γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Τις… οικονομικές και δημοσιονομικές επιδράσεις που ενδέχεται να εγείρει η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 εκ μέρους των τριών επιλαχουσών πόλεων, αναλύει σε ειδική της έκθεση, η Standard and Poor’s.
Όπως χαρακτηριστικά, επισημαίνει ο οίκος αξιολόγησης, στις 7 Σεπτεμβρίου η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή θα γνωστοποιήσει ποια εκ της Κωνσταντινούπολης, Μαδρίτης και Τόκιο θα διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.
«Φαβορί» για την ανάληψη των Αγώνων αποτελεί η ιαπωνική μητροπολιτική πρωτεύουσα, η οποία φιλοξένησε την διοργάνωση και το 1964…
Βέβαια πλήθος αναλυτών αλλά και επενδυτών εγείρουν πλειάδα ερωτημάτων γύρω από τις επιδράσεις επί της πιστοληπτικής ικανότητας της μητροπολιτικής πρωτεύουσας της Ιαπωνίας, η οποία χαίρει από τον οίκο S&P, της αξιολόγησης «ΑΑ-» με το outook να «αρνητικό».
Το Τόκιο συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες ανάληψης της διοργάνωσης, και ως εκ τούτου ήδη οι οικονομολόγοι επιχειρούν να σκιαγραφήσουν τις επιπτώσεις ενός τέτοιου ενδεχομένου.
«Ο προϋπολογισμός τόσο για τις λειτουργικές όσο και για τις κεφαλαιακές ανάγκες αναμένεται να επιβαρύνουν δημοσιονομικά την πόλη, που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Χωρίς ένα οργανωμένο και ορθά στρατηγικό σχέδιο διαχείρισης, οι δαπάνες των Αγώνων ενδέχεται να εκτροχιάσουν τον προϋπολογισμό της πόλης» αναφέρει χαρακτηριστικά, η Standard and Poor’s.
Βέβαια, από την άλλη πλευρά, προσθέτει, μία πόλη της οποίας η οικονομία παλινδρομεί, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δύνανται να τις προσδώσουν αναπτυξιακές προοπτικές.
Ως παραδείγματα των δύο ενδεχομένων, παραθέτει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, όπου οι κεφαλαιακές ανάγκες εκτινάχθηκαν άνω του 400% του προϋπολογισμού αλλά και τους Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, όπου χαρακτηρίζονται ως οι πλέον επιτυχημένοι, καθώς οι επενδυτικές ανάγκες συρρικνώθηκαν και ο τουρισμός τονώθηκε σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
«Το να φιλοξενήσει μία χώρα τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι αρκετά περίπλοκο. Για παράδειγμα, το Σίδνεϋ το 2000 διεκπεραίωσε μία πολύ καλή διοργάνωση, αλλά οι Αυστραλοί φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να δαπανήσουν 34 δισ. δολάρια σε ένα μόλις έτος, προκειμένου το Σίδνεϋ να αντεπεξέλθει των οικονομικών δυσκολιών» διαμηνύει παράλληλα, ο οίκος S&P.
Επιχειρώντας να αναλύσει το ενδεχόμενο ανάληψης των Αγώνων από το Τόκιο, ο οίκος αξιολόγησης υπολογίζει το λειτουργικός κόστος της διοργάνωσης στα 3,4 δισ. δολάρια.
«Τα χρήματα αυτά αναμένεται να προέλθουν από ποικίλες εταιρίες, σπόνσορες και εισιτήρια αγώνων. Οι συνολικές δαπάνες επίκειται να ανέλθουν στα 4,3 δισ. δολάρια, εκ των οποίων τα 1,5 δισ. θα κατευθυνθούν στην ανέγερση του νέου Ολυμπιακού Σταδίου» υπογραμμίζει παράλληλα.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, το εν λόγω κόστος υπολείπεται σημαντικά των έτερων υποψηφίων πόλεων, καθώς τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια είναι αρκετά μικρά, εξαιτίας της ισχυρής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.
Προς τεκμηρίωση των ισχυρισμών της, η Standard and Poor’s επικαλείται το Πεκίνο και το Λονδίνο, όπου οι δύο κυβερνήσεις διέθεσαν το ποσό των 40 και 14 δισ. για την ανέγερση του κεντρικού σταδίου.
Παράλληλα, η κυβέρνηση του Τόκιο αναμένεται να «στηρίξει» το σύνολο της διοργάνωσης στον ιδιωτικό τομέα, στον οποίο προσδοκά αρκετά πράγματα, όπως για παράδειγμα την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού και άλλων απαραίτητων για την διοργάνωση εγκαταστάσεων.
«Εκτιμούμαι πως η δημοσιονομική διαχείριση των Αγώνων εκ μέρους του Τόκιο θα αποτιμηθεί θετικά, καθώς τα στρατηγικά σχέδια της τοπικής κυβέρνησης κρίνονται άκρως επαρκή» υπερθεματίζει η Standard and Poor’s.
Βέβαια, τα δεδομένα δεν πρόκειται εξελιχθούν θετικά για την ιαπωνική κυβέρνηση, εφόσον οι οικονομικές και δημοσιονομικές συνθήκες δυσχερανθούν περαιτέρω, καθώς όπως προειδοποιεί ο οίκος αξιολόγησης, τότε τα απαιτούμενα κεφάλαια θα επιβαρύνουν αισθητά των προϋπολογισμό των Αγώνων…
www.bankingnews.gr
«Φαβορί» για την ανάληψη των Αγώνων αποτελεί η ιαπωνική μητροπολιτική πρωτεύουσα, η οποία φιλοξένησε την διοργάνωση και το 1964…
Βέβαια πλήθος αναλυτών αλλά και επενδυτών εγείρουν πλειάδα ερωτημάτων γύρω από τις επιδράσεις επί της πιστοληπτικής ικανότητας της μητροπολιτικής πρωτεύουσας της Ιαπωνίας, η οποία χαίρει από τον οίκο S&P, της αξιολόγησης «ΑΑ-» με το outook να «αρνητικό».
Το Τόκιο συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες ανάληψης της διοργάνωσης, και ως εκ τούτου ήδη οι οικονομολόγοι επιχειρούν να σκιαγραφήσουν τις επιπτώσεις ενός τέτοιου ενδεχομένου.
«Ο προϋπολογισμός τόσο για τις λειτουργικές όσο και για τις κεφαλαιακές ανάγκες αναμένεται να επιβαρύνουν δημοσιονομικά την πόλη, που θα φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Χωρίς ένα οργανωμένο και ορθά στρατηγικό σχέδιο διαχείρισης, οι δαπάνες των Αγώνων ενδέχεται να εκτροχιάσουν τον προϋπολογισμό της πόλης» αναφέρει χαρακτηριστικά, η Standard and Poor’s.
Βέβαια, από την άλλη πλευρά, προσθέτει, μία πόλη της οποίας η οικονομία παλινδρομεί, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δύνανται να τις προσδώσουν αναπτυξιακές προοπτικές.
Ως παραδείγματα των δύο ενδεχομένων, παραθέτει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, όπου οι κεφαλαιακές ανάγκες εκτινάχθηκαν άνω του 400% του προϋπολογισμού αλλά και τους Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, όπου χαρακτηρίζονται ως οι πλέον επιτυχημένοι, καθώς οι επενδυτικές ανάγκες συρρικνώθηκαν και ο τουρισμός τονώθηκε σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο.
«Το να φιλοξενήσει μία χώρα τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι αρκετά περίπλοκο. Για παράδειγμα, το Σίδνεϋ το 2000 διεκπεραίωσε μία πολύ καλή διοργάνωση, αλλά οι Αυστραλοί φορολογούμενοι αναγκάστηκαν να δαπανήσουν 34 δισ. δολάρια σε ένα μόλις έτος, προκειμένου το Σίδνεϋ να αντεπεξέλθει των οικονομικών δυσκολιών» διαμηνύει παράλληλα, ο οίκος S&P.
Επιχειρώντας να αναλύσει το ενδεχόμενο ανάληψης των Αγώνων από το Τόκιο, ο οίκος αξιολόγησης υπολογίζει το λειτουργικός κόστος της διοργάνωσης στα 3,4 δισ. δολάρια.
«Τα χρήματα αυτά αναμένεται να προέλθουν από ποικίλες εταιρίες, σπόνσορες και εισιτήρια αγώνων. Οι συνολικές δαπάνες επίκειται να ανέλθουν στα 4,3 δισ. δολάρια, εκ των οποίων τα 1,5 δισ. θα κατευθυνθούν στην ανέγερση του νέου Ολυμπιακού Σταδίου» υπογραμμίζει παράλληλα.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει, το εν λόγω κόστος υπολείπεται σημαντικά των έτερων υποψηφίων πόλεων, καθώς τα κρατικά επενδυτικά κεφάλαια είναι αρκετά μικρά, εξαιτίας της ισχυρής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.
Προς τεκμηρίωση των ισχυρισμών της, η Standard and Poor’s επικαλείται το Πεκίνο και το Λονδίνο, όπου οι δύο κυβερνήσεις διέθεσαν το ποσό των 40 και 14 δισ. για την ανέγερση του κεντρικού σταδίου.
Παράλληλα, η κυβέρνηση του Τόκιο αναμένεται να «στηρίξει» το σύνολο της διοργάνωσης στον ιδιωτικό τομέα, στον οποίο προσδοκά αρκετά πράγματα, όπως για παράδειγμα την κατασκευή του Ολυμπιακού Χωριού και άλλων απαραίτητων για την διοργάνωση εγκαταστάσεων.
«Εκτιμούμαι πως η δημοσιονομική διαχείριση των Αγώνων εκ μέρους του Τόκιο θα αποτιμηθεί θετικά, καθώς τα στρατηγικά σχέδια της τοπικής κυβέρνησης κρίνονται άκρως επαρκή» υπερθεματίζει η Standard and Poor’s.
Βέβαια, τα δεδομένα δεν πρόκειται εξελιχθούν θετικά για την ιαπωνική κυβέρνηση, εφόσον οι οικονομικές και δημοσιονομικές συνθήκες δυσχερανθούν περαιτέρω, καθώς όπως προειδοποιεί ο οίκος αξιολόγησης, τότε τα απαιτούμενα κεφάλαια θα επιβαρύνουν αισθητά των προϋπολογισμό των Αγώνων…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών