γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Χρηματοδοτικό κένο ύψους 20 δισεκατομμυρίων ευρώ προκύπτει στην ελληνική αγορά, με φόντο την οικονομική κρίση, αλλά κυρίως τα διαρθρωτικά εμπόδια του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η υπερσυγκέντρωση, το υψηλό κόστος χρήματος του τραπεζικού συστήματος, το υψηλό λειτουργικό κόστος για τους πιστωτές, αλλά και η μειωμένη δυνατότητα διαφοροποίησης του ρίσκου ανά πελάτη τίθενται στην κορυφή της ατζέντας των προβλημάτων, σύμφωνα με την απόρρητη μελέτη από τον συμβουλευτικό οίκο Oliver Wyman, με χρηματοδότηση από το Ιδρυμα Ωνάση.
Σύμφωνα με τη μελέτη, που παρουσιάζει η "Καθημερινή", μια πρόσθετη χρηματοδότηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων κατά πέντε έως έξι δισεκατομμύρια ευρώ θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση του ΑΕΠ κατά μία ποσοστιαία μονάδα.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, αν και η σύσταση του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου (IfG) δεν επαρκεί φυσικά από μόνη της για να καλύψει αυτό το χρηματοδοτικό κενό, μπορεί να δώσει ικανοποιητικές λύσεις και να προκαλέσει και άλλες, λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά. Το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα του ΙfG είναι ότι δεν πρόκειται για μια ακόμη τράπεζα, αλλά για ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο που θα καλύπτει, μεταξύ άλλων, το μεγάλο έλλειμμα εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας που παρουσιάζει η Ελλάδα και έχει ως συνέπεια την άμεση και σχεδόν απόλυτη εξάρτηση των επιχειρήσεων από τις τράπεζες. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον συνολικό δανεισμό των επιχειρήσεων έτσι, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί έως τον Οκτώβριο του 2012, συνολικού ύψους περίπου 110-115 δισ. ευρώ, τα 104 δισ. ευρώ είχαν χορηγηθεί από τράπεζες και δη τις συστημικές, αποδεικνύοντας ότι είναι ελάχιστη η συμβολή του μη χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως για παράδειγμα των εταιρειών leasing και factoring (πρακτόρευση απαιτήσεων) ή διαφόρων ειδών fund (κεφάλαια ιδιωτικών συμμετοχών, venture capital κ.ά.). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δείκτης των χρεών των επιχειρήσεων προς τα ίδια κεφάλαιά τους είναι 1,1, υψηλότερος του μέσου όρου της Ελλάδας για την περίοδο 2003-2012 (0,9), ενώ την ίδια περίοδο ο μέσος όρος στην Ε.Ε.-15 είναι 0,5. Επιπλέον, ο δείκτης χρέους προς τις πωλήσεις διαμορφώνεται σε 33%, έναντι 29% μέσου όρου 9ετίας και 26% μέσου όρου Ε.Ε.-15.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Oliver Wyman το κόστος χρήματος στην Ελλάδα θεωρείται υψηλό, αλλά αναμενόμενο λόγω του υψηλότερου ρίσκου που διατρέχουν οι τράπεζες εν μέσω κρίσης. Δεδομένου ότι το μέσο επιτόκιο χορηγήσεων είναι 5,8%, η Oliver Wyman θεωρεί ότι από τα 113 δισ. ευρώ δανεισμού των επιχειρήσεων, τα 107 δισ. ευρώ είναι βιώσιμο χρέος. Επομένως, απαιτείται μία απομόχλευση της τάξης του 5%. Η βιωσιμότητα του χρέους απαιτεί επιτόκια κάτω από 5,5%.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Oliver Wyman, οι τράπεζες και συνολικά η οικονομία βρίσκονται σε διαδικασία απομόχλευσης, η οποία στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα διαρκέσει πάνω από το σύνηθες που υπολογίζεται σε επτά χρόνια. «Η πρωτογενής και δευτερογενής έρευνά μας δείχνει ότι οι ελληνικές τράπεζες εργάζονται για να συντηρήσουν και να επανατοποθετήσουν τους λιγοστούς πόρους, αλλά αυτοί είναι περιορισμένοι και μειώνονται λόγω του φτωχού μακροοικονομικού περιβάλλοντος», επισημαίνεται στη μελέτη.
Όπως αναφέρει η "Καθημερινή" το κενό αυτό που δημιουργείται λοιπόν θα επιχειρήσει να καλύψει το IfG το οποίο προβλέπεται να εστιάσει στα εξής: 1) θα εντοπίσει επενδυτικά πεδία που σήμερα υποχρηματοδοτούνται, 2) θα επικεντρωθεί σε επενδύσεις οι οποίες εμφανίζουν προοπτική για ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και αύξηση της απασχόλησης, 3) για να αποκτήσει προστιθέμενη αξία, το IfG θα παρέχει συγχρηματοδότηση, εξειδίκευση και τεχνογνωσία, αλλά ταυτόχρονα θα βελτιστοποιεί τους υφιστάμενους δημόσιους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς.
"Με δεδομένο ότι αναμένουμε ότι οι τράπεζες θα παραμείνουν για κάποιο διάστημα ακόμη εκτός των διεθνών κεφαλαιαγορών, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ανάγκη δημοσίως χρηματοδοτούμενων οχημάτων, μέσω των οποίων ξένοι θεσμικοί επενδυτές θα μπορέσουν να προσεγγίσουν αποτελεσματικά την ελληνική οικονομία", είναι η ετυμηγορία της Oliver Wyman.
Αρχές του 2014 αναμένεται να ξεκινήσει η λειτουργία του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου (IfG), καθώς υπολείπονται ακόμη αρκετές εκκρεμότητες, κυρίως διαδικαστικού χαρακτήρα. Το αρκετά θολό, πάντως, ζήτημα μέχρι τώρα, αυτό της χρηματοδότησης του IfG φαίνεται ότι ξεκαθαρίζει, μετά και την επισημοποίηση της συνεργασίας και της στήριξης από τη γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η τελευταία, σύμφωνα με το Μνημόνιο Συναντίληψης που υπεγράφη την Πέμπτη στην Αθήνα, παρουσία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Β. Σόιμπλε, θα επενδύσει στο ταμείο 100 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι το αρχικό κεφάλαιο του IfG έχει καθοριστεί στα 500 εκατ. ευρώ και πέραν της συμμετοχής της KfW, 200 εκατ. ευρώ θα δοθούν από το ΕΣΠΑ και 150 εκατ. ευρώ από Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Οι κλάδοι που σύμφωνα με τη μελέτη της Οliver Wyman θα χρηματοδοτηθούν είναι περιφερειακά έργα υποδομής, μεγάλες και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, καθώς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Αν και εξετάστηκαν διάφοροι τρόποι χρηματοδότησης, συνίστανται για το IfG οι ακόλουθοι: συνεπένδυση ανά επιχειρηματικό σχέδιο σε συγκεκριμένους τομείς και επίσης ενθάρρυνση χρηματοδότησης από εγχώριους και ξένους επενδυτές, όχι του τραπεζικού κλάδου. Από την άλλη, οι συγγραφείς της μελέτης συστήνουν να μη γίνει η χρηματοδότηση μέσω των κλασικών καναλιών των τραπεζών, όπως ο δανεισμός και η παροχή εγγυήσεων για τραπεζικά δάνεια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της "Καθημερινής", το Ταμείο θα λειτουργεί με τη μορφή Εταιρείας Επενδύσεων Μεταβλητού Κεφαλαίου (SICAV) με βάση το δίκαιο του Λουξεμβούργου.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, αν και η σύσταση του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου (IfG) δεν επαρκεί φυσικά από μόνη της για να καλύψει αυτό το χρηματοδοτικό κενό, μπορεί να δώσει ικανοποιητικές λύσεις και να προκαλέσει και άλλες, λειτουργώντας πολλαπλασιαστικά. Το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα του ΙfG είναι ότι δεν πρόκειται για μια ακόμη τράπεζα, αλλά για ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο που θα καλύπτει, μεταξύ άλλων, το μεγάλο έλλειμμα εναλλακτικών τρόπων χρηματοδότησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας που παρουσιάζει η Ελλάδα και έχει ως συνέπεια την άμεση και σχεδόν απόλυτη εξάρτηση των επιχειρήσεων από τις τράπεζες. Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον συνολικό δανεισμό των επιχειρήσεων έτσι, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί έως τον Οκτώβριο του 2012, συνολικού ύψους περίπου 110-115 δισ. ευρώ, τα 104 δισ. ευρώ είχαν χορηγηθεί από τράπεζες και δη τις συστημικές, αποδεικνύοντας ότι είναι ελάχιστη η συμβολή του μη χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως για παράδειγμα των εταιρειών leasing και factoring (πρακτόρευση απαιτήσεων) ή διαφόρων ειδών fund (κεφάλαια ιδιωτικών συμμετοχών, venture capital κ.ά.). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο δείκτης των χρεών των επιχειρήσεων προς τα ίδια κεφάλαιά τους είναι 1,1, υψηλότερος του μέσου όρου της Ελλάδας για την περίοδο 2003-2012 (0,9), ενώ την ίδια περίοδο ο μέσος όρος στην Ε.Ε.-15 είναι 0,5. Επιπλέον, ο δείκτης χρέους προς τις πωλήσεις διαμορφώνεται σε 33%, έναντι 29% μέσου όρου 9ετίας και 26% μέσου όρου Ε.Ε.-15.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Oliver Wyman το κόστος χρήματος στην Ελλάδα θεωρείται υψηλό, αλλά αναμενόμενο λόγω του υψηλότερου ρίσκου που διατρέχουν οι τράπεζες εν μέσω κρίσης. Δεδομένου ότι το μέσο επιτόκιο χορηγήσεων είναι 5,8%, η Oliver Wyman θεωρεί ότι από τα 113 δισ. ευρώ δανεισμού των επιχειρήσεων, τα 107 δισ. ευρώ είναι βιώσιμο χρέος. Επομένως, απαιτείται μία απομόχλευση της τάξης του 5%. Η βιωσιμότητα του χρέους απαιτεί επιτόκια κάτω από 5,5%.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Oliver Wyman, οι τράπεζες και συνολικά η οικονομία βρίσκονται σε διαδικασία απομόχλευσης, η οποία στην Ελλάδα εκτιμάται ότι θα διαρκέσει πάνω από το σύνηθες που υπολογίζεται σε επτά χρόνια. «Η πρωτογενής και δευτερογενής έρευνά μας δείχνει ότι οι ελληνικές τράπεζες εργάζονται για να συντηρήσουν και να επανατοποθετήσουν τους λιγοστούς πόρους, αλλά αυτοί είναι περιορισμένοι και μειώνονται λόγω του φτωχού μακροοικονομικού περιβάλλοντος», επισημαίνεται στη μελέτη.
Όπως αναφέρει η "Καθημερινή" το κενό αυτό που δημιουργείται λοιπόν θα επιχειρήσει να καλύψει το IfG το οποίο προβλέπεται να εστιάσει στα εξής: 1) θα εντοπίσει επενδυτικά πεδία που σήμερα υποχρηματοδοτούνται, 2) θα επικεντρωθεί σε επενδύσεις οι οποίες εμφανίζουν προοπτική για ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και αύξηση της απασχόλησης, 3) για να αποκτήσει προστιθέμενη αξία, το IfG θα παρέχει συγχρηματοδότηση, εξειδίκευση και τεχνογνωσία, αλλά ταυτόχρονα θα βελτιστοποιεί τους υφιστάμενους δημόσιους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς.
"Με δεδομένο ότι αναμένουμε ότι οι τράπεζες θα παραμείνουν για κάποιο διάστημα ακόμη εκτός των διεθνών κεφαλαιαγορών, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ανάγκη δημοσίως χρηματοδοτούμενων οχημάτων, μέσω των οποίων ξένοι θεσμικοί επενδυτές θα μπορέσουν να προσεγγίσουν αποτελεσματικά την ελληνική οικονομία", είναι η ετυμηγορία της Oliver Wyman.
Αρχές του 2014 αναμένεται να ξεκινήσει η λειτουργία του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου (IfG), καθώς υπολείπονται ακόμη αρκετές εκκρεμότητες, κυρίως διαδικαστικού χαρακτήρα. Το αρκετά θολό, πάντως, ζήτημα μέχρι τώρα, αυτό της χρηματοδότησης του IfG φαίνεται ότι ξεκαθαρίζει, μετά και την επισημοποίηση της συνεργασίας και της στήριξης από τη γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η τελευταία, σύμφωνα με το Μνημόνιο Συναντίληψης που υπεγράφη την Πέμπτη στην Αθήνα, παρουσία του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Β. Σόιμπλε, θα επενδύσει στο ταμείο 100 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται ότι το αρχικό κεφάλαιο του IfG έχει καθοριστεί στα 500 εκατ. ευρώ και πέραν της συμμετοχής της KfW, 200 εκατ. ευρώ θα δοθούν από το ΕΣΠΑ και 150 εκατ. ευρώ από Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Οι κλάδοι που σύμφωνα με τη μελέτη της Οliver Wyman θα χρηματοδοτηθούν είναι περιφερειακά έργα υποδομής, μεγάλες και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, καθώς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Αν και εξετάστηκαν διάφοροι τρόποι χρηματοδότησης, συνίστανται για το IfG οι ακόλουθοι: συνεπένδυση ανά επιχειρηματικό σχέδιο σε συγκεκριμένους τομείς και επίσης ενθάρρυνση χρηματοδότησης από εγχώριους και ξένους επενδυτές, όχι του τραπεζικού κλάδου. Από την άλλη, οι συγγραφείς της μελέτης συστήνουν να μη γίνει η χρηματοδότηση μέσω των κλασικών καναλιών των τραπεζών, όπως ο δανεισμός και η παροχή εγγυήσεων για τραπεζικά δάνεια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της "Καθημερινής", το Ταμείο θα λειτουργεί με τη μορφή Εταιρείας Επενδύσεων Μεταβλητού Κεφαλαίου (SICAV) με βάση το δίκαιο του Λουξεμβούργου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών