απασχόληση να έχει αρχίσει να αυξάνεται, η οικονομία αποφεύγει άλλο ένα πλήρες έτος ύφεσης το 2013 και η ανάπτυξη το 2014 είναι το πιο πιθανό.
Ωστόσο, η μεταστροφή της JP Morgan προκαλεί σοβαρά ερωτήματα, αν αναλογιστεί κανείς ότι 4 μήνες νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα στις 28 Μαΐου 2013, δημοσίευε έκθεση με τίτλο "The Euro area adjustment: about halfway there" (προσαρμογή στην ευρωζώνη: περίπου στα μισά του δρόμου), στην οποία προέβλεπε εκτεταμένη περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να μειωθεί το εύρος της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με τους μελετητές της JP Morgan, η ευρωζώνη είναι περίπου στα μισά της περιόδου προσαρμογής και η λιτότητα είναι πιθανό να είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του τοπίου "για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα». Αυτό όμως που πραγματικά προκαλεί εντύπωση είναι ο κυνισμός της μελέτης, καθώς οι συγγραφείς της επισημαίνουν πως το σημαντικότερο πρόβλημα σήμερα στην Ευρώπη για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας είναι το «πλεόνασμα δημοκρατία που υπάρχει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες και πρέπει να περικοπεί».
Για τους συγγραφείς της έκθεσης David Mackie και Malcolm Barr «τα πολιτικά συστήματα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια θεμελιώθηκαν μετά το τέλος δικτατοριών και ορίστηκαν από αυτή την εμπειρία. Τα συντάγματα στις χώρες αυτές έχουν την τάση να δείχνουν μια ισχυρή σοσιαλιστική επιρροή, γεγονός που αντικατοπτρίζει την πολιτική δύναμη που αριστερών κομμάτων που αποκτήθηκε μετά την ήττα του φασισμού».
Σύμφωνα με τους αναλυτές, τα πολιτικά συστήματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας έχουν αδύναμη εκτελεστική εξουσία, ισχυρές περιφερειακές δομές, συνταγματική προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, συστήματα συναινετικών διαδικασιών που ευνοούν τις πελατειακές σχέσεις, δικαίωμα πολιτικής διαμαρτυρίας κατά «προωθούμενων» αλλαγών στο status quo.
Για την JP Morgan τα pinko (φιλοκομμουνιστικά) συντάγματα στον ευρωπαϊκό νότο, ήταν αυτά που εξέθρεψαν τα δημοσιονομικά προβλήματα προτάσσοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων. «Οι αδυναμίες της πολιτικής τους κληρονομιάς αποκαλύφθηκαν κατά την διάρκεια της κρίσης, αφού οι χώρες της περιφέρειας έχουν μόνο εν μέρει πετύχει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς οι προσπάθειες περιορίζονται από τα ίδια τους τα συντάγματα, όπως για παράδειγμα στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα όπου παρατηρείται άνοδος λαϊκίστικων κομμάτων».
Παράλληλα, η JP Morgan πρόταξε την ανάγκη διαμόρφωσης φιλοευρωπαϊκών κυβερνήσεων και στις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες, ώστε να ξεπεραστεί ο σκόπελος της οικονομικής κρίσης.
«Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μεταμορφώθηκε σε πολιτική» ενώ, σύμφωνα με την JP Morgan, επίκειται να συντελέσει και στην δημοκρατική, ίσως, αποσταθεροποίηση της χώρας, εξαιτίας της σωρείας των περιστατικών, πολιτικού και όχι μόνο, εξτρεμισμού, που παρατηρούνται στην χώρα.
Την ίδια ώρα, επιχειρεί να αλληλοσυνδέσει την υφιστάμενη κρίση της Ελλάδας με την οικονομική και πολιτική συγκυρία τόσο της Ιταλίας, όσο και της Ισπανίας, καθώς όπως επισημαίνει, οι δύο χώρες του Νότου ακολουθούν «πιστά» την πορεία της Ελλάδας.
Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη έχει, πέραν των οικονομικών-κοινωνικών, σοβαρές δημοκρατικές διαστάσεις. Από ό,τι προοιωνίζεται, τα επόμενα πακέτα μέτρων της ΕΕ πιθανώς θα περιέχουν απαιτήσεις αντιδημοκρατικών συνταγματικών αναθεωρήσεων, καρατόμησης του δικαιώματος λαϊκής αντίστασης και διαμαρτυρίας.
Είναι σαφές ότι οι συστάσεις που έλαβε ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ από τους επιτελείς του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κλάδου είναι προς την κατεύθυνση της αποδημοκρατικοποίησης της χώρας, και της διασφάλισης της ομαλότητας στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.
Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι αν η κοινωνικοοικονομική ζωή της Ελλάδας έχει χάσει μεγάλο μέρος της Δημοκρατίας της, αυτό άλλωστε έχει ήδη συντελεστεί, αλλά έως που μπορεί να φτάσει αυτό και αν θα είναι προσωρινές ή μόνιμες οι αλλαγές.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, η μεταστροφή της JP Morgan προκαλεί σοβαρά ερωτήματα, αν αναλογιστεί κανείς ότι 4 μήνες νωρίτερα, και πιο συγκεκριμένα στις 28 Μαΐου 2013, δημοσίευε έκθεση με τίτλο "The Euro area adjustment: about halfway there" (προσαρμογή στην ευρωζώνη: περίπου στα μισά του δρόμου), στην οποία προέβλεπε εκτεταμένη περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να μειωθεί το εύρος της Δημοκρατίας.
Σύμφωνα με τους μελετητές της JP Morgan, η ευρωζώνη είναι περίπου στα μισά της περιόδου προσαρμογής και η λιτότητα είναι πιθανό να είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του τοπίου "για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα». Αυτό όμως που πραγματικά προκαλεί εντύπωση είναι ο κυνισμός της μελέτης, καθώς οι συγγραφείς της επισημαίνουν πως το σημαντικότερο πρόβλημα σήμερα στην Ευρώπη για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας είναι το «πλεόνασμα δημοκρατία που υπάρχει σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες και πρέπει να περικοπεί».
Για τους συγγραφείς της έκθεσης David Mackie και Malcolm Barr «τα πολιτικά συστήματα στην ευρωπαϊκή περιφέρεια θεμελιώθηκαν μετά το τέλος δικτατοριών και ορίστηκαν από αυτή την εμπειρία. Τα συντάγματα στις χώρες αυτές έχουν την τάση να δείχνουν μια ισχυρή σοσιαλιστική επιρροή, γεγονός που αντικατοπτρίζει την πολιτική δύναμη που αριστερών κομμάτων που αποκτήθηκε μετά την ήττα του φασισμού».
Σύμφωνα με τους αναλυτές, τα πολιτικά συστήματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας έχουν αδύναμη εκτελεστική εξουσία, ισχυρές περιφερειακές δομές, συνταγματική προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, συστήματα συναινετικών διαδικασιών που ευνοούν τις πελατειακές σχέσεις, δικαίωμα πολιτικής διαμαρτυρίας κατά «προωθούμενων» αλλαγών στο status quo.
Για την JP Morgan τα pinko (φιλοκομμουνιστικά) συντάγματα στον ευρωπαϊκό νότο, ήταν αυτά που εξέθρεψαν τα δημοσιονομικά προβλήματα προτάσσοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων. «Οι αδυναμίες της πολιτικής τους κληρονομιάς αποκαλύφθηκαν κατά την διάρκεια της κρίσης, αφού οι χώρες της περιφέρειας έχουν μόνο εν μέρει πετύχει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, καθώς οι προσπάθειες περιορίζονται από τα ίδια τους τα συντάγματα, όπως για παράδειγμα στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ελλάδα όπου παρατηρείται άνοδος λαϊκίστικων κομμάτων».
Παράλληλα, η JP Morgan πρόταξε την ανάγκη διαμόρφωσης φιλοευρωπαϊκών κυβερνήσεων και στις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες, ώστε να ξεπεραστεί ο σκόπελος της οικονομικής κρίσης.
«Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα μεταμορφώθηκε σε πολιτική» ενώ, σύμφωνα με την JP Morgan, επίκειται να συντελέσει και στην δημοκρατική, ίσως, αποσταθεροποίηση της χώρας, εξαιτίας της σωρείας των περιστατικών, πολιτικού και όχι μόνο, εξτρεμισμού, που παρατηρούνται στην χώρα.
Την ίδια ώρα, επιχειρεί να αλληλοσυνδέσει την υφιστάμενη κρίση της Ελλάδας με την οικονομική και πολιτική συγκυρία τόσο της Ιταλίας, όσο και της Ισπανίας, καθώς όπως επισημαίνει, οι δύο χώρες του Νότου ακολουθούν «πιστά» την πορεία της Ελλάδας.
Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η έξοδος από την Ευρωζώνη έχει, πέραν των οικονομικών-κοινωνικών, σοβαρές δημοκρατικές διαστάσεις. Από ό,τι προοιωνίζεται, τα επόμενα πακέτα μέτρων της ΕΕ πιθανώς θα περιέχουν απαιτήσεις αντιδημοκρατικών συνταγματικών αναθεωρήσεων, καρατόμησης του δικαιώματος λαϊκής αντίστασης και διαμαρτυρίας.
Είναι σαφές ότι οι συστάσεις που έλαβε ο πρωθυπουργός στις ΗΠΑ από τους επιτελείς του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κλάδου είναι προς την κατεύθυνση της αποδημοκρατικοποίησης της χώρας, και της διασφάλισης της ομαλότητας στην εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής.
Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι αν η κοινωνικοοικονομική ζωή της Ελλάδας έχει χάσει μεγάλο μέρος της Δημοκρατίας της, αυτό άλλωστε έχει ήδη συντελεστεί, αλλά έως που μπορεί να φτάσει αυτό και αν θα είναι προσωρινές ή μόνιμες οι αλλαγές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών